anı yaşayamamak

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

lilakalem

Guru
Kayıtlı Üye
28 Temmuz 2012
543
203
303
Diğer
arkadaşlar hayatım boyunca şu olsun herşey yoluna girecek dedim.o şey oldu diyelim önüme farklı bir aşama çıkıyor ve o aşama mutluluğumu tekrar erteletiyor.bu olsun tamamdır artık desem , o olsa bile yeni birşeyler çıkıyor olamayan ve kendimi tam anlamıyla mutlu hissedemiyorum. anı yaşamayı bilemiyorum galiba.herşeyde şıp diye istediğin anda olmuyor malum.bu bana has bir durum mu herkeste var mı?
 
bu biz insanoğluna rahat batmasından kaynaklanan bişey. 4 4lük kimin hayatı varki elbette yolunda gitmeyen şeyler olcak sağlığın yerinde ailen hayatta çekilemeyecek derdin olmadığı sürece küçük şeylerle mutlu olmayı bileceksin
 
Var tabi olmaz olur mu.

Ani yakalamaya calismak lazim. Cunku sikinti dert bittigi anda insanin mrude bitermis.

Bunlarla yasamayi ogrenmek lazimmm
 
mutluluk;içinizdedir birşeylerin olmasıyla gelmez..iç huzurunuzla barışın..
 
biz yetinmeyi bilmiyoruz da onun için böyle hissediyoruz ..
halbuki ufacık mutlulukları kocaman yapmak bizim elimizde fakat biz hep daha fazlasını istiyoruz..
bize ufacık gelen mutluluklar aslında bazıları için o kadar büyük kii..
biz farkında olamıyoruz...
 
bazı insanlar eksikleriyle hayatta mutlu olmasını biliyorlar. ama benim hayatım sanki bir yapboz ben tamamlamaya çalıştıkça eksik kalan bir parça hep oluyor ve oda beni mutsuz ediyor.anı yaşayan mutlu insanlara özeniyorum çok ama ben hep gelecekle meşgulüm o kayıp parçanın derdindeyim hep ve bu da çok yanlış biliyorum.
 
Son düzenleme:
bazı insanlar eksikleriyle hayatta mutlu olmasını biliyorlar. ama benim hayatım sanki bir yapboz ben tamamlamaya çalıştıkça eksik kalan bir parça hep oluyor ve oda beni mutsuz ediyor.anı yaşayan mutlu insanlara özeniyorum çok ama ben hep gelecekle meşgulüm o kayıp parçanın derdindeyim hep ve bu da çok yanlış biliyorum.


aslında şöyle düşünmeli belki de, o insanlar da o aşamaya kolay gelmedi...
belki zamanında onlarında hayatında bazı aksilikler vardı ve bunun sonunda anı yaşamanın kıymetini anladılar..

bazen derdi bir tek ben çekiyormuşum gibi geliyor ama aslında mevcut sıkıntılar herkeste aynı...

bu arada takıntılısınızdır belki olabilir mi?

ısrarla son kayıp parçayı aramak belki bundandır?
 
mutlu olmak için her şeyin aynı anda olmasını bekleme...
belki bir gün hepsi olur ama sen olmazsın..
hayat böyle......
 
anı yaşayabilme erdemine sahip kişi, en mutlu kişidir bence...
en güzel anlarda bile ileriyi düşünüp canını sıkan bir toplumuz...
buda biraz yaradılış gereğidir canım... en basit örnek şöyle düşünelim...
bir insan maaşını aldı ve o parayla o an neler neler yapabilir, gezip eğlenir, yer içer çatır çatır yer dimi...eğlencenin mutluluğun resmen dibini sıyırır...
ama gel gelelim hemen aklı donk eder ve ailesi çoluk çocuğu gelir aklına ve parayı bi köşeye koyar....
özetle böyle hepimiz böyleyiz..bu basit bi örnekti...
anı yaşayamamanın sebebi, sürekli ileriyi düşünmek ve plancı olmaktan kaynaklanıyor bence...
 
aslında şöyle düşünmeli belki de, o insanlar da o aşamaya kolay gelmedi...
belki zamanında onlarında hayatında bazı aksilikler vardı ve bunun sonunda anı yaşamanın kıymetini anladılar..

bazen derdi bir tek ben çekiyormuşum gibi geliyor ama aslında mevcut sıkıntılar herkeste aynı...

bu arada takıntılısınızdır belki olabilir mi?

