Anne olmanın sorumluluklarından çok korkuyorum

tgcozdmr · 31 Mayıs 2025

Khomyuk .!.:
1i ikisi yok bunun. Çocuk denen şey zor. Her türlü zor. Sıfırdan bir insan yetiştiriyor kuralları öğretiyorsunuz. Beyni zamanla gelişiyor. Öfkesini kontrol etmeyi bile bizle öğreniyor. Sıfırdan insan yetiştirmek kolay olabilir mi sizce?
İlk sene 2-3 iyimser tabloda 4 saatte bir uyanacaksınız. Yürüyünce düşmeler kazalar olacak. 2 yaşta inatlaşma tutturma ağlama krizleri olacak. Okula başladı, hastalandı ateşlendi dertleri olacak. Sonra arkadaşlık sorunları okul sorunları, ödev yaptı yapmadı kavgaları olacak. Ergenlikte senden nefret ediyorum çalışmaları olacak. Olacak da olacak yani.
Eski hayat yok. Annelik yeni bir macera ve siz eski halinize dönmeyeceksiniz. Bunu kabul ederek başlayın yoksa hiç girmeyin bu topa.
Çocuk bitki gibi yemeğini suyunu verince kendi kendine büyümüyor

Bu cok ağır oldu..eşime aldıralım diyemem mahfoldum ben

Khomyuk .!.:
Bir de zorluklar bittikten sonra demişsiniz
Oğlum 8 yaşında ve hala hayatım yeterince zor.
yetişkin olup gidince de aklım onda kalacak. Ay nerde napıyor iyi mi diye.
Kendi annenizden pay biçin tamamen eski hayatına döndü mü? Hala sizin bir takım sorunlarınızla uğraşıyor eminim.
Annem çocuğunu 40 yaşına getirdi de ne oldu arada torun bakmak zorunda kalıyor bu yaşta birdik 3 olduk.
Annelikte eski hayat yok. Eskisi gibi olamaz hiç
Bir şey. Yeni bir sorumluluğunuz oluyor ve bir ömür devam ediyor

sağolun

tgcozdmr · 31 Mayıs 2025

Lady Guinevere .!.:
bak kuzucum, su an 4.ay atağında bir bebeğim var. ve ben ikinci cocuk istemeye başladım bile halbuki isteyerek hamile kalmama rağmen o pozitif gebelik testini gördüğün andan itibaren “ben yapamam” düsüncelerine girdim sürekli. ve kimseye de söyleyemedim. ama davranışlarımdan ailem ve esim anlamıştı durumu. bu yüzden esim sağ olsun asla yalnız bırakmadı. gece ben ne zaman emzirmeye kalksam o da kalktı, elimi tuttu, sohbet etti benimle. bebeğim 40 günlük olduğunda spora, kuaföre vs gitmeye başladım. günde 1-2 saat bebeğimden ayrı zaman geçirdim. eskiden sabah olsun istemezdim cünkğ gece çok güzel uyuyan bebeğim gündüz hiç uyumazdı. ama hepsi gecti. artık bebek bana, ben de bebeğe alıştım. artık spora da bebeğimle gidiyorum, kuaföre de eskiden bebekle dısarı çıkmak kabustu. simdi en sevdiğim aktivite. ki bebeğim dısarda huzursuzdur

yani evet zor.. ama bir kez bebekle o bağı kurduğunda artık keyif alıyorsun. ben bebeğim doğar doğmaz bebeğimle bağ kuramadım.. ilk 20-25 gün emzirmek dahi istemiyordum. kolay olacak, hep bahar olacak diyenlere zaten inanma. ama her sey anlam kazanacak. söylediğin gibi zorluğu mecburi bir kabulleniş mi? bilmiyorum belki de öyle ama bana hissettirdiği bu değil. bana hissettirdiği sey bomboş bir defteri iyisiyle kötüsüyle doldurmak. temiz ve baharı bol bir defter tutmaya odaklıyım.

asla kendimden gectim, artık kendimi birey gibi hissetmiyorum diyemem. ama farklı. evet eskisi gibi hissedemiyorum. en basiti eskisi gibi cinsel anlamda dahi kendimi yeterli veya istekli görmüyorum. yani eskiden eş ve kadındım. simdi %90 anneyim, %10 eş ve kadınım ama zaten bir insanın ömründe sahip olabileceği en değerli sıfat bu. bu yüzden çok kafanı yorma, kendini kasma. cünkü bebek geldiğinde zaten o senin hayatını bir şekilde yeni bir düzene sokuyor.

