-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Anne olmak istememek 🤦🏻♀️
- Konu Sahibi snag
- Başlangıç Tarihi
- 13 Eylül 2011
- 5.254
- 13.271
- 448
İlk sorunuza yorumumu söyleyeyim;
Çok erken yaşlarda çatır çatır doğuranların büyük bir kısmı, çevreleri de öyle yaptığı için hemen hamile kalıyor.
Çünkü çoğunun çevresinde daha ilk aydan ''Yok mu bir gelişme ?'' diyen teyzeler var.
Onlar için bir çocuğa maddi ve manevi hazırlık aşaması yok. Eğer evlendiysen hemen çocuğun olmalı diye bakıyorlar.
İkinci sorunuza yorumum ise, eşlerine hemen çok güvendiklerini sanmıyorum. Çoğunun motivasyonu bir çocuğum olsun da sonra duruma bakarız modunda.. Ben burada bile boşanmayı düşünen kadınlara: ''Önce hamile kal çocuğun olsun sonra boşan.'' diyen gördüm..
Kalıplaşmış düşünce bu çünkü, evlilik içindeysen eşini artık hayatında istemesen de gene de bir çocuk yapmalısın düşüncesi hala var.
Son yorumunuza cevabım da, ''annelik güdüsü'' evet herkeste biyolojik olarak olarak kodlanmış olabilir ama herkeste baskın değil. Yani biz hayvanlar gibi güdülenme ile davranan canlılar değiliz. Bizim içsel motivasyonlarımız farklı çalışıyor. Ondan çoğu kadın bilinçli olarak çocuk sahibi olmamayı seçebiliyor.
Kimisi maddi yetersizlikten, kimisi manevi yetersizlikten, kimisi içinde bulunduğu çevreden memnun olmadığı için,kimisi kendi çektiği sıkıntıları çocuğu çekmesin diye, kimisi yaşadığı toplumu ve coğrafyayı çocuğu da çekmek zorunda kalmasın diye, kimisi çocuk sorumluluğu istemediği için, kimisinin kendi aşamadığı sorunları olduğu için, kimi çocuğu hakkında şimdiden gelecek kaygıları olduğu için, kimi de sadece çocuk sahibi olmak istemediği için çocuk düşünmüyor.
Yani ne kadar farklı insan var ise, o kadar farklı kararlar var.
Diğer konulara bekar olduğum için yorum yapmadım. Evli erkeklerin çocuktan sonra nasıl olduğunu, anneye yardım edip etmediğini çok bilemiyorum. Bizim kuzenler eşlerinin yardım ettiğini diyor ama hiç görmediğim için tam emin değilim. Akraba toplantılarında çocuklarla ilgilenenler hep anneler.. Ama evlerinde çocuklarla babalar da ilgileniyor olabilir. O yüzden o konuları evli üyeler daha iyi cevaplar.
Sonuç olarak, eğer anne olmak istiyorsanız anne olun. Bu toplum baskısı veya yaş baskısı ile alınacak bir karar değil.
Hatta herkesin çocuğu var, benimde olsun denerek yapılacak bir karar hiç değil..
Kendinize baskı oluşturmayın..