ısrarla son kayıp parçayı aramak belki bundandır?[/QUOT

kayıp parçayı aramanın yanlış olduğunun farkındayım.o parça şimdiye kadar hiç tamamlanamadı çünkü.bende hep şu olsa tamamlanır, son parça budur dedikçe baktım ki ben son parçayı buldukça puzzle da büyüyor.hep bir son parça oluyor.yani benim bu durumu kendi içimde halletmem lazım.puzzle ın son boşluğunu içimde doldurabilmem lazım ki ömrüm mutluluğu beklemekle geçmesin.ama bunu başarabilmekte sıkıntım var malesef.
 
ahh bir de ben anı yasayabilsem.. hep bir adım sonrasını düşünüp anı kacırıyorum... düşünüyorum da ne oluyo sankii :(
 
kayıp parçayı aramanın yanlış olduğunun farkındayım.o parça şimdiye kadar hiç tamamlanamadı çünkü.bende hep şu olsa tamamlanır, son parça budur dedikçe baktım ki ben son parçayı buldukça puzzle da büyüyor.hep bir son parça oluyor.yani benim bu durumu kendi içimde halletmem lazım.puzzle ın son boşluğunu içimde doldurabilmem lazım ki ömrüm mutluluğu beklemekle geçmesin.ama bunu başarabilmekte sıkıntım var malesef.


gerçekten zor ve yorucu bir durum..
ama üzülmeyin en azından sıkıntınızın farkındasınız.. bu bile çoğu zaman işe yarayacaktır..
davranışlarınızı bu düşüncede şekillendirebilirsiniz..
 
Bence mutlu olmak insanın kişiliğiyle,yapısıyla ilgilidir,neşeli insan neşeli asık insan asıktır ,ben gibi herzaman derim neşeli olacağım kafaya takmayacağım diye ama yok olmuyor biryerlerden eksikleri görüveriyorum,mesela çocuğum yemeğini yerken,artık kendi yiyebiliyor diye sevineceğim yerde ben dökülenlere odaklanıp üf gene bana iş çıktı,nasıl temizleyeyim diye plan yapıyorum ve böyle böyle hayatın güzelliklerini kaçırıyorum malesef..Önemli olan küçücük şeylerden mutlu olmak,ve şükretmek..dünyada kötülüklerden çok iyiliklere güzelliklere odaklanmak,manevi huzur...
 
Meditasyon yapmayı deneyebilirsin çünkü meditasyonda zihnini boşaltarak sadece içinde bulunduğun ana yoğunlaşıyosun.Kendi nefes alıp verişine etraftan gelen seslere yoğunlaşıyosun.Bunun için internettte meditasyon müzikleri de bulabilirsin.Meditasyon zihninin tamamen açık olduğu ve sadece bulunduğun ana yoğunlaştığın bir süreçtir.Bir dene derim belki sonra tüm hayatına yayabilirsin.
 
bence bir sonraki adımı düşünmeyin olduğunuz bulunduğunuz ana bakın bir sonra yı düşündüğünüz de anın tadına varmayı bilemezsiniz ki bir sonraki adımı hep düşünürseniz mutsuz olursunuz geleceği hiç düşünmeyin o gelir nasıl olsa siz anı yaşamaya çalışın mutlu olursunuz şahsen ben anı yaşarım yarına çıkıcam belli mi der o günün o saatin tadına varırım gelecek gelir derim rahat olurum karıştırıp koydum mu nee :1::1::1::1:
 
mutluluk bi yolun sonundaki bir amaç değil, yolun kendisidir diye bi söz okumuştum bi kitapta
bu söylediğin durum her insanda var, sanırım buna ego deniyor, ego seni ya geçmişte ya gelecekte tutuyor, ya geçmişteki bişeylere üzülürsün, vicdan azabı çekersin, keşke dersin ya gelecekteki şeyleri planlar dururur, gelecek için endişe edersin, bunun bi sonu yok anlayacağın. geçmiş bir anı, gelecek ise bir hayal derler ya, aslında ikiside yok şuan sadece şuan var. Şuan bir derdin var mı, hayır çoğu insanın şuan bir derdi yoktur aslında, derdi ya geçmişle ilgilidir ya gelecekle, yani şuan huzurdur da diyebiliriz.
sadece bilinçli olarak anda kalmak lazım sanırım yapmak zor olsada, çevrendeki geçmiş ve geleceği düşünmekten es geçtiğin şeylere odaklanmak lazım, en basitinden ellerini yıkarken suyun akışına sesine, ellerindeki hareketine, yemek yerken yemeğin tadına (yemekten kurtulmaya çalışır gibi hızlıca yememek lazım), nefes alırken ciğerlerine dolup, boşalmasına odaklanmak lazım, kafanda geri duran sesleri susturarak tabii. yani bu liste uzar gider, bi egzersiz gibi düşün, tüm duyularınla dünyayı algılamak yaşadığını hissetmek... bunları ben yapıyormuyum hayır
:27::27:
 
Son düzenleme:
Herkeste olan bişey bence bu, insan hayatında hep bişeylere ulaşmaya çalışır. Normali de bu zaten.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X