şikayetçi değilim, olmasaydı veya daha sonra olsaydı demiyorum. iyi ki olmuş.. her gülün bir de dikeni var. ben dikeniyle boğulmak yerine dikenlere rağmen kanamadan, kanatmadan gülü sevmeyi öğrendim. bunu bana öğreten de beneğimin kendisi oldu.

Zorlukları olduğu gibi güzel yanlarıda var diyorsunuz.. Her şartlara ayak uydurup Allah verdiği canı alana kadar bu hayatı iyisiyle kötüsüyle yaşayacağımı düşünüyorum.. tabi insanın kaderi elinde cocuk yapmayıp ve cocuk istemeyen bi eş seçseydim belki daha farklı olacaktı hayatım. Belkide Allah vereceği bu mucizeyle beklemediğim güzel bir hayat serecek önüme. Öyle olmasını umuyorum. Yoksa yaşayan ölüden bir farkım olmayacak..

merve · 31 Mayıs 2025

tgcozdmr .!.:
Merhaba tekrardan, hepinize çok teşekkür ederim cesaretlendiren mesajlarınızda oldu, korkutanda.. fakat anladığım..
Her annede bir şerzeniş var ama çaresiz kabulleniş hissettim.
Anne olmayı güzellemek, bir yerde hayatı kendimize zindan etmemek için mutlu olmaya çalışmaktan başka bir çaremiz yok gibi hissettim. Yada çok ön yargılı konuşuyorum korkularım ağır bastığı için bilmiyorum..
Bu hayatta bu korkuyla ancak 1 çocuk getirebilirim onuda zar zor yetiştiririm gibi geliyor.
size sormak istediğim tek çocuk hiç çocuk diyorlar 1 cocuk benim hayatımı ne kadar zorlar, birdaha ömrümce 2. İstemicem cünkü eminim. Eşimde 1 tane olsun yeter diyor.
1 çocuk zorlukları bittikten sonra hayatım kaldığı yerden devam edermi…
Teselli arıyorum sizde arkadaşlar nolur beni anlayın

Çok kötü konuşuyorsunuz. Asla heyecan ve hevesiniz yok. Çaresiz hissediyorsunuz. Bence şimdiden terapiye başlayın.

Mikan · 31 Mayıs 2025

İlk yıllar ekstra bir sorun yoksa fiziksel yorgunluk sonraki yıllar ise mental yorgunluk hali olacak. Tek çocuk ve çok çocuk arasında kesinlikle fark var. Tek çocuğa uyum sağlamak ya da onun size uymasını sağlamak çok daha kolay, çok çocuk olunca bölünüyorsunuz. Tek çocuk varken o uyuduğunda uyuyabilirsiniz başka çocuk varsa uyuyamazsınız en basitinden.
Hayatta zor olan şeyler bizi tekamüle taşır. Bir miktar zorluk ve acı çekmeden bir üst versiyonumuza evrilemeyiz. Sizi iyi görmedim ama öncesinde terapi almak iyi gelebilir. Çocuk olayına bakış açınızı değiştirmelisiniz, bebeğiniz onu isteyen bir anneyi hakkediyor. Sağlıklı doğumlar dilerim.

tgcozdmr · 31 Mayıs 2025

merve .!.:
Çok kötü konuşuyorsunuz. Asla heyecan ve hevesiniz yok. Çaresiz hissediyorsunuz. Bence şimdiden terapiye başlayın.

