Annanem

Annem psikolojik rahatsızlığından dolayı mantıklı düşünebilecek durumda değildi.
Kendisi az daha gasp & tecavüze uğruyordu - siz diyorsunuz ki annanene gayette bakardı.

Annem bu seneye kadar bende kalıyordu zaten, yeni evine geçebilecek duruma geldi.
Oğluma bakıyordu, tekrardan bunalım yaşamaması için artık evinde kalmasının daha hayırlı olacağına karar verdik.

Ben tabii ki bakardım bakmasına, işe yeni başlamış olmamı saymazsak.
Ve 19 aylık bir bebek ile beraber bakardım muhakkak.

Herkes yaşadığını bilir, Allah diyorum ya kimsenin başına vermesin.
Başa geldiğinde ancak anlayabiliyor insan neyin ne olduğunu.

Başa geldiğinde diyorsunuz ya" teyzem aynı yerde eşi başına kalır " dedi

İşte onu da başa geldiğinde anlarsınız

Fiziksel rahatsızlığı da olan birine bakmanın zorluğunu herkes bilir

sonuçta bakım evinin şartı iyi değilse başkasına götürelim vs denir

Özel hastanede yoğun bakım şartları karşılanıyorsa para var demektir daha iyi bakım evi ayarlanır vs

Üzülmüşsünüz biz dışarıdan bakıp belki sizi daha fazla üzeriz vs ama teyzenizi suçlayıp vicdanınızı rahatlatmaya çalışmayın

zira bence anneannenizin durumunda bir şey yok rahatsızlanmış şehir dışına gidip gelip bakamayız deyip istanbul a getirilmiş ve vefat etmiş

Hepimizin sonu geçmiş geçmişte kaldı siz de geleceğe bakın annenize güzel bir yaşlılık hazırlayın
 
benim de anneannem yatalak kalmıştı. annemin başka kardeşleri olduğu, hatta biri bekar olduğu halde bakmadılar annem şehir dışında olmamıza ve kendisi de çalışmasına rağmen tuttu bir bakıcı, aldık yanımıza. sonra anneannem dayımın evine gitti, kendi üzerine olan evi dayıma devretmesi koşuluyla kabul ettiler, ve orada vefat etti. annem de üzülür ama elinden geleni yaptığı halde böyle oldu. kendisi memleketine dönmek istedi kadıncağız. vade mi dersiniz, kader mi...belki de sizin de bu tarz teyzeleriniz olduğuna göre iyi muamele görmeyecekti kadın, gitse de evde de olsa üzeceklerdi ne bileyim...
 
Bazı acılar cıgerımıze otrr ve her aklımıza geldgnde nefdsımız daralır... ben babaannemn vefatına ck uzulmıstum aklıma geldkce hala kendmı parcalaya parcalaya aglayasım gelır ama yapmam bunu cınku syle dusunuyrum Allah beternden krusun Allah annemı ve babamı basımdan eksık etmesın deyıp tesellı bulurum
 
Annem psikolojik rahatsızlığından dolayı mantıklı düşünebilecek durumda değildi.
Kendisi az daha gasp & tecavüze uğruyordu - siz diyorsunuz ki annanene gayette bakardı.

Annem bu seneye kadar bende kalıyordu zaten, yeni evine geçebilecek duruma geldi.
Oğluma bakıyordu, tekrardan bunalım yaşamaması için artık evinde kalmasının daha hayırlı olacağına karar verdik.

Ben tabii ki bakardım bakmasına, işe yeni başlamış olmamı saymazsak.
Ve 19 aylık bir bebek ile beraber bakardım muhakkak.

Herkes yaşadığını bilir, Allah diyorum ya kimsenin başına vermesin.
Başa geldiğinde ancak anlayabiliyor insan neyin ne olduğunu.

Herkesin hayatında sizin de olduğu gibi olumsuzluklar olabilir, teyzeleriniz ve kuzenlerinizin de.
Bu kadar vicdan yapacaksaniz başta kontrolü ele alacaktiniz.
Bir bakıcı bulup annenizin yanına yerlestirecektiniz ananneyi. Bakıcı islerini görecekti onlarda birbirlerine yoldaş olacaktı. Anneniz sürekli hasta değilmiş. Ananneniz hasta olduktan sonra fenalasmis. Şimdi suçu ona buna atıp vicdanınız rahatlasın istiyorsunuz.
Merak etmeyin zamanla gecer.
 
O oyleydi bu boyleydi...
Oglum vardi ,annem hastaydi..
Ise baslamistim ..
Vs,vs,vs..
Sizin bahaneleriniz var digerlerininde var ..
Yani aranizda fark yok !
Oncelikle bunu kabullenin ..
Sanki her seyi yapmissiniz da surukleyerek sizin evinizden alip goturmusler anneanneyi gibi bir izlenime sokmayin kendinizi ..
Size de zor gelmis iste
Neden itiraf etmiyorsunuz ..
Asil vicdaniniz o zaman rahatlar ..
Polemige girmek degil amacim
Ama kendinize durust olun ..
 
Evet bu yorumu bekliyordum...
Annem de var doğru söylüyorsun, fakat annem annanemin bu durumlarını kaldıramadı
2 hafta Bakırköy ruh ve sinir hastalıkları hastanesinde yattı...
Çünkü annemin zaten psikolojik problemlerinin olduğu bir geçmişi var.
Üstüne annesinin bu hale koyulması ve tüm yükü anneme mal etmeleri teyzelerimin, annemi bunalıma soktu...

Bir gece sabaha karşı evinde şuursuzca kendini sokağa atmış.
2 adam saldırmak istemiş, komşular yetişmiş.
Polisler vs. derken ben arandım. Normalde annem yalnız yaşar evinde, aldım onu getirdim evime.
Ama olacak gibi değil, doktorunu aradık, ona götürdük.
Yatış verdiler.

Hamd olsun şimdi iyi, toparladı kendini.
Fakat hiç kimse benim ve annemin yaşadığını yaşamadı...
annen anneanneni yanına almak yerine kaçmayı tercih etmiş.annesine bakmak bunalımla ugrasmaktan kolay gelmiş.maalesef anneniz de suçlu
 
Allah rahmet eylesin, böyle ölmek çok acı gerçekten.
Herkese küs gitmiştir :(

Benim annem, 4 kız kardeş olmalarına rağmen kimse yanaşmadığı için tek başına anneanneme, dedeme, babaanneme hatta kendi teyzesine aylarca bakmış insan.

10 nüfuslu, türlü çileli evinde üstelik.

Bunlar öyle sadece yaşlı değil yatalak hastalardı üstelik.
Bizim ev hastane gibiydi, hep biri gitti diğeri geldi.
Hatta iki hastanın karşılıklı yattığı uzun bir dönem hatırlıyorum.


Çok zor bir hayatı varken bu kadar büyük gönüllü olmak herkesin yapabileceği iş değil.

Allah herkese hayırlı evlatlar nasip etsin.
Tıpkı annem gibi.

Konunuzu okuyunca anneme olan saygım binlerce kez daha arttı.
 
Back
X