Üslup dışında arkadaş Türkçe'ye de hakim değil sanırım; yazılanlar imla hataları, cümle düşüklükleri ve noktalama işareti eksiklikleri ile dolu, sokak ağzı ile yazılan "ya kızııaam" tarzı laflara takılmıyorum bile:)
Size gelince ben sizin önceki konunuzu okudum, yolunuzdan dönmeyin. Yalvarılmak, vazgeçilmez hissetmek herkesin egosunu okşar, kafada "acaba"lar bırakabilir. Ama şöyle düşünün, 1) Siz onun için bu kadar vazgeçilmez olsanız böyle şeyler yapmayı göze alabilir miydi? 2) Bu kadar sürede kim kimin için vazgeçilmez olabilir? 3) Tekrarının olmayacağının garantisi var mı? Bence arkadaşı üç hayırla uğurluyoruz:) Kendinize verdiğiniz değer daim olsun, iyi günler