benim de daha önce başıma geldi canım... ama hep inkar etti, ağladı bile hatta. ben de iki arada bi derede kaldım tabi. bi yaptı diyorum, bi de acaba günhaını mı alıyorum diye düşündüm hep. hala da öyle. sanırım fazla safım.
ben şöyle hissettim. buluşmuştuk bi gün. daha önce hiç telefonunu almadım onun elime. bi gün ver dedim, ama sanki bir şey itti beni bunu yapmaya, kaçırdı ilk hani şakalaşır gibi. neyse dedim ama aklıma da takıldı. 1 saat sonra falan aldım bu sefer, yine almaya çalıştı ama bu kez sinirlendim vermedim. mesajlara baktım biri mesaj atmış, numara kayıtlı değil. iki mesaj vardı o numaradan, biri cinsel içerikliydi, diğeri normaldi. attım telefonu sonra ona. ama ağladı, sarıldı tanımadığım bir numara dedi. ben cevap bile yazmadım ona dedi. bi de onun sınav dönemi o ara diye ayrılamadım da ondan, eğer günahını alıyorsam sınavı etkilenir diye. ama içimde hep bi kurt vardı. bi de safım diyorum ya, hemen unutuyorum olanları.
neyse, bi gün de yine hiç yapmadığım gibi daha önceden, bir de yine bir şey dürttü beni. facebook şifresini istedim verdi. gönderilen mesajlarda bi kızla konuşmaları vardı. arkadaşça gibi ama yine de belli olmaz tabi niyet. görüşelim falan yazmış benimki. beynimden vurulmuşa döndüm. bana attığı her adımı bildiriyordu hep. birlikteyken bunca zaman o kızla arkadaşça bile olsa görüştüğünü söylememiş. ben kıskanmayayım diye güya. kızın ailesiyle sorunları varmış ona yardım ediyormuş öyle dedi. dediğim gibi salaklık derecesinde safım ya buna da hadi tamam dedim. başta kıyameti kopardım ama, küfür bile ettim. ama yine sınav yüzünden geleceğiyle oynamak düşüncesi ayrlmamı engelledi.
belki kötü niyetli değildi o kızla görüşürken bir ihtimal, ama bunu bana söylememesi, arkamdan iş çevirmesi bile bir aldatma.
kadınlar hissedermiş dediklerinde saçma gelirdi bana, ama gerçekten hissediliyormuş.
umarım hiç başınıza gelmez kızlar. hayatta en çok güvenebileceğim insan, hiç böyle bir şey yapmaz diye düşündüğüm insan bile bunu yaptı ya. güven diye bir şey kalmadı bende.
çizik çektim hepsine 