Son düzenleme:
- 17 Aralık 2015
- 27.258
- 50.124
- 598
zor evet disari cikacak boşluk bulup arkadaşinla buluşsan yine keyif alamiyosun aklin evde çünkü
kendimizden pay biçelim anne babamizin hayatindan ne kadar uzağa gidebiliyoruz sorunlarimiz hala sirtlarinda mutlulugumuz uzuntumuz
özgürlügü şoyle aciklayayim yine gezersin istedigin yere yine gidersin ama minnoşun gezmek istegi yeri gezersin bazen dakikalarca buldugu bir boslukta kendi etrafinda donmek isteyebilir
bazen uzun suredir hic yapmadigin bir seyi yapar bir kuşun arkasindan kosarsin onunla yakalayamayacağını bilerek
bazen gölgesinden korkar anlatana kadar dakikalarca ilk insan kabilesi hareketler yapar onun kendisinin bir yansimasi oldugunu anlatmaya calisirsin
sonra yine gezemedim diye uzulup eve gelip oturunca bir kusun kelebegin arkasindan amacsizca kosmaktan ne kadar keyif aldigini fark edersin
aslinda çok guzel biliyomusun
cocugu bahane edip tekrar sallanabilmek kaydiraktan kayabilmek kus kovalamak kelebek kovalamak bunu yaptigin icin sana parlayan gozleriyle gulen bir cocuk gormek guzel sey ama o an yakalayamiyosun bu gezelligi
cunku biz kendi istegimize o kadar odaklaniyoruz ki o an ozgurlugumuz yok saniyoruz ama aslinda fazlasiyla ozgur oluyoruz
- 8 Ocak 2019
- 694
- 1.626
- 28
- 29
Bence bir tane olsun kucağınıza gelirse dünyayı unutuyorsunuz:) kararsizmissiniz sonuçta sizde annelik potansiyeli hissettim nedense :) en güzeli ile nasip etsin Rabbim size
Ben anne olduktan sonra, niye kimse bana bu kadar zor olduğunu söylemedi demiştim 
Ama herşeye rağmen inanılmaz güzel bir duygu..
Vee çookk da zor..
Her çocuk bir olmuyor tabi, özgürlük evet biraz kisitlaniyor, ama büyüdüklerinde öyle bir can yoldaşı oluyorlar ki..
Tarifsiz..
Benim sipa 3 yaşında, babası gelmedi, şimdi çıkıp şöyle bir yürüyüş yaptık beraber, oturduk birşeyler içtik, yürüdük, sohbet ettik...
Hiç yalnkz hissettirmiyor kendimi sagolsun meleğim
Ama şöyle birşey var ki, baba destegi çok önemli.
Eve geldikten sonra direk babaya verdim, şuan o sohbet edip, uyutacak mesela..
Eşinizle konuşup hazir hissettiğiniz de yapın derim, gerçi hiçbir zaman tam anlamıyla hazır olunamaz diye düşünüyorum.
Çünkü neyle karşılaşacagimiz belli olmuyor
Ama yine de 6 aylık evlilik de bence çok erken..
Allah hayırlısı nasip etsin size, istediğiniz zaman
Ama herşeye rağmen inanılmaz güzel bir duygu..
Vee çookk da zor..
Her çocuk bir olmuyor tabi, özgürlük evet biraz kisitlaniyor, ama büyüdüklerinde öyle bir can yoldaşı oluyorlar ki..
Tarifsiz..
Benim sipa 3 yaşında, babası gelmedi, şimdi çıkıp şöyle bir yürüyüş yaptık beraber, oturduk birşeyler içtik, yürüdük, sohbet ettik...
Hiç yalnkz hissettirmiyor kendimi sagolsun meleğim
Ama şöyle birşey var ki, baba destegi çok önemli.
Eve geldikten sonra direk babaya verdim, şuan o sohbet edip, uyutacak mesela..
Eşinizle konuşup hazir hissettiğiniz de yapın derim, gerçi hiçbir zaman tam anlamıyla hazır olunamaz diye düşünüyorum.
Çünkü neyle karşılaşacagimiz belli olmuyor
Ama yine de 6 aylık evlilik de bence çok erken..
Allah hayırlısı nasip etsin size, istediğiniz zaman
- 13 Mart 2011
- 4.641
- 7.610
- 158
- 14 Ekim 2016
- 7.283
- 49.389
- 548
Çok güzel anlattınız. Annesiniz ve hissediyorsunuz. Bu çok belli.
Bendé şöyle bir durum var. Annemin baktığı bir erkek çocuk var. Seviyorum onu. Alıp sahile iniyorum. Amacsizca peşinden yürüyorum. Sahilde araba filan da yok. Sonra parkta sallaniyor.
Bazen kamyonunu küreğini aliyoruz. O kum doldurup boşaltıyo. Ben kenarda kitap okuyorum. Ve onunla gezmekten inanılmaz keyif aliyorum.
Cocukla gezmek hobim var.