Malesef sürekli çarpıntım var eşime sabah pskologa gitmek istiyorum dedim. Güldü geçti. Umarım destek alarak aşabilirim. Bu gencken hata yaptım neyse zaman unutturur diyeceğim bişey değil. Ya iyileşicem ya iyileşicem başka çarem yok gibi..

tgcozdmr · 31 Mayıs 2025

Mikan .!.:
İlk yıllar ekstra bir sorun yoksa fiziksel yorgunluk sonraki yıllar ise mental yorgunluk hali olacak. Tek çocuk ve çok çocuk arasında kesinlikle fark var. Tek çocuğa uyum sağlamak ya da onun size uymasını sağlamak çok daha kolay, çok çocuk olunca bölünüyorsunuz. Tek çocuk varken o uyuduğunda uyuyabilirsiniz başka çocuk varsa uyuyamazsınız en basitinden.
Hayatta zor olan şeyler bizi tekamüle taşır. Bir miktar zorluk ve acı çekmeden bir üst versiyonumuza evrilemeyiz. Sizi iyi görmedim ama öncesinde terapi almak iyi gelebilir. Çocuk olayına bakış açınızı değiştirmelisiniz, bebeğiniz onu isteyen bir anneyi hakkediyor. Sağlıklı doğumlar dilerim.

Teşekkür ederim tek cocukla, cok cocuk farkını açtığınız için cünkü destek alarak okudugum her mesajdan güç alıyorum

Ama iyi değilim evet çarpıntım var yüzüm asık bi an bile mutlu değilim. Eşim üzülmesin diye zorla gülüyorum ama şuan deprem olsada bu binanın altında kalsam diyorum.. cok kötü konuşuyorum biliyorum Allahım affetsin..

Mikan · 31 Mayıs 2025

tgcozdmr .!.:
Teşekkür ederim tek cocukla, cok cocuk farkını açtığınız için cünkü destek alarak okudugum her mesajdan güç alıyorum Ama iyi değilim evet çarpıntım var yüzüm asık bi an bile mutlu değilim. Eşim üzülmesin diye zorla gülüyorum ama şuan deprem olsada bu binanın altında kalsam diyorum.. cok kötü konuşuyorum biliyorum Allahım affetsin..

Kitap okur musunuz bilmiyorum. Az Seçilen Yol- bu kitabı tavsiye ederim. Bu bir pedagoji kitabı değil ama bir psikiyatristin kitabı ve çocuk sahibi olma konusuna da değinmiş. Bazı kitaplar okuyup kendi kendinize bibliyoterapi yapabilirsiniz. Bu arada 3 yaşa doğru her şey daha güzel olmaya başlıyor, bağımsızlığınızı hissetmeye başlıyorsunuz. Aileleriniz de destekçinizse şanslı kesimdesiniz demektir.

Mikan · 31 Mayıs 2025

Tek çocukla gezmek, tatile gitmek vs çok çok daha kolay bu arada. dikkatinizi tek çocukta toplamak çok daha kolay. Tek çocuğu memnun etmek çok daha kolay. İçinizi ferahlatın biraz

Lady Guinevere · 31 Mayıs 2025

tgcozdmr .!.:
Zorlukları olduğu gibi güzel yanlarıda var diyorsunuz.. Her şartlara ayak uydurup Allah verdiği canı alana kadar bu hayatı iyisiyle kötüsüyle yaşayacağımı düşünüyorum.. tabi insanın kaderi elinde cocuk yapmayıp ve cocuk istemeyen bi eş seçseydim belki daha farklı olacaktı hayatım. Belkide Allah vereceği bu mucizeyle beklemediğim güzel bir hayat serecek önüme. Öyle olmasını umuyorum. Yoksa yaşayan ölüden bir farkım olmayacak..

düsündüğünüz kadar zor değil emin olun. bu kadar anne her gün cehennemi yaşayıp “yarabbi şükür” diyecek karakterde değilizdir zaten tahmin edersiniz ki.. simdi henüz yolu net göremiyorken endişelenmek kadar doğal bir sey yok. ben de bir daha eskisi gibi olamayacağım diye günlerce ağladım gebelikte. yarabbi buna da şükür demiyorum, kötü günlerimiz var ama napalım demiyorum..

