Merhaba... Konuya nasıl başlanır bilmiyorum. Sevmek. Çok sevmek. Biz eşimle üniversiteden tanışıyoruz. Üniversite bittikten sonra birimiz iş yüzünden Türkiye in en doğusunda birimiz en batısına gittik. Ama uzaklık engel olmadı aşkımıza. Tersine daha da büyüdü. Sadece uzaklık da engel değildi ailelerimizin kültürel farklılığı vardı. İkimizin de aileleri karşıydı. Sonra aşkımızı gördüler bize inandılar bu engeli aştık. 4 yıllık bir uzaklıktan sonra evlendik. Kavuştuk birbirimize. İki ay sonra bebeğimiz olacağını öğrendik. İlk çocuğumuz katıldı hayatımıza. Birbirimizi çok seviyorduk. Ancak oda çocuk gibiydi. Çok yorduğu zamanlar oldu beni. Aradan 5 yıl sonra ikinci bebeğimizin haberini aldık. Bir de kardeşimin hastalığını öğrendim. Eşimin desteği ile uzun bir rapor alıp kardeşimin bakımı için yanına gittim. İkinci hamileliği den önce kuzenim bizim bulundumuz şehirde iş buldu ve kendi evine çıkana kadar yanımızda kaldı. Bana abla eşime abi diyordu. Sonra evini buldu ve yanımızdan ayrıldı. Ben kardeşimin yanında bir yandan onun hastalığı bir yandan hamilelikle uğraşıyordum. Oğlumda benimle birlikteydi tabi. Aklım eşimde. Rüyalarımda sürekli beni aldattığını görmeye başladım. Uzaklık ve hamilelik psikolojisi diye düşündüm. Kardeşimin durumu ciddileşti. Ameliyata alındı. Bebeğimi görmek istiyordu. Çünkü bebekle iyilesecegini düşünüyordu. Dr lar umut yok dedi. Kardeşim ameliyattan çıkıp kendine gelince ben hemen doğuma girdim kardeşim görmeliydi bebeği. Umudu olmalıydı. Kızım doğdu kardeşim gördü on beş gün sonra kız kardeşimi kaybettim. Yaşadığımı anlatmak zor kucağımda bir bebek sezeryan ağrıları ve ölüm acısı. Sütten kesilmeyeyim diye bebeğim için bir yandan ağladım bir yandan yemek yedim. Doğum kilolarına birde süt olsun kiloları eklendi. Eşim bana yine de çok güzel olduğumu söylüyordu. Tabi ben bu süreçte yine ailemin yanında eşimle ayrı kalmıştım. Oda orada kalmamı istiyordu. Bebek anneme de iyi geliyordu.
Bir kaç ay sonra evime döndüm. İşime başladım. Bir kaç hafta sonra eşim arkadaşlarıyla buluşmaya gideceğini bir gece kalacağını söyledi. Arada yapardı. Kaldığı arkadaşı benim de samimi olduğum bir arkadaştı. Neyse gitti sabaha karşı geldi. Ama birşey vardı. İçimde bir şüphe oldu. Telefonuna baktım kaldığını söylediği arkadaşını hiç aramamış. Sonra üzerine gittim beni aldattığını söyledi. Ama fiziksel bir aldatma olmadığını benden defalarca özür dileyerek söyledi. Affedemiyordum. Ama iki çocuk babaya düşkün. Birde kimseye söyleyememek. Evde ben anne o baba rolünde olacaktı. Ben ve o bitmişti benim için. O onu affetmem için çok çabaladı. Kiminle aldattığını sordum tanımadığım biri olduğunu bu kişinin onu çok aradığını en son gittiğinde de bitirmek için gittiğini söyledi. Yine de affetmek zordu...aradan 3 ay geçti. Çok çabaladı gördüm çabasını bir şans vermek istedim çocuklarım için. Ama emin olmak için telefonunu kurcaladım o gece kiminle kaldığını öğrenmem gerekiyordu. Görünce dizlerim titredi. 4 ay evimde kalan kardeşim dediğim kuzenim. Onunla aramışlar mesajlasmışlar. En sonunda eşim bana herseyi anlattı. Bir anlık boşluk bir anlık hevesti dedi. Çok pişmanım diyor. Sürekli söylüyor ama affedilir bir yanı yok. Evden kovmak istiyorum yaşlı anası gelmiş bebegimize bakıyor. İki küçük çocuk. Ne yapacağımı bilmiyorum. Kaldıramıyorum. Ama
Bir kaç ay sonra evime döndüm. İşime başladım. Bir kaç hafta sonra eşim arkadaşlarıyla buluşmaya gideceğini bir gece kalacağını söyledi. Arada yapardı. Kaldığı arkadaşı benim de samimi olduğum bir arkadaştı. Neyse gitti sabaha karşı geldi. Ama birşey vardı. İçimde bir şüphe oldu. Telefonuna baktım kaldığını söylediği arkadaşını hiç aramamış. Sonra üzerine gittim beni aldattığını söyledi. Ama fiziksel bir aldatma olmadığını benden defalarca özür dileyerek söyledi. Affedemiyordum. Ama iki çocuk babaya düşkün. Birde kimseye söyleyememek. Evde ben anne o baba rolünde olacaktı. Ben ve o bitmişti benim için. O onu affetmem için çok çabaladı. Kiminle aldattığını sordum tanımadığım biri olduğunu bu kişinin onu çok aradığını en son gittiğinde de bitirmek için gittiğini söyledi. Yine de affetmek zordu...aradan 3 ay geçti. Çok çabaladı gördüm çabasını bir şans vermek istedim çocuklarım için. Ama emin olmak için telefonunu kurcaladım o gece kiminle kaldığını öğrenmem gerekiyordu. Görünce dizlerim titredi. 4 ay evimde kalan kardeşim dediğim kuzenim. Onunla aramışlar mesajlasmışlar. En sonunda eşim bana herseyi anlattı. Bir anlık boşluk bir anlık hevesti dedi. Çok pişmanım diyor. Sürekli söylüyor ama affedilir bir yanı yok. Evden kovmak istiyorum yaşlı anası gelmiş bebegimize bakıyor. İki küçük çocuk. Ne yapacağımı bilmiyorum. Kaldıramıyorum. Ama
Bogazım düğüm düğüm oldu öyle bi kötü oldumkii
