Anne veya Babasını erken yaşta kaybedenler...

kybele1180

Guru
Kayıtlı Üye
28 Mayıs 2009
50
22
298
46
istanbul
aranızda ayşe kulin'in umut kitabını okuyan muhakkak vardır elbet. ben bir solukta okudum. bu kitapta ayşe kulinin annesi olan sitarenin 15-16 yaşlarında beklemediği bir anda babasını kaybetmesi ve 18 yaşında ayşe kulinin babsıyla tanışarak evlenmeye karar vermeleri yer alır. sitare o gün aynaya bakar ve babasını düşünür.babasını onu evlenirken görememesine üzülür ve sorar kendine ne zaman büyüdüm ben diye. baba senin öldüğün gece mi diye cevaplar yine kendini. Öyle çok etkilendim ki bu bölümden, öyle güzel anlatıyordu ki içimden geçenleri. Ben annemi 24 yaşımda kaybettim. Ben de gelin oldum ve annem göremedi. Annemi çok ama çok özlüyorum. Herhalde benim gibiler vardır diye düşünüyorum. Bilmiyorum okuyan veya birşeyler yazan birileri olur mu ama ben davet ediyorum herkesi. Anne veya babamızı analım burda onlardan bir hatırayla. ilk hatıra benden:

Annem Çapa'da hastanede yatıyordu.Hafta içi çalıştığım için ancak haftasonu yanında kalıyordum. Yine bir hafta sonu yanındaki yatakta yatıyordum.Uyandım annem bana bakıyordu. Bir şeye mi ihtiyacın var anne diye sordum. Cevap netti. ''Sen uyuyordun ben de sana bakıp seni seviyordum.'' Ben de seni seviyorum annecim. Yerin üstünde ya da altında farketmez heryerde her zaman seviyorum.
 
allah sabır versin
ben suan 23 yaşındayım hep allahım anne babamın acısını bana gösterme die dua ediyorum
bunu küçük yaşta yaşamak dayanılmaz olsa gerek
gerçekten içim sızladı anınızı da okuyunca..
mekanları cennet olsun allah sabır versin
 
Allah anne babanıza her mutlu gününüzü göstersin, bu benim en içten dualarımdandır. Umarım birlikte çok güzel günleriniz olur. Birşeyler yazdığınız için de çok sağolun.
 
babamı 2 yaşımda kaybettim
önceleri bi hemşirenin doktorlar yakalmasın d iye beni koştur koştur hastane merdivenlerinden çıkarışını hatırlarım
babamı görmüşüm bana öğütler vermiş hiç hatırlamıyorum heralde insan beyn çok acı veren şeyleri kendini korumak için zamanla siliyor
sonra o anı da kayboldu
şimdi sadece resimleri var
bi de anlatılan anılar
bana kıyamz biri beni sıkarak sevdimi bırakın benim kızımı canını yakacaksanız sevmeyin dermiş
bi de yaramzlık yaptım mı annemi çağırır ben buna kıyamıyorum gel sen kız dermiş
hala bi yumruk oturu düğümlenir boğazıma.........
Allah hepimizin ölmüşlerine rahmet versin
kmiseyi anaasından babaasından evladından ayırmasın........
 
Bende 24 yaşımda kaybettim annemi..O zamandan beri bütün mutluluklarım buruk..Daha evlilik diye bir durum yok ama o gün gelince içime dahada çok oturacak annemin yokluğu..Onu çok özledim.Artık rüyalarda yetmiyor
 
en mutlu günlerinin hüzünlü parçası olarak yerlerini alıyorlar o günde, yokluğu farkedilmiyor desem yalan ama umarım seni çok mutlu edecek biri karşına çıkar da en azından o açıdan hüzünsüz olursun. gerçekten rüyalar da yetmiyor
 
bende babami 14 yasinda kayipettim.. O sapasaglam dag gibi adam 1 sene icinde eriyip bittiydi... Aylar boyunca hastanelerde yatmisti...

Birgün hic unutmuyorum..ben okuldan gelmistim ve annem sana bir sürprizim var demisti... Iceriye bir girdim canim babacigim koltukta oturuyordu...O zamana kadar neredeyse 3hafta görmemistim onu ... Hemen kosarak boynuna sarilip aglamaya baslamistim..Bizi birakma nolursun diye...

