• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Anne olmamalı mıydım?

kesenmakas .!.:
Bu yorumu görünce istemsiz ağlamaya başladım. Tutamadım kendimi. Gerçekten anlıyorsunuz değil mi? O kadar yalnız hissediyorum ki. Geçen hafta eşime söyledim ben kendim başaramayacağım gücüm yok beni nereye götüreceksen elimden tut dedim geçecek dedi. Erken doğum yaptım, doğum öncesi 1 hafta hastanede yattım gözümden yaş geldikçe sus ağlama dediler. Oğlum 23 gün kuvezde kaldı, üzülme dediler gözümden yaş geldiğini gördükçe kim varsa çevremde yaşını sil dediler. 3 ay ben oğlumla gak meme guk meme yaşadım. Kucağa alıştırma dediler kucağımdan indirmedim. Herkes ne kadar seviyorsa ben de o kadar seviyorum en az oğlumu. Yarın ne yaşayacağınızı siz biliyor musunuz? Ben de bilmiyordum. Bilsem bunları yaşayacağımı bunu ne o küçük yavruya ne kendime yapar mıydım? Bırak biraz ağlasın dediklerinde yanındaysam nedwn ağlatayım dediğim çocuğum o benim. Suçluluk pskolojisiyle burda beni yerden yere vuran yorumlara bile selahiyetle cvp vermeye çalıştım ama siz bambaşka geldiniz. Ben kötü biri değilim gerçekten. Teşekkür ederim çok iyisiniz.
Genişletmek için tıkla...
Kötü bir insan olamazsınız çünkü yardım istiyor ve yaptığınızdan özür ve utanç duyuyorsunuz. Çevre baskısı çok yorar insanı bilirim. Herkes çok bilir ama kimse bir şey bilmez. Kalabalık içinde yanlız kalmak ne demek Onuda bilirim. Yalnızlığınız çaresizliğinizi çok iyi anlıyorum.. Ruhunuz çok hasta ve yaralı. Dediğim gibi bunu ne eşiniz ne de biz düzeltebiliriz. Size en iyi gelebilecek şey bir ruh hastalıkları hekimi. Lütfen hemen yarın bir hekime başvurun. Herşey düzelecek buna İnanın.
 
taylor .!.:
Onu sarsarsanız öldürebileceğinizi biliyorsunuz değil mi? İnanmıyorsanız internette “shaken baby syndrome” veya “sarsılmış bebek sendromu” diye aratın. Aşırı sarsmadan bile olabiliyormuş, severken bile sarsmamanız gerekiyor.

Böyle bir derdiniz var ve buraya mı yazıyorsunuz. Psikoloğa niye gitmediniz? Siz ayrı cahil davranıyorsunuz, eşiniz ayrı cahil davranıyor. Psikoloğa gidin.
Genişletmek için tıkla...

Sarsılmış bebek sendromunu biliyorum hatta bu nedenle mümkün olduğunca kendim sallamam bebeğimi büyüklerimizden de bu konuda ricacı olabiliyorum sadece.
Ben cahil miyim emin değilim fakat eşim cahil olabilir haklısınız. Allah sizlere de çıkışı bulamadığınız dertler yaşatmasın inşaallah. Bilemiyorsunuz. Şu an mesela yavrum kollarımda mışıl mışıl emerek uyudu. Oynaştık koklaştık yorulduk. Tam şu an her şey birdaha hiç bozulmayacak gibi geliyor.
Daha önce de öyle olmuştu. Yazarak ve derdimi burada paylaşarak yaşadığımın normal olmadığını kabul etmeye çalışıyor olamaz mıyım.
Ben zaten bir şeylerin ters gittiğini görmüş ve yol arayan biriyim.
 
herkes psikolojik destek almanızı tavsiye etmiş ben de katılıyorum. Ama Doğum sonrası hızla değişen hormon dengesi de kişilerde tahammülsüzlük , stres ve öfkeye neden olabiliyor. Bildiğim kadarıyla tiroid hormonu da sinir ve strese yol açıyor. Bu yüzden fizyolojik olarak ta kan testi filan yaptırmanız yararınıza olabilir.
Bebek bakmak-büyütmek sabır işi. Size kolaylıklar diliyorum. Küçük kuzunuza da sağlık mutluluk diliyorum .
 