kendimi adanmış hissediyorum. iyi günlerin hattına kötü günleri kabulleniyor değilim. anlatması zor ve bunu bebeğinizi kucağınıza alıncaya kadar anlayamayacağınızı da biliyorum. zor zamanlarda “ne halt ettim de bu cocugu doğurdum” demiyorsunuz. bebeğinize yardımcı olamamak, derdini anlayamamak ve canının yanmasına çare olamamak yoruyor sadece sizi. yoksa en uykusuz gecelerimde bile, bebeğim 3 saat kesintisiz ağladığında bile olmamasını dilemedim. şükür de etmedim. polyanna değilim. üzüldüm sadece, yetersiz hissettim. kendi adıma anne olmadan önceki beni özlüyorum desem yalan olur.

dediğim gibi ne kadar anlatsam da yasamadan anlayamayacaksınız. bebeğinizle birlikte siz de yeni bir yasama doğuyorsunuz. sürekli her seyi dert edinirseniz zor bir yasam olur, ama olabı kabullenip akışa bırakırsanız her seyi huzurlu bir yaşam olur. yani sizin elinizde.

bu kadar depresif olunacak bir sey yok emin olun. her süreçten keyif almaya bakın. madem ki bu cocugu doğurmaya karar verdiniz -öyle ya da böyle- olanı kabullenip keyif almaya bakın. hala gebeliğini, bebeğinin teknelerini karnında özleyen ama bir yandan da kucağındaki bebeğine bakarken bile özlemden gözleri dolan biri olarak söylüyorum. annelik güzel sey. anne olduğunuzda gecmiş sizi daha çok sevecek ama şimdiki size aşık olacaksınız.

tgcozdmr · 31 Mayıs 2025

Mikan .!.:
Kitap okur musunuz bilmiyorum. Az Seçilen Yol- bu kitabı tavsiye ederim. Bu bir pedagoji kitabı değil ama bir psikiyatristin kitabı ve çocuk sahibi olma konusuna da değinmiş. Bazı kitaplar okuyup kendi kendinize bibliyoterapi yapabilirsiniz. Bu arada 3 yaşa doğru her şey daha güzel olmaya başlıyor, bağımsızlığınızı hissetmeye başlıyorsunuz. Aileleriniz de destekçinizse şanslı kesimdesiniz demektir.

Cok teşekkür ederim okurum, mutlaka alacağım..

Fistiklicikileta · 31 Mayıs 2025

Anne olmak zor ama gulusu yeter

diyorum

Cocuk bakmak buyuk sorumluluk..Ben de bu kadar olacagini tahmin etmemistim

Buyuk kizim 14 yssinda

Ama bu kadar detayli dusunursen , bence evlilik daha zor

tgcozdmr · 31 Mayıs 2025

Lady Guinevere .!.:
düsündüğünüz kadar zor değil emin olun. bu kadar anne her gün cehennemi yaşayıp “yarabbi şükür” diyecek karakterde değilizdir zaten tahmin edersiniz ki.. simdi henüz yolu net göremiyorken endişelenmek kadar doğal bir sey yok. ben de bir daha eskisi gibi olamayacağım diye günlerce ağladım gebelikte. yarabbi buna da şükür demiyorum, kötü günlerimiz var ama napalım demiyorum..

kendimi adanmış hissediyorum. iyi günlerin hattına kötü günleri kabulleniyor değilim. anlatması zor ve bunu bebeğinizi kucağınıza alıncaya kadar anlayamayacağınızı da biliyorum. zor zamanlarda “ne halt ettim de bu cocugu doğurdum” demiyorsunuz. bebeğinize yardımcı olamamak, derdini anlayamamak ve canının yanmasına çare olamamak yoruyor sadece sizi. yoksa en uykusuz gecelerimde bile, bebeğim 3 saat kesintisiz ağladığında bile olmamasını dilemedim. şükür de etmedim. polyanna değilim. üzüldüm sadece, yetersiz hissettim. kendi adıma anne olmadan önceki beni özlüyorum desem yalan olur.

dediğim gibi ne kadar anlatsam da yasamadan anlayamayacaksınız. bebeğinizle birlikte siz de yeni bir yasama doğuyorsunuz. sürekli her seyi dert edinirseniz zor bir yasam olur, ama olabı kabullenip akışa bırakırsanız her seyi huzurlu bir yaşam olur. yani sizin elinizde.

