- Konu Sahibi alexandria
- #1
Kızlar merhabalar,
Gelecekte beni beklemesi beklenen bir problem için yazıyorum. Şimdiden fikirlerinizi alayım ki ona göre bi yol çizeyim. Şimdi eşimin babası biz evlenmeden evvel vefat etmiş. Kayınvalidemle birlikte yaşamışlar bir süre. SOnra evlenirken bana da aynı evi şart koştu, ben kabul etmedim. Hiç olmazsa altlı üstlü olur dedim. Ama üstünden altından ev bulamadık evlenirken, bi 200 mt ötesine yerleştik. Kayınvalidem iyi bi insan, açık arayan, laf sokan biri değildir ama incelikten anlayan biri de değil maalesef. İlk evlendiğimizde tüm yemekler orada yendi. Her haftasonu beraber geçti. Ben çok rahatsız oldum durumdan, eşimle kaç kez birbirimize girdik, ayrılma eşiğinden döndük 5-6 ay boyunca. Kayınvalidemin bu kavgalardan hiç haberi olmadı, çünkü eşim onun kendini fazlalık gibi hissetmesini ve onun yüzünden kavga ettiğimizi anlamadını istemedi. Ama o da bi kez bile ya bu çocuklar yeni evli, özel zamanları olur, beraber paylaşacakları bişey olur, şunları bi rahat bırakayım demedi, kendi derdine düştü. yanlız kalcam diye bizim her fırsatımızı varlığıyla doldurdu. tabi tek kayınvalide de değil. görümce de var. yani biz kaç ay olarla yapışık yaşadık. her ne zaman olursa olsu, her türlü iş ve problem için eşimi aradı. bize gelmek istediğinde bile eşimi aradı sordu. beni aramadı.şükür işler az biraz da olsa düzene girdi. ben spora başladım, her gün gitmemeye başladım. eşim gitti, sonra beni spordan aldı eve gittik. bu sıralarda bi kaç kez altlı üstlü oturma durumu oluştu. mesela bizim ev sahibinin aynı apartmandaki dairesi boşaldı, adam hemen eşimi aradı, annenler girsin oraya da dedi. eşim olur dedi. ben istemedim ve birbirimize girdik bu yüzden de. ben dedim ki onun dönüşü yok. o oldumu artık öyle yaşamamız lazım kötü olmamak için. annene anne zırt bırt gelme de diyemezsin, özel hayatımız biter dedim. ben bu kadar istemiyorum diye kabul etti, duyurmadı annesine bu ihtimalleri çünkü duyursa, o anında kabul ederdi.Şimdi taşınmamız söz konusu iş değişikliği nedeniyle. ve benim ödüm kopuyor altlı üstlü iki ev bakılırsa diye. kızlar, bana bi akıl verin şimdi ben ne yapcam, ne diycem de eşim bunu çıkarmayacak başıma... Çok korkuyorum, kaç ay sonraki mesele için mide krampları geçiriyorum günlerdir. aklımdan çıkmıyo, hiç bişeye de odaklanamıyorum bu yüzden. eğer bunu halledemezsem, gerçekten biliyorum sinir stresten sağlığımdan olcam. bana yardım edin nolur. ne yapayım şimdi ben de bu durumun önüne geçeyim...
Gelecekte beni beklemesi beklenen bir problem için yazıyorum. Şimdiden fikirlerinizi alayım ki ona göre bi yol çizeyim. Şimdi eşimin babası biz evlenmeden evvel vefat etmiş. Kayınvalidemle birlikte yaşamışlar bir süre. SOnra evlenirken bana da aynı evi şart koştu, ben kabul etmedim. Hiç olmazsa altlı üstlü olur dedim. Ama üstünden altından ev bulamadık evlenirken, bi 200 mt ötesine yerleştik. Kayınvalidem iyi bi insan, açık arayan, laf sokan biri değildir ama incelikten anlayan biri de değil maalesef. İlk evlendiğimizde tüm yemekler orada yendi. Her haftasonu beraber geçti. Ben çok rahatsız oldum durumdan, eşimle kaç kez birbirimize girdik, ayrılma eşiğinden döndük 5-6 ay boyunca. Kayınvalidemin bu kavgalardan hiç haberi olmadı, çünkü eşim onun kendini fazlalık gibi hissetmesini ve onun yüzünden kavga ettiğimizi anlamadını istemedi. Ama o da bi kez bile ya bu çocuklar yeni evli, özel zamanları olur, beraber paylaşacakları bişey olur, şunları bi rahat bırakayım demedi, kendi derdine düştü. yanlız kalcam diye bizim her fırsatımızı varlığıyla doldurdu. tabi tek kayınvalide de değil. görümce de var. yani biz kaç ay olarla yapışık yaşadık. her ne zaman olursa olsu, her türlü iş ve problem için eşimi aradı. bize gelmek istediğinde bile eşimi aradı sordu. beni aramadı.şükür işler az biraz da olsa düzene girdi. ben spora başladım, her gün gitmemeye başladım. eşim gitti, sonra beni spordan aldı eve gittik. bu sıralarda bi kaç kez altlı üstlü oturma durumu oluştu. mesela bizim ev sahibinin aynı apartmandaki dairesi boşaldı, adam hemen eşimi aradı, annenler girsin oraya da dedi. eşim olur dedi. ben istemedim ve birbirimize girdik bu yüzden de. ben dedim ki onun dönüşü yok. o oldumu artık öyle yaşamamız lazım kötü olmamak için. annene anne zırt bırt gelme de diyemezsin, özel hayatımız biter dedim. ben bu kadar istemiyorum diye kabul etti, duyurmadı annesine bu ihtimalleri çünkü duyursa, o anında kabul ederdi.Şimdi taşınmamız söz konusu iş değişikliği nedeniyle. ve benim ödüm kopuyor altlı üstlü iki ev bakılırsa diye. kızlar, bana bi akıl verin şimdi ben ne yapcam, ne diycem de eşim bunu çıkarmayacak başıma... Çok korkuyorum, kaç ay sonraki mesele için mide krampları geçiriyorum günlerdir. aklımdan çıkmıyo, hiç bişeye de odaklanamıyorum bu yüzden. eğer bunu halledemezsem, gerçekten biliyorum sinir stresten sağlığımdan olcam. bana yardım edin nolur. ne yapayım şimdi ben de bu durumun önüne geçeyim...