Çok çok özür dileyerek bir şey sormak istiyorum, ama lütfen linç etmeyin beni
Gerçekten çok masumca anlamaya calısıyorum
Ben de bebek için uğraşıyorum 8-9 aydır.
Etrafımda hiç küçük bebek nasıl büyür yakından sahit olmadım görmedim yani sevdim en fazla bir kaç saat o kadar.
Bebeğim oldugunu hayal ettiğimde ise her şey bana güllük gülistanlık geliyor. Bir tek uykusuzluk zor olacaktır diye düşünüyorum, o da ilk aylar ve bebiş uyudukça ben de uyurum diye düşünüyorum.
Çalışan bir insanım, yıllardır en uzun tatilim balayındaydı, 10 senedir aralıksız çalışıyorum ve şunu düşünüyorum, evde bebekle olmak ne kadar zor olabilir?
Yani günün sonunda evdesin işte, bebişle beraber günler mis gibi geçer gibi geliyor.
Sonra burada banyo bile yapamayan tuvalete zor giden yeni anneleri okuyorum ben mi bihaberim olaydan diyorum.
Bütün arkadaş çevrem çocuklu ve herkes bana bugünlerini cok arıcaksın, derdin mi yok çocuk istiyorsun olabildiğince geciktir tarzı konuşuyorlar ve bunu da anlayamıyorum.
Tabiri cok yerinde olmayacak ama bekara boşanmak gibi kolay mı geliyor uzaktan?
Bunu gerçekten tüm iyi niyetimle soruyorum, gerçekten bu kadar zor mu, ben mi cok polyannacı yaklaşıyorum olaylara yoksa hormonel olarak mı daha tahammülsüz ve hassas oluyor kadınlar.
Önemli not: Yeni anneler, bebiş büyütmüşler, tüm anneler hatta, hepinizi öperim. Yaşayan bilir yaşadığını, ben tüm iyi niyetimle bunu yaşamadığım için anlamaya çalışıyorum.
Niyetim kimseyi incitmek değil.
Ve dilerim buraya, başına gelince görürsüncü bir tayfa gelmez.. olabildidğince hassas yazmaya çalıştım. Siz de hassas bir şekilde anlamaya calısırsanız sevinirim
Gerçekten çok masumca anlamaya calısıyorum
Ben de bebek için uğraşıyorum 8-9 aydır.
Etrafımda hiç küçük bebek nasıl büyür yakından sahit olmadım görmedim yani sevdim en fazla bir kaç saat o kadar.
Bebeğim oldugunu hayal ettiğimde ise her şey bana güllük gülistanlık geliyor. Bir tek uykusuzluk zor olacaktır diye düşünüyorum, o da ilk aylar ve bebiş uyudukça ben de uyurum diye düşünüyorum.
Çalışan bir insanım, yıllardır en uzun tatilim balayındaydı, 10 senedir aralıksız çalışıyorum ve şunu düşünüyorum, evde bebekle olmak ne kadar zor olabilir?
Yani günün sonunda evdesin işte, bebişle beraber günler mis gibi geçer gibi geliyor.
Sonra burada banyo bile yapamayan tuvalete zor giden yeni anneleri okuyorum ben mi bihaberim olaydan diyorum.
Bütün arkadaş çevrem çocuklu ve herkes bana bugünlerini cok arıcaksın, derdin mi yok çocuk istiyorsun olabildiğince geciktir tarzı konuşuyorlar ve bunu da anlayamıyorum.
Tabiri cok yerinde olmayacak ama bekara boşanmak gibi kolay mı geliyor uzaktan?
Bunu gerçekten tüm iyi niyetimle soruyorum, gerçekten bu kadar zor mu, ben mi cok polyannacı yaklaşıyorum olaylara yoksa hormonel olarak mı daha tahammülsüz ve hassas oluyor kadınlar.
Önemli not: Yeni anneler, bebiş büyütmüşler, tüm anneler hatta, hepinizi öperim. Yaşayan bilir yaşadığını, ben tüm iyi niyetimle bunu yaşamadığım için anlamaya çalışıyorum.
Niyetim kimseyi incitmek değil.
Ve dilerim buraya, başına gelince görürsüncü bir tayfa gelmez.. olabildidğince hassas yazmaya çalıştım. Siz de hassas bir şekilde anlamaya calısırsanız sevinirim
. O zaman da nasıl oyalayacagim derdi başlıyor. Benimkini oyun halısına koyuyorum 20 dk sonra miziklaniyor sıkılıyor. Kanguruya takip yarım saat 1 saat ev işi yapıyorum her gün 1 oda sil süpür sadece şu an yaptığım ona da yeni başladım önceleri esimdeydi. Sabahları kanguruya takip bulaşık makinesi boşalt yerleştir derken baya oyalaniyor. Öğlenleri sarıp sarmalayip 1 saat kanguruda dışarıda duruyoruz hem hava alıyor hem de biraz kestiriyor. Kendinize bir düzen kurabilirseniz zor değil. O uyuyunca ben de uzanıyorum. Ama geceleri saat başı uyanıyor. Gündüz gören ay ne şanslısın diyor bir de geceleri kalsalar yanında. Zor olan kısım bence her gün nasıl oyalayacagini şaşırmak. Önceden babasında da duruyordu dinleniyordum şimdi 5 aylık iyice bana düştü. Okuduğum bir yerde bebeklerin monoton hayatı çok sevdikleri yazılıydı ben de ona göre bir sistem kurdum mesela 8de uyanıyor 9da mutfak işi gibi Herseyi saatli yapıyorum neredeyse. Zor olan bebek değil, bebek doğunca çevredeki Herseyi ben bilirim modda takılıp fikir verenler. Yok ben 5 çocuk büyüttüm yok benimki bebekken böyle değildi... Her bebek farklıdır her anne farklıdır her anne bebek ilişkisi de kendisine özgüdür. Siz zaten zamanla bebeğin neye ihtiyacı var yavaşça anlayacaksınız. O zaman kulaklarınızı tıkayıp kendi bildiğinizi yaparsanız çok mutlu ve huzurlu olabilirsiniz. Dilerim yakında mutlu haberlerinizi alırız