bu kadar depresif olunacak bir sey yok emin olun. her süreçten keyif almaya bakın. madem ki bu cocugu doğurmaya karar verdiniz -öyle ya da böyle- olanı kabullenip keyif almaya bakın. hala gebeliğini, bebeğinin teknelerini karnında özleyen ama bir yandan da kucağındaki bebeğine bakarken bile özlemden gözleri dolan biri olarak söylüyorum. annelik güzel sey. anne olduğunuzda gecmiş sizi daha çok sevecek ama şimdiki size aşık olacaksınız.

Okadar içten ve emek vererek anlatmışsınız ki size saygı duyup söylediklerinize inanmamak elde değil teşekkür ediyorum ama dediğiniz gibi yaşamadan bu korkuları aşmak, anlamak pek mümkün değil. Bir psikologdan destek almayı düşünüyorum az önce buldum kendisini. Herşeye alışıyor insan belki 1 ay sonra dahada hafifleyecek korkum yada artacak bilmiyorum. Etrafımda hiç anne olan arkadaşım yok bu yüzden de iyiye kötüye şahit olamıyorum olsam biraz daha dinerdi korkularım.. umarım sizin gibi özlemden gözleri dolan bir anne olabilirim… teşekkür ederim..

Hsktrlsyn · 1 Haziran 2025

tgcozdmr .!.:
Merhaba tekrardan, hepinize çok teşekkür ederim cesaretlendiren mesajlarınızda oldu, korkutanda.. fakat anladığım..
Her annede bir şerzeniş var ama çaresiz kabulleniş hissettim.
Anne olmayı güzellemek, bir yerde hayatı kendimize zindan etmemek için mutlu olmaya çalışmaktan başka bir çaremiz yok gibi hissettim. Yada çok ön yargılı konuşuyorum korkularım ağır bastığı için bilmiyorum..
Bu hayatta bu korkuyla ancak 1 çocuk getirebilirim onuda zar zor yetiştiririm gibi geliyor.
size sormak istediğim tek çocuk hiç çocuk diyorlar 1 cocuk benim hayatımı ne kadar zorlar, birdaha ömrümce 2. İstemicem cünkü eminim. Eşimde 1 tane olsun yeter diyor.
1 çocuk zorlukları bittikten sonra hayatım kaldığı yerden devam edermi…
Teselli arıyorum sizde arkadaşlar nolur beni anlayın

İlkini doğuruğ bir büyüt de ikinciye Allah kerim.

kesinizmirliSin · 1 Haziran 2025

Bitiş değil çok güzel yeni bir başlangıç. Evet zor kolay değil ilk iki sene uykusuzluk emdi emmedi gazı mı var .. İki sene sonra bişeyler biraz daha rayına oturuyor gece uykuları gibi. Hele ki 4 yasla beraber başka bir güzelleşiyor artık, uykusu, tuvalet sorunu yemeğini kendi yiye bilmesi. Evlat çok güzel bir nimet dilerim tüm isteyen bekleyenlere nasip olur..güle güle büyütün

komachiko · 1 Haziran 2025

tgcozdmr .!.:
Merhaba tekrardan, hepinize çok teşekkür ederim cesaretlendiren mesajlarınızda oldu, korkutanda.. fakat anladığım..
Her annede bir şerzeniş var ama çaresiz kabulleniş hissettim.
Anne olmayı güzellemek, bir yerde hayatı kendimize zindan etmemek için mutlu olmaya çalışmaktan başka bir çaremiz yok gibi hissettim. Yada çok ön yargılı konuşuyorum korkularım ağır bastığı için bilmiyorum..
Bu hayatta bu korkuyla ancak 1 çocuk getirebilirim onuda zar zor yetiştiririm gibi geliyor.
size sormak istediğim tek çocuk hiç çocuk diyorlar 1 cocuk benim hayatımı ne kadar zorlar, birdaha ömrümce 2. İstemicem cünkü eminim. Eşimde 1 tane olsun yeter diyor.
1 çocuk zorlukları bittikten sonra hayatım kaldığı yerden devam edermi…
Teselli arıyorum sizde arkadaşlar nolur beni anlayın

