• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Anlaşılmak istiyorum...

nestledamak

Guru
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
4 Mayıs 2015
13
4
286
32
İzmir
Merhaba. Yıllar önce bu siteye kayıt olmuşum. 1 mesaj dahi atmamışım. Gecenin bu saatinde aklıma nereden geldi, nasıl geldi bilmiyorum... Konuya nereden gireyim, nasıl başlayayım bilmiyorum. Bu konuda kendimi yoramayacağım şimdi. Pat diye yazayım.
3 yıldır evliyim. Bu 3 yıla çok zorlu iki gebelik sığdırdım. Rabbim önce kendi evlatlarıma daha sonra herkesin evladına sağlık sıhhat versin inşallah. Oğlum 2 yaşında, kızım 4.5 aylık. Ben 32 yaşındayım. Yakın arkadaşımla evlendim yani yakın derken hiçbir zaman kanka değildik, çok sık yüz yüze de gelmemiştik ama telefon arkadaşlığımız harikaydı.. Her neyse bu adamla evlendim. Çok güvenilir, düzgün, zarif ve nazikti. Şu an o yıllar önce hayran olduğum adam içerde uyuyor koltukta. Beni yine uyku tutmadı. Bebelerim için gün içinde enerjik olmam lazım ama sıkıntıdan ve düşünmekten uyuyamıyorum. Çok emek harcadım, çok fazla fedakârlık yaptım. Karşılığında nankörlük, odunluk, duygusuzluk, iletişimsizlik ve saygısızlık görmek sinirlerimi yıpratıyor. Bazı günler hiçbir şey olmamış gibi davranmaya çalışmak beni çok yıpratıyor. 3 yıl 30 yıl gibi geldi. Yazmak istediğim çok şey var aslında ama okuyan olmaz, sıkıcı olur diye yazmıyorum. Bu bir kadının yardım çığlığı.. İnsan ailesine anlatamıyor bunu anlayan yok çünkü. Dövüyor mu ? Sövüyor mu ? İçkisi mi var ? Kumarı mı var ? Rahat batıyor sana, bak çocuklarına deniyor. Olay sadece bunlar değil ki anlamıyorlar... Haykırmak istiyorum. Lütfen biri beni duysun....
 
Merhaba. Yıllar önce bu siteye kayıt olmuşum. 1 mesaj dahi atmamışım. Gecenin bu saatinde aklıma nereden geldi, nasıl geldi bilmiyorum... Konuya nereden gireyim, nasıl başlayayım bilmiyorum. Bu konuda kendimi yoramayacağım şimdi. Pat diye yazayım.
3 yıldır evliyim. Bu 3 yıla çok zorlu iki gebelik sığdırdım. Rabbim önce kendi evlatlarıma daha sonra herkesin evladına sağlık sıhhat versin inşallah. Oğlum 2 yaşında, kızım 4.5 aylık. Ben 32 yaşındayım. Yakın arkadaşımla evlendim yani yakın derken hiçbir zaman kanka değildik, çok sık yüz yüze de gelmemiştik ama telefon arkadaşlığımız harikaydı.. Her neyse bu adamla evlendim. Çok güvenilir, düzgün, zarif ve nazikti. Şu an o yıllar önce hayran olduğum adam içerde uyuyor koltukta. Beni yine uyku tutmadı. Bebelerim için gün içinde enerjik olmam lazım ama sıkıntıdan ve düşünmekten uyuyamıyorum. Çok emek harcadım, çok fazla fedakârlık yaptım. Karşılığında nankörlük, odunluk, duygusuzluk, iletişimsizlik ve saygısızlık görmek sinirlerimi yıpratıyor. Bazı günler hiçbir şey olmamış gibi davranmaya çalışmak beni çok yıpratıyor. 3 yıl 30 yıl gibi geldi. Yazmak istediğim çok şey var aslında ama okuyan olmaz, sıkıcı olur diye yazmıyorum. Bu bir kadının yardım çığlığı.. İnsan ailesine anlatamıyor bunu anlayan yok çünkü. Dövüyor mu ? Sövüyor mu ? İçkisi mi var ? Kumarı mı var ? Rahat batıyor sana, bak çocuklarına deniyor. Olay sadece bunlar değil ki anlamıyorlar... Haykırmak istiyorum. Lütfen biri beni duysun....
Bazen yorgunluktan uyuyakalıyorlar istemeden kaldır yatağınıza yatın zor değil ya da sen geç yatağa yanına yat yapıcı olmaya çalış çalışıyorlar yoruluyorlar evin çocuğun yükü vs var o yük sende de var ama oturun konuşun sıkıntılarınızı anlatın kadınlar biraz daha duygusal bakıyor o da yanlış anlaşılmalara ilgisizlik anlamaya neden oluypr
 
Çift terapisine gidin bence.

