anneligi haketmiyorum beceremiyorum

Off niye böyle şeyler yazıp insanı daha çok geriyorsunuz? Allah ona çocuk vermiş ya sinirlenemez,daralamaz sanki. Anne o çünkü insan değil.

bigunmutlaka bigunmutlaka lütfen böyle yorumlara takılma. Ne yaşadığını az çok tahmin edebiliyorum. Söyleyebileceğim tek şey; gergin anne = mızmız çocuklar. Yardım al, gerginliğini at ve gör bak çocukların nasıl değişiyor. Üzme kendini robot değiliz hiç birimiz.
Dikkat ederseniz konu sahibi bu yaşam tarzı bana hitap etmiyor diyor.kendine daha uygun bir yaşam seçebilirdi.
 
acilen bi yardım almanız şart bence. bakın çalışan bi anneyim ben de. 5.5 yasında kızım 2 yasında oglum var. ikisi de yaramaz cocuklar hele ki oglum düz duvara tırmanan cinsten.sürekli kavga halindeler.evi her daim derli toplu tutmam gerek. aksam 7 de eve geliyorum. eşim de yardım etmez ve biraz da dagınıktır. sabah erkenden kalkıp en az 2 çeşit yemek yapmak zorundayım. oglum hala geceleri en az 2 kere kalkar ve aglar....bu kadarı da yeter sanırım... siz bana göre daha iyi durumdasınız ama dedigim gibi psikolojiniz bozulmus bence.
 
öncelikle psıkolojınızi anlıyorum cocuk bakmak kolay degil ama bıde soyle dusunun bir sürü insan cocuk sahibi olmak istiyor.ben suan calısıyorum kızım 1.5yasında benım annem ve kv bakıyo ama ben kendım bakmak istıyorum durumumuz fena degil ama calısmazsam bırıkım olmasmıs bır takım olaylar yasadık ve ben cocugumu deli gibi özlüyorum ne anneme ne kv cocuguma nasıl davranılmasında bır kac bılgı versem sen bızden ıyımı bılceksın tepkısıyle karsılasıyorum tabıkı onlardan ıyı bılcem dıye bırsey yok ama bende anneyım 9 ay karnımda tasıdım kızım için tek kelıme konusamaz oldum sen bıde benı dusun hergun aglayarak işe gelıyorum kımsenın umrunda degıl.bence bıran once kendını topla cocuklarına esıne hayata sarıl hayat cok kısa kendıne dert arama bunlar olmasa ınan baska dert olur oyuzden toparla kendını ben yıne sukredıyorum gozum arkada degıl saglıgı yerınde dıyorum cok sukur bende calısıyorum ve hıç bırseye yetısemıyorum ama bak en azından calısmayı bırakabılmıssın kocan arkanda ve sana evını gecındırıyo bende oda yok hem calıs hem sorumluluklarını yerıne getır ıstenıyor vallahı oldugu kadar zorlamıyorum kendımı cunku oyle bır gucum yok heryere herseye yetısemem ben calıstıgım halde esım bana yardım etmıyor gercekten bıraz sabret hayatta kolay hıç bısey yok baska caremızde yok sarıl cocuklarna öp kokla onları ben heran yanında olmıyorum sarılamıyorum koklayamıyorum hiç bısey bana ondan ustun gelmıyor bende destek aldım psıkolojık olarak ama ınsan ıstemesse oda fayda etmıyo sende farkındasın aslında herseyın kendıne ıyı gelecek tek sey yıne kendınde saklı aslında.
 
zaten arkadaşlar yazmış kötü bir anne olsaydınız buraya bu konuyu bile açmazdınız diye çok haklılar.bazen daraldığımız anlar olur hepimiz yaşayabiliriz bunu. belki bir psikoloğa gidebilirsiniz.

bazen toplum baskısından bazen de öyle olması gerektiğini sandığımız için anne olabiliyoruz bize hiç uymayan roller edinebiliyoruz yaşam içerisinde sanırım sizinki de öyle birşey.ancak anne olmuşsunuz hatta 2 çıocuğunuz var önce kendiniz sonra onlar için toparlanmanız şart.
 
