Anneligi Beceremedim Diyen Var Mi ?

derandiren · 29 Nisan 2018

Koalina .!.:
Oncelikle cocuk sahibi olmak icin cabalayanlardan ozur dileyerek konuyu aciyorum. Eminim ki hosunuza gitmeyecek ama belki beni anlayacak 3-5 kisi olacaktir umuduyla konuyu aciyorum.
Normalde cocuk istemeyen, bu sebeple esimle evlenmiss biriyim. O da cocuk istemiyordu. Yakin zamanlarda cocuk yapmasam pisman olur muyum, ileriki yaslarda uzulur muyum, aile bagi arar miyim diye dusunceler sarmisti hatta buraya konu da acmistim. Uzerinden cok gecmeden plansiz bir sekilde hamile kaldigimi ogrendim. (burada neden plansiz oldugunu uzun uzun yazip sildim insanlara cinsel hayatimla ilgili ayrinti vermek hos olmaz diye dusundum). 2-2.5 senedir hamile kalmamis olan ben bu dusuncelere kapilinca hamile kalarak ilahi bir mesaj oldugunu falan dusundum. Doktora da gidince ikiz ihtimali oldugunu, kesenin gelisiminin ileride oldugunu ancak kalp atisi icin daha sonra gidecegimizi ogrenince hepten saskin ne yapacagini bilemez bir durumdaydim.
Bunu ogreneli 1 haftayi biraz gecti. Ilk 3-5 gun notr kaldim. Esimse ne karar verirsem vereyim yanimda olacagini boyle bir kararda kendisinin asla etkisinin olmayacagini soyledi. Bense artik karar asamasini coktan gectigimizi olusmus bir canli ve ciddi bir sebep yokken de aldiramayacagimi dusunerek herkese soyledim. Insanlar mutlu oldukca mutlu olurum zannediyordum ama 3 gundur her gun dakika agliyorum.
Ya bakamazsam? Ya bana yuk gibi gelirse? Milletin bebegi annesinin mutlulugunu hissederken benimki uzuntumu hissediyor diye de agliyorum. Bu yeterlilikte degil miyim, pisman olur muyum, hayatimi kisitladigi icin kotu davranir miyim diye dusunmekten kafayi yedim.
3 gundur esime ben cok kararsizim ve iyi degilim diyorum. O cocuk istemeyen adam kac gundur butun evin isini yapiyor, hava alalim diye bir yerlere goturuyor, eglenceli olacak, guzel olacak, evet benim de tercih ettigim bir sey degildi ama artik olmus zevk almaya bakacagiz, dunyaya iyi bir insan birakmak istiyorum, bizim gibi dusunceler cogalmali gibi seyler soyluyor. Onun tek derdi maddi olarak yetememek ve saglik problemi olursa uzuntuden guclu duramayacak olmasiymis. Bu sebeplerle cocuk istemiyormus. Benimkiyse tamamen bencillik. Anlamadigi ben daha yetistirme kismina gelemedim bile. Dogunca ya emzirmek istemezsem gibi bir suru takintilarim olustu. Artik buhun de mutsuz gorunce beni bana ne bicim kadinsin bu konularda bir erkegin sana telkin vermesi cok mantiksiz, o bebek dogunca yuzune tukurecek gibi seyler soylemeye basladi. Gecen gun de daha bos minicik bir kesenin gorundugu ilk ultrason kagidini atmistim. Sonucta bebek ultrasonu falan degil. Onu copten bulup bana ruhsuz duygusuz sen nasil atarsin diye bir suru laf saydi. Planli bir bebek olmadi ama bu kadar da degil diyerek aldi ve sakladi. Yani su an esim beni cok sasirtiyor, bense igrenc bir mahlukmusum gibi hissediyorum.

Bir de internetten acaba anne olmaktan pisman olan var midir diye baktim bir suru manasiz yazi okudum ve daha da korktum. Gercekten anne olmaktan sikilan, kacip giden, cocuguna kotu davranan anneler varmis. Ya bende de bu annelik duygusu olusmazsa?

Yakinda psikologa da gitmeyi dusunuyorum ama bilmiyorum biraz tokat atilmasina mi ihtiyacim var yoksa birinin omuzunda aglamaya mi. Kizip dovseniz mi yoksa bunlar bormal her sey guzel olacak mi deseniz inanin bilmiyorum.

