Anne olmamak pişmalık mı?

Bana abartıyorsunuz gibi geldi. Menopoza girmediğiniz sürece çocuk sahibi olabilirsiniz. Anneniz kaç yaşında girmiş menopoza. Benim annem mesela 50 55 arası girmiş.

Ben de 34te doğum yaptım. Acelemiz yok kaçmıyoruz ya. Olursa yaparız. Yok Allahın vereceği yoksa da 25 olsanız da vermez.

Yaşa takılmayın. Bu yaştan sonra zaten 5 sene flört etmezsiniz.
 
Bana abartıyorsunuz gibi geldi. Menopoza girmediğiniz sürece çocuk sahibi olabilirsiniz. Anneniz kaç yaşında girmiş menopoza. Benim annem mesela 50 55 arası girmiş.

Ben de 34te doğum yaptım. Acelemiz yok kaçmıyoruz ya. Olursa yaparız. Yok Allahın vereceği yoksa da 25 olsanız da vermez.

Yaşa takılmayın. Bu yaştan sonra zaten 5 sene flört etmezsiniz.
Doğru diyorsunuz ama yaşla beraber azalan yumurta kalitesi, hasta çocuk doğurma vs yi de bence dikkate almak gerekiyor sanki. Annem de siizn gibi düşünüyor bu arada ki haklısınız evet ama işte yıllar çabuk geçiyor imsan 20 lerde nasıl olsa zaman çok diyebiliyor ama süre azalınca doğurganlık için..
 
Anne olmak zor soeumluluk kabul.
Ama öyle lezzet veriyorlar ki,tarifsiz klişe ama öyle.
Kızlarımsız bir dünya benim için çok çetrefilli olurdu.
Umarım olur,ama olmasa bile evlat edinmeyide düşünebilirsiniz.
Ben 2 ay önce kedi sahiplendim,o bile evlat gibi oldu,baya sorumluluk oda zor ama sevgisi herşeye bedel.
 
Tolstoy'un bisikleti 🚲 kavramı hiçbirşey için geç olmadığını, nefes aldığımız müddetçe her şeyin mümkün ve başarılabilir olduğunu anlatır.Siz sorununuzu belirlemişsiniz şimdi sıra önündeki engelleri kaldırmak ve çözüm yolları belirlemekte.Kendinizi koyvermeyin hemen, eminim bi yerlerde sizin gibi düşünen erkekler de vardır.Ama enerji alanınızı değiştirmeniz lazım.Onu bulana kadar yumurtalarınızı dondurmayı da bi düşünün olmazsa da dünyanın sonu değil.
rsz_bike-tolstoy-e1347694581558.webp
 
Anne olmak zor soeumluluk kabul.
Ama öyle lezzet veriyorlar ki,tarifsiz klişe ama öyle.
Kızlarımsız bir dünya benim için çok çetrefilli olurdu.
Umarım olur,ama olmasa bile evlat edinmeyide düşünebilirsiniz.
Ben 2 ay önce kedi sahiplendim,o bile evlat gibi oldu,baya sorumluluk oda zor ama sevgisi herşeye bedel.
katılıyorum 👍
 
