- 7 Mayıs 2011
- 2.099
- 2.069
- 333
Empati yaparak bakarsam ben de eşimin bu tarz yazışmalarını okusam üzülürdüm tabiki. Ama "ben olsam öldürürdüm, kafasını koparırdım vs" gibi yorumları okuyup gaza gelmeyin ve sakin olun lütfen. Mesajlaştığı kıza da kızgınsınız doğal olarak ama şu aşamada onu bi kenara koyun, o şuan inanın çok ufak bir ayrıntı. O kadını aramanız küfretmeniz vs sizi yıpratmaktan başka bir işe yaramaz. Şu aşamada birine ahlak dersi vermek değil önceliğiniz.
Zaten bütün gece ağlamışsınız yıpranmışsınız, kalkın güzel bi duş alın kahvenizi için biraz toparlanın. Şuan siz kendinize odaklanın, bu yazışmalar yeterli mi sizin için, eşiniz ne söylerse söylesin kararınızı verdiniz mi yoksa onun açıklamalarını da duymak istiyor musunuz? Eşinizi karşınıza alın ve konuşun. Bağrış çağrış şeklinde bir konuşmayla eşinizden hiçbirşey öğrenemezsiniz. Karşı taraf bu şekilde direkt savunmaya geçer ve ne olduğunu bile anlamadan o konuşma biter. O ilk yüzleşme çok önemlidir, sadece "bu yazışmalara açıklaman nedir" diye sorun ve cevabını bekleyin direkt yüzüne bakarak.
Sabah kalktım duşumu aldım işime geldim.
Dün düşündüm belki kız saf genç bulunca konumlu adamı kendini birşey sandı. Ama evli çocuklu ne demektir bu nasıl arsızlıktır. Ben bugün kızdan geçsem yarın başkası ile aynı diyaloga girip bir yuvayı daha yıkacak belki.
Benim ailem bunu yansıtmak istemiyorum ama bulunduğumuz şehirde bilinen güçlü bir aile, benim ailemden duyulmasından korkmadıysa kızın eşinden de korkusu olmasın bence.
Benim daha yeni olan evliliğimi yıkmaktan yüzüme yalandan bakmaya korkmadıysa yaptığı yanına kalmasın bence.