Ben iyi bir anne olacağinizi düşünüyorum bu kadar ince detay düşündüğünüze göre ilgili olacaksınızdır:) kendimden örnek verecek olursam çok istememe kaç yil bekleyip olmamasına rağmen hamile kaldığımı öğrenince hüzün kapladi heryerimi eşimden bile soğudum bi ara,kabullenemedim anneme ben hazır değilmişim falanda demiştim nitekim doğdu kızım doğurduğum zamanki düşüncelerimle hamilelikteki farklıydı. Şu andada sevgisi benim için paha biçilemez.Ama hamilelikten ötürü zor bir lohusalık geçirdim size tavsiyem psikolojik destek almanız ayrica Ultrason kağitlarinin hiçbirinide atamadim ben de

AdAm_OLaCaK_KIZ · 29 Nisan 2018

Mükemmel olmak zorunda da değilsin ben ne zaman kasıntılığı bıraktım o zaman oğlum da ben de rahat ettik, düzeni olsun diye uyku saatini 1 dk geçse stres oluyodum çocuk hepten mızmız oluyodu ya da yemek konusu, sanki acından ölecekmiş gibi davranıyodum, 4 yaşına girdi hala zayıf ama umrumda değil 2 senedir, evet benim çocuğum zayıf ve hep zayıf olacak muhtemelen, sağlıklı ve mutlu olması önemli

Spizella · 29 Nisan 2018

fitundgesund .!.:
Ehehehe:) çok iyiymiş sizin durum
Ben de ilk zamanlar teyzem diye seviyordum. Şimdi annem,kızım demek bile tuhaf geliyor. Direkt ismiyle sesleniyorum ya da boncuğum diyorum

Teyzem mi
Ona da alışırım elbet ama şimdiden kendime neden yükleneyim?
"Anne" şu an bana çok ağır bir sıfat gibi geliyor. Zamanla illaki o role bürüneceğim
Çok yükleniyolar kadınlara. Herkes cefakar olmak zorunda mı?
Annem bana hep "ben çocuklarım için yaşıyorum, sizlerden başka düşüncem yok, benim hayatım bitti artık" derdi. Bunu kötü anlamda söylemezdi, kendini böyle iyi hissediyordu. Ben de ona neden hayatın bitsin ki derdim. Ta o zamandan böyle olmam bi gün çocuğum olursa diye düşünmüştüm. Neden hayatım bitsin ya, beraber güzel bi hayat yaşayalım. O da benim hayatıma ortak olsun

Sismaniye .!.:
Ben de 20. Haftadan sonra cocugumu ozlemeye baslamistim. Ruyalarimda goruyordum.
Son 2 ay diger bebekleri gormek aglama sesleri bile heyecanlandiriyordu.
Ama oglum bir dogdu, kucagima verdiler. Ne asik oldum ne bir sey allahim dedim ben niye asik olmuyorum. Sanki komsunun cocugu verilmis gibi olmustum. 1 hafta sonra fln anca kendi cocugum oldugunu idrak edip sevgi buyutmeye basladim :)
Sterotipiklere bakmamak lazim. Herkes ayni seyleri hissetmiyor.
Ikincide zaten gebelikte de pek bisey hissetmedim . Dogunca da pat diye kucagima verilince alin sunu dedim ama bu sefer daha cabuk sevdim. Sevgi emek bence, zaman gectikce oyle derinlesiyor ki. Evlatlik alan anneler de boyle seviyorlar yavrularini iste.

:))))
İşte hep öyle dayatılmış. Annelik kutsal, annelik kadının içinde var falan. Valla içimde varsa da benim haberim yok, yeni öğrenicem :)

AdAm_OLaCaK_KIZ · 29 Nisan 2018

bişey daha söylicem ilk görüşte aşk kısmını ben de yaşamadım, planlıydı, deli gibi istenen bir bebekti ama gene de insan bu benim mi aman Allahım falan diyo,bence çoğu kadın bu duyguları yaşıyo ama toplumsal baskı nedeniyle itiraf edemiyo, çünkü biz kutsal anneyiz ne demek kakadan kusmuktan tiksinmek ne demek şikayet etmek