Kesinlikle lohusalik depresyonundasiniz acilen yardim almalisiniz ben yasadim o agladikca agliyodum aglamasina tahammul edemiyodum ama doktora gidince duzeldim bir anne evladina sabir gosteremiyosa kesin depresyondadir inanmazsiniz benim oglanlar biri 13 digeri 6 yasinda aksama kadar bagris cagris tepisme ama ben tahammulluyum doktora gidin bebeginizede huzurlu buyutun
 
kesenmakas .!.:
Sarsılmış bebek sendromunu biliyorum hatta bu nedenle mümkün olduğunca kendim sallamam bebeğimi büyüklerimizden de bu konuda ricacı olabiliyorum sadece.
Ben cahil miyim emin değilim fakat eşim cahil olabilir haklısınız. Allah sizlere de çıkışı bulamadığınız dertler yaşatmasın inşaallah. Bilemiyorsunuz. Şu an mesela yavrum kollarımda mışıl mışıl emerek uyudu. Oynaştık koklaştık yorulduk. Tam şu an her şey birdaha hiç bozulmayacak gibi geliyor.
Daha önce de öyle olmuştu. Yazarak ve derdimi burada paylaşarak yaşadığımın normal olmadığını kabul etmeye çalışıyor olamaz mıyım.
Ben zaten bir şeylerin ters gittiğini görmüş ve yol arayan biriyim.
Genişletmek için tıkla...

Üzülme ama arkadaşın uyarısı doğru. Mesela benim bebek çok zordu. Günde 10 saat ağlardı. Tabi alerji vs var diye düşünüyorduk. Sonradan öğrendik başka rahatsızlığı varmış. Mide bulantısı baş dönmesi halsizlik huzursuzluk bir sürü şey yaşamış yavrum onun rahatsızlığı ile ağlamış durmuş. Mesela eşim beni bıraksa ben de cozuturdum. Bir off desem hemen trip trip. İki kere off desem evde kavga kıyamet. Ama onunla kavgalı olduğumuzda daha tahammülsüzdüm bebeğe karşı. Bir kaç kere yeter diye bağırdım çağırdım bazen ben de sakinlesmek için onu beşiğine aglarken yatırım geçtim içeride 2 dk bekledim falan ama şükür suçluluk duyacak hic bir şey yapmadım. Sonra zaten düzeldi. Simdi hala eski zamanlari dusundukce nasil dayanmisim hayret ediyorum.

Yani ağlıyorsa güzelim keyfinden ağlamıyor ya bir yeri aciyor ya kıyafeti sıkıyor, kasindiriyor, aç veyahut uykusu gelmiş olabilir. Herşeyi tam ve ağlıyorsa çocuğun sıkıntısı vardır. Ağrısı vs olabilir. Doktora götürmek lazım.

Bu arada yeni fark ettim. Çok çok iyiyiz ağlıyor uyumuyor falan bana bir peygamber sabrı geliyor sorma. Ama mesela o gün kafam bir şeye takılmış kendimi engellenmiş hissediyorum vs hop en ufak bir mizirdamasinda sinirim tepeme çıkıyor falan. Sonra anladımki ben çocuğa her türlü tahammül edebiliyorum zaten sıkıntı çocuktan ayrı benim istediklerim beklentilerim kafaya taktıklarım vs. O tarafta mutsuzsan çocuk ne yaparsa yapsın ben de huysuz oluyorum.
 
38 yıllık hayatın bir anda değişti hemen adapte olamaman çok normal. Hele de uykuya düşkünsen 2-3gün uykusuz kalmak bile insanı depresyona sokabiliyor. Annelik insana sabrı öğretiyor. Zamanla herşey yoluna girecek sonsuza kadar böyle devam etmeyecek canım benim. Öncelikle destek almalısın. Lohusa depresyonunda olabilirsin. Kan değerlerine baktırmalısın. Doğum ve emzirme gibi nedenlerle düşmüş olabilir takviye gerekiyor olabilir. Ayrıca maddi imkan varsa bakıcı desteği de alabilirsin.
İkinci olarak bebeğine uyku rutini oluşturmayı deneyebilirsin. Uyku eğitimi verebilirsen sorunların büyük ölçüde azalacak diye düşünüyorum.
Son olarak kendine sakinleştirici şeyler yapmalısın. Mesela papatya veya melisa çayı içebilirsin. Lavanta yağı veya bergamot gibi sakinleştirici kokuları kullanabilirsin. Bebeğin banyoyu seviyorsa alıp kucağına birlikte suyun altına girin hem ten tene temas etmek aranızdaki bağı da güçlendirecektir.
 