Off off nur icinde yat babacigim...:çok üzgünüm:
 
İşte benim fobim ölmek..Siz anlatıyorsunuz ya yaşamışsınız ve hala ayaktasınız...
Benim annem babam Allahıma çok şükür yaşıyor..Elbet ölücez ölücekler işte o zaman ben ne yaparım bilmiyorum..Şuan ağlayarak yazıyorum bu satırları her gece yatağıma uzandığımda eee niill bir günüde devirdin ölüme bir gün daha yaklaştın diyorum zırlamaya başlıyorum..Birgün uyandığımda herşey iyiken hoşken bir anda karabulutların çökmesinden korkuyorum aniden kara haberlerini almaktan işte korktuğun başına geldi hep düşünüyordun ya ne zaman diyee işte bugünmüş o iğrenç gün demekten çok korkuyorum...Onlarınn sesini duymamak sadece anılarımda yaşatmak az geliyor bana dayanılmaz geliyor...Daha ölmeden acılarını yaşıyorum resmen...
Keşke hiç büyümeseydim........

Allah sabır versin mekanlarını cennet etsiin..!!:Saruboceq:
 
Kızlar ben anlatayım hikayemi biraz uzun olacak ama idare edin.Babam uzun sene önce kalp krizi geçirmişti ve 4-5 sene sonra kalp hastalığı kalp yetmezliğine çevirmişti yani kalp nakli gerekiyordu ben gebzede oturuyordum annem çabalar sonucu babamı istanbulda kalp hastanesine yatırmıştı kalp nakli için sıra bekliyorduk artık son aşamaya gelmişti babam acil listesindeydi sonunda hastaneye yattıktan sonra babamdan önce yatanlar varken vefat eden bi bayanın kalbinin dokusu babamınkisine uymuştu apar topar ameliyata aldılar 6 saatlik operasyonun sonunda iyi olmuştu babam 2 hafta görememiştik özel yoğun bakımdaydı neyse oradan çıktı sonra eve götürdük 8 ay yaşadıktan sonra kötüleşmeye başladı bize geldi biraz durup oradan hastaneye götürdü eşim doktorlar ilaç tedavisi uygularız iyileşir dediler ama öyle olmadı gece doktor aramış annemi ve apar topar gitmişler hastaneye meğer babam vefat etmiş onu son görüşümmüş ve 21 yaşındaydım hayatımın anlamı hayata gözlerini kapatmıştı artık şimdi içinde anne baba sevgisi olmayan insanlara onları yaşlanınca sokağa atanlara şaşırıyorum keşke babam yaşasaydıda hasta olsaydı diyorum çok uzattım kusura bakmayın son sözüm Organ Naklini Önemseyin Arkadaşlar babam 8 ayda olsa hayat buldu
 
Ben annemi hiç tanımadım ben daha 3 aylık bebekken vefat etmiş, babamı ise 3 yıl önce kaybettim. ıkisininde mekanı cennet olsun inşallah. Babacığım kendi halinde bir adamdı bu yüzdendir ki annemin yeri hiç dolmadı belkide hep burukluk hissettim, ama ne zaman ki babamı da kaybettim işte o zamandan beri başıma en ufak bir şey de gelse , sanki onlar hayatta olsaydı o olaylar başıma gelmeyecekmiş gibi hissediyorum.Ne diyeyim Rabbim bizim yavrularımızı bizsiz bırakmasın.Gece gece duygulandım gene ya
Babamla ilgili bir hatıramı anlatayım Babacığım felç olmuş ve biz haberini alır almaz 1 saatlik yoldan geldik ben babamı öyle görünce çok kötü oldum ve onun morali bozulmasın diye nasılsın babacığım dedim. oda yarım yamalak zor anlaşılır bir sesle iyiyiym kuzum dedi. Ağabeyim "Baba kuzum diyorsun ama kim bu tanıdın mı "diye sordu babam tanıdım dedi ve ismimi söyledi ve bir daha hiç konuşmadı. 10 gün sonra aynı olayı onu kaybettiğimiz gün tekrar yaşadık. Canım babam o günde son defa benim soruma kızım diye cevap verdi ve 1 saat sonra bilincini kaybetti.Bu olayı asla unutamıyorum.
 