Koalina · 29 Nisan 2018

melekeda .!.:
Önceki konunuzda size çok kızmıştım. Şuan kendinizi daha iyi ifade ettiğinizi düşünüyorum. Aslında bu bencillik değil, tam tersine evlat sahibi olmanın ne kadar büyük bir sorumluluk olduğunun farkındasınız ve bu sizi korkutuyor. Her yeni şey böyle girmez mi hayatımıza? Okul, iş, evlilik... Kimse mükemmel değil ve siz de mükemmel anne olmak zorunda değilsiniz. Emzirmeyen binlerce kadın var veya işinden vazgeçmeyip dadı kreş tutan milyonlarca. Bu kötü birşey değil siz mutlu olmalısınız ki mutlu birey yetistirebilin.
Eşinizin de hevesi varmış çaktırmıyormuş gibi geldi alttan alttan
İşin güzel yanı bu fikre alışmak için önünüzde 8 ay var. Bi sakin olun ve akışina bırakın kendinizi.
Amaaa 9 -10 ay sonra da minik koalanin gazi var ne yapıcam konulari actiginizi simdiden görür gibiyim

O konu bambaska bir seydibaylar once acilmis ama hamilelik takvimini goren arkadaslar sormuslardi. Orada kisa bir konusma oldu. Ilk ogrenmem bile bir soktu benim. Adetim sadece 1 gun gecmisti ve suphelenecegim bir sey yoktu tamamen geyik olsun diye evde daha once aldigim gebelik testini kullandim. Kabak gibi cift cizgiyi gorunce sok olmustum. Daha yeni geldim ne ara hamile kalmis olabilirim diye dusundum. Esim testin bozuk olduguna karar verdi. Internetten bakinca kanser durumlarinda da olabilecegini ogrendim. Yakin zamanda bir kemik tumoru ameliyati olmustum, iyi huylu denmisti ama belki de kanserimdir diye dusundum. Yani oyle bir sok dusunun.
Esim zaten taniyamiyorum, cok tepki verecegini dusunmustum su an hamis hamis diye dolasiyor. Elbise alacakmis ay ay fotograflarimi cekecekmis gibi isin geyiginde.

Spizella .!.:
İnsan bence emek verdikçe emek verdiği şeyi seviyor.
İlk papağanını hatırla mesela, onu ilk aldığında bi yakınlık hissetmişsindir, için ısınmıştır. Ama zaman geçtikçe onunla yaşadıkça ona sevgin, bağlılığın oluşmuştur. Kuşum gece üşümesin diye alarm kurdum kalktım diyosun, işte aslında aynı mantık aslında. Ben de dünyanın en rahatına düşkün insanlarından biriyim, keyfim ne istiyorsa onu yaparım. Ama gecenin köründe kedim miyavlayıp tepeme dikildiğinde mamasının bittiğini miyavlama tonundan anlayıp kalkar ilgilenirim ve bundan rahatsız olmuyorum. Bi ara kedimde huy değişikliği oldu, tuvalete ben götürmeden gidip yapmıyordu. 2-3 ay her gün defalarca tuvalete götürdüm resmen wc eğitimi süreci atlattık. Başında bekliyordum. Geçen gün gözü incinmiş, damlalar, bakımlar içim gitti onun gözü sulandıkça.
İnsanlar hayvanla karşılaştırmamı belki yadırgıyordur ama bence farkı yok. Sevgi illaki oluşacak, çünkü sen ona emek vereceksin. Karşılığında onun sağlıklı, mutlu vs. olması seni motive edecek.
Sana bişey diyeyim mi;
Bizim sorunumuz fazla düşünmek, fazla bilinçlilik! Neredeyse tüm sonuçları, tüm başıma gelebilecekleri ben de ince ince düşündüğümden korkuya kapılıyordum. Şimdi biraz oluruna bırakmayı öğrendim. Bazı şeyler planları aşıyor, yaşanarak tecrübe edeceğiz.

