merhaba arkadaşlar,2008 nisan doğumlu, 4,5 yaşında oğlum var.3 yaşındayken 3 aylığına kreşe gönderdim,çok severek gitmedi ama itiraz da etmedi.bu sene 4 yaşına girince tekrar kreşe başladık,müdürü bu eylül de anasınıfına kaydını yapalım demişti ilk başladığında ama anasınıfı öğretmeni henüz hazır olmadığını,belki ikinci dönemde olabileceğini söyledi. oğlumdan 4 ay büyük arkadaşını alacaklarmış çünkü o 1 den 10 a kadar bütün rakamları görsel olarak tanıyormuş.bana bu bahane çok saçma geldi.ben şu ana kadar çocuğuma hiç harfti,rakamdı birşey öğretmek için çabalamadım,bunların anasınıfında yavaş yavaş öğretileceğini düşündüm. bu fikrimi söylediğimde ,''yavaş yavaş başlamanız gerekir''dediler ki çocuk daha 4 yaşındaydı. bu durumdan sonra ben okuldan soğudum ve oğlumu göndermez oldum. birçok arkadaşım ,aynı yaştaki çocuklarını devlet okullarının anasınıflarına sorgusuz sualsiz kaydettirdiler,bizim ki özel kreşti , çocuk hazır değil dediler. oğlum gayet normal bir çocuk,tam yaşının çocuğu,öyle süper zeka,büyümüşte küçülmüş değil ama yaşıtlarından geri de değil,çok sosyal,lider ruhlu,kendinden 1-2 yaş büyük çocuklarla oynarken bile,liderliği ele alır,oyun kurar,arkadaşlarına roller,görevler verir.büyüklerle diyaloğa girer,sorulan sorulara düzgün cevaplar verir,yerine göre özür diler,teşekkür eder,birşeyi isteyeceği zaman rica eder.kendi yemeğini yer,tualetten sonra temizliğini yapar,kıyafetlerini ,ayakkabılarını,düzgünce giyer çıkarır,eşyalarını yerine koyar vs vs . boyama yapmayı sevmez,genelde karalama yapar,çizgilerin dışına taşırdığı için yapmak istemez,ama bazen insan,araba resmi çizer,çok düzgün değil ama kafası ,kolu bacağı olur en azından :) harflere,rakamlara hiç ilgisi yok,hiç sormaz, 1 den 10 a kadar hem rusça ,hem türkçe sayar (rusça da biliyor).böyle bir çocuk işte. ben nasıl davranmalıyım şimdi ? okuldan aldım,evde benimle,seneye eylülde 5,5 yaşında anasınıfına ,6,5 yaşında da ilkokula başlatmayı düşünüyorum. ben mi yanlış düşünüyorum,yoksa öğretmeni haklı mı ?
Bir kişinin lafına göre haraket etmeyin derim. Kaldı ki bunu söyleyen bir öğretmen dahi olsa bu konuda uzman değil.
Ve her çocuk aynı gelişim özelliklerini gösterecek diye bir kuralda yok.
Sizin çocuğunuz sayısal da iyidir benim ki sözelde yada tam tersi.
Ben olsam bu sene yarım gün bir devlet anaokuluna seneye tam gün yine bir devlet anaokuluna verirdim.
Ve bir sonraki sene okula başlatırdım.
Hiç kendini üzmeyin Allah uzun ve sağlıklı bir ömür versin.
yarın okula başlıyoruz. Henüz anaokuluna başlıyoruz; ama yine de içimde büyük bir heyecan var. Bakalım nasıl geçecek...
Sizlerle paylaşmak istedim. Kızımdan çok ben heyecanlıyım. Niye böyle olduğumu bilemiyorum. Benim gibi aynı heyecanı yaşayan anneler var mı:....
Yarın neler olduğunu sizlerle paylaşacağım. Herkese iyi akşamlar..
Ahhh ahhh olmaz mı. Haftalarca geçmedi kalbimdeki heyecan. Her okul aklıma gelişinde pır pır ediyordu içimde bişiyler.
Çok şükür biz sorunsuz atlattık.
Sevgili hazal resmen bizi anlatmışsın.Kızım 3.5 yaşında daha önce kreş deneyimimiz olmadı ama geçen hafta 4 gün okula başladık.ilk hafta 9-13 arasıydı.benim orda olduğumu bilerek girdi sınıfına.aradan camdan kontrol edip el salladı arada yanıma indi.yemekerde yeğeği reddetti beni istedi.yarın 9-16 arası gidecek.ben "dr iğne olup gelcem kızım "deyip bir süre görünmeyi düşünmüyorum.bakalım kahvaltısını edecek mi? öğlen uyuyacak mı?gerçi biraz bahsettim öğlen uykusundan.öğretmenin çizgi film koyacak arkadaşlarınla izleyip mışıl mışıl uyuyacaksınız dedim.bebeğinide istedi çantasına.kuzum nasıl hissedecek , yalnızlık çekecek mi , çok ağlayacak mı? o kadar soru var ki kafamda deliricem....
Sabah ola hayrola.Heyecandan ve stresten ölcem valla.Allahım bütün yavrularımıza ve bizlere yardımcı olsun........
Kesinlikle yapmayın diyeektim ki zaten işe yaramamış.
Ona okulda bahçede onu bekleyeceğinizi, ama sınıfa giremeyeceğinizi söyleyin.
Sınıf sadece öğretmenler ve çocuklar içindir diyin.
