Anksiyeteyi yenmek..

6 ay önce bu rahatsızlık ortaya çıktı bende de.aslında ara sıra kaygılarım oluyordu ama 6 ay önce yaşadığım zamanlar korkunçtu.korku,endişe hayatım başıma yıkıldı sandım.geceleri korkmaktan uyuyamamak vs herşeyi 1 ay bıyunca yaşadım ve doktora gitmeye karar verdim.ilaç vericek die ödüm kopuyordu ama hayatımda mahfolmuştu.kimseyle görüşmek istememe,ağlamalar falan.çok iyi bir doktora denk geldim.ilgilendi konuştuk.ilaç verdi ve 6 ay kullandım.kendimi iyi hissettim.yavaş yavaş azaldı korkular kaygılar.sonunda tamamen iyi oldum ve doktorum ilacı kesmeye karar verdi.6 ay kullandın yeter hep kullanacak deilsin cesaretli ol dedi.azaltarak bırakmaya başladım.birlaç güne tamamen kesmiş olucam.inş eski günlerime dönmem.Allah hepimize şifa versin inş.korkmayalım kızlar.bu hastalık korktua artıyor.bu arada nişanlandım yakında evleniyorum.çocuk düşünücem ve ilacı o yuzdende artık kullanamam.başedicem inş tekrar ederse.sizde güçlü olun

Anksiyete bozukluğu yenilmez; zaman zaman uykuya dalar, antidepresanlarla sesi kısılır ama bir bakmışsın en herşey yolunda sandığın anda hortlayıp hayatının içine etmiş. Bütün " ama sen çok güçlüsün, yenebilirsin" diye zırvalayanların hayatlarında sadece bir kere senin yaşadıklarını yaşamalarını dilersin kötü kalpli biri gibi hissetmek pahasına.

Bu başlığı aktif tutalım kızlar, bende de aynı sorunlar var tam anlamıyla illet rezil bir şey, Allah kimseye göstermesin. Bende bir buçuk yıldır yenmeye çalışıyorum, üzücü bir olay sonrasında ortaya çıktı aylarca ölüydüm resmen her gün kalbimin ağrısı ağırlığıyla yaşadım içime kötü bir his girmiş beni yiyip bitiriyordu. Ne olduğunu bilmiyordum okadar tahlil felan hiç bir çıkmadı psikiyatr gittim ilaç verdi. Ailemin desteği felan işte aylar sonra rahatlayabildim ohhh dünya varmış dedim.
Arada sırada yine ortaya çıkıyor ama çok beterini bildiğim için okadar uzun ve ağır geçmiyor sadece haftalar sürüyor, özellikle duygusal konularda nüksediyor, ee kaygımda zaten gelecekle ilgili. Biriyle tartışamam kötüleşirim diye hep sineye çekiyorum buda beni karşıdan güçsüz gösteriyor, ama hayatta kendini savunacaksın ezik olmayacaksın, hele ikili ilişkileri nasıl yürüteceğim bilmiyorum, tartışmasız birliktelik olmaz
Maneviyatınızı geliştirin, Allah'ımın yardımıyla ayaktayım günlük ibadetlerinizi yapın Allah'ın isimlerini zikredin, dua edin, Korunma duaları edin. Bunlar sizi rahatlatıcak..
Geçmiyor işte ama onla nasıl yaşayacağınızı, az zararla nasıl atlatacağınızı öğreniyorsunuz. Allah Hepimize Şifa Versin.

Merhaba arkadaşlar.
Bende doktor doktor gezdikten sonra anksiyete teşhisi konmuşlardan biriyim.
2014 Ocak Ayında Başlayan bu şey Hayatımı alt üst etmişti . Ve daha yeni Evliydim.
1,5yıldır ilaç tedavisi görüyorum . Ama çok şükür 9-10 aydır çok iyiyim. İlaçı azaltmaya başladık bile.
Saraçoğlunun kürünüde itina ile yapıyorum
Şimdi şunu söyliyim anksiyetenin bana yaşattığı en önemli sorun kafamdaki uyuşma ve dengesizlik haliydi. Çok şükür bunlar geçti . Çok nadiren oluyor. Ama artık olduğu an diyorum ki aman boşver geçer Rabbim var. Sonra bir bakıyorum ki geçmiş...
Bu Rahatsızlığı Allah'ım düşmanıma bile vermesin . Ben bunu yaşayanlara Rabbimden acil şifa diliyorum . Bu Mesajı okuyanlarda lütfen bana dilesin:)
Sağlıkla kalın

Tam her şey bitti atlattım bu hastalığı derken başa sardım.bende de anksiyete,obsesif kompülsüf panik atak ne ararsanız var kızlar.önümde çok zoru bir sınav var ama ben dikkatimi toparlayıp çalışamıyorum.

