Anlaşamıyorumm

Annemle hiç anlaşamıyorum ve bi o kadar nefret duyuyorum kızkardesimle ayni sehirde yasamaktayiz ama nedense kizkardesimle beni birbirimizden soğuttu uzaklaştirdi böyle annelik olurmu sizce ona diyorum ki kardesimin yaninda olmasini cok isterdim ayni sehirde ayni havayi solumak ama uzak olmak cok uzuyor beni dedim icimi dokmek istedim ama onun cevabı direk şu oldu sen kocanla otur.!! Evlat ayrimciligi görüyorum bunu içten içe hissediyorum bu acıyı hep yasıyorum içimde bir anne ayırıcı degil birlestirici olmalı her zaman icin ama bu kadın hep böyle hicbir zaman beni desteklemedi bir kere bile arkamda durduğunu görmedim diğer kizkardesim daha cok ön planda onun icin hep iyi olduğunu daha basarili oldugunu hep soyler zaten bana geldimi beni sürekli aşağılar psikolojin bozuk ruh hastası der bir anne böylemi olmali sizce bunun neresinde adalet varr Allahin adaleti tecelli edecektir mutlaka bir gün kardeşime gelince bana yakin olmak istemedigini soyledi bende dedimki neden ne yaptim sana benim cocugum 2 yaşına geliyor bir kere aramadin sormadın insan yeğenini merak etmezmi bu cocuk seni görse teyzesi olduğunu bile bilmez dedim hic arayip sormazmı yaa kardesim ne yapiyor bi basina yardima ihtiyacı varmidir diye dedim kendisine oda bana sen hiç soruyormusun dedi bende ona şu durumda senin daha çok araman gerekmez miydi dedim zaten yanımda kimsem yok dedim sende yalnizsin bende yalniz hic orali bile olmadi şimdi diyorumki kardeş falan hepsi hikaye seni senden başka düşünen yokmuş ama gerçekten bizi bu hallere getirende annem oldu sizce bunun günahini cekermi

Günahı onun boynuna o annenizin problemi. Siz kızınızla mutlu olun. Sizi anlıyorum insan kardeşiyle yakın olmak istiyor ama anneniz kardeşinizi doldurmuş belli ki. Mesafeli görüşün.

Haklısınız çünkü sizi hem anneniz hem de kardeşiniz üzmüş ama bence ah etmeyin,onlar için Allahtan hayır dileyin.Onlara zarar gelse yine siz üzülürsünüz.Anlamayana da kardeş de olsa anne de olsa kendinizi anlatmaya çalışmak gereksiz bence.Mesafenizi koyun,kendi hayatınıza bakın

Boşver dert etme, yalnız değilsin benim oğlum 15 yaşında (ilk doğum günü hariç) kardeşim daha bir kez yavrumun doğum gününü kutlamış değil. Üstelik bende ailemden çok uzakta bir başıma yavrularımı büyütüyorum. Artık “iyiki uzakta yaşıyorum” diyorum. Göz görmeyince gönül katlanıyormuş gerçekten. Zamanla sende alışırsın. Yeterki kendi ailen içinde huzurun olsun.

Spagettisever .!.:

Günahı onun boynuna o annenizin problemi. Siz kızınızla mutlu olun. Sizi anlıyorum insan kardeşiyle yakın olmak istiyor ama anneniz kardeşinizi doldurmuş belli ki. Mesafeli görüşün.

Genişletmek için tıkla...

Evet aynen öyle o yüzden artık kimseden birşey beklemiyorum

Hamangiom .!.:

Boşver dert etme, yalnız değilsin benim oğlum 15 yaşında (ilk doğum günü hariç) kardeşim daha bir kez yavrumun doğum gününü kutlamış değil. Üstelik bende ailemden çok uzakta bir başıma yavrularımı büyütüyorum. Artık “iyiki uzakta yaşıyorum” diyorum. Göz görmeyince gönül katlanıyormuş gerçekten. Zamanla sende alışırsın. Yeterki kendi ailen içinde huzurun olsun.

Genişletmek için tıkla...

Haklısınız ama yazları memlekete gidelim diyende bir eşim var mesafe koyup gitmek istemediğimi söylesemde yine onlarla yüz göz olmak zorunda kalıyorum hiç gitmesek olmazki diyor

Zorhayat91 .!.:

Evet aynen öyle o yüzden artık kimseden birşey beklemiyorum

Genişletmek için tıkla...

Beklemeyeceksin bebişim. İnsan en zor zamanlarında yalnız kalınca anlıyor kimseye ihtiyacı olmadığını.

Bu dünyada bir tek siz varsiniz gerisi önemli değil siz iyiseniz cokta mühim degil artik bazi seyler .olan size oluyor giden sizden gidiyor... herkesin kendi tercihi .
Laakin annem doldurdu demisssiniz dekardeşinizin akli yokmu neyin doğru neyin yanlis oldugu bilecek kadr demek oda istemiyor gorusmek. belki gecmiste siz yanlis davrandiniz vs agir konuşup soguttunuz kendiniz den bunu bilemeyiz biseyler tetikleyici olmasa niye kardesiniz görüşmesin belki muhabbetiniz yanlisti tavrınız . ortada birde gecmisi dusunmek lazim farkinda olmadan kiriyorsunuz karsiyi Belki.