Olmaz mi, herkes cocugunu rahat büyütmüyor elbette. Ama tabi kolay büyütenleri görünce insanin kafasi karisiyor. Ben de zor büyüttüm, yalnizdim. Tuvalete bile gidemezdim. Sükür ki emiyordu o konuda cekmedim ama her aksam saatlerde sebepsiz aglamasini ben bilirim ne zordur. Yani ne yapsan susmaz, insan kendisini kötü hisseder. Bakamiyorum derdim nerede hata yapiyorum.
Ama bebeklerin karakterleri gercekten. Saglikli olsun da, bugünler de gececek. Benim kizim daha iki yasina girmeden gündüz uykusunu birakti. Düsünün gündüzleri dinlenir yemek yapma firsatim olan o bir iki saatide benden aldiginda cok telaslanmistim. Bir sekilde yoluna giriyor. benim kizimin karakteri cok baskin. Alti aydan beri bezlemek eziyet benim icin. Öyle savasir ki benimle bez taktirmamak icin.
Daha sacina toka takabilmisligim yoktur. Katiyen izin vermez. en kötü bezleyememek. Savasir, bezi takana kadar sanirsin cocuga iskence ediyorum öyle bir bagirmak aglamak morarmak.
Dersin bebek nasil bu kadar yapar bezle gitsin, ama ceken bilir. Yani bütün canini disine takiyor dedigi olacak istemedigi birseyi asla yapamam.
Iki yasina girmedi daha sirf bu yüzden bazen saatlerce alti ciplak gezer. Savasi o kazanir. Benim gücüm kücücük cocuga yetemez düsünün.
Karakter meselesi, cok sükür yine de.
Coook zor kimi bebek zor evet. Sabredin gececek. Öyle de böyle de gececek.
.Ben sadece boyle bebek varmi dyzelirmi diye merak ettim
