Annelerinizin hayal ettiği gibi misiniz? Yoksa benim gibi hayalkırıklığı mi ?
Hiç hissettiniz mi anneniz için hayal kırıklığı olduğunuzu. Acaba tüm anneler mi aynı merak ettim. Ben hep ilkokuldan beri hissettim. O zamanlar çocuk aklımla keşke arkadaşlarımdan birisiyle yer degissem sabah :)) annem üzülmez diye dua edip uyuduğumu hatırlıyorum. Hala aynı aslında annem kadar titiz düzenli olmadığım, her gün evi dip bucak silmediğim, gardrobum düzensiz olduğu için. Ne bileyim eve gelince çantamı vestiyer de bıraktığım icin.... Bir sürü şey var aslında böyle tam bir hayalkırıklığı yım. O kadar iyi hissediyorum ki. Annem tezgahta bulaşık görse misal unutuyorum bazen yada o an makinaya koyasim gelmiyor sonra koyarım diyorum, ağladığı çok zaman olmuştur :) bugün yemeğe fazla salça koymam, kardeşimin yastiginin kılıfını değiştirmem, çok oturmam, telefona bakmam, banyoda dış fırçasını lavabonun üstünde bırakmam, pide almak için geç gitmem... Çok varda siralamayayim memnuniyetsizligini tek tek tek belirtti üzüldü somurttu. Neden böyle ki tüm anneler mi biyle acaba. Ben anne olsam asla annem olmazdım sanırım. Büyük konusmayayim da :)
İşte yetiştirme bunlar hep o erkek çocuğu ya.
Siz sessizsiniz sanırım biraz.Benim annemde 26 yaşındaki herifin(kardeş) yatağını toplamamı isterdi bazen.Ya da onun kıyafetlerini dolabına yerleştirmemi...Ben k*çı kırık oğlunun hizmetçisi değilim.Olmaya meraklıysan kalk sen yap ya da yapacak bir çocuk doğur dedim.O günden beridir yap et çat diyemez.Acı ama dedirtiyorlar işte.Bardakları çoğu zaman sabah yıkarım laf yapar(kendi evimde).Sanane anne?Böyle seviyorum seni ilgilendirmiyor diyorum susuyor.50 defa guzelce karışmaması gerektiğini ya da kardeşimin işlerini yapmak zorunda olmadığımı anlattım ama anlamadı.Çıkışınca tek seferde anlıyor ne hikmetse.Kısaca sizden böyle beklentilere giremez,girerse böyle üzüldüğüyle kalır.Ha el kızıda 1 yapar 2 yapar 3 seferde tekmeyi koyar onun için hiç sıkmayın canınızı.Ya da dediğiniz gibi eli maşalı bir kadına dek gelir ve yapar.Şansına artık
. 
