Arkadaşlar bildiğiniz üzere eşimle ayrıydık 2 aydan fazladır... bu süreçte çok düşündüm fakat işin içinden çıkamadım... piskologa gittim aynı zamanda kendisi ilişki terapisti... tüm aklımdan geçenleri hissettiklerimi artıları eksileri herşeyi anlattım ve bana herkes bir şansı hakeder eşine ve kendine biraz zaman ver bu süreçte eşinin sana karşı tutumunu değerlendir diyor...sizlerinde yazdığı gibi olayın ben öğrenmeden önce sonlanması eşimin kısa süreli bir arayış içerisine girdiğini ve buna sebep benim doğum yaptıktan sonra eşime olan tutumum olabileceğini söyledi ... Doğumdan sonra eşimden uzaklaşmıştım açıkçası yorgunluk uykusuzluk lohusalık hormanlar beni darmadağın etmişti malum birde ilk çocuktan sonra 9 yıl ara verince yeni bir düzene adapte olmak kolay olmuyor... bu süreçte eşime soğuktum yatağımı ayırmıştım ve çocuklarımla yatıyordum ki ve halen öyleyim
Gelelim son gelişmeye on gün önce tekrar avukata gittiğimde anlaşmalı boşanacağımız için hakimin bizi tek celsede boşayacağını bu yüzden hakimin bize deneme süresi vermeyeceğini geriye dönüşü olmadığını sonrasında pişman olmamak adına eşime 2-3 ay deneme süresi vermem gerektiği konusunda uzun uzun konuştu önce tepki gösterdim ama sonrasında terapistlede konuşunca mantıklı geldi ve ailemle eşimin ailesiyle konuşup ona tek ve son kez bir şans vereceğim sizlerde şahitsiniz eğer ki bir daha beni üzecek olursa sizde boşanmama şahitlik edeceksiniz ve tekrar bizi bir araya getirmek için tek söz etmeyeceksiniz dedim... Annesi yani kayınvalidem Kur'an-a el basıp önce Allaha sonra ailene söz vereceksin dedi çünkü bunu yapmasını ben istedim başka türlü ona inanamazdım... belki yanlış düşünüyorum ama kendimi rahatlatmak için bunu yaptırmam gerekiyordu
Bu arada daha öncede yazdığım gibi iki hafta önce evlilik yıldönümümüzdü... yıldönümümüzün olduğu sabah onun mesajıyla uyandım mesjında'' Sensiz olmak ne kadar da zormuş meğer Seni Seviyorum meleğim bunu bilmeni istedim...umarım nice uzun yılları birlikte kutlarız birlikte yaşlanmak dileğim'' yazmış... aradan 1 saat geçmeden çiçeği geldi oğlum aldı çiçeği... arkasından bir mesaj daha akşama sizi dışarı çıkarmak istiyorum kırma beni yazmış bende hayır seninle yıldönümü kutlayacağımı aklından bile geçirme yazdım sonrasında oğlumu kandırmış anneni ikna et dışarı çıkaralım demiş... oğlum ağlaya sızlaya anne benim için bu gün berbar olalım üzme beni yoksa ben seninle kalmıcam bundan sonra dedi ve benim elim kolum bağlandı... akşama kadar oturdum düşündüm hazırlanmadım neyin doğru olduğuna bir türlü karar veremedim ve saat 7 olduğunda kapıya geldi eşim giyinmiş hazırlanmış oğlum kapıyı açtı hazırmısınız sizi almaya geldim dedi ne yapacağımı bilemedim ve hemen odaya kilitledim kendimi çünkü ağlamamak için zor tutuyordum kendimi elim ayağım buz kesmişti... oğluma sen kardeşini al odanda biraz zaman geçir annenle konuşacağım dedi... sonra kapıyı açarmısın biraz konuşalım çocukların yanında tartışmayalım dedi ve açtım kapıyı sonra bana en azından bu gece için teklifimi geri çevirme oğlumuz için çıkalım hem bende biraz kızımla zaman geçireyim dedi... zoraki hazırlandım ve çıktık dışarı görmeliydiniz oğlumun resmen gözleri parıldıyordu o kadar mutlu oldu ki sevinçten sürekli ben bugün kardeşimle ilgilenirim siz konuşun deyip duruyordu :) normalde kardeşinle ilgilenirmisin dediğimde hep şikayet ederdi :) neyse yemeğe gittik ve yemek sonunda bir pasta geldi arkasından hediyesini verdi... oğlum: anne babam seni ne kadar çok düşünüyor neler yapmış birde seni düşünmediğini söylüyorsun deyince bi gülme aldı beni :)sonra yemekten kalkarken çocukları 1 saat annemlere bırakalım biraz konuşalım dedi tamam dedim... konuştuk ağladım yine kızdım söyledim içimde ne varsa döktüm bir kaç gün daha ver bana sonra ben seni aradığımda eve gelirsin iki ay daha deneyelim birbirimizi ama şuan seni eve almaya hazır değilim dedim... biraz üzüldü ama buda birşeydir peki sen nasıl istersen dedi... ve şuan bir haftadır evde kalıyor yani bizimle ama ben halen uykularımı düzene koymuş normale dönmüş değilim ve ona yaklaşamıyorum umarım bunları atlatabilirim
Son olarak 3 gün önce oturduğumuz daireyi satıp yeni bir ev almaya karar verdik 2 gündür ev bakıyoruz evimizi değiştirmek belki bana daha iyi gelir zaten oturduğum siteden çok sıkılmıştım taşınmak istiyordum ama eşimi 2 yıldır ikna edemiyordum şimdi ise kendisi bana bu teklifle geldi suçluluk piskolojisi içerisinde ezilmeye devam ediyor beyfendi...
