valla oldu 5 aylık oldu hattaOldu mu kız Allah im ya konunun içeriğine bakmadım başlığa istinadan farkinda olmadan dokturdum
Neyse çocuklar büyüsün biraz yine tatiller yaparız.
Sağlık ömür olduktan sonra hayat her anıyla çok güzel.
Biz önümüzdeki yazı annemlerle yazlıkta planladık artık napalım sonraları anneanneye babaanneye satar satar kaçarız kısa kısa yapcak bişey yok 
Çocuktan öncevalla oldu 5 aylık oldu hatta
Normal yolla mı oldu bebeginiz?İnşallah en yakın zamanda hayırlısıyla olur
Kadında her şey kafada bitiyo çünkü. Hormon salgıları vs. Çok takmamak lazım Evt doğal gebelik
Çok doğru çooook. Şimdi hangi yemeği sevdiğini hangi saatte uyuduğunu ilk hangi kelimeyi kullandığını neye ağlayıp neye güldüğünü vs vs saymakla bitmez. Kim daha iyi biliyorki, sonra sıra beklerken sağlıklı gelişsin diye kim dua etti, tabiki ben.
şimdi gülüyorum. Tabiki farklı ağlamalardır bilemiyorum ama bebek hazırlığı vs benzettiğim bir taraf da o.
. Bebek isteyen bütün anne adaylarına her zaman dua ederim, neler yaşadığınızı çok çok iyi anlıyorum Çok sevindim güle güle büyütün bebeğiniziYaşadıklarınızı kendi yaşadıklarıma benzetmiştim , negatif tüp bebek denemeleri , kürtajla sonuçlanan normal yolla gebelikler... Hamile olduğunuzu duyduğumda çok sevinmiştim , sizden bir ay sonra ben de normal yolla hamile kaldım ve bu sefer bebeğimi kucağıma aldım
gibigibiyim yavrunuzu sağlıkla büyütün bende de MTHFR C677T heterezigot ve homozigot 4G/4G var.ayrıca birde inversiyon 9. ve bi üstüne de amh düşüklüğü diplerde yani. 3 gebelik kaybım bir yeni kimyasal düşüğüm var. ilk 2 gebeliğim 8 haftalık kalp atışı alınmadı gelişimi durdu. 3.gebelik pıhtılaşma iğne ilaç hepsini kullandığım halde kalbini duyduk ama 9 haftalık yine kalbi gelişimi durdu.
umarım Rabbim sizi çocuksuzlukla sınamaz..şayet bunca insanın yaşadıklarını yaşasaydınız aynı şeyi söylemeniz bu kadar kolay olmazdı.Allah herkese hayırlı evlat ve hayırlı olanı nasip etsin.en çok da isteyene elbet..
Sevgili
bazen binbir umut içimde olsada..bazen konuyu ilk açtığınız gibi sanırım hiç bi zaman evlat sahibi olamayacağım hissii..
bir kez daha bi şans hamileliğim olsa bile sağlıklı ilerlememesinin çözümünü bulamadığımız için yine onlar gibi olacağımış hissi çok ağır basıyor.
siz nasıl başaçıktınız bu durumla nasıl ilerledi hamileliğiniz..?
kaçıncı dr değiştirişim bilmiyorum hepsinin söylediği bi sebep yok nedensiz düşük deniliyor.sonra kalitesiz yumurta sonra sağlıksız gebelik sonra inversiyon 9 da sebep olabilir diye sadece ihtimaller sunuluyor..ki şuan zaten şu durumunda hamile kalman çok zor deniliyor..
bir mucizee öncelikle çok geçmiş olsun kayıplarınızdan dolayı, o bir anda gelen birkaç haftalık tarifsiz coşkunun mutluluğun ardından nasıl bir üzüntü duyduğunuzu, içinizin nasıl yandığını, her seferinde umutlarınızın nasıl parça parça dökülüp gittiğini en iyi ben anlarım 
Hem hiç evlat sahibi olamama fikrini kabullenmek ister insan bi an önce -ki daha fazla üzülmemek için-, hem de o içinde dökülüp giden umut bir türlü bitmez sanki sonsuzmuş gibi.. Çünkü özellikle hamile kalıyorsanız 'bu sefer olacak" la "yine aynı şey olacak" arasında sıkışıp kalıyor insan. Çok garip duygular ve malesef üzücülüğünün haricinde çok çok yorucu, insanı yıpratan duygular. Ben bu duygularla boğuştum çok uzun süre. Daha da boğuşurdum sanırım sonsuza dek.. Ama bi an ilk defa o ayda diş ameliyatı olmam gerekiyordu ve kan sulandırıcıyı (sürekli coraspin alıyordum) ve vitaminleri bıraktım, eşimle normal yumurtlama günlerimde kesinlikle birlikte olmadım ve o ayda şehirdışı misafirlerimiz falan vardı yatılı, çok ilişki de olamadı zaten, dişimden tomografi çekildim vs... Ve bir şekilde annemin gördüğü bir rüyadan işkillenerek test yaptım adetimden 9 gün falan önce (ev zaten testlerle dolu olduğu için). Ve pozitif gördüm. Ertesi gün kan verdim baya yüksek çıktı. Yine inanmadım 2 günde bir test verdim ve adet günüme kadar geldim. Adet günü testim 1900 çıktı ve o gün kimyasal olmadığına emin oldum artış düzenliydi çünkü, hemen kan sulandırıcı iğne başladım ve hematolojiden randevu aldım. Üniversite hastanesine gittim bunun için. 4 gün sonraya falan alabildim, bu arada iğneye devam ettim, hematolojiye gittikten sonra iğne dozajımı yükselttiler ,0,4 yapıyordum 0,6 ya çıkardılar değerlerime göre. Sonra da kadın doğuma gittim kese gözüktü falan.. Tabi tüm bunlar olurken bende yine aşırı bi endişe vardı. Yine aynı şey olacak,yine kalp atışı olmayacak,yine duracak.. Bunları aklımdan atabildim dersem yalan söylemiş olurum. Hatta 7. haftada ilk kalp atışını duyduğumda inanamadım.. 