Merhaba herkese, bu aralar bu konuya kafamı taktım. Hayatımda ne biri var ne de olcak gibi…çünkü olması artık mucize gibi bu yaştan sonra ve de böyle bir devirde. Herkes birbirini günlük kullanır hale gelmiş.. Neyse yaşıtlarım akıllılık edip okulda bulup düzgün insanlarla evlendiler. Bu arada benim durumum insanları beğenmemek vs asla değildi. Sadece gençlik yaşlarım daha çok okuma ve çalışmayla, onun stresiyle,aile sorunlarımla geçti. Tam tamam artık şimdi sıra bende dediğimde de yaş artık 40 a dayandı. Bakıyorum etrafıma yakın arkadaşlarımın çocukları oldu tabi herkes kendi ailesiyle zaman geçirmeye başladı. Ben yapayalnızım.. Hayır nasıl ne yapmalıyım da bilmiyorum. Yaşım geçtiği için de birini bul, ciddi düşünsün senle, evlen derken çocuğum olmayacak bir yaşa gelcem zaten. İlerde pişman olmak duygusu bana çok ağır geliyor. Keşke diyorum zamanında biraz da gönül işlerine vakit ayırsaymışım. Neyse çok geç ama çocukları çok seviyorum ve sanırım hormonlardan nerde görsem bağrıma basasım geliyor:) İçimi dökmek istedim belki biri bir şey söyler de iyi gelir diye..
Bence çok yersiz bir şekilde ilerisi ilerisi diye düşünüp duruyoruz.yaşadığımız herşey ilerisi
Hayır aday adayı bile yok. Hayır insanlar da şaşırıyor(amaç övmek değil) hani senin gibi biri nasıl yalnız diye. Ben beceriksizim, utangacım çünkü. Adım atmam kolay kokay atamam yani. Çok da sosyal olmayınca olmuyor.
Erkekler adım atıyor zaten.ne insanlar var evli barklı.size kısmet olmamış.
 
Bir de ne etkiliyor biliyot musunuz beni, bu son zamanlarda çıkan youtubet doktorlar. Yok efemdim kadının değeri 35-40 tam sonra düşermiş. Bir erkek bu doğurgan değil diyip bilinçaltında yanaşmazmış. Nasıl kızıyorum anlatamam
Son açılan konularda da hep kadınlar erkeklerden büyük 😄o dediğin sadece ünlülerde oluyor.herkesin evlenmekten beklentisi de üremek değil.
 
Doğru diyorsunuz ama yaşla beraber azalan yumurta kalitesi, hasta çocuk doğurma vs yi de bence dikkate almak gerekiyor sanki. Annem de siizn gibi düşünüyor bu arada ki haklısınız evet ama işte yıllar çabuk geçiyor imsan 20 lerde nasıl olsa zaman çok diyebiliyor ama süre azalınca doğurganlık için..
Hayat başkalarını da getirecek kadar güzel değil bence.yüzde 90 ı dert.boşver.
 
Bir de ne etkiliyor biliyot musunuz beni, bu son zamanlarda çıkan youtubet doktorlar. Yok efemdim kadının değeri 35-40 tam sonra düşermiş. Bir erkek bu doğurgan değil diyip bilinçaltında yanaşmazmış. Nasıl kızıyorum anlatamam
Simdiki erkeklerin, hele 40 yas ustunun, cocuk olmus olmamis cok umrunda oldugunu sanmiyorum. 40 yas alti da bosaninca cocuga 5 kurus nafaka vermemek icin 5 takla atiyorlar, bilmiyoruz sanki 😑
 
Evlilik kısmet kesinlikle ama kısmet de biraz insanın çabasına bağlı. Yani çevre edinmeye çalış yeni çevrelere gir ve karşına çıkan insanları mutlaka değerlendir. Çocuk konusuna gelince HAYATTA Kİ EN GÜZEL ŞEY...... Bazı insanlar ayak bağı olarak görür çocuğu bence asla değil evet çok zor bir şey ama sevgisi yeter. 2 kızım var ve iyi ki varlar. Nasıl anlatsam sevgisini sana bilemem ama herhalde hiç kimseyi çocuğunu sevdiğin gibi sevemiyorsun ne anne ne kardeş ne de başka biri hepsinde farklı bir sevgi bu. İnşallah anne olmak isteyen herkese nasip olur bu güzel duygu 🥰
 
Sirf cocuk yapmak icin evlenmek bana cok sacma geliyor, evlatlik alabilirsiniz ya da koruyucu aile olabilirsiniz. Cocugun illa size benzemesi gerekmiyor, bir de gider en sevmediginiz akrabaya benzer bazen, gorumce ,kaynana falan 🤣
Evlat edinirken zaten onu isteyen çifte benzer olanını bulup veriyorlar 😊Kaynana, görümceye benzememe garantili diyebiliriz😊

Çocuk gerçekten başka bir duygu konu sahibi. Ben bir gün evde kayıp düştüm, oğlumun içi parçalandı ağlamaktan. Beni herkesten çok düşünen biriymiş, onu anlsmmıştım ve şaşırmıştım, tıpkı benim ona hissettiğim gibi..

