- 4 Eylül 2010
- 830
- 1.781
-
- Konu Sahibi strawberryland
- #81
Çook tesekkur ederim onerileriniz icin
Çook tesekkur ederim onerileriniz icinBence çok da iyi anne olursunuz merak etmeyin.
Benim ki de aynı sizden iki eksik bir fazla.
Normalde pek aramaz ama bir defa birkaç saat ulaşamamış telefon çekmiyor diye nerde olduğumuzu öğrendiği halde nerdeyse ilçeyi ayağa kaldırmış.
Çünkü amac yine beni suçlu çıkarmak ve fedakar cefakar anne rolü.
Neyse bunlar uzun meseleler de asıl önemli olan siz içinizdeki çocuğu iyilestirin.
Bu konuda çok güzel farkındalık oluşturacak kitaplar var Doğan Cüceloğlu vs gibi.
Bir de Tülay Kök var psikolog YouTube dan takip edin derim.
Bana çok iyi geldi.
Hatta cüzi bir miktar terapi odaları konuları var şemalar üzerine çalışıyor.
Ondan da istifade edebilirsiniz.
Sizin anneniz öyle diye siz de öyle olacak değilsiniz.
Hatta bu sorgulamalar olmayacağınızin işareti çünkü sorgulamama durumunda zaten anneniz gibi olmayı kaniksamis olacaktıniz.
Siz bu zinciri kirmissiniz zaten uygulamada da yaparsınız emin olun.
Beddua etti de çocuk sahibi olmaya fırsat olmuyor diye icsellestirmeyin bunu.
Karışık mi anlattım bilmiyorum ama işin özü sizde çözüm de sizde.
O öyleymis öyle kabul etmek lazım.
Ben bu şekilde telkinlerle ve videolarla migren tipi baş ağrısıni bile yendim hamdolsun.
Şifa Allah'ın izniyle sizde sizin kendinize inanmanizda.
Allah kolaylık versin.
Düzelmek için uğraşmayanla mesafe şart gerçekten. Anne olmasa da başkası olsa o mesafe sonsuza çikabilir sorun yok. Bu durumda en iyisi temel düzeyde iletişim. Bulaşıcı hastalık metaforu bu tip durumlar için cuk oturmuş teşekkürler. Aklıma getirmeye çalişırım ben bunu.Psikolojisi iyi olmayan insanlar tedaviyi reddediyorsa bence topuklamakta haklısın.
Bulaşıcı hastalık gibi.
Evde sürekli grip olan biri var düşün sürekli seni hasta ediyor, sonra bir bakıyorsun kronikleşen öksürük bilmem ne, zatürre falan olup çıkıyor...
Psikolojik olarak destek almaya ihtiyacı olanları kendimizden uzaklaştıralım, dışlayalım demiyorum yanlış anlaşılma olmasın.
Reddeden kişilerle kendinizi hasta etmeyecek mesafeden ilişkinizi yürütün diyorum.
Onların tercihi sizin hayatınızı mahvetmemeli...
Malesef eşimle evliliğimde asabi ve saygıyı bozan taraf benim. Ağzıma her geleni söyleyebiliyorum. Çok kırıyorum bazen onu. Annemden babama doğru ne gördüysem onu taklit ediyorum malesef istemeden sanırımAy ne çok ortak noktası varmiş. Başka aile yanında büyümeler, uyku anında aramayı denk getirmeler falan. Babamla ayrılar. Eşiniz sabırlı biriymiş cidden helal olsun. Ben de çok gezdim psikolog/pskiyatr. İlaca çok az başlamışlardi sınav dönemi. Sonra bıraktim. Haha annem de yeni bir şeye baslayacak olsam sen yapamazsın ki der. Salaksın demenin değişik versiyonu sanırımhep düsünürdüm yanında olsam belki daha iyi olurdu diye. Olmuyorlar demek ki sizin örnekten anladığım kadarıyla. Ben hayatımı onun üstüne kuramazdım. İyiki de kurmamışım, 10 yıl önce yanından ayrildığım benle şimdi arasında dünya kadar fark var. Hayata bakış açım bile bozukmuş. Evliliğinizi güzel yönetmeniz artı bir özellik. Ben eski ilişkilerimde zehirli bir dilim olduğu için yürütemiyordum. Kimden ogrendigimi söylememe gerek yok sanırım. Son yıllarda onu aştim bu sefer de cidden düzgün ve uygun biri çıkmadı. Son aylarda da tamamen evlilik defterini kapadım kafam rahat.
Ne güzel.Çook tesekkur ederim onerileriniz icin. Şuan Tülay Kök dinliyordum tam da. Kadının mükemmellikten uzak, kabullenici tavrını seviyorum gerçekten. Terapiden yeni ciktim. İyi geldi gercekten. Bahsettiginiz de Tülay Kök'ün mavi odasi ondaki tüm dersleri de not alarak dinledim. Cidden bir cok terapiden daha faydalı geldi mavi oda. Semalar, temas bicimleri, modlar gercekten her insanin bilmesi gereken asgari duzeydeki psikolojik bilgilermis. Affetme, içindeki çocuk meditasyonlari da cok isime yaramisti. Bu kadar yol katetmisken yine mi başa dönüyorum hissiydi moralimi bozan. Dönmediğimi farkettim. Buraya yazmak da iyi geldi. Normalde eğlenceli, güçlü duran kendi halinde biriyimdir. Burada kimlik kaygısı olmadan yazmak hafifletti. İyi öngörüleriniz için ayrıca teşekkurler umarım olurum
Doğuştan getirdiğimiz karakter burada devreye giriyor sanırım. Ben hep özgürlüğüme düskün oldum. Lisansta evden kaçip duruyordum bıktım sizden diyeMalesef eşimle evliliğimde asabi ve saygıyı bozan taraf benim. Ağzıma her geleni söyleyebiliyorum. Çok kırıyorum bazen onu. Annemden babama doğru ne gördüysem onu taklit ediyorum malesef istemeden sanırımSen ayrılıp, hayata bakış açını değiştirebilmişsin ne güzel. Nasıl başardın? Ben anneme ne kadar kızsam da onun ezilmişliği, mutsuz evliliği hep vicdanımı sızlattı, ayrılamıyorum. Sen nasıl başardın?