Doktor sitelerinden birine girin en çok yorum veya puan almış psikoterapistten "çift terapisi" alın.

Daha fazla da çocuk sığdırmayın bence. Çünkü sandığınız gibi başarı değil hatta uzmanlar "3 seneden önce dengeler oturmadan" çocuk yapmayı önermiyor.
 
O anlaşılmamak değildir emin ol. Anlamak istemiyor. Sen kendini istediğin kadar parala. O seni ne kadar anlamak istiyorsa , ne kadarı işine geliyorsa, o kadarını anlayacak. Ben artık sustum anlatmıyorum. Arada bir düzeldi gibi geliyor tekrar başlıyorum tatlı tatlı konuşmalarıma. Ama bir baktım ki aynı man kafa, tekrar susuyorum. Ne gerek var çene yormaya ya Allah aşkına. Demek ki kafası almıyor kocamın,benim kocam bir salak de geç. Ben huzuru bunda buldum. Eskiden uzun uzun anlatırdım ,her defasında sanardım ki işte şimdi beni anlıcak. Yazık ne toymuşum.
 
O anlaşılmamak değildir emin ol. Anlamak istemiyor. Sen kendini istediğin kadar parala. O seni ne kadar anlamak istiyorsa , ne kadarı işine geliyorsa, o kadarını anlayacak. Ben artık sustum anlatmıyorum. Arada bir düzeldi gibi geliyor tekrar başlıyorum tatlı tatlı konuşmalarıma. Ama bir baktım ki aynı man kafa, tekrar susuyorum. Ne gerek var çene yormaya ya Allah aşkına. Demek ki kafası almıyor kocamın,benim kocam bir salak de geç. Ben huzuru bunda buldum. Eskiden uzun uzun anlatırdım ,her defasında sanardım ki işte şimdi beni anlıcak. Yazık ne toymuşum.
Ah ah sonundaaaaa aynı hisleeeerr.. 😭 Nasıl bu kadar değişebilir aklım almıyor. O kadar mücadele ediyorum ki. Çok yoruldum. Tek başıma çabalamaktan yoruldum.
 
Bazen yorgunluktan uyuyakalıyorlar istemeden kaldır yatağınıza yatın zor değil ya da sen geç yatağa yanına yat yapıcı olmaya çalış çalışıyorlar yoruluyorlar evin çocuğun yükü vs var o yük sende de var ama oturun konuşun sıkıntılarınızı anlatın kadınlar biraz daha duygusal bakıyor o da yanlış anlaşılmalara ilgisizlik anlamaya neden oluypr
Evin, çocuğun yükü biz kadınlarda. O dışarda para kazanmakla yükümlü. Manevi anlamda yıpranan yorulan biz kadınlarız. Bir de üzerine iletişim kurmayan, öküz bir adamla hiç olmuyor. Sen istediğin kadar bir taraflarını yırt tamam diyor öyle diyor böyle diyor ama hep aynı.
 
Çift terapisine gidin bence.

Doktor sitelerinden birine girin en çok yorum veya puan almış psikoterapistten "çift terapisi" alın.

Daha fazla da çocuk sığdırmayın bence. Çünkü sandığınız gibi başarı değil hatta uzmanlar "3 seneden önce dengeler oturmadan" çocuk yapmayı önermiyor.
Terapiler olmuş dünyanın parası.. Çocuklarımın rızkını buraya harcayamam. Gönül isterdi gideyim ama su ekonomik şartlar için bazılarımız adına lüks. Çift terapisinden önce karşındaki insan olacak, sen bir tarafını yırtarken dinleyecek ama neredeee...
 