Sanirim cok dusunmemek lazim. Olan olmus artik diye dusunemedim henuz ama bir sure sonra alisirim umuyorum. Neyse ki bir adim onumdesin )

Koalina · 29 Nisan 2018

AdAm_OLaCaK_KIZ .!.:
Mükemmel olmak zorunda da değilsin ben ne zaman kasıntılığı bıraktım o zaman oğlum da ben de rahat ettik, düzeni olsun diye uyku saatini 1 dk geçse stres oluyodum çocuk hepten mızmız oluyodu ya da yemek konusu, sanki acından ölecekmiş gibi davranıyodum, 4 yaşına girdi hala zayıf ama umrumda değil 2 senedir, evet benim çocuğum zayıf ve hep zayıf olacak muhtemelen, sağlıklı ve mutlu olması önemli

Allahim su an 4 yas bana o kadar kocaman geliyo ki
Ben muhtemelen cok kasarim baslarda cunku ailem de olmayacak yanimda. Kaynanayla da nereye kadar? Sonra baslasin bakici bulma derdi.
Cok yorucu

prettywoman89 · 29 Nisan 2018

Bence çevremizde o kadar çok uzman ve akıl veren var ki, içimizden gelen duygular bize garip geliyor, her anne fabrikadan çıkmış gibi aynı olamaz. Kimi aşırı korumacı olur, kimisi özgür olsun ayakları üstünde dursun der, kimi başarılı olsun ister, kimi mutlu olsun ister ki bence Allah da herkese de bakabileceği bir evlat verir. Evladın da insan için bir imtihan bir tekamül olduğunu düşünüyorum. Çok isteyerek ve severek hamile kaldım ilk yavruma, ama büyütürken yaşadığım zorluklar hep acaba dedirtti bana, alerjik bir bebekti, diş çıkarma dönemini, 2 yaş sendromunu zor atlattık, konuşma konusunda geriden geldi. Eleştiren çok oldu, kendi kendimi beğenmediğim de çok oldu, annemin neler çektiğini düşünüp ağladığım çok oldu ama ne olursa olsun evladım anne deyip sarıldığında o kadar mutluyum ki, ben mükemmel anne değilim olamayacağım ama evladımın en güvendiği en sevdiği kişiyim şuanda, bu sevgiyi anlatmak çok mümkün değil çünkü onlar farklı seviyorlar, sanki o göbek bağını kesmemişler gibi geliyor bana. İkinci çocuğum yakında doğacak ve plansız, belki de bu sebepten hastane kontrollerine bile doğru dürüst gidemedim, ama onu da çok seveceğimi biliyorum. Henüz doğmadan görmeden sevmek zor, heyecan olabilir merak olabilir ama kucağınıza aldığınızda size gülümsediğinde, uyurken onu izlediğinizde minicik ellerine baktığınızda anne olduğunuzu hissedeceksiniz. Bence o zamana kadar sağlığınıza özen gösterin, bebek bakımıyla ilgili kitaplar okuyun, negatif düşünceler hormonlarla da alakalı bence, ben de ilk aylarda çok depresiftim sonradan düzeliyor insan özellikle karnı büyüdükçe tekmeleri hissettikçe :) Allah sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin.

AdAm_OLaCaK_KIZ · 29 Nisan 2018

Koalina .!.:
Allahim su an 4 yas bana o kadar kocaman geliyo ki
Ben muhtemelen cok kasarim baslarda cunku ailem de olmayacak yanimda. Kaynanayla da nereye kadar? Sonra baslasin bakici bulma derdi.
Cok yorucu

o günler gelsin onlar hakkında da konuşuruz sağlıkla gelsin inşallah
zaman o kadar çabuk geçiyo ki

nobahari · 29 Nisan 2018

Spizella .!.:
Teyzem mi
Ona da alışırım elbet ama şimdiden kendime neden yükleneyim?
"Anne" şu an bana çok ağır bir sıfat gibi geliyor. Zamanla illaki o role bürüneceğim
Çok yükleniyolar kadınlara. Herkes cefakar olmak zorunda mı?
Annem bana hep "ben çocuklarım için yaşıyorum, sizlerden başka düşüncem yok, benim hayatım bitti artık" derdi. Bunu kötü anlamda söylemezdi, kendini böyle iyi hissediyordu. Ben de ona neden hayatın bitsin ki derdim. Ta o zamandan böyle olmam bi gün çocuğum olursa diye düşünmüştüm. Neden hayatım bitsin ya, beraber güzel bi hayat yaşayalım. O da benim hayatıma ortak olsun

:))))
İşte hep öyle dayatılmış. Annelik kutsal, annelik kadının içinde var falan. Valla içimde varsa da benim haberim yok, yeni öğrenicem :)

Çok isabetli düşünüyorsunuz
Gerçekten çok fazla anlam ve yük yükleniyor anneliğe,annelere.

