Anlaşılmaz erkekler?

Uzun bir süre kalp kırıklığıyla yaşadım. Zorlu bir süreç atlattım. Hayatıma kimseyi almamaya karar verdim uzun bir süre çünkü kimi hayatıma alsam yine dünyamı altüst edecekmiş gibi hissediyordum. Sonra birisi zorla dünyama dahil olmaya çalıştı her yolu denedi dünyama almamak için elimden geleni yaptım bana akışına bırak düşünme fazla dedi her gün aradı sordu ilgilendi zamanla alışırım korkusuyla hep geri tuttum kendimi. Ama gel zaman git zaman ısındığımı fark ettim. Bir şekilde benimle iletişimde olmasını beklemeye başladım. Şimdi ise o yok. Bir anda ne oldu bilmiyorum ama meşgul hep ve bir türlü zamanı olmuyor. Ben yine bir hayal kırıklığıyla başbaşayım. İnsanlar neden güvenilmez böyle? Kalbimin kapılarını açtığım an tuzla buz edip gidiyorlar. Çok yoruldum artık. Hassas biri olduğumun farkındayım. Ve yine bir yıkım yaşıyorum. En çok kendime kızıyorum ama hayatıma dahil olup böyle tozu dumana katıp gitmelerine izin verdiğim için. Erkeklerden uzak duracağım sanırım uzunca bir süre. İçimi dökecek kimsem yok sizlere dökmek istedim. Zorlu bir süreçten geçiyorum sağlıkçıyım zaten psikolojim pert şu son bir senede on yıl yaşlandım birde insanlar yıpratıyor bunaldım artık yaşama sevincim kalmadı resmen. Anlamadığım şu, bir erkek böylesine ilgili ve alakalıyken bir anda ne oluyorda uzaklaşıyor toz oluyor?

Erkenleri anlayama çalışmayın , çünkü imkansız. Bence beklentilerinizi fazla tutmuşsunuz bu yüzden üzülen siz olmuşsunuz . Bence sizin ilişkiniz bile henüz olmamış , sanırım sadece birbirinizi tanıma sürecini yasıyordunuz . Üzülmeyin , zira kaybedecek bir şey yok ortada ...

ya başkasına ilgisi kaymıştır, ya da senin de ilgili olduğunu fark edip işler ciddiye binecek gibi hissettiyse kaçmıştır. ya da yoğundur vakit ayıramıyordur bu aralar. ilki en mümkün olandan sırayla böyledir diye düşünüyorum

Hadi bea .!.:

Erkenleri anlayama çalışmayın , çünkü imkansız. Bence beklentilerinizi fazla tutmuşsunuz bu yüzden üzülen siz olmuşsunuz . Bence sizin ilişkiniz bile henüz olmamış , sanırım sadece birbirinizi tanıma sürecini yasıyordunuz . Üzülmeyin , zira kaybedecek bir şey yok ortada ...

Genişletmek için tıkla...

sıfır beklentiyle başladım büyük beklentide olan oydu şu an her şey tam tersi oldu sanki gerçekten anlamıyorum

asenamarmara .!.:

ya başkasına ilgisi kaymıştır, ya da senin de ilgili olduğunu fark edip işler ciddiye binecek gibi hissettiyse kaçmıştır. ya da yoğundur vakit ayıramıyordur bu aralar. ilki en mümkün olandan sırayla böyledir diye düşünüyorum

Genişletmek için tıkla...

çok yoğun bir işte çalışıyor bunu biliyorum ve sürekli müsait değilim çok yoğunum falan diyor ama bence insan isterse zaman yaratabilir başka bir şey mi var diyorum ama yok. beklentide değilken ne ara bu duruma geldim bilmiyorum.

komsukiziiiiii .!.:

çok yoğun bir işte çalışıyor bunu biliyorum ve sürekli müsait değilim çok yoğunum falan diyor ama bence insan isterse zaman yaratabilir başka bir şey mi var diyorum ama yok. beklentide değilken ne ara bu duruma geldim bilmiyorum.