Gönül işlerine yoğunlaşıp iyi biriyle size de kısmet olmasını dilerim🌸
 
Merhaba herkese, bu aralar bu konuya kafamı taktım. Hayatımda ne biri var ne de olcak gibi…çünkü olması artık mucize gibi bu yaştan sonra ve de böyle bir devirde. Herkes birbirini günlük kullanır hale gelmiş.. Neyse yaşıtlarım akıllılık edip okulda bulup düzgün insanlarla evlendiler. Bu arada benim durumum insanları beğenmemek vs asla değildi. Sadece gençlik yaşlarım daha çok okuma ve çalışmayla, onun stresiyle,aile sorunlarımla geçti. Tam tamam artık şimdi sıra bende dediğimde de yaş artık 40 a dayandı. Bakıyorum etrafıma yakın arkadaşlarımın çocukları oldu tabi herkes kendi ailesiyle zaman geçirmeye başladı. Ben yapayalnızım.. Hayır nasıl ne yapmalıyım da bilmiyorum. Yaşım geçtiği için de birini bul, ciddi düşünsün senle, evlen derken çocuğum olmayacak bir yaşa gelcem zaten. İlerde pişman olmak duygusu bana çok ağır geliyor. Keşke diyorum zamanında biraz da gönül işlerine vakit ayırsaymışım. Neyse çok geç ama çocukları çok seviyorum ve sanırım hormonlardan nerde görsem bağrıma basasım geliyor:) İçimi dökmek istedim belki biri bir şey söyler de iyi gelir diye..
Sanırım anne ve baba olmak evlenip çoluğa çocuğa karışmak insan doğasında kodlanmış vazifeler olarak bizimle yüklü geliyor ama anne baba olmak belki çoğu insana yanlış gelebilir ama çok yorucu çok yıpratıcı bir durum,ben bir çocukla hayatın anlamını çözdüm sabrın sınırlarında delirdim insanlardan nefret ettim,çok fazla kötü insan var çok kötü insan var bize verdikleri zararları çocuğumada verecekler ben buna engel olamayacam düşüncesi bin defa daha dünyaya gelsem anne olmazdım dedirtiyor bana,akran zorbalığı o haksız durumlarda çaresiz kalışı,sadece bunlar çocuk diye geçiştirdiğmiz milyonlarca çocuk yaşta hasta ruhuyla büyüyüp etrafımızdaki kötülüklerin mimarı olacaklar,neden durduk yere anne baba oluruz bilmiyorum yani şuanda çocuğunuz yok dünyanız sadece sizin kendiniz için,gece uyurken yastığa kafanızı rahat koyuyorsunuz çünki canınızdan çok sevdiğiniz bir insan için endişe duygunuz yok,durduk yere bir insan neden maddi manevi bütün sınırlarını zorlayıp kendini böyle ağır bir yükün altına sokarki,yanlış anlaşılmasın çocuğumu canımdan çok seviyorum çok erken yaşta anne oldum ama bu bilinçle bu dünyaya çocuk getirmek bence delilik,evlenme olayına gelirsek herkes bir görev gibi evleniyor mutlularmı orası tartışılır ayrılmak zor idare etmek durumunda kalıp evlilik sürdüren çok insan var,evliliğin zaten yaşı yok yani kafanıza taktığınız bütün bu şeyler gelenekçi toplum yapımızın bize dayattığı aslında gerekli olmayan vazifelendirilmiş saçma olgular,herzaman söylediğim gibi yaş geçmiyor yaş geçen bir kavram değil yaş ilerliyor ve bizi daha akıllı daha sorgular hale getiriyor,yaşayacağınız hiçbir durum için yaşınız ileri değil insan yaşadığı nefes aldığı sürece insandır hertürlü dünyevi gereksinimleri yapmaya hakkı vardır.
 