bizde de benim eşim o modda bana da onu dayatıyor yapmak istediğim o kadar çok şeye ket vurup,engel oluyor ki..aslında işimizi zorlaştıran başta eş sonra yakın çevre:/
“Anne dediğin saçını süpürge yapar” bunu sözlü olarak eşimden duyunca nasıl kendimi kötü hissetmiştim:/ hayır ben öyle olmak istemiyorum..
Ben de annelik konusunda çok cool olacağımı düşünürdüm ama hem bebeğim hem eşim müsade etmedi şu ana kadar
Şimdi şimdi sırtıma takıp parklarda,dışarlarda insanlara laf atarak geziyoruz,alışveriş yapıyoruz.
Arkadaş olduk resmen boncuğumla

November 22 · 29 Nisan 2018

Siz iyi bir anne olabilir miyimden çok hayatınızın kisitlanacak olmasi konusunda tedirginsiniz aslinda. En az 2 yil sekteye ugrayacaksiniz eskisi gibi gezemeyecek esinizle vakit geciremeyeceksiniz. Evden çıkarken basinizi alip gidebilirken şimdi cocuga gore biryere cikacak ya da onuemanet edebilecek guvenli bir kol arayacaksiniz. Hayatınız eskisi gibi olmayacak belki buna da ağlayacaksınız . Ama inanin yaradılışınız evlat icin sahane yaratılmış . Onu gorunce dunya duracak kokusunu alınca uyurken özleyeceksiniz. Uykusuzluga nasil dayanacağını ogreneceksiniz. Ilk anne deyisinde ilk adiminda ilk içten gülümsemesinde biteceksiniz . Siz ne kadat sakin bir anne olursaniz içinizde o kadar mutlu büyüyecek gerginliginiz yansir ona. Evlat sahibi olamayan vs üzerinden girmeyeceğim konuya. Kim ne derse desin cocuk sahibi olmadan bunu anlamaniz imkansız annelik kadının ruhunda var.Anne olmayanlar aksini iddia edebilir yeri gelir ac bir kedi icin dahi gonul titrerken kendi evladin icin dunyayi yikar yeniden insa edersin

AdAm_OLaCaK_KIZ · 29 Nisan 2018

Dün arkadaşımın bebeğinin 40 mevlüdü vardı 4 yaşında çocuk annesiyim 40 günlük bebeği tutamadım benimki de bu kadar mıydı nasıl tuttum nasıl baktım dedim içimden, gelin kızımızda 5 aylık hamile o da alamadı kucağına çok minik diye, ama doğunca kendi bebeğine çok güzel bakacak eminim...anneme geçen gün 2.yi istiyorum kısmetse dedim, sezeryan sonrası ayağa kalkarken bir daha çocuk mu tövbe çok zormuş diyodun ne oldu dedi, kadınlar zorluklara karşı fazlasıyla dirençli ve Allah unutturuyo demek ki

GCA · 29 Nisan 2018

Gayet isteyerek bebek sahibi oldum. Ama hamile olduğumu öğrendiğim an annelik duygusu filan gelmedi. Her insanın duygusal yapısı birbirinden farklıdır. Siz istemediğiniz için bu şekilde tepki vermeniz gayet doğal. Kalp atışlarını duymak beni çok etkilemişti. Bence fazla düşünmeden akışına bırakın. Eminim taşlar yerine oturacak ve siz çok iyi bir anne olacaksınız. Toplumun dayattığı kalıplardan uzak, kendi doğrularıyla mutlu bir evlat yetiştireceğinize hiç şüphem yok.

xyzt-5544 · 29 Nisan 2018

Koalina .!.:
Benim de etrafimda herkes cok mutlu hamilelik gecirdi. Herkes isteyerek hamile kaldi kimisi cok bekledi ve tup bebek surecine girdi turlu acilar cekti.
Benimkinin sanssizligi da benimki gibi bir annesi olmasi, bir gun cocuk sahibi olmaya karar verirsem hamileykeb surekli onunla konusacagimi, klasik muzik dinletecegimi, ne kadar sevecegimi soyleyecegimi falan zannediyordum. Simdi ise yokmus gibi.
Umuyorum her sey dediginiz gibi olur... Cok isterim buraya oyle mujdeli bir konu acmayi.

