Anammmm sen benim elti misin yoksaBu kv ve ailesiyle samimi olup birlikte takılmayı ben de anlamıyorum. Xpr sen bi de kendi kafandan planlar yapıyormuşsun, önce bi kafandan çıkart. Benim kv ailesi de benim için planlar yapıyor bir de niye bizimle konuşmıyorsun samimi değilsin diye sual ediyor. Açıklıyorum, yurtdışından geldim dün bir bugün iki üstelik ben konuşmayı sevmiyorum, resmi bi insanım. Çok zor bir yıl geçirdim, oğlunuz bütün yıl yeterince çok konuştu bende kafa kalmadıMuhabbet de sarmıyor zaten eltimle daha napiyim oturup zorla tanımadığım insanların özellerini mi kurcuklayım kalbim daralıyor kvm insanların duymak istemediğim özellerini paylaştıkça, şimdi bile kötü oldum muhabbetleri hatırlayınca. wallahi bayılcam samimi olmaya çalışmalarından insanların zorunda mıyım? Zorunda mıyım
Herkes yerinde sağolsun, kimse kimseyle akraba diye zorla içli dışlı samimi de olmasın bence
Yok söylemezler, karışmazlar hiç bana, ne ben o yüzü verdim ne de eşim(aa eşimin iyi özellikleri aklıma gelmeye başladı bileiste onu diyorum bunlar ayak sesleriiii oncesinde boylesin.
bi olsun gecsin gitsin rahatlayacaksin.
ben de boyleyim vallahi atom bombasi gibi oluyorum.. off feci..
ama tabi seni en iyi sen bilirsin.
dersenki ben arkadaslarimla disarda olayim evdekiler gerçekten sorun etmicek laf etmicek problem olmucak.. o zaman tabiki sana en iyi gelen seyi yapman en dogal hakkin.
lakin sonrasinda senin canini sikan bi laf söylenirse? bizle durmadin gittin vs..
Eşim kırılmasın diye susmam aslında eşimle de her olay için tartıştık, ama sonunda o haklı çıkarır kendini bir de benden özür beklerAbartma gibi gelmedi bana..sanki daha önceki kırgınlıkların birikimi olmuş bu olay..eğer sürekli içine atan o kırılmasın aman tatsızlık çıkmasın diye susan bir yapınız varsa bazen böyle küçük olaylar daha da buyur normaldir..ben öyleyim mesela..
Bence bu duyguları akışına bırakın. Bana da zaman zaman dünyayı yakmam için telkinde bulunan sinsi bir arkadaş uğrar. Bu sinsi arkadaş, ille de adet öncesinde çıkagelir. "Niye?" sorusunu sormak her zaman soruyu çözmüyor. Ben kendime telkin ediyorum böyle zamanlarda : "öyle olması gerektiği için öyle oldu, bu duyguların akıp gitmesine izin verdim ve geçtiler". Çok insani hisler bence bunlar. Bu duygular gerçekten bir problem mi ki sizin için? Ya da niye problem olsunlar? Duygularınızla savaşmak yerine, o duyguyu tanıyın, size geldiğinde bir süre misafir edin, o zaman o duygu da ziyareti bitirme zamanının geldiğini fark edip gidecektir. Ha bi de, çok kafaya takmayın :)evet herkese iyi bayramlar arkadaşlar, benim bu defaki derdim en saçma olayda bile duygularımın tepetaklak olması..
Daha açık yazayım eşimin abisigil yurtdışından geldiler bu bayram. En son 3 sene önce görüşmüşlerdi eşimle o da düğünümüz olduğu için. Bu arada eşim aileci bir insan değil kesinlikle. Abisi ile benim ısrarımla görüntülü konuşma yaptı bikaç kere , ben arasana abini demeden aklına bile gelmez. Anne babasıyla da öyle. Benim de ailesinden hiçbiri ile problemim yok ama hep mesafeli olduk, anne kız gibi değiliz. Abisigil geldiğinde de elimden geleni yaptım eşimle havaalanından alıp geldik başka şehirden eşim nöbete gitti ben sabaha kadar oturup onlarla sohbet muhabbet ettim güldük eğlendik. Sonra hep birlikte memlekete geçtik annesi babasıgille de hep güleryüzlü oldum her işlerine de elimden geldiğince yardım ettim. Hiçbir sorun yaşamadık, çok da pozitif bir hava vardı her anında.
Dün akşam biz bulaşıkları eltimle yıkıyorken eşim geldi, "biz abim annem ben amcamgile gidiyoruz bayramlaşmaya haberin olsun" dedi, şaşırdım beni niye çağırmıyorlar diye. Neyse gitti geldiler 1 saat sonra bu defa da biz eltimle balkonda oturuyorken hepsi geçti içeriye sohbet muhabbet gırla.. Bildiğiniz yabancı gibi kaldım..
Neyse eltimin de elinde tlf onla uğraşıyordu, sıkıldım gittim yatmaya, benim peşimden de kaynanam eltime "git yatsana uykun gelmiştir " dedi onu da yatırmaya çalıştı , yani tek benlik bir durum değildi. Ayrıca 3 senedir görüşmüyorlar özlemişlerdir elbet çekirdek aile konuşcakları vardır..
Ama yattım yatağa öyle kötü kalbim kırılmış ki... Gerçekten ağlamamak için zor tuttum kendimi. Reglim de yaklaştı, perimenstrüel sendrom da yaşayan bir insanım onun da etkisi olabilir ama o an Nasıl nefret ettim hepsinden anlatamam. Kendimi sakinleştirmeye çalışıyorum "saçmalama bu kadar B.ktan bir konuyu dert mi ediyorsun abartma xpreiaZ " diye ama yok bir tarafım da bas bas çık git bu evden, istemiyorlar işte seni , kocanın aklına bile gelmiyorsun işte falan... İnanın boşanmayı bile düşündüm
Eşime tabi bu kadarını yansıtmadım sadece beni neden götürmediklerini sordum, kırıldığımı söyledim, eğer ailesiyle başbaşa Zaman geçirmek istiyorsa benim kendime başka bir plan yapabileceğimi söyledim.
Ama derdim bu kadar ufak bir olayda bile bütün gemileri yakmaya hazır oluşum, iyi olan hiçbir şeyi göremeyişim, yaşadığım büyüklü küçüklü bütün olumsuzlukların sanki 2 dakika önce yaşamışım gibi peşpeşe aklıma gelmesine yapmalıyım bunun için
Bende intihar haric butun belirtlieri bariz sekilde yasiyorum. Cok kotu bir durum grcekten.Şu intihar olayı dışında diğer bütün maddelere uyuyorum ya
Intihar girişimim de ilkokulda iken olmuştu annem abimi kayırıyor her zaman diye kendimi boğazlayarak öldürmeye çalışmıştım ama nefessiz kalınca hemen bıraktım tabi
Gerçekten değer görmek için aşırı çaba harcıyorum, göremediğim bir durum olunca da böyle kalıveriyorum ki en umrumda olmayan insanlar kv kp elti vs aslında.
Gerçi sinirim onlara değil eşime idi ama bilmiyorum yine de...
Ben de eltini götürdüler seni götürmediler sandim. Off. Çok takmışsın o gitmediyse sen de gitmemelisin tabi.Cevapları da hiç tatmin edici değildi, eltim gezmeye gitmek istemiyormuş onlarla beni de tek götürürlerse yurtdısından gelen öbür gelin o niye gelmedi diye sorarmış amcasıgil, ayıp olmasın diyeymiş
Ehehehe:) bilemedim wallaAnammmm sen benim elti misin yoksa
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?