Ne yap ne et,evde de olur bir aksam yemegi hazirla ve konus. Buraya yazmak istediklerini esine paylasmalisin.
Ben esimle 3. Bucuk yil birliktelik sonrasi evlendim.
Ona ragmen evlenince ,farkli bir adam cikti karsima..benim de hemen cocugum oldu.
Yeni sorumluluklar hem ona hem bana agir geldi.

Ilk 2 3 yil kolay gecmedi. Sizin bir de 2 cocuk.
Neyse ben hep konustum ama . Neyden rahatsiz oldum, ne bekliyorum.

Her seyi yapabilirim cok sukur. Ama kendimi zorlamadim,hep yardimini aldim.

Bunlari soylerken hep kibar oldum.zamanla her sey oturdu.
 
Merhaba. Üst üste iki hamilelik, bebekler derken bağ gevşemiş ki çoğu ilişkide oluyor bu durum. Bu yönlü bakarsanız eşinizi içinizde affetme ihtimaliniz artar. Ama onunla konuşmanız ve anlatmanız lazım. Erkekler konuşmadan çıkarım yapamıyor yapısal olarak.
 
Merhaba. Yıllar önce bu siteye kayıt olmuşum. 1 mesaj dahi atmamışım. Gecenin bu saatinde aklıma nereden geldi, nasıl geldi bilmiyorum... Konuya nereden gireyim, nasıl başlayayım bilmiyorum. Bu konuda kendimi yoramayacağım şimdi. Pat diye yazayım.
3 yıldır evliyim. Bu 3 yıla çok zorlu iki gebelik sığdırdım. Rabbim önce kendi evlatlarıma daha sonra herkesin evladına sağlık sıhhat versin inşallah. Oğlum 2 yaşında, kızım 4.5 aylık. Ben 32 yaşındayım. Yakın arkadaşımla evlendim yani yakın derken hiçbir zaman kanka değildik, çok sık yüz yüze de gelmemiştik ama telefon arkadaşlığımız harikaydı.. Her neyse bu adamla evlendim. Çok güvenilir, düzgün, zarif ve nazikti. Şu an o yıllar önce hayran olduğum adam içerde uyuyor koltukta. Beni yine uyku tutmadı. Bebelerim için gün içinde enerjik olmam lazım ama sıkıntıdan ve düşünmekten uyuyamıyorum. Çok emek harcadım, çok fazla fedakârlık yaptım. Karşılığında nankörlük, odunluk, duygusuzluk, iletişimsizlik ve saygısızlık görmek sinirlerimi yıpratıyor. Bazı günler hiçbir şey olmamış gibi davranmaya çalışmak beni çok yıpratıyor. 3 yıl 30 yıl gibi geldi. Yazmak istediğim çok şey var aslında ama okuyan olmaz, sıkıcı olur diye yazmıyorum. Bu bir kadının yardım çığlığı.. İnsan ailesine anlatamıyor bunu anlayan yok çünkü. Dövüyor mu ? Sövüyor mu ? İçkisi mi var ? Kumarı mı var ? Rahat batıyor sana, bak çocuklarına deniyor. Olay sadece bunlar değil ki anlamıyorlar... Haykırmak istiyorum. Lütfen biri beni duysun....
Öncelikle sakin olun. Yaşadığınız şey tamamen doğal. Tüm yük omuzlarınızda ve bahsettiğiniz düzen çok söylemeseniz de anlaşılıyor.
İlk yapmanız gereken kendi iç dünyanıza dönmek. Sorun kendinize, bu huzursuzluğunuza %1 oranında ne yardımcı olur? Bi duş belki bi kahve, kendinizi toparlayın. Sonrasında kendinizi daha sakin , iyi hissettiğiniz bir zaman açıkça ve net olarak sıkıntılarınızı paylaşın. Birlikte çözümler üretin.
Ve yardım. Çocuk konusunda, ev temizliği gibi konularda yardım sağlamaya çalışın. Okul olsa nefes alırsınız ancak çocuklarınız küçük.
Nefes alacak boşluklar ve o boşlukları kendi ihtiyaçlarınız doğrultusunda değerlendirirseniz o kaos, sis perdesi kalkacak.
O zaman neyin yolunda gitmediğini daha net görürsünüz. Ne alaka eşimle demeyin lütfen, bunlar sizin şu an onu tek hedef görmenizdeki etkenler. Eşiniz masum demiyorum, belli ki bunalmışsınız ancak böyle çözüm bulunmaz.
 