Konuyu bu yorumunuza kadar okudum. Başka bir ayrıntı verdiyseniz bilemiyorum ama şöyle söyleyeyim, isteyerek hamile kaldım. 33 yaşındayım, 1.5 senelik evliyim.
Denemeye başladığımızın 3. ayında hamile kaldım ki o 3 ayda acaba olmayacak mı diye endişe bile yaşadım. Ona rağmen şu an yaşadığınız endişeleri yaşıyorum çünkü aynı sizin gibi rahat bir insanım. Eşim de öyle olunca aç da olsak yemek yapmadığımız zamanlar olurdu, haftasonları saat 1-2ye kadar yataktan çıkmaz, o saatten sonra dışarıda kahvaltı eder gezer dolaşır gece eve dönerdik. Şimdi tüm bunları tekrar yapamayacak olmak bazen beni de kötü hissettiriyor ne yalan söyleyim. Özellikle bulantılı geçirdiğim şu dönemde neden çocuk istedik ki diye sorguladığım bile oluyor.
Karnımdaki bebekle tek konuşmam “nolur bugün midemi bulandırma da rahat bir gün geçireyim” şeklinde oluyor, sanki beni anlıyormuş gibi:) kitap okuyamıyorum doğru düzgün, dikkatimi toplayamıyorum. Annemler tatil yerine gittiler, beni hamileyim ilk aylar riskli diye götürmediler küstüm onlara oturup ağladım. Vs vs. Bir sürü örnek sayarım.
Çok uzattım, özür dilerim. Kısacası rahatına düşkün olan bizler ister planlı ister plansız hamilelikte bu duyguları yaşıyoruz demek ki. Şu saatten sonra sorun yaratmak yerine sanırım çözüm odaklı olmamız lazım. Çözüm de kabullenip en azından doğuma kadar onu sağlıklı bir şekilde büyütmekten geçiyor. Ondan sonrasını bilemeyiz, yaşayıp göreceğiz :)

Dumanikara · 29 Nisan 2018

Aslinda forumda ne kadar cok annelgie hazir olmayan bayan varmis.

Bence bizim nesil rahatina duskun yetistirildik. Onun korkuları var. Ama eminim hepimiz cok bilincli akli basinda anneler olacagiz.

Meraklimaydonoz · 29 Nisan 2018

Bu zamana kadar çocuk düşünmediğiniz için tam tersini yaşamayı hayal bile etmediniz ve nasıl hissedeceğiniz bile bilemiyorsunuz şuan. Ama ben şunu hissediyorum sizden çok iyi bir anne olur.

burcubahar0635 · 29 Nisan 2018

Öncelikle hayırlı olsun...
Seninle birebir düşüncelere sahip biri olarak ben de geçen sene hamile kaldım kazara.Ve şimdi oğluşum 6,5 aylık oldu.Bu duygular çok çok normal bu hisler senin sorumluluk sahibi bi insan olmandan kaynaklanıyor.Yoksa allah rızkını verir diyip gelişi güzel doğuran milyonlarca tip var.

Ben şahsen daha önce doğurmadığıma çok pişman oldum.Onu öyle çok seviyosun ki ondan önce neden var olduğunu hayattaki amacım neydi falan diye sorguluyosun.

Bence bi insanın bebeğini sevmemesi ve reddetmesi için korkunç bi eş, kötü bi evlilik ve ev hayatı, kötü bi sosyal çevre, hayata birikmiş kızgınlık nefret, psikolojik maddi sorunlar, çok zorlu problemli bi bebek gibi birçok karışımın aynı anda olması gerekiyor.

Her anlamda ortalama bir hayat süren insanların bebeğini sevmemesi ve alışamaması mümkün değil bence.

AylanMcora · 29 Nisan 2018

Çok klasik olacak ama hele bir kucağına al o zaman görürsün :)

Spizella · 29 Nisan 2018

Koalina .!.:
Allahim su an 4 yas bana o kadar kocaman geliyo ki
Ben muhtemelen cok kasarim baslarda cunku ailem de olmayacak yanimda. Kaynanayla da nereye kadar? Sonra baslasin bakici bulma derdi.
Cok yorucu