Hemen elestiriye hazir olup topa tutacak arkadaslar bi dursun ciddi bi bunalimda oldugumu belirtiyim basta biraz empati kurmanizi rica ediyorum saglikli dusunemiyorum kucuk bebegim oldugu icin bi pskiyatirdan yardim alicam ama firsatim yok
Ben 7 yillik evliyim esimle severek evlendim cok zorluklar cektik hep yaninda oldum ve bu sene devlet memuru oldu ailemde ev verdi derken hayatimiz iyice duzene girdi 6 yasinda ve 10 aylik 2 kizim var bebekle ilgilendigim icin calismiyorum fakat yapamiyorum erken yasta anne oldum ilk gece hamile kalmistim kizima derken cocugun hic bana gore olmadigini cok gergin cok stresli bi kadin oldugumu anladim ve asla 2.cocugu istemedim kizimi cok seviyorum yanlis anlasilmasin ama sorumluluk beni kasiyor mesela en basit kizim hala lazimliga kaka yapiyo gunde 3 kere kaka dokmek beni sinir ediyor kucuk kizim nerdeyse yasina gircek her gece 5 kere uyaniyorum ve aglama krizine giriyorum ek besin hala almiyo tam 10 ay bitti beceremiyorum azimli deilim hirsli deilim becerikli hic deilim allah beni yeyim icim geziyim diye yaratmis cocuklariyla yapilan hic biseyden insan zevk almazmi ben almiyorum birlikte piknige gideriz burnumdan gelir herkes eglenir ben onlari avuturum cok bunalinca esim saolsun ilgileniyo aksamdan aksama oynuyo uyutuyo yemegini yediriyo ama yetmiyoki aksama kadar yasamaktan beziyorum bildigin olmek istiyorum surekli mizik mizik agladikca duvarlara vurmaktan ellerim yara icinde vucudum yara dokuyo kaldiramiyorum evet bi ben deilim ama ben zayifim demekki idare edemiyorum esim diyoki sen cok bunaldin alisveris merkezine goturuyo cocuklarla zevk almiyorum istiyorumki sadece ikimiz olalim ha deki cocuklari annene filan birak o zamanda aklim hep onda kaliyo yine keyf almiyorum hayattan..ne onlarla oluyo ne onlarsiz
Ben anne olmak icin dogru kisi deilmisim bunu kizim dogunca anladim ve yillarca igneyle korundum ikinci kizima korunarak hamile kaldim aldirmak icin cok mucadele verdim esim israrla istedi ben yardimci olurum hep yaninda olurum dedi ha elinden geldigince oluyoda..ama sabah gidiyo aksam 7 de geliyo i geldigindede bitap dusmus oluyorum mizmiz bi bebek saat basi uyaniyo esimle paylasimimiz bile kalmadi o ilgi bekliyo oburu ilgi bekliyo...
Kac sene gecti kabullenemedim alisamadim basta dogum sonrasi depresyondur gecer dedim gecmedi bitmedi bak suan deli gibi bagriyo kucuk ve yo-rul-dum onlara kizip vicdan azabindan her gun olmekten yada onlara kizmamak icin kendime zarar vermekten...
Esime gelince sasiriyorum hayat dolu kizlariyla vakit gecirmeyi seviyo e nolcak haftada toplasan kac saat birlikte sonra kendine vakit ayirabiliyo hayalleri var gerceklestirmek istedigi idealleri var bende oldum olasi karamsar bakan bu bakis acisindan kurtulamuyorum gecligim gitti guzelligim gitti cevrem gitti cocuklu ailelerle cocuklu arkadaslarla vakit gecirmeyi sevmiyorum e hayat bekarligimdaki gibide olmuyo cocuklar varken ...
tek istegim kendilerini kurtarmalari ama bunu beklemeye sabrimda yok tek bildigim kendime gelmem gerek onlarin bana sevgime ilgime ihtiyaclari var benimsa takatim yok bezginlik yorgunluk mutsuzluk ele gecirmis beni..sagliklilar bin sukur hastada olabililerdi veya ben saglikliyim bin sukur elim ayagim tutuyo ac acikta deilim ama bunlari bilmek davrabislarima ruhuma yetmiyo haykirmak istiyorum Beni bana birakin dusun yakamdan demek istiyorum sonra kizim bi gulucuk atiyo dusuncelerimden utaniyorum acil psikolojik yardim alcam farkindayim durumun ama vaktim yok iste
Bu arada sunuda ekleyim ben hep boyleydim hep mutsuz hep dertkupu hep omur torpusu..bekardim mutsuzdum herkesi mutsuz ederdim iyi bi evlat olamadim iyi bi ogrenci olamadim iyi bi arkadas iyi bi anne hic biri icin dogru kisi deildim ben ask kadiniydim hep cok seven tutkulu ask la yetinen sorumlulugu gorunce kacan....esimin yada cocuklarimin tek sucu hayatlarinda benim olmam...allah islah etsin beni allah sabir versin iman guzelligi versin ne deyim yanlislarimi biliyorumda icraate dokup duzeltemiyorum
kesinlikle depresyondasın bi doktora git
 