Annelik insanlara otomatik bir "kutsallık, sonsuz bir sabır" vermiyor; ben bunu her konusu açılınca söylüyorum burada. Olabilir, siz de insansınız, kolay olmuyor özellikle belli bir yaştan sonra (yanlış anlamayın yani 20li yaşlarla 30lu 40lı yaşlar bir olmuyor) kafa kaldırmıyor, insanlar eski tahammülünü yitiriyor. Ancak o bebek sizin sorumluluğunuz altında, onun bakım verenleri sizsiniz ve ona sağlıklı birer ebeveyn olmak zorundasınız. Bu yüzden bir an evvel psikolojik yardım almalısınız ki daha sağlıklı bir şekilde bakım verebilesiniz çocuğunuza. Sonuçta çok istenmiş bir bebek ve eminim ki onun zarar görmesini istemezsiniz. Lohusa depresyonu ülkemizde bir tabu olsa da çok yaygın o yüzden yalnız olduğunuzu düşünmeyin bu konuda ve bir an evvel yardım alın.
 
Özellikle son yorumlar ne iyi geldi. Beni tü kaka yapmaktan ziyade anlayanların olması. Şimdi eşimle konuştum yarın için uzman bir psikologdan randevu aldım. Eşimde benimle gelecek. Umarım evladım için en ben de yapabilirim.
 
Durumun farkındasınız ve yardım istiyorsunuz. Çocuğa kötü davranmayın, bağırmayın. Bilinçaltına işliyor. İlerideki hayatını etkileyecek şuan edindiği anıları. Kendi kendinize bu durumdan kurtulmayı beklemeyin, doktor yardımı alın. Takdir ettim sizi açıkçası, farkındasınız durumun ne güzel..
 
kesenmakas .!.:
Sarsılmış bebek sendromunu biliyorum hatta bu nedenle mümkün olduğunca kendim sallamam bebeğimi büyüklerimizden de bu konuda ricacı olabiliyorum sadece.
Ben cahil miyim emin değilim fakat eşim cahil olabilir haklısınız. Allah sizlere de çıkışı bulamadığınız dertler yaşatmasın inşaallah. Bilemiyorsunuz. Şu an mesela yavrum kollarımda mışıl mışıl emerek uyudu. Oynaştık koklaştık yorulduk. Tam şu an her şey birdaha hiç bozulmayacak gibi geliyor.
Daha önce de öyle olmuştu. Yazarak ve derdimi burada paylaşarak yaşadığımın normal olmadığını kabul etmeye çalışıyor olamaz mıyım.
Ben zaten bir şeylerin ters gittiğini görmüş ve yol arayan biriyim.
Genişletmek için tıkla...

Ben size kötü bir şey demiyorum. Allah kimseye çıkışı bulamadığı dert vermesin tabii ki. Sizin derdiniz çıkışsız değil ki. Yardım almanız gerekiyor. İyi bir psikolog bulup gidin. Ailenizden de yardım isteyin. Size yazdığım şeylerin özü psikoloğa gitmeniz gerektiği idi. Biraz da sert yazdım ki gitmeniz gerektiğini iyice vurgulayayım. Ama siz de bir o yazdığıma cevap yazmamışsınız.

Psikoloğa gidecek misiniz? Şu an iyi hissetmeniz, hep böyle hissedeceğinizi göstermez. Ortada bir sorun yokmuş gibi yapmayın. Zaten psikoloğa şu anki ruh haliniz için değil, kötü hissettiğiniz zamanlardaki ruh haliniz için gitmeniz lazım.
 
Bakımı en zor varlık insan
Kolay değil öyle 38 yıllık düzenin değişmesi
Benimki de 7 aylık
Birde kızım var 6 yaşında
Bebeğim gece gündüz yapışık olmak istiyor
Kızım kıskançlık krizlerinde sürekli benden bişey istiyor
Hangisine yetişeceğimi şaşırmış bir ben
Geçen gün tuvalete yetişemedim
Çişimi altıma yaptım :)
Oturdum, ağladım halime
Dişlerimi sıkıyorum kökleri ağrımaya başladı
Ama biliyorum geçecek
Bu sadece bir süreç
Böyle telkinler veriyorum kendime
Sende dene
Özleyeceksin bu hallerini ilerde
Fotoğraflarına bakınca ne kadar minikmiş diyeceksin
Sağlıkla büyüsünler :)
 
Tedavi olun o cocuk daha fazla buyuyup hateketlerinizi anlayip zarar gormeden!