Genişletmek için tıkla...

tamam işte söylemiş kendisi de yoğun olduğunu. bence sen kendi içine kapanıp da bi anda güvenip uzun zamandan sonra kendini açtığın için bu şekilde bi beklentidesin. çünkü senin için zor bir şeyi yaptın ve yaptığın için de heyecanlısın. ama illaki böyle dinamikler olabilir

Erkeklerin anlaşılmazlığı dışında siz de oldukça ilginç göründünüz bana. Hassaslık dediğiniz şey hassaslık değil, sadece aşırı dramatik ve kendini sürekli mağdur gören biri gibisiniz. Hassas demek duyarlı demektir, bir durum karşısında diğer çoğu insanın hissettiğinden veya gördüğünden daha fazlasını sezebildikleri için yoğun duygularla baş etmeleri gerekir. Sizin anlattığınız şey bu değil.
Ayrıca ben istemiyorsam kimse hayatıma giremez, eğer giriyorsa bunun adı tacizdir. Bir erkek bir şekilde hayatınıza girmeye çalışırken siz nerdeydiniz? Lütfen kendinizi kandırmayın ve sürekli kötü şeyler (ki şu an anlattıklarınızda kötü bir şey de yok) sizin başınıza geliyormuş gibi davranmayın. Bu sizin hayatınız, kontrol sizde istediğinizi alır istemediğinizi çıkarırsınız bu kadar basit. İlgi azalınca erkekler anlaşılmaz, güvenilmez ve siz kalbi kırılan zavallı kadın olmuyorsunuz. Adama soğuk davranınca onun ilgisini çekmişsiniz, peşinizden koşmuş ve ilgi hoşunuza gitmiş ki ilişkiye başlamışsınız sonra adam kaçma kovalama modundan çıkmış doğal olarak ve yoğun ilgisi normal seviyeye gelmiş.
Ya hep ya hiç kafasında olduğunuz için üzülüyorsunuz şu an. Ya hiç kimse olmasın yada olan kişi benimle aşırı ilgilensin gibi beklentileriniz olursa böyle en ufak şeyde yıkılırsınız. Tabiki beklentileriniz olsun ve bunları dile getirin, karşılanmasını talep edin ama yoğun çalışan birinden aşırı ilgi beklemek gerçekçi olmuyor pek. Ve karşılanmayan beklentileriniz için sadece karşı tarafı suçlayarak kendinizi kendi hayatınızda etkisiz bir konuma getiriyorsunuz.

Bunun erkeklerle ilgisi yok. İnsan ilişkileri boyledir. Birinin hayatina girerken "sonsuza dek yaninda kalacagim ve seninle ilgilenecegim" garantisi veremez kimse.
Veriyorum diyen yalan söyler.

Sizin hiç daha once çok hoşlandiginiz, sohbetini sevdiginiz ama daha sonra eskisi gibi hissetmediginiz birileri olmadi mi? Degişir yani insanin dusunceleri, hisleri...
Bunlar asiri normal degil mi? Şimdi aciklama yapsaydi diyecekseniz ama o zaman da daha az kirilmayacaktiniz bence. Bazen illa biseyleri soylemek gerekmiyor.

komsukiziiiiii .!.:

