2017 mayıs ayında kaybettiğim 7 haftalık bebeğimden sonra, farklı hastaneler ve farklı dr.larda yaptırılan tetkikler her şey temiz,güzel,sorunsuz, hamilelik için hiç bir engel yok denmesine rağmen, 3 yıldır kucağım boş.
Bazen üzülüyorum, bazende dünyanın haline bakıp acaba olmaması hayırlı mı diyorum. Sonra markette, yolda pıtı pıtı yürüyen çocuklar görüyorum, pıtı pıtı yüreğime bir şeyler oluyor.
Çok defa sokakta ağlamamak içün kendimi tuttuğumu bilirim yada bebek arabasında bana bakan bebekleri nazladığımı.
Öyle bir boşluk, öyle bir eksik kalmışlık ki bunu yaşamayanın anlamasını beklemiyorum.
Nasip diyorum en sonunda hep, olmamasında da vardır bir hayr.