Cocuk seviyor ve istiyorsaniz, gecmise donuk pişmanlık yasamaniz normal.
Gercekten istemiyorsaniz, hicbir zaman keske anne olsaydım demiyorsunuz.
 
Ya siz anne olmak istiyorsunuz en azından.ben istemiyorum da🫣pişman olmam umarım.sadece 1 kere bu yaz kucağımda yeğenim varken yaa anne mi olsaydım diye geçirdim kafamdan.yani ben aslında bir canlı yetiştirecek farkındalığa yeni geldim şu an çok güzel bakabilirim.lakin istemiyorum ilginç bir şekilde.
 
Sanırım anne ve baba olmak evlenip çoluğa çocuğa karışmak insan doğasında kodlanmış vazifeler olarak bizimle yüklü geliyor ama anne baba olmak belki çoğu insana yanlış gelebilir ama çok yorucu çok yıpratıcı bir durum,ben bir çocukla hayatın anlamını çözdüm sabrın sınırlarında delirdim insanlardan nefret ettim,çok fazla kötü insan var çok kötü insan var bize verdikleri zararları çocuğumada verecekler ben buna engel olamayacam düşüncesi bin defa daha dünyaya gelsem anne olmazdım dedirtiyor bana,akran zorbalığı o haksız durumlarda çaresiz kalışı,sadece bunlar çocuk diye geçiştirdiğmiz milyonlarca çocuk yaşta hasta ruhuyla büyüyüp etrafımızdaki kötülüklerin mimarı olacaklar,neden durduk yere anne baba oluruz bilmiyorum yani şuanda çocuğunuz yok dünyanız sadece sizin kendiniz için,gece uyurken yastığa kafanızı rahat koyuyorsunuz çünki canınızdan çok sevdiğiniz bir insan için endişe duygunuz yok,durduk yere bir insan neden maddi manevi bütün sınırlarını zorlayıp kendini böyle ağır bir yükün altına sokarki,yanlış anlaşılmasın çocuğumu canımdan çok seviyorum çok erken yaşta anne oldum ama bu bilinçle bu dünyaya çocuk getirmek bence delilik,evlenme olayına gelirsek herkes bir görev gibi evleniyor mutlularmı orası tartışılır ayrılmak zor idare etmek durumunda kalıp evlilik sürdüren çok insan var,evliliğin zaten yaşı yok yani kafanıza taktığınız bütün bu şeyler gelenekçi toplum yapımızın bize dayattığı aslında gerekli olmayan vazifelendirilmiş saçma olgular,herzaman söylediğim gibi yaş geçmiyor yaş geçen bir kavram değil yaş ilerliyor ve bizi daha akıllı daha sorgular hale getiriyor,yaşayacağınız hiçbir durum için yaşınız ileri değil insan yaşadığı nefes aldığı sürece insandır hertürlü dünyevi gereksinimleri yapmaya hakkı vardır.
Ben yazdım sandım bi an 🤣🤣acaba dedim gece falan kalktım yazdım da hatırlamıyo muyum😅
 
Hepinize tek tek teşekkür ederim. Çoğunuzun bakış açısı biraz olsun içimi rahatlattı. Kendime çok yükleniyormuşum gereksiz yere. Çoğu şey zaten elimizde değil ve de olmazsa da dünyanın sonu değil evet napayım:)
 
seninle su an birebir aynı psikolojideyim. bazen öyle bir karamsar oluyorum ki niye yaşıyorum ki bir amacım yok işe git gel arkadaşlarınla ailenle takıl bomboş heyecansız geliyor. ama sonra diyorum ki olması gereken olacak yaşanması gereken yaşanacak.

ve sana en enteresan sunu diyebilirim ki bende çok gezip çok eğlendiğim için evlenmedim aksjdhasd:D

yani müthiş sosyal de olsan olmuyor bazen. böyle olmasaydım bugün belki evli çocuklu olurdum diye düşünme yeme kendini diye söylüyorum
 
Back
X