Uzun bir süre kalp kırıklığıyla yaşadım. Zorlu bir süreç atlattım. Hayatıma kimseyi almamaya karar verdim uzun bir süre çünkü kimi hayatıma alsam yine dünyamı altüst edecekmiş gibi hissediyordum. Sonra birisi zorla dünyama dahil olmaya çalıştı her yolu denedi dünyama almamak için elimden geleni yaptım bana akışına bırak düşünme fazla dedi her gün aradı sordu ilgilendi zamanla alışırım korkusuyla hep geri tuttum kendimi. Ama gel zaman git zaman ısındığımı fark ettim. Bir şekilde benimle iletişimde olmasını beklemeye başladım. Şimdi ise o yok. Bir anda ne oldu bilmiyorum ama meşgul hep ve bir türlü zamanı olmuyor. Ben yine bir hayal kırıklığıyla başbaşayım. İnsanlar neden güvenilmez böyle? Kalbimin kapılarını açtığım an tuzla buz edip gidiyorlar. Çok yoruldum artık. Hassas biri olduğumun farkındayım. Ve yine bir yıkım yaşıyorum. En çok kendime kızıyorum ama hayatıma dahil olup böyle tozu dumana katıp gitmelerine izin verdiğim için. Erkeklerden uzak duracağım sanırım uzunca bir süre. İçimi dökecek kimsem yok sizlere dökmek istedim. Zorlu bir süreçten geçiyorum sağlıkçıyım zaten psikolojim pert şu son bir senede on yıl yaşlandım birde insanlar yıpratıyor bunaldım artık yaşama sevincim kalmadı resmen. Anlamadığım şu, bir erkek böylesine ilgili ve alakalıyken bir anda ne oluyorda uzaklaşıyor toz oluyor?

Genişletmek için tıkla...

Bir şey olmuştur.

Merhaba, özellikle bu olayla ilgili değil de genel olarak sizinle ilgili yazacağım. Elbette bunu farkında olmadan yapıyoruz ama hayatta neyden korkarsak onu kendimize çekiyoruz. Mesela "ilişkide kırılmaktan korkuyorum" diye başladığınız zaman aslında farkında olmadan sizi kıracak olan insanları hayatınıza alıyorsunuz. "Pembe fili düşünme" örneğinde olduğu gibi. Bunu dediğin anda aklına ilk gelen şey pembe bir fil oluyor.

"Ben hassas bir insanım, insanlar beni kırıyor, benim kalbim kırılacak, biri girecek hayatıma beni kıracak" bunları dusunerek hareket ettiginiz sürece bilin ki kırılacaksınız. Hayatınıza farkında olmadan bile olsa sizi kıracak insanlar girecek. Sonra diyeceksiniz ki "hayatıma kimseyi almayacağım". Ancak sürdürebilir bir davranış değil bu. Hayatınıza birini almak istiyorsunuz çünkü davranışlarınız bunu gösteriyor. Size uygun olmayan bir şeyi yapamazsınız.

Öyleyse ne yapmamız lazım. Korkunuzun üzerine gitmelisiniz. Kırılmayı göze alın. Demek ki bunu öğrenmeniz gerekiyor bu hayatta. Üzülmemeyi, insanlar yazmadığında bunu deli gibi düşünmemeyi öğrenmeniz gerekiyor. Bunu öğrenmek için de kırılmaniz gerekiyor.

Korkunuzu kabul edin, ondan kaçmayın. Korktuklarınız, kaçmadığınız ve kabul ettiğiniz şeyler olursa zaten ondan korkmazsınız. Kırılmaktan korkmazsanız da "ben çok hassasım, insanlar beni kırıyor, uzuyor" demezsiniz. Bunu zihnen demediğiniz zaman yani bu fikirden uzaklaştığınızda da zaten sizi kıracak insanları hayatınıza çekmezsiniz. Çünkü zaten ne olursa olsun kırılmıyor olursunuz. Artık hayatta yaşadığınız her şey, size bir şey öğretiyordur.

Mesela şu an anlattığınız olaya gelirsek. Belki o an sizinle ilgilenmek istedi ve şu an ilgisi azaldı. Bu onunla ilgili bir şey. Sizinle ilgisi olan ise sizin her şeyinizi, mutluluğunuzu huzurunuzu ona bağlamanız. Birine alışmış olabilirsiniz tabii ki. Ancak hayatta en büyük alışkanliğımız kendi uğraslarimiz olmalı. Neden o meşgul olabiliyorken siz olamıyorsunuz. Neden kendinizle ilgilenmiyorsunuz. Orada ilgiye ve sevgiye muhtaç siz varsınız degil mi? O zaman kendinizle ilgilenin. Mutlu olacağınız şeyler yapın ama bunlar size bağlı olsun. Başka bir insana değil. Kendinizi iyileştirin.

