Akrabalarımı sevemiyorum nolur bir akıl verin

Nasıl başlasam bilemiyorum.Küçüklüğümden beri hep içine kapanık biriyim. Ortamlarda sadece susarım bana soru sorulursa cevap veririm.Kendim çok hassasım. İnsanların sözlerini çok kafaya takıyorum. İşe bakın ki akrabalarım da öyle dedikoducu öyle kırıcıdır ki .. Tabi hepsi değil ama benim en yakıbımdakiler böyle. Sürekli bişeyleri sadece küçük düşürmek için eleştirirler. Ve ben onların her yanına gittiğimde kendimi öyle kötü hissediyorum ki. Hiç gitmek konuşmak istemiyorum. Ne yapmalıyım ? Gerçekten çok kafaya takıyorum
Sevmek zorunda değilsin zaten. Hep derim akrabanın uzak olanı makbul:KK69: benim teyzeler de laf sokmalı espri yaparlar kendilerince, ben de onlara laf sokar bozarım:63: başka türlü anlamıyorlar:işsiz:
 
bütün akrabalarmı öyle anlamadım ki bendede var dediğin akrabalardan ama sen kafana takma bence gül geç hatta gözlerine görünme ben öyle yapıyorum hiç karşılarına bile çıkmıyorum
 
Back