Allah 'ım yardım et bana ve bütün bu hastalıkla mücadele eden kullarına.

Benim merak ettiğim şey bu hastalığa nasıl yakalandığınız, birden mi oldu yoksa benim gibi üzücü bir olayda mı ortaya çıktı.

sweetkemani .!.:

arkadaşlar baya bi zaman geçmiş aradan yenebilen var mı? ben de üniversite yaz tatiline girdiğinde hafif bir mide yanması başlardı. sanki boşluktaymış gibi hissederdim. bi ara glokomdan dolayı hastanede yattım ameliyatlar o zamanlar kusmaya başladım. doktorlar hafta sonu eve gönderirdi toparlardım. ama daha sonra biri girdi hayatıma. ailemle tanıştı ben abimlerle ailesinin yanına tanışmaya gittim. herşey çok iyiydi. ama mezhepler farklıydı benim ailem siz mutlu olun dedi engellisiniz sorun etmeyin dedi. ailesi de öyle davranınca herşey yolunda sanmıştım. bi gün bir mesajla ayrıldı benden. o dönem hastalığın en uç noktasını yaşadım. hep kustum hiçbir şey yiyemedim sürekli ağladım. ailemde benle birlikte çaresizlikten ağladı. acillerdeydik hep. ailene hekimine gittik cok bilgiliydi babamla benle konuştu ilaçların yan etkilerine bakma dedi. psikiyatra gittik 2 ilaç verdi. verdiği uyku ilacıyla bile 4 saat uyuyabiliyordum. 1 aya baya toparladım. aradan yıllar geçti evlendim. ama en ufak bir olayda endişeler terlemeler terk edilme korkusu ya da amansız bir hastalığa yakalanma korkusu hiç geçmedi. sadece kötü olduğumda aynı uyku ilacını tek seferlik içiyorum. çabalıyorum ama geçmeyen bir virüs gibi.

Genişletmek için tıkla...

canım çok geçmiş olsun, senin kaygılarını bende yaşıyorum, tekrar yeni bir ilişkiye başlaman evlenmem mucize olmuş bana göre. nasıl başarabildiğini bilmek isterdim

badwitch .!.:

Benim merak ettiğim şey bu hastalığa nasıl yakalandığınız, birden mi oldu yoksa benim gibi üzücü bir olayda mı ortaya çıktı.

Genişletmek için tıkla...

merhaba bende yaklaşık 3 senedir ankisiyete hastasıyım. benimki de duyduğum üzücü bir olayla başladı. çözümü olan bir durum olsaydı belki bu boyutlara ulaşmazdı diye düşünüyorum. yaklaşık 1 buçuk sene kaygılarla geçen bir hayatım oldu daha sonra bedensel olarak rahatsızlandım gezmediğim doktor, yaptırmadığım tetkik kalmadı.düşünün ayak bileğime bile MR çektirttim. en son bir doktor beni psikiyatri servisine yönlendirdi. psikiyatrla görüşürken bile bu durumların psikolojik olabileceğini düşünmüyordum. aşırı derecede mide bulantısı ve kusmam vardı ve ben hep en kötü hastalığa yakalandığımı düşünüyordum. vücudumdaki bütün kaslarım sürekli atıyordu. 1 sene ilaç kullandım. artık çok iyiydim. ancak yaşadığım her kötü olayda eğer 3 gün üzülüyorsam 4. gün ankisiyetem geri geliyor. sürekli kendime sarıyorum. olmayan hastalıkları kendimde varmış gibi yaşıyorum... ben not bile tuttum kötü düşüncelerimi olumluya çevirdim biraz işe yaradı ama işte bazen öyle anlar geliyorki hiçbir şey yapmak istemiyorsun...ilaçlar bende kilo yaptı bir de unutkanlık bu sebeple tekrar ilaç kullanmak istemiyorum... bu arada bu hastalığın genetik geçişli olduğunu öğrendim. ablamda aynı hastalıktan müzdarip, rahmetli babaannemde büyük ihtimal böyleydi. çünkü herşeyi evham ederdi günlerce sıkılıp uyumazdı. komşuda bir hastalık çıksa bende de var deyip üzülürdü:)) tabi o zaman ankisiyete (kaygı bozukluğu) adı evham yapmaktı herhalde:)) inşallah hepimizin bu rahatsızlığı son bulur.

17-18 yaşlarımda çözümü geç bulunmuş olsa da anksiyete tedavisi gördüm. Baya ağırdı üstelik benim de, intihar düşüncesi, kendime zarar verme(bikaç kez uygulamaya geçtim) gibi durumlarım da vardı yani. ama düzenli olarak iyi bir hekime gittim ilaçlarımı kullandım ama aynı zamanda çok iyi bir psikoloğa gittim. söyledikleri kaç yıl sonra hala kulağımdadır :) sadece ilaç tedavisinin yeterli olmadığını düşünüyorum, terapiler çok iyi gelmişti bana. Çok şükür hepsi bitti gitti, aile desteği de çok önemli.

Merhaba Anksiyeteli dostlarim :)
Oncelikle hepinize cok cok geçmiş olsun. Normal insanlar hayatlarında yürüyerek ilerliyor ise biz surunerek ilerliyoruz benzer hedeflere. Bu açıdan hayat cok zor biliyorum. 3 yildir bu dertten muzdaribim. Onunla savaştim ama cozumu savasta değil onu ciddiye almamakta buldum. Uc yıllık tecrubemle haddim olmayarak size tavsiyem : Bol bol mesguliyet . Lütfen sizi toparlayip adapte ettikten bir sure sonra o uyuşturucu ilaclari terk edin lütfen.
Tanisma Hikayem ise uzucu bir olayin videosunu izlemek. Yani çok basit degil mi ? Ama iste asil sebep bu mu degil tabiki... yillarin birikimi...

Ne kadar yardimci olur bilemem ama ufak bir yontem ogrenmistim:
Geceleri bazen uyuyamiyorum kisin "ya dogalgazdan zehirlenirsek" diye. Hatta yazin bile aklima geliyor "kesin bu kis olecegiz" diyorum.
Uzun yolda ya da kendimden baskasinin kullandigi arabada yuregim agzimda gidiyorum. Gecen yaz bodruma gittim otobusle 15 saat uyuyamadim, 1 dakika uyusam kabuslarla uyandim kaza yapicaz diye...
Ozellikle stresli donemlerimde daha cok olan bir durum. Psikiyatr ile konusan bir arkadasim dusuncelerini ertele demisti. Onlarla savasma yani karsi tez bulmaya calisma cunku ugrastikca dusunursun dusundukce anksiyeten artar. Kaygilandiginda sunu soyleyeceksin "bu konuyu dusunecegim ama simdi degil, aksam 10'dan sonra. Ya da sabah dusunecegim bunu. Boyle boyle unutulup gidiyor anksiyeteye sebep olan konu.
Ama kendinizi inandirmak onemli, gercekten dusuneceginize inandirin.

Antidepresan ve terapinin faydalarini da goz ardi etmeyelim tabi. Cok gecmis olsun

Bende yendim şükür tabi kişilik yapısı kimi şeylerim devam ediyor birşeye gereğinden fazla kaygılanabilirim rahat biri değilim ama gayet sıcak kanlı sosyal biriyim ilç felan kullanmıyorum 3 yıldır.Seni strese sokan şeyi düşününce neyse sonra düşünürüm de bu böyle devam ettikçe bakıyosunki o şey seni rahatsız etmiyor yemene içmene dikkat et uykuna dikkat et birde ben işsiz dönemde çok yaşamıştım o panikleri şükür işimi eşimi bulunca daha rahatladım aman boşverin en mutluda en mutsuzda ölecek şumu olacak bumu olacak diye düşünmekten bugünü kaçırıyoruz birde kesinlikle içinize kapanmayın sosyal olun içine kapandıkça sorunların büyür kalk ev işi yap pasta yap zorla kendini yani bişeylere yaradığını hisset.

Arkadaslar bendeki anksiyetede bulanti kusma oldugu icin pek dermanimda olmuyorki kalkip bir is yapayim her ay bu ay duzeldim kendimi birakmayacagim bu ay asla kusmam ve bulantim gelmeyecek desemde adet kanamamdan 2 gun once baslayan ve toplamda 10 gun suren bir bulanti ic daralmasi gergin ruh halinin onune gecemiyorum.. kendime hobiler ediniyorum surekli disari cikip geziyorum dua ediyorum ama suan icin yenebilmis degilim he bu arada gecen yil basladi ve o surecte asiri zayifladigim icin antidepresana basladim 6 ay kullandim doktor kontrolunde biraktim biraktiktan itibaren yine basladi... hep birlikte birbirimize destek olsak cok iyi olur bence.