İlgisi gerçek degil, başkalarına kayıyor cünkü gerçek olsa gitmez.

2. Durumda fazla naz kisiyi usandirmis.
Sürekli adım atmış,sizden de bekledigi alakayı göremeyince sonlandırma ihtiyacı hissetmiş.Belki de başka biriyle de gorusuyordu.Ondan olumlu yanıt gelince sizinle iletişimi kesti.Bilemeyiz.
Genel olarak ise erkekler (hepsi olmasa bile geneli) İstanbul'un havasına benzer.
Bir anda güneş açıp bir anda kapanabilir.
Yani ne sizin kadar ince düşünürler ne de sonlanmis bir ilişkide kadınlar kadar yaralanırlar.O yüzden siz de bu erkekler üzerinde çok fazla düşünmeyin.Dusunecekseniz de uzulmeyin,adamların(hepsi degil)kimyası belli sonuçta.

litha .!.:

Erkeklerin anlaşılmazlığı dışında siz de oldukça ilginç göründünüz bana. Hassaslık dediğiniz şey hassaslık değil, sadece aşırı dramatik ve kendini sürekli mağdur gören biri gibisiniz. Hassas demek duyarlı demektir, bir durum karşısında diğer çoğu insanın hissettiğinden veya gördüğünden daha fazlasını sezebildikleri için yoğun duygularla baş etmeleri gerekir. Sizin anlattığınız şey bu değil.
Ayrıca ben istemiyorsam kimse hayatıma giremez, eğer giriyorsa bunun adı tacizdir. Bir erkek bir şekilde hayatınıza girmeye çalışırken siz nerdeydiniz? Lütfen kendinizi kandırmayın ve sürekli kötü şeyler (ki şu an anlattıklarınızda kötü bir şey de yok) sizin başınıza geliyormuş gibi davranmayın. Bu sizin hayatınız, kontrol sizde istediğinizi alır istemediğinizi çıkarırsınız bu kadar basit. İlgi azalınca erkekler anlaşılmaz, güvenilmez ve siz kalbi kırılan zavallı kadın olmuyorsunuz. Adama soğuk davranınca onun ilgisini çekmişsiniz, peşinizden koşmuş ve ilgi hoşunuza gitmiş ki ilişkiye başlamışsınız sonra adam kaçma kovalama modundan çıkmış doğal olarak ve yoğun ilgisi normal seviyeye gelmiş.
Ya hep ya hiç kafasında olduğunuz için üzülüyorsunuz şu an. Ya hiç kimse olmasın yada olan kişi benimle aşırı ilgilensin gibi beklentileriniz olursa böyle en ufak şeyde yıkılırsınız. Tabiki beklentileriniz olsun ve bunları dile getirin, karşılanmasını talep edin ama yoğun çalışan birinden aşırı ilgi beklemek gerçekçi olmuyor pek. Ve karşılanmayan beklentileriniz için sadece karşı tarafı suçlayarak kendinizi kendi hayatınızda etkisiz bir konuma getiriyorsunuz.

Genişletmek için tıkla...