Gelelim son gelişmeye on gün önce tekrar avukata gittiğimde anlaşmalı boşanacağımız için hakimin bizi tek celsede boşayacağını bu yüzden hakimin bize deneme süresi vermeyeceğini geriye dönüşü olmadığını sonrasında pişman olmamak adına eşime 2-3 ay deneme süresi vermem gerektiği konusunda uzun uzun konuştu önce tepki gösterdim ama sonrasında terapistlede konuşunca mantıklı geldi ve ailemle eşimin ailesiyle konuşup ona tek ve son kez bir şans vereceğim sizlerde şahitsiniz eğer ki bir daha beni üzecek olursa sizde boşanmama şahitlik edeceksiniz ve tekrar bizi bir araya getirmek için tek söz etmeyeceksiniz dedim... Annesi yani kayınvalidem Kur'an-a el basıp önce Allaha sonra ailene söz vereceksin dedi çünkü bunu yapmasını ben istedim başka türlü ona inanamazdım... belki yanlış düşünüyorum ama kendimi rahatlatmak için bunu yaptırmam gerekiyordu
Bu arada daha öncede yazdığım gibi iki hafta önce evlilik yıldönümümüzdü... yıldönümümüzün olduğu sabah onun mesajıyla uyandım mesjında'' Sensiz olmak ne kadar da zormuş meğer Seni Seviyorum meleğim bunu bilmeni istedim...umarım nice uzun yılları birlikte kutlarız birlikte yaşlanmak dileğim'' yazmış... aradan 1 saat geçmeden çiçeği geldi oğlum aldı çiçeği... arkasından bir mesaj daha akşama sizi dışarı çıkarmak istiyorum kırma beni yazmış bende hayır seninle yıldönümü kutlayacağımı aklından bile geçirme yazdım sonrasında oğlumu kandırmış anneni ikna et dışarı çıkaralım demiş... oğlum ağlaya sızlaya anne benim için bu gün berbar olalım üzme beni yoksa ben seninle kalmıcam bundan sonra dedi ve benim elim kolum bağlandı... akşama kadar oturdum düşündüm hazırlanmadım neyin doğru olduğuna bir türlü karar veremedim ve saat 7 olduğunda kapıya geldi eşim giyinmiş hazırlanmış oğlum kapıyı açtı hazırmısınız sizi almaya geldim dedi ne yapacağımı bilemedim ve hemen odaya kilitledim kendimi çünkü ağlamamak için zor tutuyordum kendimi elim ayağım buz kesmişti... oğluma sen kardeşini al odanda biraz zaman geçir annenle konuşacağım dedi... sonra kapıyı açarmısın biraz konuşalım çocukların yanında tartışmayalım dedi ve açtım kapıyı sonra bana en azından bu gece için teklifimi geri çevirme oğlumuz için çıkalım hem bende biraz kızımla zaman geçireyim dedi... zoraki hazırlandım ve çıktık dışarı görmeliydiniz oğlumun resmen gözleri parıldıyordu o kadar mutlu oldu ki sevinçten sürekli ben bugün kardeşimle ilgilenirim siz konuşun deyip duruyordu :) normalde kardeşinle ilgilenirmisin dediğimde hep şikayet ederdi :) neyse yemeğe gittik ve yemek sonunda bir pasta geldi arkasından hediyesini verdi... oğlum: anne babam seni ne kadar çok düşünüyor neler yapmış birde seni düşünmediğini söylüyorsun deyince bi gülme aldı beni :)sonra yemekten kalkarken çocukları 1 saat annemlere bırakalım biraz konuşalım dedi tamam dedim... konuştuk ağladım yine kızdım söyledim içimde ne varsa döktüm bir kaç gün daha ver bana sonra ben seni aradığımda eve gelirsin iki ay daha deneyelim birbirimizi ama şuan seni eve almaya hazır değilim dedim... biraz üzüldü ama buda birşeydir peki sen nasıl istersen dedi... ve şuan bir haftadır evde kalıyor yani bizimle ama ben halen uykularımı düzene koymuş normale dönmüş değilim ve ona yaklaşamıyorum umarım bunları atlatabilirim
Son olarak 3 gün önce oturduğumuz daireyi satıp yeni bir ev almaya karar verdik 2 gündür ev bakıyoruz evimizi değiştirmek belki bana daha iyi gelir zaten oturduğum siteden çok sıkılmıştım taşınmak istiyordum ama eşimi 2 yıldır ikna edemiyordum şimdi ise kendisi bana bu teklifle geldi suçluluk piskolojisi içerisinde ezilmeye devam ediyor beyfendi...