Dusundugunuz gibi olsa insanoglu soyunu devam ettiremezdi diye dusunuyorum. Ben 36 yasinda anne oldum, tek cocugum var. Hicbir sekilde eski hayatimi ozlemiyorum. Cocukla hayatimda yaptigim her sey iki kat mana kazandi sanki. Dunyayi onun gozunden gormeyi cok seviyorum. Ustelik dolu dolu bir hayatim vardi (hala var), yurtdisinda okudum, dunyanin bircok yerini gezdim, hala yurtdisindayim ve guzel bir kariyerim var. Hamileligim zor gectigi icin ikinci cocugu dusunmuyorum ancak yasim daha genc olsaydi kesinlikle dusunurdum.

Ama benim cocugun her turlu sorumlulugunu esit paylasan bir esim ayni zamanda kres ve bakici destegim var. bence anneligi cile haline getiren seyler cocukla degil destek yoksunluguyla alakali oluyor. esinizi ve hayatinizi bu yonden tartmanizi oneririm.

Mor i Danmark · 1 Haziran 2025

size şunu söylemek istiyorum inanınki insan fıtratı yaşadığı hayata uyum sağlamak ve alışmak üzere programlanmış belki ilk zamanlar zor gelebilir bunaldığınız günler olabilir ama anneliğe öyle alışacaksınızki artık normaliniz bu olucak ve herkes çocuğuna bir kardeş yapmak zorunda değil tek çocuk ile her şey çok daha kolay olur, psikolojik destek alırsanız dahara rahat atlatabilirsiniz bu dönemi

ssusam · 1 Haziran 2025

Bence kendi hayatinizin olup olmaması size bağlı. Çevremde tüm hayatını çocuğu yapmış insanlar da var, çocuğu umursamayan da ortasını tutturup çocuğu kendi hayatına dahil eden de. Sizin nasıl ebeveyn olacağınızla ilgili.
Ben 50 günlük bir anne olarak bebek hayatımı pek değiştirmedi. Gezmeyi, görmeyi çok seviyorum bu 50 günde izinli olduğum için daha çok gezdim. Eğer uykuya çok düşkün değilseniz zorlanmazsınız. Birde bebeğin bebek olduğunun farkında olup ağladığında bunu normal karşılamak evham yapmamak da önemli. Mesela ben 3 ay gaz sancısı çekebilir ve sürekli ağlayabilir diye düşünüp kendimi hazırladım ağlayınca dertlenmiyorum. Elimden geleni yapıyorum ama sinirlerimi yıpratmaktan. Birde bence bebeği kucağa alınca direk sevgi yüklenmiyor, koruma içgüdüsü devreye giriyor ama ben doğurur doğurmaz annemmm yavrummm moduna giremedim. Aşırı derecede korumaciyim babası dışında biri kucağına alınca bile çok panik oluyorum ama sevgi olayi zamanla oluşuyor gibi geldi.
Kısaca bebek konusunda herkesin deneyimi kendine. Bence olumlu taraflara odaklanıp yorgunluğa rağmen kendi hayatınıza da devam ederseniz daha kolay bir süreç olur

ssusam · 2 Haziran 2025

tgcozdmr .!.:
Merhaba tekrardan, hepinize çok teşekkür ederim cesaretlendiren mesajlarınızda oldu, korkutanda.. fakat anladığım..
Her annede bir şerzeniş var ama çaresiz kabulleniş hissettim.
Anne olmayı güzellemek, bir yerde hayatı kendimize zindan etmemek için mutlu olmaya çalışmaktan başka bir çaremiz yok gibi hissettim. Yada çok ön yargılı konuşuyorum korkularım ağır bastığı için bilmiyorum..
Bu hayatta bu korkuyla ancak 1 çocuk getirebilirim onuda zar zor yetiştiririm gibi geliyor.
size sormak istediğim tek çocuk hiç çocuk diyorlar 1 cocuk benim hayatımı ne kadar zorlar, birdaha ömrümce 2. İstemicem cünkü eminim. Eşimde 1 tane olsun yeter diyor.
1 çocuk zorlukları bittikten sonra hayatım kaldığı yerden devam edermi…
Teselli arıyorum sizde arkadaşlar nolur beni anlayın

