- 25 Mart 2021
- 40
- -20
- 31
- Konu Sahibi yalnizcicek123
- #101
Hayat her daim güllük gülistanlık olmuyor ne yazıkki.. hicbirimiz pembe bulutların üstünde büyümedik illaki her birimizin tıkandıgı tükendigi dönemlerimiz oluyor. En az hasarla atlatıp yola devam edebilmek önemli olan. Konuyu actıgımda ilk etapta mutlu olmustum ama kısa bi paragraf yazıdan sebep sorgulanan anneligim git gide sinirime dokunuyor. Kimisi cocuk icin verilen savasa inanmıyor etmiyor. Nicin yalan konusayım? Kimseyi tanımıyorum ki buradaki? Duygularım var elbette yok degil ama cocugum da etkili verdigim kararlarda bunu anlamak nicin zor ve insanlar neden bu kadar peşin hükümlü anlamıs degilim cidden.Aslında yorum yapmayacaktım, böyle durumlarda doğru kelimeleri seçmek zor ama bir şeyi söylemeden edemeyeceğim. Bir illüzyonun içinde yaşıyorsunuz. İnsanlara verdiğiniz cevapları okudum. Sizi tanımıyorum. Yazdıklarınızdan gördüğüm kadarıyla durumun ciddiyetini tam kavrayamıyorsunuz, bu olay yalnızca sizi etkiliyor sanıyorsunuz. Çocuksuz olsaydınız haklıydınız.
Şimdi kimsenin kalkıp kötü bir annesiniz diyecek hali yok ama çocuğunuz önceliğiniz değil belli ki. Siz de düşündüğünüz kadar objektif ve aklı başında bir insan olsanız "Aman düzeni bozulur, babasıyla anısı olsun" diyerek kendinizi kandırdığınızı anlarsınız. Çocuğunuzun yaşamındaki ilk 5 sene insan ilişkilerini ve sosyal ortamlardaki sözsüz iletişimi anlaması açısından çok önemli. Onu çok seviyor olabilirsiniz. Maddi manevi her ihtiyacını karşılıyor olabilirsiniz, iyi güzel süper de, nasıl bir örnek olacaksınız böyle? Ağladığınızda anlamıyor mu sanıyorsunuz? Babasının davranışlarını okuyamıyor mu? Çocuklar söylediklerine içten içe güldüğümüzü, bazen rol yaptığımızı bile çok rahat hissedebiliyorlarken sizin 'eş'inizle ilişkinizi içten içe bilmiyor mu? Çook yanlış kodlar veriyorsunuz kızınıza. Elbet seviyorsunuzdur ama yalnızca sizin değil onun da geleceği için psikolojik yardım alıp acilen başka bir düzen, stabil bir hayat kurmalısınız. Sizin duygu durumunuzu sünger gibi emiyor o.