Est. Birbirimizden ne ögrenirsek kârdırNe güzel.
Tereciye tere satmak istiyor gibi oldum.:)
Ben daha bitirmedim videoları ona rağmen kendimce çok yol katettim.
Sebepleri buldum kabullendim.
Bitti mi?
Bitmiyor tabi ara ara yokluyor ancak insanız neticede mükemmel de değiliz.
Mükemmellik için çıkmadım bu yola zaten.
Zinciri kırmak için çıktım.
Yolda yürüyorum.
İnşaallah iyiye gittigime göre de başarıyorum bazı şeyleri.
İçimdeki çocuğu yeniden büyütüyorum.
Onu anlıyorum.
Çevremden faydalı olanı alıyor gerisini çok da takmamaya çalışıyorum.
Ben beni taniyorum artık.
Tanıdıkça da kendimi daha çok seviyorum.
Vay be diyorum sen nelerin üstesinden gelmişsin, harikasın diyorum.
Gerisi de hayat telaşı işte akıp gidiyor.
Sizin çocukluğunuza da sımsıkı sarılıyorum burdan.
Bundan sonra uyuyoken mesaj atın annenize uyucam diye merak etmez. 2 saat diyosunuz ama az zaman değil. Anneniz endişelenmiştir.Merhaba güzel kadınlar,
Bu sorunu yazip yazmamak konusunda çok arada kaldim. İçimde duracağına burda dursun dedim
Benim annemle ilişkim hiç cevremde gördüğüm anne-kız ilişkileri gibi olmadi. Normali de yoktur bu işin tabi de. Öyle birbiriyle cok iyi anlaşan insanlar olmadık, küçükken çok takardım bu duruma ama büyüdükçe gördüm ki mükemmel aile yok. Neyse küçüklüğüme inmiyim ordan çıkamamÖzetle zorla evlendirilmiş gibi birlikte hayat tüketen anne baba. Bitmeyen kavga gürültü. Annemin ben öleyim o zaman, ben kimim ki zaten tripleri ve göstermelik intihar girişimleri ile kapanış. Bu kadar duygusuz yazdığıma bakmayin küçükken ne ağlardım. Ah o minnoş yüreğim . Ne çok üzmüşüm kendimi boşuna. Tabii sonrasında terapiler... Hatta psikiyatrist annen düzelmeden olmaz demişti annemi ikna edemeyince ben evden topuk topuk.
Neyse bugun ki olaya geleyim. Son bir haftadir gündüz uykularına alıştım. Annem de son bir haftadir bana sardı. İki haftada bir arayan kadın arıyor. İnatla o saati hissedip ariyor. Sorun değil uçak modu diye bir şey var dedim. Bugun de yine arar belki diye uçak moduna aldım telefonu. Almaz olaydım...Teli bir açtım hemen beni ara mesajlari. İki saat ya ne olmuş olabilir dedim. Aradım "sen tek yaşıyorsun, sana bir sey oldu, öldün sandım" diye bana bagiriyor. Telefonu niye kapatiyormuşum. Ya dedim aranmak istemedim olabilir. İki saat kapaliydi sadece tel. Ya iyiyim işte diyorum hala kiziyor ağlıyor. Dedim aynısı sana da oldu. Hatta beni ertesi gün aramişti. Ben senin iyi olduğunu öğrenince tamam dedim. Hala ne diye büyütüyosun dedim. (burada ses yukselmeye başladi tabi). Ağlamasina cidden hiç üzülemiyorum. Aksine bende sinir yapiyor. Ağlarken devam ediyor keşke ölsem ben, ben hiç iyi davranilmayi haketmiyorum, neyi hak ediyorum ki zatenler falan. Bir de asla mantıklı bir cümlesi yoktur. Sanki dünyadaki herkes birleşmiş onun ölmesini istiyormuş gibi davranır ve asla ama aslaaa es vermez bunlari sayarken. Bu ölme laflarini falan duyunca bana geldiler yine. 5 yaşında gibi her olaydan dram çıkarıp buraya bağlıyosun, yeter artık şu laflarin zerre etkilemiyor beni dedim bağırarak. Arama beni bidaha dedi kapattı. Arada daha cümleler var da sinirden hatırlamiyorum.
Ya gerçekten terapi, kitap, eğitim vs... Çok fazla şey denedim yillardir. Hayatimın en sorunsuz kaygısız mutlu zamanlarını yaşıyorum şükür. Fakat kadın bu kafaya sarınca geliyolar bana da. Aylarca aramaz şimdi. Ne kadar umursamamaya çalışsam da benim de aklımın kenarında durur. Tedavi ol desem gitmez. Offf bıktım bu drama queenlikten ya. Aman işte yazınca biraz olsun rahatladım.
Nasıl bir iç dökmeyse 1 sayfa tutmuşkusura bakmayın artık