Sevgili arkadaşlar hepinize merhabalar...
Kısaca şuan ki durumumu özetlemem gerekirse eşim bir iş değişikliği sürecinde ve ayrı şehirlerdeyiz bir sürede ayrı kalacağız. Aile şirketinde çalışıyordu babası ve üvey kardeşleriyle. Bebek yapma sürecindeydik ancak birgün babasıyla tartışıp işi bırakma kararı aldı,aldırdılar aslında. 15 gün süre iş arama süreci oldu ve buldu çok şükür.
Kendi mesleğiyle alakalı bir işte çalışacak farklı bir ilde. Rabbim resmen bize yapılan haksızlıkları gördü ve karşımıza güzel bir iş imkanı çıkardı çok şükür. Ancak ben kendime günleri rezil ediyorum sürekli aklımda o işi bırakma süreci,iş bulamazsak ne yapacağız düşüncesi,birikimimiz olmasaydı ne yapardık korkusu ve aynı şeyleri yeniden yaşama tedirginliği. Ya yeniden işten ayrılırsa? Ya yaşadığımız şehri değiştireceğiz olmazsa işi bırakırsa korkusu? Ya kovulursa? Ya işte haksızlık yapılırsa? Bir sürü negatif düşünceler bazen nefes alamıyorum o derece mutsuz ediyorum kendimi. Garantici bir insanım nasıl mutlu olacağım hiç bilmiyorum.