Son düzenleme:
EVET OLUM ????????HAYAT BASLANGICI OLAN BIRSEY OLDUGU GIBI SON BULAN BIRSEYDE AYNI ZAMANDA.Insan sevdiklerini yakinlarini hiç kaybetmeyecekmis gibi gelir.Sanki hep yanimizda hep bizimle beraber olacaklarmis gibi.ISTE BUDA BENIM HIKAYEM.Bende aranizdaki bir çok kisi gibi babami genç yasta kaybettim.Hiç ummadigimiz bir anda çikip gidiverdi hayatimizdan.Ama bu zorunlu bir gidisti yoksa bizi hiç terkedermiydi.Babamin oldugu gunun sabahini hatirliyorumda.O zaman evimizin yanindaki camiden ezan sesi yukseliyordu.Birdaha onu goremiyecek ;sarilamayacak olmanin verdigi aciya birde ezan sesinin karisiyor olmasi acilarima aci ekliyordu.Artik nefes alamayacak gibiydim.Bize surekli yatistirici verdiklerini hatirliyorum.Daha sonra herseye kusmustum hayata insanlara ve Allah a sitem edip duyuyordum.O zamanlar yasli insanlari gordugum zaman neden neden benim babamda bu insanlar gibi yaslanamadi deyip o insanlara bile hiç hakkim olmadigi halde kiziyordum.HAYATIN BASLANGICI OLDUGU GIBI SONUNUN DA OLDUGU ALLAH 'in takdiri boylemis gerçegini goremiyordum.Neyse daha sonra hergeçen gun ile beraber acilar hafifledi.Babam ne benim evlendigimi gordu nede evlatlarimi malesef çocuklarim dede sevgisi goremediler ne benim tarafimdan nede esim tarafindan çunku esim babasini 12 yasindayken kaybetmisti.Bir kaç sene once ise annesini.Onun durumu benimkisinden zor elbette ama ben hala kiskanirim elimde olmadan bir dedenin torununa sarildigini gordugum zaman.O çocuk için bir o kadar mutlu olurken kendi evlatlarim için bir okadar uzuluyorum ama elden ne gelir KADER;;;;;;;;En çok uzuldugum seylerden biri ise babamin yuzunu simdi unutmus olmam neden diyeceksiniz simdi yuzunu hayal etmeye çalisiyorum ama beceremiyorum.Hatiralari yasadiklarimiz hersey bana bir o kadar yakin iken olmeden onceki yuz hatlarini hatirlayamiyorum.cunku aradan yillar geçmis olmasina ragmen resimlerine bakmaya cesaretim yok.Sanki o resimlere bakacak olursam o anlari tekrar yasiyacakmisim gibi.Neyse lafi daha fazla uzatmadan sunu soylemek istiyorum.BENDE SENIN GIBI YAKININI KAYBETMENIN ACISINI YASAYANLARDANIM;AMA KIM BU ACIYI YASAMAYACAKKI ER YADA GEC.BENCE ANNESI VE BABASI YASAYAN ARKADASLARA SESLENIYORUM.BILIN ONLARIN KIYMETINI HERGUN ONLARI NE KADAR COK SEVDIGINIZI HAYKIRIN;Cunku gun gelip de bunlari soylemek için firsatiniz olmayabilir ve unutmayin DOGANIN KANUNU BU INSANLAR DOGAR BUYUR VE OLURLER;Onemli olan bu gerçegi kabullenmek.Yuce rabbimizin takdiri boyleymis.Gercekleri kabullenmek bir çok problemin ustesinden gelmek için her konuda yardimci olacaktir.Bu arada tekrar basin sagolsun anneniz nur içinde yatsin.
 

Canim benim senin hikayeni okuyunca inan kendimi birazda olsa sansli hissettim en azindan ben anne ve baba sevgisini yasayabildim.Simdi babami kaybetmis olsam bile.Inan senin adina çok uzuldum.Allah rahmet eylesin Nur içinde yatsinlar.Ve Allah yardimcin olsun canim arkadasim.
 

Hepimiz ilk baslarda oyle zannediyoruz dayanamayiz dayanilmaz zannediyoruz ama Allah insana sabir veriryor iste bak hepimiz ayaktayiz ve hayat devam ediyor.Bende senin gibi dusunurdum yasayamam zannediyordum ama yasaniyor iste simdi bizlerde anneyiz.Hepimizin basindan gececektir elbet.Babamin bir lafi vardi hep derdiki bir anne babanin evladindan once olmesi normaldir.Bu aciya dayanilir ama bir anne ve baba için evladinin kendinden once olmesi o iste dayanilmaz derdi.Yuce Rabbim kimseyi evlatlarinin acisiyla sinamasin
 
Arkadaslar biliyorum konuyu ben açmadim ama bu konu bana çok dokundu buradan anne veya babasini kaybetmis butun arkadaslara bassagligi dilemek istiyorum.ALLAH RAHMET EYLESIN VE HEPSI NUR ICINDE YATSINLAR.HEPINIZIN ACISIN ANLIYOR VE BU AKSAM ORTAK OLMAK ISTIYORUM;
 