Merhaba. Yıllar önce bu siteye kayıt olmuşum. 1 mesaj dahi atmamışım. Gecenin bu saatinde aklıma nereden geldi, nasıl geldi bilmiyorum... Konuya nereden gireyim, nasıl başlayayım bilmiyorum. Bu konuda kendimi yoramayacağım şimdi. Pat diye yazayım.
3 yıldır evliyim. Bu 3 yıla çok zorlu iki gebelik sığdırdım. Rabbim önce kendi evlatlarıma daha sonra herkesin evladına sağlık sıhhat versin inşallah. Oğlum 2 yaşında, kızım 4.5 aylık. Ben 32 yaşındayım. Yakın arkadaşımla evlendim yani yakın derken hiçbir zaman kanka değildik, çok sık yüz yüze de gelmemiştik ama telefon arkadaşlığımız harikaydı.. Her neyse bu adamla evlendim. Çok güvenilir, düzgün, zarif ve nazikti. Şu an o yıllar önce hayran olduğum adam içerde uyuyor koltukta. Beni yine uyku tutmadı. Bebelerim için gün içinde enerjik olmam lazım ama sıkıntıdan ve düşünmekten uyuyamıyorum. Çok emek harcadım, çok fazla fedakârlık yaptım. Karşılığında nankörlük, odunluk, duygusuzluk, iletişimsizlik ve saygısızlık görmek sinirlerimi yıpratıyor. Bazı günler hiçbir şey olmamış gibi davranmaya çalışmak beni çok yıpratıyor. 3 yıl 30 yıl gibi geldi. Yazmak istediğim çok şey var aslında ama okuyan olmaz, sıkıcı olur diye yazmıyorum. Bu bir kadının yardım çığlığı.. İnsan ailesine anlatamıyor bunu anlayan yok çünkü. Dövüyor mu ? Sövüyor mu ? İçkisi mi var ? Kumarı mı var ? Rahat batıyor sana, bak çocuklarına deniyor. Olay sadece bunlar değil ki anlamıyorlar... Haykırmak istiyorum. Lütfen biri beni duysun....
Neden 3 yıla 2 çocuk o zaman ? Keşke iyice huyunu suyunu anlayıp evlendikten 3 sene sonra yani şimdi şimdi çocuk düşünmeye başlasaydınız…Çocukların bakımında vs yardımcı olmuyor mu ? Atıyorum oğlana mama yedirip parka götürmek gibi.,Ya da çocuklar uyuduktan sonra beraber mısır patlatıp bir dizi izlemek gibi. Ya da bir kahve yapıp saatlerde havadan sudan başlayıp ortak ilgi alanlarınızdan vs konuşmuyor musunuz? Sevişme sıklığınız nasıl ? Evlilikte seks önemli , evliliğin %80’i bence..
 
Ah ah sonundaaaaa aynı hisleeeerr.. 😭 Nasıl bu kadar değişebilir aklım almıyor. O kadar mücadele ediyorum ki. Çok yoruldum. Tek başıma çabalamaktan yoruldum.
Değişmek değil o biliyor musunuz
Hep öyleydi ama sakladı
Ufak tefek falso mutlaka verdi ama siz anlamadınız konduramadiniz belki
bugün atiyorum yeniden bir kadınla tanışıp flortlesme şansı olsa kocanizin yine o sizi kendine hayran bırakan insan olacak kendisi
Değişmedi yani Hep öyleydi sakladı anlamadınız
 
Lohusa depresyonunda da olabilirsiniz ve adamın her hareketi batıyor olabilir. Yaşadım biliyorum benim de biri kız biri erkek 2 çocuk var 😂
 
Evliliğinizin toplam süresinde ya hamileymişsiniz ya da lohusa..bu dönemlerde çok yolunda giden evliliklerde bile çatırdamalar,ilişkide yıpranmalar veya uzaklaşıp ne yaparsam yapayım yaranamıyorum hşssiyatı oluyor .Bir süre kendinize zaman verin.Şu an bir karar vermeniz gerekmiyor ..ama sonrasında da evlilik ilişkisinde mutlu olmadığınızı hissederseniz ayrılabilir siniz ..o zaman da devreye iki çocukla hayatınızı tekrar kurabilip kuramayacağınız gerçeği giriyor.Aileniz evliliğiniz hakkında konu sadece sizi ve eşinizi ilgilendirdiği için yorum yapmak istemiyorlardır.
 