Ama orda da şu nokta var; amacım çocuk için çıkmak olacak. Yani cocukla alış-veriş. Cocukla üst baş denemek. Cocukla avm gezmek hobi değil. Nefret benim için
. Bilmiyorum ne kadar ifade edebildim ama.
Yeğenlerimi çok seviyorum. Kurban olurum onlara. Cok tatlilar
Ama sürekli bir şeye odaklanmak, sürekli aynı şeyi düşünmek,sürekli yorgun zihin beni daha simdiden yoruyor.
Bi de eşimle cok iyi bir evliliğim var. Onun da bozulmasindan korkuyorum
Burdaki konularda hep evliliklerde sorun cikiyor. Eşim cok kıymetli benim için.
Böyle karışık bi ruh hali içindeyim. Ama sizin yazdıklarınız beni çok rahatlattı.
Ilk defa şikayet etmeyen bir anne görüyorum.
- 14 Ekim 2016
- 7.283
- 49.389
- 548
Allah hepimizin kalbine göre versin. Duanız için Allah razı olsun.Bence bir tane olsun kucağınıza gelirse dünyayı unutuyorsunuz:) kararsizmissiniz sonuçta sizde annelik potansiyeli hissettim nedense :) en güzeli ile nasip etsin Rabbim size
- 27 Mart 2017
- 16.160
- 65.352
- 598
Konunuzun tamamini okumadim , sadece okudugum kisma yorum yapmak istedim
Benim esim cocuklarla ilgilenir , kizimin yemegini o yedirir , oglumla oyun oynar , yemek yapar , temizlik yapar vs vs
Ancak cocuk belli bir yasa gelene kadar zaten annesiz olmuyor o is
Yani belki bana denk gelmistir , aksini soyleyen olursa saygi duyarim ama baba istedigi kadar ilgilenmeye calissa da o bebek donup dolasip anneye geliyor cunku annedeki gibi sakinleyemiyor babada , bebek anne baba ortak calismasi olabilir , onun spermi kadinin yumurtasi vs ancak annelik bambaska birsey
Belli bir yasa kadar babaligin cok bir fonksiyonu yok acikcasi
Ben esimden destegi ev isinde gordum ve goruyorum , ama bunun disinda cocuklarin yuzde 80 yükü bende ve ben buna isyan etmiyorum normal buluyorum
İstisnalar olabilir ama erkekler bizim kadar komplike yaratiklar degil , yani cocugun dilinden bizim gibi anlamiyor , yqpmamasi gereken seyi dusunemiyor , idare etmeyi cok iyi beceremiyor
Bebekken oyun oynatma konusunda da cok nadir erkek basarili
Yani en az 3 yasina kadar brbrk anneye bagimli zaten yapilan arastirmalar 2 yasina kadar brbegin kendisini annesinin bir parcasi olarak dusundugunu gosteriyor
Yabi bebrk icin baba ile anne ayni sey demek degil
Bebek sahibi olmak isteyen insanin kendisini 9 aylik hamilelik ve 3 yil surecek bebeklik donemi icin kendini hazirlamasi ve kabullenmesi lazim
3 yastan sonra bebeklikten cikip cocukluga geciyorlar ve o zaman baba faktoru devreye giriyor
Eger 3 sene bu fedakarligi yapamayacaksaniz hic yapmayin cocuk , gercektrn zor bir surec ve kaldiramayacaginiza inaniyorsaniz hazir olana kadar bekleyin
Benim kizim 22 aylikken esim krize girdi , hayatimda gormedigim duymadigim seyler soyledi , eyvah dedim adam delirdi , sonra biraz nette arastirdim bazi erkeklerde yasanabiliyormus
Kriz sebebi suydu , neden kizim annesini benden cok seviyor , neden bende sakinlesmiyor , neden benimle uyumuyor , bu cocuk beni sevmiyor diye bildiginiz kriz gecirdi , birkac gun arastirdim , ornekler buldum onun yasadigi durumu yasayan erkeklerin ornekleri
Ona okudum , rahatladi , sakinledi , hepsi de 3 yasindan sobra cocugumla aramda iletisim kurabildim yazmisti , simdi kizim 30 aylik yeni yeni iliskileri oturuyor