Burada konu acmak da moda oldu, yazdiklarinizin tek cozumu açik net belli

Ruh sagliginizi duzeltmek, tedavi olmak. Buraya yazinca durum duzelmiyor...
 
Herkes aynı şeyi yazmış psikolojik destek bence değil bana göre bir yardım gerek size anneniz gibi kardeş varsa o olur ne bileyim kv olur bir destekle bu durumu aşabilirsiniz çok çok kötü bir şey değil ve ben çocuğunuza birşey yapacağınızı sanmıyorum annesiniz onun canı yansa canınız çıkar saçma sapan yorumlara aldanmayın iyi bir annesiniz daha iyi olmak için de birinin desteğini alın derim
 
Bebeginiz neden agliyor?? 5.5 aylik bebegin gun icinde 3 defa uyumasi lazim.
gazi falanda gecmistir.
doktora goturup degerlerine baktirin.
tok olduguna eminmisiniz?

bi arkadasimin bebegi ayni sizin gibiydi gece aglamalar uyumamalar.
meger sutu ddoyurmuyomus duzeldi mama ve ek gida alinca
 
O daka çok küçük annesi.. konuşamıyor sana derdini anlatmaya çalışıyor. Ya bebeğin kArnı açtır yada gazı vardır. Benimde bebeğim 8 aylık hala ağlak bir bebek. Bazı bebeklerde bu gaz sancıları 1 yaşında kadar bile sürebiliyormuş. Ama gaz sancısından biliyorum. Sizde bebeğinizi bir kontrol ettirin bakalım. Bir sorunu vardır belki. Sizde piskolağa gidin . Bu sinir bebeğe de geçiyordur.
 
demlicaykeyfi .!.:
Tedavi olun o cocuk daha fazla buyuyup hateketlerinizi anlayip zarar gormeden!

Burada konu acmak da moda oldu, yazdiklarinizin tek cozumu açik net belli

Ruh sagliginizi duzeltmek, tedavi olmak. Buraya yazinca durum duzelmiyor...
Genişletmek için tıkla...
Nerede ne ile ilgili yorum yapacağımız ve konu açacağımız için bir liste varsa paylaşın bir zahmet.
 
Sinem989 .!.:
Bakımı en zor varlık insan
Kolay değil öyle 38 yıllık düzenin değişmesi
Benimki de 7 aylık
Birde kızım var 6 yaşında
Bebeğim gece gündüz yapışık olmak istiyor
Kızım kıskançlık krizlerinde sürekli benden bişey istiyor
Hangisine yetişeceğimi şaşırmış bir ben
Geçen gün tuvalete yetişemedim
Çişimi altıma yaptım :)
Oturdum, ağladım halime
Dişlerimi sıkıyorum kökleri ağrımaya başladı
Ama biliyorum geçecek
Bu sadece bir süreç
Böyle telkinler veriyorum kendime
Sende dene
Özleyeceksin bu hallerini ilerde
Fotoğraflarına bakınca ne kadar minikmiş diyeceksin
Sağlıkla büyüsünler :)
Genişletmek için tıkla...
5.5 ayda bile ne çabuk büyüdü. Biliyorum bilmez miyim bunların hepsini
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

akrephanim
Anne olduktan sonra psikolojim
2
Yorumlar
36
Görüntüleme
1K
Fatma333
Fatma333
E
Bebege desteksiz bakan anneler..
2
Yorumlar
34
Görüntüleme
684
Lady Guinevere
Lady Guinevere
E
Annemle küslügmüz..
2
Yorumlar
38
Görüntüleme
2K
Elif3211
E
D
Anne olmayı sevmedim..
2
Yorumlar
20
Görüntüleme
702
liriko
liriko
K
Doğum yapınca anneniz bir şey aldı mı ?
2 3 4
Yorumlar
65
Görüntüleme
3K
senemsls
S
Back
X