Doktor yardimi alin acilen bence. Bir de cevrenizde destek olabilecek insanlardan yardim isteyin cocuklar konusunda. Aile, arkadas gibi. Kafanizi dinleyin biri cocuklara bakarken bir sure. Uzaklasin yani o ortamdan 1-2 saat bile olsa. Bana haliniz hic normal gelmedi, ya kendinize ya cocuklariniza zarar verebilirsiniz boyle giderse.
 
bence hem sinirlerin,hem bedenin için vitamin takviyesi alman.
bazı insanlarda genetiksel olarak B vitaminleri eksik oluyor.
ve bu depresyona sürüklüyor insanı.
sürekli mutsuzluk vücudundaki bir maddenin eksikliğinden olabilir.

evleninceye kadar fazla sorumluluk almayışın bunalıma sokmuş haliyle.
insan her şeye yaşayarak yavaş yavaş hazırlanıyor.

birden hayatın bütün yükü çökmüş omuzlarına.

küçük kızın açlıktan uyumuyor olabilir.
gece yatmadan hazır kaşık mamalarından verirsen gece tok tutar.

büyüğün wc olayının sorumlusu sensin.
onun başka türlü yapamaycağına inanmış ve çözüm olarak görmüşsün.
iyice alışınca sarpa sarmış haliyle.

küçük,kendine yetmeyen çocuklar her anneyi bunalıma souyor emin ol.

önce bedenini güçlendir.
bebeğin biraz büyüyünce de psikolojik destek al.
 
waayyyy enteresan bir konu. ahhh ahhh allah bazen yanlış insanlara yanlış şeyler lütfediyo
waayysss konu enteresan saldırılara hazır olun.

bu iki yorumu da yapan aynı kişi önce konuyu açana bir güzel saldırmış sonra da saldırılara hazır olun yazmış,sen varken başkasına gerek yok korkma.

sen psikolojik danışmandın dimi :KK53:
 
Sevgili konu sahibi, öncelikle evliyim ama çocuğum yok.

Belki çocuk sahibi olanlar başka pencereden bakabilirler ama düşündüklerimi yazmak istedim. 20 yaşında çok erken bebek sahibi olmuşsun. Kendini tanımadan, istediklerini yapamadan. Bu da seni çok zorlamış. Sonra yeni bir bebek sürecin başa dönmesi. Çok yıpratıcı.

Genelde etrafta gördüğüm en çok bebek isteyen, buna psikolojik olarak hazır anneler bile sağlam sarsıntılar geçiriyorlar. Kendini yalnız ya da suçlu hissetme. Senin de kendine ait zamanlara ihtiyacın var. Bunları yarat elinden geldiğince. Her gün kendine ait 1 saatin olsun. Bu bebeklerinden zaman çalmak değil, aksine senin psikolojine daha iyi geleceğinden yararlı olacaktır.

İster kitap oku, ister bakım yap, istersen yat dinlen. Bu bir saati çocuklar babalarıyla geçirebilirler, müsait değilse çocuklarla ilgilenmesine güvendiğin bir tanıdığın yapabilir ufak bir ücret karşılığı. Onlar da enerji atarlar sen de enerji toplarsın.