Sağol canım ya ALLAH bütün kaybettiklerimize rahmet etsin İnşallah
 
annemi istanbula göz ameliyatına gönderip sonra cenazesini aldım..
ben o gece izmirden dönmüştüm.eve girdim.amcam aradı baban nerde ulaşamıyorum diye.burda dedim.babama bir şeyler söyledi.babam annen kalp krizi geçirmiş dedi.yola çıktı
zaman geçiyordu babama ulaşamıyordum,sonunda açtı telefonu durgun olarak gidiyorum kızım sen yat dedi.
kapı komşumuz vardı funda.annem ona çok üzülürdü annesi onunda ölmüştü babası evlenmişti genç bir kadınla ve hiç anlaşamıyorlardı.
funda da bizdeydi birlikte yattık..saat 3 e doğru babamın telefonuna uyandım.
kızım annen artık yok..
o çarşafı tırmalaya tırmalaya bağıra bağıra ağladığım.sesime tüm mahalle cama çıkıyordu çok yakın olanlarda kapıya geliyordu..yüzümü çizdiğimi hatırlıyorum..
3 saat ağladım o şekilde.sonra ağlayarak bayılmışım.aynı çocuk gibi..ağğ ağğ diye diye..
işte bu var anılarımda benim.
daha 18 yaşımdaydım..çok erken gittin be annecim.çok..
okuduğumuzu göremedi annem.çalıştığımızı..evlenmemi,kardeşimin nişanını..ve doğumumu..hiç bir şeyi.
çok zor hayat.
hele onsuz insanlarla mücadele etmek çok daha zor..nerden tutup anlatayım..
 
21 yaşında babamı kaybettim bir kaç yıl sonrada annemi. ben çok küçük değildim. ama çok zor. acı anlatılacak gibi değil.
asnne ve babasını kaybeden arkadaşlarıma başınız sağolsun diyorum. Allah rahmet eylesin.
yattıkları yer nur olsun......
 
30 una gelmis bir insan kücükmüdür sizce?

Annesini kaybettigi zaman kücüktür kizlar...aynen 5 yasinda bir cocuk gibidir! Sudan cikmis bir balik gibi saskindir...ben ne yapacagim simdi, nereye gideyim kime siginayim der.....Elimi kim tutacak? Bana kim yol gösterecek? Kim merak etme yavrum hersey düzelir diyecek?

Anneniz en fazla daha 6 ay yasar dedi doktorlar...6 hafta bile sürmedi!
3 hafta hastanede yatti, 3 gün evde yatti...4 cü gün son yolculuguna ugurladik annemi!

Ben eski ben degilim....annemin öldügü gün benimde icimde birseyler öldü...cocuklugum öldü...bunu anladim artik!

Annemin bana biraktigi hatira bir aglayan birde gülen bir cift gözdür...aynen kendi gibi bir gözü aglasada bir gözü hep gülerdi..
Tüm arkadaslarimin ölmüslerine rahmet diliyorum....mekanlari cennet olsun:Saruboceq:
 
bir şeyler karalayan herkese teşekkürler. amacım kimseyi üzmek değilde ama istedim ki benim gibi olanlar da bir şeyler yazsın, tek ben değilmişim bunları hisseden diyebileyim. annesi babası hala sağ olanlar ne kadar şanslı olduklarını anlasınlar. sanırım isteğim gerçekleşti. benden bir şeyler buldum hepinizde. ben de kızdım annnemin iki katı yaşında olup hala sağ olduğunu gördüklerime, ben de hatırlayamadım annemin sesini, bazen resimlere bakamadım, ve dualarımı kimse çok erken kaybetmesin ebeveynlerini diye ettim. bazen isyan bazen sabır çoğu zaman hayat gailesiyle geçiyor işte günler. hepsinin mekanı cennet olsun. annem rüyamda bana anne ve babaların ölselerde ordan hep bizim için dua ettiklerini söyledi. ben bu bağın kopmadığına inandığım için rüyama da inanıyorum belki siler de inanırsınız. herkese sevgiler....
 
Canım sen bize bu günleri hatırlatmadın benim her zaman aklımda kalbimde rüyalarımda babam ve diğer arkadaşlarımızında öyledir Allah kimseye anne baba acısı yaşatmasın bu çok farklı bi acı çünkü yaşamayan kimse anlayamaz bunu
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

P
  • Kilitli
Çok kötüyüm okuyun lütfen
2 3
Yorumlar
57
Görüntüleme
9K
Umurumdaydi
U
V
  • Kilitli
Eski sevgilim ve hoşlandığım kişi aynı adliyede meslektaş. Bu işi durumu karıştırmadan nasıl çözebilirim? Lütfen bir akıl verin aklım çok karışık...
2 3 4
Yorumlar
60
Görüntüleme
8K
Seytanolabilirim
P
Kaynanam ve kızları tam bir çiyan
2 3 4
Yorumlar
78
Görüntüleme
16K
Benhurrem
Evlenmeye çalışıyorum ve annemi kaynanam sanıyorlar
Yorumlar
14
Görüntüleme
3K
freya_
F
C
Artık dayanamıyorum , daha fazla katlanamıyorum.
2 3
Yorumlar
46
Görüntüleme
15K
melmelke
M
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…