Sizin de söyledikleriniz bana ilginç geldi. Neden kendimi sürekli mağdur gibi göstereyim? Söylediklerimden bunu nasıl çıkardınız anlamadım. Hayatıma ne kadar hakimsiniz ki? Sadece hassaslıktan kastım uzun bir ilişkimden çıkınca daha kırılgan hassas bir hale büründüm duygusal açıdan çünkü kolay bir süreç değil neticede. Ve evet hassasım.
Hayatıma girme konusuna gelince zaten zorla benimle konuştu ben istemeden hayatıma girdi demiyorum. Kendimi başta geri çektim sadece muhabbet ettim duygusal açıdan beklentiye girmemeye ve beklentiye sokmamaya çalıştım karşı tarafı kısacası ağırdan aldım. Fakat bildiğimiz gibi aşk meşk işleri planla programla olmuyor işler tersine döndü. Yani dediğiniz gibi ilgi azalınca o anlaşılmaz ve güvenilmez bende zavallı bir kadın olmadım ki olmam da. Sadece dediğim gibi işler tersine döndü belki onun bana ilgisi azaldı aradığını bulamadı ya da kovaladı ve elde edince sıkıldı ama benim tarafımdan da her şey tersine döndü.
Aşırı ilgi konusuna gelince de kimseden aşırı ilgi beklediğim yok fazlasından bunalan biriyim zaten. Ama önceleri her gün arayan adam şu an bir haftadır aramıyorsa evet erkekleri ve ilgilerini sorgulamak en doğal hakkım. Bir haftadır en azından neden arayamadığını küçük bir mesaj yoluyla bana iletebilir arayamıyorsa bile. Demek ki ya elde edince amacına ulaşınca sıkıldı ya da başkasını buldu. Sitemim aslında bunaydı neden erkekler elde edince hevesleri kaçıyor diye. Yoksa mağdur edebiyatı yapmaya gelmedim farkındayım hevesinin kaçtığının.

SayYouLoveMe .!.:

2. Durumda fazla naz kisiyi usandirmis.
Sürekli adım atmış,sizden de bekledigi alakayı göremeyince sonlandırma ihtiyacı hissetmiş.Belki de başka biriyle de gorusuyordu.Ondan olumlu yanıt gelince sizinle iletişimi kesti.Bilemeyiz.
Genel olarak ise erkekler (hepsi olmasa bile geneli) İstanbul'un havasına benzer.
Bir anda güneş açıp bir anda kapanabilir.
Yani ne sizin kadar ince düşünürler ne de sonlanmis bir ilişkide kadınlar kadar yaralanırlar.O yüzden siz de bu erkekler üzerinde çok fazla düşünmeyin.Dusunecekseniz de uzulmeyin,adamların(hepsi degil)kimyası belli sonuçta.

Genişletmek için tıkla...

Evet bende böyle düşünüyorum belki de başkası var ya da elde edince sıkıldı.
Bıktım zaten bu anlaşılmaz hallerinden bir de kadınlara derler anlaşılmazsınız diye.

Hostesin Kirmizi Fulari .!.:

İlgisi gerçek degil, başkalarına kayıyor cünkü gerçek olsa gitmez.

Genişletmek için tıkla...

Evet artık bende böyle düşünüyorum. Şeytan ararsa açma diyor.

komsukiziiiiii .!.:

Uzun bir süre kalp kırıklığıyla yaşadım. Zorlu bir süreç atlattım. Hayatıma kimseyi almamaya karar verdim uzun bir süre çünkü kimi hayatıma alsam yine dünyamı altüst edecekmiş gibi hissediyordum. Sonra birisi zorla dünyama dahil olmaya çalıştı her yolu denedi dünyama almamak için elimden geleni yaptım bana akışına bırak düşünme fazla dedi her gün aradı sordu ilgilendi zamanla alışırım korkusuyla hep geri tuttum kendimi. Ama gel zaman git zaman ısındığımı fark ettim. Bir şekilde benimle iletişimde olmasını beklemeye başladım. Şimdi ise o yok. Bir anda ne oldu bilmiyorum ama meşgul hep ve bir türlü zamanı olmuyor. Ben yine bir hayal kırıklığıyla başbaşayım. İnsanlar neden güvenilmez böyle? Kalbimin kapılarını açtığım an tuzla buz edip gidiyorlar. Çok yoruldum artık. Hassas biri olduğumun farkındayım. Ve yine bir yıkım yaşıyorum. En çok kendime kızıyorum ama hayatıma dahil olup böyle tozu dumana katıp gitmelerine izin verdiğim için. Erkeklerden uzak duracağım sanırım uzunca bir süre. İçimi dökecek kimsem yok sizlere dökmek istedim. Zorlu bir süreçten geçiyorum sağlıkçıyım zaten psikolojim pert şu son bir senede on yıl yaşlandım birde insanlar yıpratıyor bunaldım artık yaşama sevincim kalmadı resmen. Anlamadığım şu, bir erkek böylesine ilgili ve alakalıyken bir anda ne oluyorda uzaklaşıyor toz oluyor?

