Evlatlarimi yetistiremedim

Lentilsoup .!.:

Sizi hasta eden, yoran şey çocuklarınız.Neden bunu inkar ediyorsunuz da çevredekileri suçluyorsunuz? Çocuk büyütmenin, insan yetiştirmenin hele ki karakter olarak da zorsalar çok ama çok zor bir şey olduğunu neden itiraf etmiyorsunuz?İtiraf edince kendinizi suçlu ve kötü anne hissetmeyin lütfen.Babada da hayır yok anlaşılan, el birliği ile hayat kalitenizi resmen çökertmişler.

Genişletmek için tıkla...

Allah canlarini sag etsin baska ne diyim ki evlat iste denmiyor atilmiyor satilmiyor ama herifin gtune tekmeyi atacagim yine cocuklarim babasiz buyumesin diyorum bi ilgisizliği yuzunden diyecegim ama baş nedenide bu ilgisizlik bunca olan seylerin

Lentilsoup .!.:

Sizi hasta eden, yoran şey çocuklarınız.Neden bunu inkar ediyorsunuz da çevredekileri suçluyorsunuz? Çocuk büyütmenin, insan yetiştirmenin hele ki karakter olarak da zorsalar çok ama çok zor bir şey olduğunu neden itiraf etmiyorsunuz?İtiraf edince kendinizi suçlu ve kötü anne hissetmeyin lütfen.Babada da hayır yok anlaşılan, el birliği ile hayat kalitenizi resmen çökertmişler.

Genişletmek için tıkla...

Çocukların kendisini hasta ettiğini söylese bazı kendini mükemmel anne zanneden üyeler tarafından linç edilir çünkü.

Kendinize bu kadar yüklenmeniz doğru değil. Yansıtmadığınızı düşünseniz de muhakkak yansıyordır.
Çocuklara farkında olmadan “kadın her yükü yüklenir, bu kadının görevidir” diye öğretiyorsunuz. Çünkü evde bunu görüyorlar. Kendi işlerini dahi size yıkmaya başlamışlar çünkü neden yıkmasınlar? Muhakkak yapan birisi var.
Çocuk yaptığı şeyin sorumluluğunu almıyor anne üstleniyor.
Anne destek almadığı için çökmüş, yıkılmış. Anne çökerse bütün sistem çöker şu halde.
Önce kendinizi toplamlısınız. Kendinize iyi gelmezseniz kimseye faydanız olmaz. Önce can.
çocuklar ağlaması gerekirse ağlar, üzülmesi gerekirse üzülür bunu kendiniz yaptırmazsanız ilerde hayat onları daha fena incitir.

İlk sayfayı okudum sadece.
Zaman zaman her çocuk çok zordur ama bu her zaman ve bu derece yıldırıyorsa mecburen bir psikiyatri desteği alacaksınız. Belki sorun çocuklarda değil sizin sınır koyamayışınızdadır. Belki sorun tamamen mizaçlarındadır. Kızıp bağırmak, etrafa küsmek yerine çözüme bakacaksınız ve onu bunu dinlemeden çocukları alıp doktora gideceksiniz ki ya çözüme bakacak ya kabulleneceksiniz.

luges .!.:

eşim bundan iki sene once agzinda sakiz gibi psikologa git psikologa git dedi gittim misol diye bir ilac yazdi gonderdi beni dinlemedi bile aslında psikolojimi bozan unsur eş faktoru . Cocuklar onun icin önemli ama lafta. Mesela egitim cok onemli egitim cok onemli der hep ama egitimlerine katkisi sifir 3. cocuk 3. cocuk der ama 2 cocuga babaligi opup sarilmaktan baska birsey degil ya aslinda ben artik bunu kabullendim eşimin cocuklara ve bana olan desteksizligini kabullendim ama cevreden insanlarin surekli bunlar yaramaz diyisleri Allah sana sabir versin diyisleri beni daha cok yipratti haklilar bakin yalan yok duz duvardan bile uzerine cikip atlayarak gidiyor cocuklarim cunku cocuklar disari hayatini doya doya yasayamadilar yaramaz dediler akran zorbaligi bile yaptilar bir gun kendisinden buyuk bir cocuk bogarken yakaladim birdaha tek basina gonderemedim disariya aslinda kimseye vurmazlar yemin ederim ama cok hareketliler bi bisiklet surerler inanin araba hiziyla eş deger biri kiz biri oglan ama ikiside erkek sanki kiyamiyorum da onlara ne gunahlari var her cocuk bir olmaz ki ama bazen oyle doluyorum ki cekip gitsem bu dunyadan kimse benim cocuklarima benim gibi bakmayacak boyle buraya yaziyorum salya sumuk agliyorum destek oluyor buradaki insanlae o bana yetiyor Allah herkesten razi olsun yarin ben yine bisey olmamis gibi kaldigim yerden devam edecegim sirf bu yazilarim icimi bosaltmak icin buraya

Genişletmek için tıkla...

Güzel anne ... elinden geleni yapıyorsun belli ki. Evlat büyütmek çok zor iş. Ama gerçekten böyle kalmayacaklar. Emeklerinin karşılığını muhakkak bir gün alacaksın. Kendine zaman ayır ve babanın ilgisizliğini kabullenme. Özellikle erkek çocuk için baba faktörü önemli. Bir şekilde eşine net bir iki sorumluluk ver. Kendin için de destek al

Gerçekten çocuklarda sorun var yoksa çevre mi sorunlu bilmiyorum. Ama 7 yaş ikiz erkek annesi, 11 yaş kız annesi olarak; çocuklar kavga eder, yerinde durmaz, evde sıkılır ve ödev yapmak istemez.

