Seni muhatap alıp cevap bile vermezdim ama muhtemelen insanlar seviyeni ve “ederini” farkederek cevap vermeye dahi tenezzül etmedikleri için canının istediği gibi konuşacak haddi ve cesareti bulmuşsun. Elinde başka hiçbir şey olmadığı için, bir hayatı olmadığı için, anlamlı bir uğraşı, hedefi, tutkuları olmadığı için çaresizlikten “anneliğini” insanlığının ve kadınlığının önüne koyan ezikler benim kulvarımda değil. Sen nesin de çocuk psikolojisini bileceksin, sen kimsin de bana küfür ediyorsun ya da edersen et kaliten belli neticede.
Ben ne olursa olsun bir çocukla muhatap olunduğunun unutulmamasından yanayım. Ama işte sosyal farkındalık meselesi, en önemlisi de zeka meselesi