Merhabalar,seyranbağlarında oturuyorum.yaşım 22.anadolu çocuk gelişimi mezunuyum,kreş öğretmeniyim.önlisans okuyorum.2yıl kreşte staj yaptım.Aile dostumuzun çocuğuna baktım 3 sene kreş ara dönemlerinde.Çocuklara,bebeklere aşığım.Staj döneminde kreşe yeni başlayan öğrencilerin çoğunu ben motive ettim annelerinin yerini asla tutamam ama annelerinin eksikliğini hissettirmedim,2günde alıştılar çok şükür.Başlık bakıcı olarak açılmış fakat ben yaşına uygun hedef ve amaçlara uygun olarak kreşte ne yapılıyorsa şarkı,şiir,faaliyet eşliğinde gün geçirmek istiyorum.Sonuç olarak tv karşında yemek yedirip,gün boyu oyuncakların arasında oynayan bir çocuğun huysuz olması annesini özleyip ağlaması kadar doğal bir şey yok.Annesini uğurlarken bile gülüp oynasın eksikliğini hissetmesin istiyorum.Ben bakıcılığı bir iş meslek olarak görmedim görmekte istemiyorum.Genç olmam ve diğer referanslı 22 bu işi yapmış insanlara aşık atamam fakat ben eğitimini aldım.Hafta'da 3-4-5gün tercihimdir.Sevgiler.