Bu soruya da şu şekilde cevap vereyim tek çocuk hiç çocuğa kesinlikle katılıyorum bebeğimle pikniğe gittik çok çocuklu ailelerde hep bir kaos varken biz rahattık büyüdüğü zamanda doğada oylanır diye düşünüyorum. Tabi zaman gösterecek. Daha önceleri büyük bir köpeğim vardı o zaman hep derdim ki çocuk olsa daha kolay olurdu. Ne otobüse alıyorlar, her cafeye almıyorlar, ne istediğini anlamıyorsun tatile gitsen otele almıyorlar vs. Çocuk en azından her yerde kabul görüyor

hele hamilelikte ve bebekken insanlar sana karşı o kadar iyi oluyor ki, bebek büyüyünce insanların geri suratsız olacağını düşününce üzülüyorum

hamilelikten beri her bakanın gülümsemesine çok alıştım

tgcozdmr · 3 Haziran 2025

ssusam .!.:
Bence kendi hayatinizin olup olmaması size bağlı. Çevremde tüm hayatını çocuğu yapmış insanlar da var, çocuğu umursamayan da ortasını tutturup çocuğu kendi hayatına dahil eden de. Sizin nasıl ebeveyn olacağınızla ilgili.
Ben 50 günlük bir anne olarak bebek hayatımı pek değiştirmedi. Gezmeyi, görmeyi çok seviyorum bu 50 günde izinli olduğum için daha çok gezdim. Eğer uykuya çok düşkün değilseniz zorlanmazsınız. Birde bebeğin bebek olduğunun farkında olup ağladığında bunu normal karşılamak evham yapmamak da önemli. Mesela ben 3 ay gaz sancısı çekebilir ve sürekli ağlayabilir diye düşünüp kendimi hazırladım ağlayınca dertlenmiyorum. Elimden geleni yapıyorum ama sinirlerimi yıpratmaktan. Birde bence bebeği kucağa alınca direk sevgi yüklenmiyor, koruma içgüdüsü devreye giriyor ama ben doğurur doğurmaz annemmm yavrummm moduna giremedim. Aşırı derecede korumaciyim babası dışında biri kucağına alınca bile çok panik oluyorum ama sevgi olayi zamanla oluşuyor gibi geldi.
Kısaca bebek konusunda herkesin deneyimi kendine. Bence olumlu taraflara odaklanıp yorgunluğa rağmen kendi hayatınıza da devam ederseniz daha kolay bir süreç olur

Şuan hastanede kontrol için bekliyorum ama gram keyfim heyecanım yok normal mi ? Sizde başta böyle hissetmişmiydiniz. Kendime kabullendirmeye calışıyorum iyi yorumları okuyarak ama zerre mutluluğum yok. Eşim sağolsun herşeyimi yapıyor arabamı aldı sırf mutlu oluyim diye istediğim yerden ev aldı cokta iyi kalpli bir insan, cok hakediyor baba olmayı onun bu kadar cabasına üzülsün istemiyorum eşim için katlanıcam diyorum ama asla mutlu değilim, olamıyorum. İnşallah sizin gibi mentalimi iyi tutabilir iyi geçiririm. Zaten ömrümce 1 tane cocugum olur onada alışırım inşallah

Niloyatospikk · 3 Haziran 2025

8 yaştan selamlar anne olmak bu demek zaten kaygı ve korku

anne rahmine düşmesiyle başlar ve nefes aldıkça devam eder.

Anne olmanın sorumluluklarından çok korkuyorum

Üye

Üye

consume obey die

Nirvana

Üye

Üye

Nirvana

Nirvana

ne bilim ya…

Üye

Guru

Üye

küfür et , ban alma. Sadece etiketle😈

Üye

Aktif Üye

Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Üye

Nirvana

Benzer Konular