- 10 Haziran 2016
- 271
- 98
- 28
- 29
- Konu Sahibi Gizemlikiz90
- #1
Merhabalar ben 17 yaşındayim. Ergenlik dönemindeyim tabi. Ben de çok zor zamanlar geçirdim. Ders yönünden veya aile yönünden kitlenip kaldığım günler oldu. Ama ben çok kötü hissettigim zamanlar intihara meyilli oluyorum. Mesela birden ağlayabiliyorum. Geceleri özellikle. Intihar düşünceleri çok geliyor aklıma. Ama kimse beni takmiyor arkadaşlarım cok az. Ergenlerin yarisi intihar ederya klise olmus ondandir belki ve beni ciddiye almiyo kimse.Intihar etmek istiyorum dedigimde tabi bunun doğru yol olmadigini söylüyorlar ama sürekli herkesten aynı cevabı almaktan sıkıldım. Ailemle ben pek oturup derdimi anlatmam hayat memat meselesi olmadikca. Zaten benimle kavga ettiklerinde sürekli kendilerini benim gibi bi kardese sahip olduklarini veya evlata kendilerini şanssız hissettiklerini söylüyorlar. Tabi bunlar bi ergen klasigi intihar etmek falan. Ben ölünce herkesin rahatlayacagini düşünüyorum bazen. Ama cesaret edemiyorum. Sadece içimi dökmek amacım. Başka bi niyetim yok.