Ama asla öğretmenin izin vermiyor demeyin. Bu öğretmenine ısınmasını engeller.
Okula gitmeyi teşvik edici şeyler yapın. Mesela öğretmen almış gibi bir hediye alın ve yatağına saklayın.
Çocuk bulsun ve onu öğretmeninin ona aldığını söyleyin.
İsterse birlikte bir resim yapıp öğretmenine ertesi gün götürebileceğini söyleyin.
Yada sizde öğretmene minik bir hediye alın.
Çocuğun ağlaması okulda yaşayabileceklerinden dolayı oluyor. Acaba onu alacaklarmı, tuvalete gitmesi gerektiğinde kim yardım edecek, diğer arkadaşları ona zarar verir mi vs vs bu endieleri gidermeye bakınd erim.
sevgili firefly
dün bizim ilk günümüzdü. biraz ağlayarak; fakat ikna olarak sınıfa girdi. Akşam almaya gittiğimde gayet neşeliydi. Öğretmeni gününü keyifli geçirdiğini söyledi.
Bu sabah okula gideceğiz dediğimde "yine mi "diye sordu. Bundan sonra hergün gideceğiz dedim. benim okulum açılıyor. Bende okula gideceğim dedim. Okulun kapısına kadar gayet güzel geldik; fakat benden ayrılırken tekrar ağlamaya başladı. öğretmenleri bir şekilde onu ikna edip içeri aldılar; fakat içeri girerken hala ağlıyordu. Bakalım bugün nasıl geçti.
Akşam almaya gittiğimde görücem. Okulun daha ilk günleri olduğu için ağlamasını normal karşılıyorm; fakat yine de onun ağladığını gördüğümde üzülüyorum. Tek isteğim keyifli ve mutlu bir şekilde okula gitmesi. Benim zorumla değil. Umarım senin küçük kelebeğinde istekle ve hevesle okuluna gider. Alışmaları biraz vakit alacak deniliyor; fakat bu süre uzadıkça acaba gitmese mi gibi ikileme düşülüyor. Bence hislerine güven. Kim ne derse desin okula alışamazsa onu zorlama. 1 ay bile çocukta çok şey farkettiriyor. Şimdi gitmiyor diye ileride de gitmeyecek anlamına gelmiyor. Sadece olumlu düşün, kendini zorla pozitif hissetmek için... okula alıştığını hayal et ve biraz zaman tanı. zaman bize neyin iyi olduğunu gösterecektir. Tüm temenmim okula alışmaları. sevgiler....
Sizin çocuğunuz kaç yaşında bilemiyorum ama ben kızımı 3 yaşında kreşe gönderdim. Uzmanların önerileri hep bu yöndedir ya. Annnelik dönemimin en büyük hatasıydı diyebilirim. 15 gün ağladı her sabah uyanır uyanmaz başlıyordu kriz.
4 ay gitti ama hep isteksiz ve mutsuz. Mutlaka alışıyor ağlamamaya ama başka çaresi kalmadığı için alışıyor.
Bu yüzden küçük yaşta kreşe sonuna kadar karşıyım.
Umarım kolayca alışır yavrunuz. Çok iyi analıyorum sizi ne denli yıpratıcı ve can yakan bir durum olduğunu biliyorum.
Aşağı yukarı aynı şeyleri yaşıyoruz. Ben de kızımı okuldan alırken gayet iyi alıyorum. Gün içinde zaman zaman annemi özledim. annem ne zaman gelecek diye soruyormuş, öğretmeni ilgisini başka yöne çekince tekrar oyuna dalıyormuş. Dün bana söz verdi ağlamayacağına dair. Okula gidene kadar halinden memnun görünüyor. ama ayrılma noktasında beni bırakmak istemiyor. Bugün yine gözleri doldu; ama dedi ki" anne ben bugün seni özlemeyeceğim. çünkü özlersem ağlıyorum". Tamam aşkım dedim. Öğretmenine teslim ettim. Biraz buruktu; ama ağlamıyordu. Aslında hala aklım onda. Çünkü, ilk defa ağlamıyor diye arkama bakmadan çıktım. Sonra da pişman oldum. belki biraz beklesemiydim diye... Aslında dediğin gibi okula gitmek istiyor; fakat bizlerden ayrılmak zor geliyor. Onlarda haklı. Okulun daha ilk günleri.Umarım alışırlar... Çünkü okula da çok ihtiyaçları var. En önemlisi gelişimleri için arkadaşa ihtiyaçları var. Hayırlısı olsun....
Aslında şöyle bir yöntem önermişti bi arkadaşım ben uygulamadım gerek kalmadı ama sizin için belki faydası olur.
Kendinize ait çok sevdiğiniz bir eşyanızı çocuğunuza verin. Ve bunu geri alana kadar benim için saklarmısın diyin.
Akşam onu almaya gittiğinizde eşyanızı geri isteyin ve szin için sakladığı için ona teşekkür edin.
Ona güvenebileceğinizi biliyor olduğunuza dair kelimeler kullanın.
Bu çocuğa somutluk kavramı kazandırmak açısından iyi bir yöntem.
Çünkü somutluk çocukların kendini daha iyi hissetmesni sağlıyor.
Annem mutlaka beni almaya gelecek çünkü en sevdiği eşyası bende mesajı verecek çocuğunuza.
Umarım işinize yarar. Gelişmeleri bekilyorum merakla.