Sadece çook üzüldüğümü söylemeye geldim..Hiç bir kadın aldatan bir adamı artık sevemez güvenemez.Hep içini kemirir geçmiş ve gelecek ile ilgili şüpheler.
Affedip devam edenlerde aslında sevip güvendiklerinden değil bazen maddi güvensizlik bazen yanlız başaramam korkusu çevre baskısı vs vs diye gider..
Okumamaktan meslek sahibi olamamaktan çok özgüvensiz yetiştirilmekten bu çaresiz hissetmek..Nice meslek sahibi , yada vatlıklı kadınlarda affedip devam edebiliyor.Çünkü bizim toplumumuz kız çocuklarını hep baskıyla özgüvensiz yetiştiriyor..Bir kız evlenince ayrılabiliyor evden , evlenince babasına hesap vermekten kurtuluyor..Çünkü baba onun yönetimini kocaya devrediyor..Ve biz kadınlar birey olamıyoruz .
Şimdi böyle bir kadın ayrılınca birden sudan çıkmış balığa döner .Sadece kendi sorumluluğunu bile kendine hak görülmemiş şimdi iki çocuğun sorumluluğuyla birlikte ne yapacağını şaşırmış olması normal değilmi.
Ayrıca aldatılma travmasıda var ki ölüme eş değer bir acı derler..
Biz bile burda anlamaktan önce yargılarken gerçek hayatta neler duyacak kim bilir.
Ben affetsin yada etmesin diyemem kendi kararı tabiki ama lütfen eleştirmeden yaralamadan yorum yapalım..
Şu an nasıl bir travma yaşıyor nasıl bir boşlukta ki burda hiç tanımadığı insanlara anlatıp içini boşaltmak istiyor.
Belki o da ayrılmayı isteyecek ama şu an kafasındaki soruları çözmeye bu olayı hazmetmeye muhassebe etmeye ihtiyacı var..
Allah hakkında hayırlısı neyse onu nasip etsin.