Ya gerçekten zaman ayırıp da, yazdıklarımı okuyup cevap veren, yardımcı olmaya çalışan siz çiçek kadınlarıma hemcinslerime cok ama cok teşekkür ederim. Zaten o kadar doluyum ki mesajlari okurken ağladım.. Olay aslında şu, bu adami yeni tanimadim ki ben, evliliğim 3 yıllık ama arkadaşlığımız evliligimin öncesinde 6 yıl. Yani evlenince bu kadar değişmiş olmasını hazmedemiyorum ben. Bebek istiyorduk hemen yaptık, ikincisinde korunmama rağmen hamile kaldım. Bazen düşünüyorum fiziken cok değiştim, kilo aldim falan. Çirkinlestim. Bu yuzden mi boyle oldu bilemiyorum. Tum dunyasi isten geldikten sonra yemek yiyip koltuga uzanıp televizyon izlemek ve televizyonun karşısında uyumak. Evde iletişim kurmaya çalışan, ortami Şenlendirmeye çalışan hep benim. Benim de tıkım çıkmazsa ev cenaze evine dönüyor. Arada sırada ilgi alaka bekliyorum, bir guzel söz istiyorum... Ama yok.
 
Neden 3 yıla 2 çocuk o zaman ? Keşke iyice huyunu suyunu anlayıp evlendikten 3 sene sonra yani şimdi şimdi çocuk düşünmeye başlasaydınız…Çocukların bakımında vs yardımcı olmuyor mu ? Atıyorum oğlana mama yedirip parka götürmek gibi.,Ya da çocuklar uyuduktan sonra beraber mısır patlatıp bir dizi izlemek gibi. Ya da bir kahve yapıp saatlerde havadan sudan başlayıp ortak ilgi alanlarınızdan vs konuşmuyor musunuz? Sevişme sıklığınız nasıl ? Evlilikte seks önemli , evliliğin %80’i bence..
Evliliğim 3 yıllık ama evlilik öncesi 6 yıllık bir arkadaşlık var. Adamı yeni tanımadım yani. Bebeğimizi evlenir evlenmez hemen istedik. İkinci bebek korunmama rağmen (ilaçla) oldu. Çocuklarımıza karşı ilgisiz alakasız diyemem. Şimdi yiğidi öldür hakkını yeme. Allah şahit. Çocuklarımızla ilgleniyor. Yani bu olmasi gereken sey zaten. Çocuklarıyla ilgileniyor diye hiçbir adama madalya takmamaliyiz. Lütfediyor sanki öküzler. Olay benimle olan ilişkisi. Aynı evin içinde yaşıyoruz ama birbirimize çok uzağız. Aynı evin içinde yaşıyorum ama çok yalnızım.
 
Öncelikle sakin olun. Yaşadığınız şey tamamen doğal. Tüm yük omuzlarınızda ve bahsettiğiniz düzen çok söylemeseniz de anlaşılıyor.
İlk yapmanız gereken kendi iç dünyanıza dönmek. Sorun kendinize, bu huzursuzluğunuza %1 oranında ne yardımcı olur? Bi duş belki bi kahve, kendinizi toparlayın. Sonrasında kendinizi daha sakin , iyi hissettiğiniz bir zaman açıkça ve net olarak sıkıntılarınızı paylaşın. Birlikte çözümler üretin.
Ve yardım. Çocuk konusunda, ev temizliği gibi konularda yardım sağlamaya çalışın. Okul olsa nefes alırsınız ancak çocuklarınız küçük.
Nefes alacak boşluklar ve o boşlukları kendi ihtiyaçlarınız doğrultusunda değerlendirirseniz o kaos, sis perdesi kalkacak.
O zaman neyin yolunda gitmediğini daha net görürsünüz. Ne alaka eşimle demeyin lütfen, bunlar sizin şu an onu tek hedef görmenizdeki etkenler. Eşiniz masum demiyorum, belli ki bunalmışsınız ancak böyle çözüm bulunmaz
 
Back
X