Uzman yardımı da alman gerekli mutlaka. Sen iyi hem de öz eleştiri yapabilen bir annesin.
 
bu iki yorumu da yapan aynı kişi önce konuyu açana bir güzel saldırmış sonra da saldırılara hazır olun yazmış,sen varken başkasına gerek yok korkma.

sen psikolojik danışmandın dimi :KK53:
O mesajlar acik acik diger uyeleri saldiriya davet etmek oluyor. "Bak saldirmamiz lazim ha, bu konu saldirilasi bir konu. 'hazir ol' dedim ben, bekleyebilir yani". pff :KK14: Ama kimse yememis :)

Birileri cocuk sahibi olamiyor, birilerinin baska bir seyi eksik kaliyor diye cocugu varken halinden sikayet edeni dovmemiz lazim tabii.
 
bu iki yorumu da yapan aynı kişi önce konuyu açana bir güzel saldırmış sonra da saldırılara hazır olun yazmış,sen varken başkasına gerek yok korkma.

sen psikolojik danışmandın dimi :KK53:
ilk mesaj gitmedi samnıştım tel den yazıyorum ondan.saldırının ne olduğunu son konumdan biliyorum bu saldırı değil uyarı. Evett öyleyim :))
 
Konu sahibinini çocuğu yaparken psikolojisi bozuk değilmiy miş buda eleştirenlere gelsin lütfen 2 dakikalık zevk uğruna çocuk yapan sonrada bana göre değil yaşam tarzım değil diyen konu sahibini koruyanlara gelsin yorumum lütfen annelik özveri ister...
 
O mesajlar acik acik diger uyeleri saldiriya davet etmek oluyor. "Bak saldirmamiz lazim ha, bu konu saldirilasi bir konu. 'hazir ol' dedim ben, bekleyebilir yani". pff :KK14: Ama kimse yememis :)

Birileri cocuk sahibi olamiyor, birilerinin baska bir seyi eksik kaliyor diye cocugu varken halinden sikayet edeni dovmemiz lazim tabii.

sevde bir de şu var konu sahibi zaten anne olmuş çocuklarını rahmine geri gönder diyemeyeceğimize göre ıykk anneye bak demek mi mantıklı yoksa çözüm sunmak mı?
 
ilk mesaj gitmedi samnıştım tel den yazıyorum ondan.saldırının ne olduğunu son konumdan biliyorum bu saldırı değil uyarı. Evett öyleyim :))

yoo senin konunda sen hepsini hak etmiştin.başka bir konuda gelinlik soran birine o kiloyla nasıl koca buldun yazan biri her saldırıya açık olmalı değil mi?

biz burada kadıncağıza psikoloğa,danışmana git diyoruz ama İnşallah senin gibi yargılayanlara denk gelmez.

neyse.banlanmadan kaçayım.
 
O mesajlar acik acik diger uyeleri saldiriya davet etmek oluyor. "Bak saldirmamiz lazim ha, bu konu saldirilasi bir konu. 'hazir ol' dedim ben, bekleyebilir yani". pff :KK14: Ama kimse yememis :)

Birileri cocuk sahibi olamiyor, birilerinin baska bir seyi eksik kaliyor diye cocugu varken halinden sikayet edeni dovmemiz lazim tabii.
Cocuğu olsuğu için mutsuz değil ki asıl sorun konu sahibinin son paragrafında
 
sevde bir de şu var konu sahibi zaten anne olmuş çocuklarını rahmine geri gönder diyemeyeceğimize göre ıykk anneye bak demek mi mantıklı yoksa çözüm sunmak mı?
Cozum sunmak tabii yani, haklisin. Saldirmakla veya fos "sukret" demekle yardim olmuyor. Bu kadinin somut bir sekilde psikolojik yardima ihtiyaci var apacik.
 
bebeğin 10 aylık olmuş devlet memurusun bir bakıcı tutup işe dönme zamanın gelmiş bu seni daha gevşetecektir bu arada psikiyatrik ya da psikolojik yardım da alacağım diyorsun zaten..tez zamanda bu mübarek cuma gününde inşallah psikolojin düzelir diye dua edeytim ben..
 
Back
X