Cok uzattim ama bence hazir olmayan ya da istemeyen kadin kesinlikle dogurmamali , her kadin anne olacak dige bir kural yok
Benim esim cocuklarla ilgilenir , kizimin yemegini o yedirir , oglumla oyun oynar , yemek yapar , temizlik yapar vs vs
Ancak cocuk belli bir yasa gelene kadar zaten annesiz olmuyor o is
Yani belki bana denk gelmistir , aksini soyleyen olursa saygi duyarim ama baba istedigi kadar ilgilenmeye calissa da o bebek donup dolasip anneye geliyor cunku annedeki gibi sakinleyemiyor babada , bebek anne baba ortak calismasi olabilir , onun spermi kadinin yumurtasi vs ancak annelik bambaska birsey
Belli bir yasa kadar babaligin cok bir fonksiyonu yok acikcasi
Ben esimden destegi ev isinde gordum ve goruyorum , ama bunun disinda cocuklarin yuzde 80 yükü bende ve ben buna isyan etmiyorum normal buluyorum
İstisnalar olabilir ama erkekler bizim kadar komplike yaratiklar degil , yani cocugun dilinden bizim gibi anlamiyor , yqpmamasi gereken seyi dusunemiyor , idare etmeyi cok iyi beceremiyor
Bebekken oyun oynatma konusunda da cok nadir erkek basarili
Yani en az 3 yasina kadar brbrk anneye bagimli zaten yapilan arastirmalar 2 yasina kadar brbegin kendisini annesinin bir parcasi olarak dusundugunu gosteriyor
Yabi bebrk icin baba ile anne ayni sey demek degil
Bebek sahibi olmak isteyen insanin kendisini 9 aylik hamilelik ve 3 yil surecek bebeklik donemi icin kendini hazirlamasi ve kabullenmesi lazim
3 yastan sonra bebeklikten cikip cocukluga geciyorlar ve o zaman baba faktoru devreye giriyor
Eger 3 sene bu fedakarligi yapamayacaksaniz hic yapmayin cocuk , gercektrn zor bir surec ve kaldiramayacaginiza inaniyorsaniz hazir olana kadar bekleyin
Benim kizim 22 aylikken esim krize girdi , hayatimda gormedigim duymadigim seyler soyledi , eyvah dedim adam delirdi , sonra biraz nette arastirdim bazi erkeklerde yasanabiliyormus
Kriz sebebi suydu , neden kizim annesini benden cok seviyor , neden bende sakinlesmiyor , neden benimle uyumuyor , bu cocuk beni sevmiyor diye bildiginiz kriz gecirdi , birkac gun arastirdim , ornekler buldum onun yasadigi durumu yasayan erkeklerin ornekleri
Ona okudum , rahatladi , sakinledi , hepsi de 3 yasindan sobra cocugumla aramda iletisim kurabildim yazmisti , simdi kizim 30 aylik yeni yeni iliskileri oturuyor
Cok uzattim ama bence hazir olmayan ya da istemeyen kadin kesinlikle dogurmamali , her kadin anne olacak dige bir kural yok
- 27 Mart 2017
- 16.160
- 65.352
- 598
Kuzu , istemiyorsan dogurma , cok ciddiyim bu konuda
Bebek dedigimiz sey oyuncak degil insan , istenmeyen bebeklerle ilgili tonlarca arastirma var , bu cok derin bir mevzu
Dilersen ozelden yazarim sana
Bencede yapmayin biraz hayatinizi yasayin.esinizde destek olacaksa ozaman karar verip Allah izin verirse yaparsiniz.
Benim en kucuk 3 yasina girecek hala en yakin arkadaslarima bile gidecekken korkuyorum.cunku yapamayacagi tirmanamayacagi hic biryer yok.
Kendi aracim olmasa buyuk ihtimalle evden disarida adimimi atmazdim
Bunu uzaktan soylemesi cok kolay oluyor.ama durmayan hareketli bir cocugada hicbirsey yapamiyosunuz.