1 hafta sonra tekrar gittim, tabi o 1 hafta nasıl geçti bir de bana sor, duracak yine duracak, ama bi yandan da içimden bi his bu sefer öyle olmayacak diyordu.. Sonra 8 haftalıkken daha belirgin bir kalp atışı :) galiba 12-13 haftaya kadar herhafta gidip o kalp atışını dinledik eşimle.. Her gittiğimde içimdeki endişe biraz daha azalmaya başladı.. Sonra 12 haftalıkken nifty test diye bi test var anne kanından bebeğin Kromozom analizinin yapılabildiği özel bir test, dışarıda genetik bir labaratuarda yaptırdık. 1 hafta sürüyo test sonucunun çıkması elimiz yüreğimizde bekledik eşimle. Ve sonuç iyi geldi, çok şükür bebeğimizde herhangi bir kromozomal hastalık yoktu sonuç %99,99 doğruydu teste göre. Ve içimiz bi nebze daha rahatladı. Açık konuşmak gerekirse 39 hafta boyunca endişelerim hep oldu ama çok da yüksek boyutta değildi. Bir şekilde o ilk süreçleri atlattıktan sonra rahatlıyor insan çünkü sen de çok iyi bilirsin ki bizlerin en büyük travması kalp atışı travması.. O kısmı atlatınca herşey biraz kolaylaştı benim için..
Ben anne değilim ama şu kafayı da anlamadım gitti. Dünya önceden çok güzeldi, hiç kötülük yoktu doğru. Bu söylediklerim için üzgünüm fakat çocuk sahibi olanlara akıllı demiyorsunuz, öte yandan siz de çok akıllı görünmüyorsunuz. Bu tür fikirler dış dünyayla adaptasyon sorunu yaşayanlardan çıkıyor genelde. Çocuk sahibi olanlara saygı gösterin lütfen, aynı saygıyı sizin beklediğinize eminim.
Allah bebeğini size bağışlasın sağlıkla kardeşleri de olur inşallahSevgili
herkesin o kadar türlü çeşit dedi varki bu bebek işinde kimsenin derdi kimseye benzemiyor.ilk iki hamilelikte dr bunlar herkeste olağan durumlar ama sonrasında çok sağlıklı bebekleriniz olacak dediği için belkide çok fazla üzülmemiştim..zaten 2 ay arayla pat diye hamile kalmıştım.sonra genetiğe gittik 7 ay korunduk bi de gerizekalı gibi sonra adetim gecikti (ki o dönem ailemle ilgili kötü olaylar yaşadım aşırı ağladım üzüldüm uyuyamadım çok kötü günler geçirdim)kaç senelerdir asla adet gecikmem düzensizliğim hiç bişey olmamıştı.15 gün gecikince dr gittik ve bu amh değerini, yumurtlamayı ve başımdan kaynar su gibi dökülen erken menepozu o zaman öğrendim.aşılama başlandı ilk öncesinde normal hamiile kaldığım için.iki yumim gelişti ve normal ilişkiye bıraktı ve o kadar umursamadım ki yine pat diye hamileydim.14. günde hemen oksapar 0.4 iğne coraspirin progestan a başladık.6.haftada kalbini duyduk ha işte bu defa oldu şükür dedik derin bi oh çektik.dr bile bu defa bu çocuğu doğurcaksın kaçışın yok dedi.eşimle beraber nasıl ağladık mutluluktan çünkü kalbini duyduk bu defa kesin olmuştu. dr bi daha 3 hafta sonra gelin dedi.kontrole bir hafta kala bir öğlenden başlayıp ertesi gün öğlene kadar tam göbek deiliğimde kıvrım kıvrım kıvrandıran bi ağrı çektim daha öncekilere hiç benzemiyordu ama önemsemedim.ve bir hafta sonra kontrol günü nasıl binbir umutla bebeğimizin baya büyük şeklini göreceğiz diye beklerken yine kalbinin ve gelişiminin 7.haftada kaldğını öğrendik..nasıl büyük bi yıkımdı anlatamam..sonrasında zaten uzun süre kendime gelemedim..sonrasında bu ay olcak diğer ay şu belirtiler var öbür ay kesiin bu sefer hamileyim diye diye araya bir başarısız tüp bebek denemesiartı olmayan yumurtalarımın takipleri onca kürler vitaminler vs vs.. 14 ay geçmiş tam.geçen ay bir de kimyasal yaşadım hala vücudum atmaya çalışıyor.velhasılı imkansızlıkla--acabalarla--birumut belki olurlarla savaşmaya devam ediyorum hala..
Ben hayırlı evladım şükür. Sınasın bu dünyaya çocuk getirmek istemiyorum. Daha önemli işlerim var
Çocuk sahibi olanlara saygım var fakat olamıyor diye kendini nerdeyse intihara sürükleyecek boş insanlara saygım yok
Sürpriz bulundu mu?ahh çok güzel, isteyen herkesin hikayesi böyle multu etsin dilerim.. Peki sorun neydi sizde, bendeki malesef çikolata kisti, yaşım 38 oldu kimbilir belki bende bu yaşta bir sürpriz bulurum