Genişletmek için tıkla...

Tek sorun yanlış adamları seçiyor olmanız bence.. Bir de çok hızlı bağlanma yaşıyorsunuz sanırım...

Oturup düşünün.. Bu zamana kadar hayatına aldığınız adamların ortak yönlerini belirleyin ve bundan sonra o tarz adamlardan uzak durun..

Ayrıca erkekler yüzünden bunalıma falan girmeyin.. Üç kuruşluk adamlara gereğinden fazla değer vermeyin.. Herşeyden önce en değerliniz kendiniz olun..

Kendinize zaman verin ve hayatınıza birini almak için acele etmeyin.. Bundan sonra yaşayacağınız ilk ilişkiyi yavaş yavaş yaşayın herşeyin tadını alarak, hemen bağlanmadan.. Bu söylediklerimden de "naz yapın" anlamını çıkarmayın zira fazla naz aşık usandırır

Benimde fikirlerim böyleydi umarım bundan sonra hayat karşınıza güzel adamlar çıkarır..

Adamlara yükte hafif pahada ağır bulunmaz Hint kumaşı hissiyati verdiğinizde toz bezi bile kendini Hint kumaşı sanıyor bu cihanda...

komsukiziiiiii .!.:

Uzun bir süre kalp kırıklığıyla yaşadım. Zorlu bir süreç atlattım. Hayatıma kimseyi almamaya karar verdim uzun bir süre çünkü kimi hayatıma alsam yine dünyamı altüst edecekmiş gibi hissediyordum. Sonra birisi zorla dünyama dahil olmaya çalıştı her yolu denedi dünyama almamak için elimden geleni yaptım bana akışına bırak düşünme fazla dedi her gün aradı sordu ilgilendi zamanla alışırım korkusuyla hep geri tuttum kendimi. Ama gel zaman git zaman ısındığımı fark ettim. Bir şekilde benimle iletişimde olmasını beklemeye başladım. Şimdi ise o yok. Bir anda ne oldu bilmiyorum ama meşgul hep ve bir türlü zamanı olmuyor. Ben yine bir hayal kırıklığıyla başbaşayım. İnsanlar neden güvenilmez böyle? Kalbimin kapılarını açtığım an tuzla buz edip gidiyorlar. Çok yoruldum artık. Hassas biri olduğumun farkındayım. Ve yine bir yıkım yaşıyorum. En çok kendime kızıyorum ama hayatıma dahil olup böyle tozu dumana katıp gitmelerine izin verdiğim için. Erkeklerden uzak duracağım sanırım uzunca bir süre. İçimi dökecek kimsem yok sizlere dökmek istedim. Zorlu bir süreçten geçiyorum sağlıkçıyım zaten psikolojim pert şu son bir senede on yıl yaşlandım birde insanlar yıpratıyor bunaldım artık yaşama sevincim kalmadı resmen. Anlamadığım şu, bir erkek böylesine ilgili ve alakalıyken bir anda ne oluyorda uzaklaşıyor toz oluyor?

Genişletmek için tıkla...

Akışa bırak kendini biraz.Olan olur olmayanda da vardır bir hayır.

Hiçbir şekilde ilgi alaka sıcaklık belli etmem. Benim için ilişkinin ya adı vardır ya da yoktur öyle bir ilişki. Yani senden hoşlanıyorum ve tanımaya çalışıyorum diyorsa bu ilişkinin bir adı vardır. İstemiyorsa olmadı der vaktini çalmaz. Ama öyle havada oyalanmak arada arkadaş gibi takılıp arada flortoz umutlar vermek çocukça geliyor