Benim anne ve kayınvalide de yok düşünsene.
(Allahım ben neyime güvendim?)
Doğum izninden sonra bulcam bi bakıcı
2 yaşına gelince de kreş falan olacak muhtemelen

cesmi_naz .!.:
Konuyu bu yorumunuza kadar okudum. Başka bir ayrıntı verdiyseniz bilemiyorum ama şöyle söyleyeyim, isteyerek hamile kaldım. 33 yaşındayım, 1.5 senelik evliyim.
Denemeye başladığımızın 3. ayında hamile kaldım ki o 3 ayda acaba olmayacak mı diye endişe bile yaşadım. Ona rağmen şu an yaşadığınız endişeleri yaşıyorum çünkü aynı sizin gibi rahat bir insanım. Eşim de öyle olunca aç da olsak yemek yapmadığımız zamanlar olurdu, haftasonları saat 1-2ye kadar yataktan çıkmaz, o saatten sonra dışarıda kahvaltı eder gezer dolaşır gece eve dönerdik. Şimdi tüm bunları tekrar yapamayacak olmak bazen beni de kötü hissettiriyor ne yalan söyleyim. Özellikle bulantılı geçirdiğim şu dönemde neden çocuk istedik ki diye sorguladığım bile oluyor.
Karnımdaki bebekle tek konuşmam “nolur bugün midemi bulandırma da rahat bir gün geçireyim” şeklinde oluyor, sanki beni anlıyormuş gibi:) kitap okuyamıyorum doğru düzgün, dikkatimi toplayamıyorum. Annemler tatil yerine gittiler, beni hamileyim ilk aylar riskli diye götürmediler küstüm onlara oturup ağladım. Vs vs. Bir sürü örnek sayarım.
Çok uzattım, özür dilerim. Kısacası rahatına düşkün olan bizler ister planlı ister plansız hamilelikte bu duyguları yaşıyoruz demek ki. Şu saatten sonra sorun yaratmak yerine sanırım çözüm odaklı olmamız lazım. Çözüm de kabullenip en azından doğuma kadar onu sağlıklı bir şekilde büyütmekten geçiyor. Ondan sonrasını bilemeyiz, yaşayıp göreceğiz :)

11 e gel hemen
11. Haftada artık sadece sabahları kusmam oluyor (ve evet buna şükrediyorum, çok mutluyum)
Belki sende de öyle olur
5-10 haftalar arası benim de tek yakarışım nolur yeter bugün artık bulanmasın lütfennnnnn şeklindeydi.
İnsan hayatı sorguluyor gerçekten :)

AdAm_OLaCaK_KIZ · 29 Nisan 2018

Dumanikara .!.:
Aslinda forumda ne kadar cok annelgie hazir olmayan bayan varmis.

Bence bizim nesil rahatina duskun yetistirildik. Onun korkuları var. Ama eminim hepimiz cok bilincli akli
basinda anneler olacagiz.

Bence sıkıntı bizim nesil fazla okuyo netten bakıyoruz kitaplar okuyoruz işin teori kısmına o kadar takılmışız ki proje gibi oldu çocuklar bence biraz annelerimizin yöntemleriyle harmanlamamız gerek,o bebe sümüğünü kolunada silecek domates ekmekle parkta da oynayacak vitrin süsü gibi çocuk yetiştiriyoruz,boşa çok para harcıyoruz bi kere bebek mevlüdü diş buğdayı yok baby shower 6 aylık kınası...bunlar hep magnet hediye pasta bilmem ne özetle para yani

Herkesin çocuğu prens prenses koalina öğretmen daha iyi bilir bu sendroma yakalanmış ana babaları, acilen geleneksel kalıplara yaklaşmamız gerek

burcubahar0635 · 29 Nisan 2018

Hıı bu arada evet o rahat hayat tamamen bitecek hamileliğin tadını çıkar çok arayacaksın.Ama işte onun sevgisi öyle büyük ki gözüne gelmeyecek onun için vazgeçtiklerin.Çünkü hiçbişeyden almadığın keyfi ondan alacaksın.

Anneligi Beceremedim Diyen Var Mi ?

Ela'M...

...Kararlı itaatsizlik...

Realist

...Kararlı itaatsizlik...

Nirvana

Nirvana

Popüler Üye

...Kararlı itaatsizlik...

Popüler Üye

Her insan, yapmadığı tüm iyiliklerden suçludur.

...Kararlı itaatsizlik...

Guru

-❤️-

Popüler Üye

Aktif Üye

what u get is what u give

Popüler Üye

Realist

...Kararlı itaatsizlik...

what u get is what u give

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency