İnsanın evi, kalesidir. Evinizde kendiniz gibi olabilmeli, huzur bulabilmelisiniz. Evi paylaştığınız kişi eş ise, aidiyet duygunuzu besleyebilmeli, sizin güven ve istikrar ihtiyacınıza zarar verici davranışlarda bulunmamalı. Bakın sevgiden aşktan söz etmiyorum bile... Bu saydıklarım, insanın insan gibi yaşayabilmesi için asgari koşullar.
Ama o, ama bu nedenle, diken üstünde yaşadığınız yer yuva değildir. Sizde "sorgulanma" tedirginliği oluşturan, cinsel anlamda mutlu etmeyen, üstelik sadakatiyle ilgili şüpheye düşüren, sizinle evliliği yük gibi gördüğünü size düşündüren, sizin kendisinden beklentilerinizi umursamayan adam da koca değildir. El kadar çocuğa şefkatle yaklaşmakta sorunu olan adamdan, kendi adınıza da fazla bir sarıp sarmalanma beklemeyin bence...
Çok sıkıntılı bir döneminize denk gelmiş, aslında belki fark ettiklerinizi de görmezden gelecek kadar zayıf bir döneminizde, yas döneminin de verdiği ruh karmaşasıyla, tam da tanıyamadan evlenmişsiniz. Şimdi tanımışsınız. Sadece bir tek ömrümüz var şu dünyada, yazık, heba etmeyin.