Benim çocuklar çok severek ödev yapmıyor sadece hoca ödev yapmayanları teneffüse çıkarmıyor diye ödev yapıyorlar. Bir ara masaya ben önce oturacağım diye bile kavga ettiler.

Eğer okulda yada sosyal hayatta sıkıntı varsa , destek alabilirsiniz.

Bu arada çocuklar küçükken bende misafirliğe gitmezdim. Ama park ,bağ , bahçe çok gezdik.

luges .!.:

spora yazilmistim aksamlari 1 saat gidiyordum eşim istemedi istemiyor cunku neden cocuklarin tam uyku saatleri uyutulmalari gerekiyor 9 da . oda buna katlanamadi .ya bu adami bosayacagim ya cocuklarima iyi bir ana olacağım bende sasirdim ne yapacagimi

Genişletmek için tıkla...

8 ve 5 yasindaki cocuklarin kucakta sallayacak ayakta sallanacak hali yok. Dislerini fircala pijamalari giy odaniza gidin yatin diyecek en fazla. Hadi cocuklar korkuyorsa odada yerde oturup uyumalarini bekler en fazla yani bu mu fazla geliyor

Çocuklar yaramaz diyip geçmekle olmaz.

Bu çocuklar ne sıklıkta şiddet ve ne oranda şiddet görüyorlar?

Babaları her gün vuruyor ben arasıra vuruyorum demişsiniz. Bu ne zamandır böyle? Doğduklarindan beri mi?

Ayrıca eşiniz de size şiddet gösteriyor mu?

Bence şiddet çocukları dahada hırçınlaştırmış, böyle yaparak sakinleşmez aksine onlarda şiddet uygulamaya başlarlar. Siz artık tükenmiş hasta olmuşsunuz neden destek almıyosunuz? Bi uzman değerlendirsin ayrıntılı anlatın eğer derseki çocuklarsa sorun yok klasik yaramaz çocuk o zaman bira salar zamana bırakırsınız, yada şu sıkıntı var derse onun çaresine bakarsınız. Hevesle ödev yapan çocuk zaten yok gibi bir şey. Kardeş kavgasında zarar boyutu yoksa araya girmeyin kendileri çözsün en azından her seferinde girmeyin. Dışardada yaramazlar demişsiniz mesela başka çocuklarla oynarlar mı? Oynarken şiddet gösterirler mi? Yani bunlar bu yaş grubu için çok önemli, ne yaramazlık yapıyorlar dışarda mesela?
Atlama zıplama laf dinlememe oraya buraya tırmanma gibi mi? Eğer öyleyse karateye falan yazdırın dövüşsün atsın iyice enerjisini. Yüzme kursuda çok yorar, evde yaramazlığa halleri bile kalmaz öyle diyim

Bide bi örnek vermek istiyorum, çocukluğumuzun kabusu bi çocuk vardı arkadaşımızın kardeşi aman yarabbi deccal gibiydi, değil ailesi değil biz mahalleliyi bile hallederdi. O kadar yaramazdı ki anlatamam size kadınlar o sokaktaysa çamaşırlarını toplardı , bizim saçımızı çeker muhabbetimizi dinler, camideki adamlara bile bulaşırdı, böyle uyuz bi şeydi (bizden 8-9yaş küçük)
Şimdi ben 28 yaşındayım oda 20 yaşında bi delikanlı ve inanın biz çocukluğunu anlatınca utancından kıpkırmızı oluyor o kadar efendi saygılı biri ki şuan bilmeyen başı önünde sessiz sakin büyüdü zanneder asdagfa

Sizi o kadar iyi anliyorumki. Benimde 8 ve 6 yaşına girmek üzere olan iki çocuğum var. İnanın bazen sinirden beynimin hararetlendiğini hissediyorum. Aşırı derecede itiraz eden isteklerini sürekli ağlayarak yaptırmaya çalışan ve sürekli birbiriyle kavga eden çocuklar. Herşeye ama herşeye direnmeleri yıldırdı beni. Sürekli çevreden bu çocuklara bir kural koy artık denmesi ayriyeten sinirlerimi zıplatıyor. Benim çocuklarim disariya karşı uysallar ogretmen öğrenci iliskileri, arkdaşlık ilişkileri güzel. Ama bana karşı direnme ve ağlama huyları beni bitirdi. Kızım öyle değildi esasen, ama abiyi örnek ala ala birebir aynı davranışları sergiliyor.

Baba desen Allah'a emanet. İşten gelir gelmez sıfır diyalogla telefondan programını açar yemeğe oturur. Gününüz nasıl geçti sorusunu ayda bir anca sorar çocuklara heralde. Yani dışardan bakınca çocukları sabah okula götürür haftada bir ailecek dışarı çıkarız diye iyi bir baba gibi görünüyordur belki ama ne kadar ilgisiz olduğunu ben bilirim. Çocuklar onunla konuşmasa kendi başına kolay kolay iletişime geçmez. Bazen sinirden gırtlağına çökesim geliyor. Çocukları sabah okula götürmek dışında istisnasız tüm sorumlulukları bende. Arada bir kendi başına al oturt yanina bir nasihat ver bir hikaye anlat ya. Nadirende olsa kendi başına ödevleriyle ilgilen. İki haftada bir oğlan çok diretirse 20/30 dakika PlayStation oynatır çocuklara. Ayda bir yine oğlan çok diretirse bisiklet sürmeye götürür, bu kadar. Yemeleri, içmeleri, ödevleri, banyoları, etkinlikleri, uykuları, terbiyeleri herşeyleri bende. Üstelik bende çalışıyorum. Mutfağı toplama dışında yine tüm ev sorumluluğu bende. Günlük savaş alanına dönüyor zaten. Bazen çıldırma noktasına geliyorum gerçekten. Hata bizde demekki ne diyeyim, bir yerde birşeyleri eksik veya yanlış yapıyoruz.