Aslında uzatmadan bir celsede boşanmak istiyorum ama çocuklar ve büyükler beni frenliyor yanlış karar vermek istemiyorum gerçekten zor durumdayımbir yanım uzatma bitir gitsin diyor diğer yanım 12 yıllık emek var çocukların var büyüklerinin belki bir bildiği var diyor bu yüzden gel gitlerdeyim şu aralar...
Aslında uzatmadan bir celsede boşanmak istiyorum ama çocuklar ve büyükler beni frenliyor yanlış karar vermek istemiyorum gerçekten zor durumdayımbir yanım uzatma bitir gitsin diyor diğer yanım 12 yıllık emek var çocukların var büyüklerinin belki bir bildiği var diyor bu yüzden gel gitlerdeyim şu aralar...
daha öncede yazdığım gibi bu süreçte 3 kez bir araya geldik konuşmak için ve ben sürekli onu sorguladım sürekli hatasını yüzüne vurdum suçladım... eşim konuyu kapat bu konuyu konuşmak istemiyorum desede yapamıyorum detayları öğrenmek istiyorum takıldım kaldım aynı mevzuya tartışmaktan konuşamıyorum bile
aslında bir daha çocuk doğurmayı düşünmüyorken istemiyorken eşim ikna etti beni yalvardı bir bebeğimiz daha olsun oğlumuz kardeşsiz kalmasın onu yalnız bırakmaya hakkın yok dedi 9 yıl sonra kızımı Dünya'ya getirdim nerden bilirdim bunu yapacağını şimdi yavrum hiç birşeyden habersiz gülücükler saçıyor etrafa onun kokusunu çektikçe nasıl vicdanın sızlamadı kızın aklına gelmedi mi diyorum! oğlum herşeyin farkında fakat birşey yok gibi davranıyor yetişkin biriyle konuşur gibi ona durumu anlattım baban bize yalan söyledi bu yüzden bizimle yaşamayacak dedim ama her ihtiyacın olduğunda ara yanına git yada onunla kalmak istediğinde kalırsın dedim bugün beraberlerdi babasıyla bilemiyorum kötü mü yaptım kandırmak istemedim oğlumu:26:
Anlaşmalı boşanalım uzamasın çocukları yıpratmayalım dedim pişmanım üzgünüm boşanmak istemiyorum seviyorum seni gibi her pişkin erkeğin söylediği sözleri söyledi... insan pişman olacağı şeyi niye yapar hemde 12 yıldan sonra sevdiği kadına...o kadına ne diyim artık evli bir adamla niye konuşurlar beklenti ne Allahta onun en sevdiğiyle imtihan etsin onunda canı yansın başka ne diyim kibu arada bir arkadaş sormuş yüzyüze görüşmüşler mi diye hayır kadın başka şehirde İzmir'de 40 yaşında dul... eşim 35 yaşında ve ben 30 yaşındayım yemin ederim çirkin pasaklı ilgisiz bir kadında değilim neden yaptı bunu bana aklım almıyor... belki yakalamasam yüzyüze görüşeceklerdi
daha öncede yazdığım gibi bu süreçte 3 kez bir araya geldik konuşmak için ve ben sürekli onu sorguladım sürekli hatasını yüzüne vurdum suçladım... eşim konuyu kapat bu konuyu konuşmak istemiyorum desede yapamıyorum detayları öğrenmek istiyorum takıldım kaldım aynı mevzuya tartışmaktan konuşamıyorum bile
Seni o kadar iyi anlıyorum ki ben aldatılmadım ama bir yalan mevzusu olmuştu 8 ay boyunca detayları sorguladım şöyle mi oldu böyle mi oldu, gelmişini, geçmişini, kaşını gözünü her şeyi takar hale gelirsin ve ruh sağlığın bozulur. Ben o yalandan çıkıp eski sevgililerine kadar taktım. Bizde bir mucize oldu ve başka bir kadın olmadığı için düzeldi tabii ama hala bazen sorgularım neden yalan söyledi diye, şöyle mi böyle mi diye. İnan aşması çok çok zor oluyor. Hep aklına gelir o kadınla ne konuştu, ne buldu vs. En temizi boşanmak. Bir de yüzsüz yüzsüz konuyu kapat mı diyor ya çok ayıp aksine hep rahatlatması lazım seni, hep dinlemesi affettirmek istiyorsa... Biz böyle yapmıştık...
Detayları neden anlatmıyor çok iyi biliyorum çünkü beni iyi tanıyor detaylara takılan biriyim ve o detaylar benim için çok önemli kafamı allak bullak ediyor her mevzuda böyleyim bu arada başak burcuyum bilenler az çok anlar :) konuyu kapatalım konuşmak istemiyorum diyerek geçiştirmeye çalışıyor... bana ne konuştuklarını söylese daha kötü olacak onun burnundan getireceğimi ve unutmayacağımı her defasında yüzüne vuracağımı biliyor...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?