Merhaba güzel kadınlar,
Bu sorunu yazip yazmamak konusunda çok arada kaldim. İçimde duracağına burda dursun dedim
Benim annemle ilişkim hiç cevremde gördüğüm anne-kız ilişkileri gibi olmadi. Normali de yoktur bu işin tabi de. Öyle birbiriyle cok iyi anlaşan insanlar olmadık, küçükken çok takardım bu duruma ama büyüdükçe gördüm ki mükemmel aile yok. Neyse küçüklüğüme inmiyim ordan çıkamam
Özetle zorla evlendirilmiş gibi birlikte hayat tüketen anne baba. Bitmeyen kavga gürültü. Annemin ben öleyim o zaman, ben kimim ki zaten tripleri ve göstermelik intihar girişimleri ile kapanış. Bu kadar duygusuz yazdığıma bakmayin küçükken ne ağlardım. Ah o minnoş yüreğim
. Ne çok üzmüşüm kendimi boşuna. Tabii sonrasında terapiler... Hatta psikiyatrist annen düzelmeden olmaz demişti annemi ikna edemeyince ben evden topuk topuk.
Neyse bugun ki olaya geleyim. Son bir haftadir gündüz uykularına alıştım. Annem de son bir haftadir bana sardı. İki haftada bir arayan kadın arıyor. İnatla o saati hissedip ariyor. Sorun değil uçak modu diye bir şey var dedim. Bugun de yine arar belki diye uçak moduna aldım telefonu. Almaz olaydım...Teli bir açtım hemen beni ara mesajlari. İki saat ya ne olmuş olabilir dedim. Aradım "sen tek yaşıyorsun, sana bir sey oldu, öldün sandım" diye bana bagiriyor. Telefonu niye kapatiyormuşum. Ya dedim aranmak istemedim olabilir. İki saat kapaliydi sadece tel. Ya iyiyim işte diyorum hala kiziyor ağlıyor. Dedim aynısı sana da oldu. Hatta beni ertesi gün aramişti. Ben senin iyi olduğunu öğrenince tamam dedim. Hala ne diye büyütüyosun dedim. (burada ses yukselmeye başladi tabi). Ağlamasina cidden hiç üzülemiyorum. Aksine bende sinir yapiyor. Ağlarken devam ediyor keşke ölsem ben, ben hiç iyi davranilmayi haketmiyorum, neyi hak ediyorum ki zatenler falan. Bir de asla mantıklı bir cümlesi yoktur. Sanki dünyadaki herkes birleşmiş onun ölmesini istiyormuş gibi davranır ve asla ama aslaaa es vermez bunlari sayarken. Bu ölme laflarini falan duyunca bana geldiler yine. 5 yaşında gibi her olaydan dram çıkarıp buraya bağlıyosun, yeter artık şu laflarin zerre etkilemiyor beni dedim bağırarak. Arama beni bidaha dedi kapattı. Arada daha cümleler var da sinirden hatırlamiyorum.
Ya gerçekten terapi, kitap, eğitim vs... Çok fazla şey denedim yillardir. Hayatimın en sorunsuz kaygısız mutlu zamanlarını yaşıyorum şükür. Fakat kadın bu kafaya sarınca geliyolar bana da. Aylarca aramaz şimdi. Ne kadar umursamamaya çalışsam da benim de aklımın kenarında durur. Tedavi ol desem gitmez. Offf bıktım bu drama queenlikten ya. Aman işte yazınca biraz olsun rahatladım.
Nasıl bir iç dökmeyse 1 sayfa tutmuş
kusura bakmayın artık