Benim en kucuk 3 yasina girecek hala en yakin arkadaslarima bile gidecekken korkuyorum.cunku yapamayacagi tirmanamayacagi hic biryer yok.
Kendi aracim olmasa buyuk ihtimalle evden disarida adimimi atmazdim
- 25 Şubat 2017
- 5.630
- 14.517
- 198
Anne olmak istememeniz gayet normal bir durum; her kadında olmuyor annelik içgüdüsü. Kimi sadece çocuk yapıyım, anne olayım diye yaşarken; kimine o kadar uzak oluyor ki bu duygular. Bizim ülkemizde evlenip çocuk yapmayınca eksik görülüyor insanlar, pek kaile alınmıyorlar; o yüzden toplum baskısı nedeniyle evlenen illa bir çocuk yapma telaşında oluyor genelde. İçinizde o his yoksa yapmayın derim; şayet o kadar zor, o kadar ağır bir yük ki istemeyene taşıması çok çok ağır gelir. Çocuk olunca ne ev, ne eş, ne başka bi şeye fırsat olmuyor. Kendine bile fırsat yaratamayacak durumda kalıp, sadece çocuk peşinde koşan ve sadece nefes alan bir zavallıya dönüşüyorsun. Düşüncelerinizde çok haklısız; herkes çocuk yapacak diye bir kaide yok, kimine ters bu durum.
- 11 Ocak 2018
- 239
- 231
- 53
Neden hayatını mahvetsin ki gercekten böyle düşünmeyin bence. Yani evet sorumluluk hissi bir ömür sürecek ondan eminim bunu istemeyebilirsiniz, gayet anlasılabilir bir durum. Ama mahvetmek biraz agır değil mi
benim cevremdeki annelerin esleri mi sorumluluk sahibi anlayamadım ben. Cocuklarını babalarına bırakıyorlar (bir yasından küçükler) bulusaniliyoruz mesela=)artık dünya cok değişti ve kolaylaştı. Erkekler bu değişimin bir parcası onlar da evrildiler .- 3 Eylül 2018
- 3.994
- 1.666
- 133
- 1 Mart 2007
- 6.176
- 12.760
- 773
- 38
Bu cümlemize katılmıyorum.. Çocuk erkekleri de değiştiriyor bazıları olumlu bazıları olumsuz. Bazı erkekler çocuğu merkezine koyuyor eşini umursamıyor bazıları dengede tutabiliyor. Bunu yaşamadan kimse bilemez ama şu bir gerçek kadının hayatı kısıtlanıyor çocuk büyüyene kadar.. Emek olmadan olmuyor. Kadınların bir çoğu da bu sorumluluğun bilincinde..
- 9 Temmuz 2015
- 10.397
- 21.037
- 398
- 35
Bir anne olarak yazayım düşüncelerin çok normal.
Herkes çocuk sorumluluğunu almak istemeyebilir. Ben eşimin bana %100 destek olmayacağını bilsem kesinlikle çocuk sahibi olmazdım. İkinciyi düşünmüyorum mesela çünkü kendimi biliyorum. Çevreden illa ki duyarsın bir gülüşü yetiyor falan diye. Doğruluk payı var evet ama çocuk bakımı zor. Hele sana destek olacak biri yoksa çok daha zor. Şunu da not olarak ekleyeyim; kimsenin dediğine kafayı takma. Kendini en iyi sen bilirsin.
Herkes çocuk sorumluluğunu almak istemeyebilir. Ben eşimin bana %100 destek olmayacağını bilsem kesinlikle çocuk sahibi olmazdım. İkinciyi düşünmüyorum mesela çünkü kendimi biliyorum. Çevreden illa ki duyarsın bir gülüşü yetiyor falan diye. Doğruluk payı var evet ama çocuk bakımı zor. Hele sana destek olacak biri yoksa çok daha zor. Şunu da not olarak ekleyeyim; kimsenin dediğine kafayı takma. Kendini en iyi sen bilirsin.
