anneligi haketmiyorum beceremiyorum

Hemen elestiriye hazir olup topa tutacak arkadaslar bi dursun ciddi bi bunalimda oldugumu belirtiyim basta biraz empati kurmanizi rica ediyorum saglikli dusunemiyorum kucuk bebegim oldugu icin bi pskiyatirdan yardim alicam ama firsatim yok
Ben 7 yillik evliyim esimle severek evlendim cok zorluklar cektik hep yaninda oldum ve bu sene devlet memuru oldu ailemde ev verdi derken hayatimiz iyice duzene girdi 6 yasinda ve 10 aylik 2 kizim var bebekle ilgilendigim icin calismiyorum fakat yapamiyorum erken yasta anne oldum ilk gece hamile kalmistim kizima derken cocugun hic bana gore olmadigini cok gergin cok stresli bi kadin oldugumu anladim ve asla 2.cocugu istemedim kizimi cok seviyorum yanlis anlasilmasin ama sorumluluk beni kasiyor mesela en basit kizim hala lazimliga kaka yapiyo gunde 3 kere kaka dokmek beni sinir ediyor kucuk kizim nerdeyse yasina gircek her gece 5 kere uyaniyorum ve aglama krizine giriyorum ek besin hala almiyo tam 10 ay bitti beceremiyorum azimli deilim hirsli deilim becerikli hic deilim allah beni yeyim icim geziyim diye yaratmis cocuklariyla yapilan hic biseyden insan zevk almazmi ben almiyorum birlikte piknige gideriz burnumdan gelir herkes eglenir ben onlari avuturum cok bunalinca esim saolsun ilgileniyo aksamdan aksama oynuyo uyutuyo yemegini yediriyo ama yetmiyoki aksama kadar yasamaktan beziyorum bildigin olmek istiyorum surekli mizik mizik agladikca duvarlara vurmaktan ellerim yara icinde vucudum yara dokuyo kaldiramiyorum evet bi ben deilim ama ben zayifim demekki idare edemiyorum esim diyoki sen cok bunaldin alisveris merkezine goturuyo cocuklarla zevk almiyorum istiyorumki sadece ikimiz olalim ha deki cocuklari annene filan birak o zamanda aklim hep onda kaliyo yine keyf almiyorum hayattan..ne onlarla oluyo ne onlarsiz
Ben anne olmak icin dogru kisi deilmisim bunu kizim dogunca anladim ve yillarca igneyle korundum ikinci kizima korunarak hamile kaldim aldirmak icin cok mucadele verdim esim israrla istedi ben yardimci olurum hep yaninda olurum dedi ha elinden geldigince oluyoda..ama sabah gidiyo aksam 7 de geliyo i geldigindede bitap dusmus oluyorum mizmiz bi bebek saat basi uyaniyo esimle paylasimimiz bile kalmadi o ilgi bekliyo oburu ilgi bekliyo...
Kac sene gecti kabullenemedim alisamadim basta dogum sonrasi depresyondur gecer dedim gecmedi bitmedi bak suan deli gibi bagriyo kucuk ve yo-rul-dum onlara kizip vicdan azabindan her gun olmekten yada onlara kizmamak icin kendime zarar vermekten...
Esime gelince sasiriyorum hayat dolu kizlariyla vakit gecirmeyi seviyo e nolcak haftada toplasan kac saat birlikte sonra kendine vakit ayirabiliyo hayalleri var gerceklestirmek istedigi idealleri var bende oldum olasi karamsar bakan bu bakis acisindan kurtulamuyorum gecligim gitti guzelligim gitti cevrem gitti cocuklu ailelerle cocuklu arkadaslarla vakit gecirmeyi sevmiyorum e hayat bekarligimdaki gibide olmuyo cocuklar varken ...
tek istegim kendilerini kurtarmalari ama bunu beklemeye sabrimda yok tek bildigim kendime gelmem gerek onlarin bana sevgime ilgime ihtiyaclari var benimsa takatim yok bezginlik yorgunluk mutsuzluk ele gecirmis beni..sagliklilar bin sukur hastada olabililerdi veya ben saglikliyim bin sukur elim ayagim tutuyo ac acikta deilim ama bunlari bilmek davrabislarima ruhuma yetmiyo haykirmak istiyorum Beni bana birakin dusun yakamdan demek istiyorum sonra kizim bi gulucuk atiyo dusuncelerimden utaniyorum acil psikolojik yardim alcam farkindayim durumun ama vaktim yok iste
Bu arada sunuda ekleyim ben hep boyleydim hep mutsuz hep dertkupu hep omur torpusu..bekardim mutsuzdum herkesi mutsuz ederdim iyi bi evlat olamadim iyi bi ogrenci olamadim iyi bi arkadas iyi bi anne hic biri icin dogru kisi deildim ben ask kadiniydim hep cok seven tutkulu ask la yetinen sorumlulugu gorunce kacan....esimin yada cocuklarimin tek sucu hayatlarinda benim olmam...allah islah etsin beni allah sabir versin iman guzelligi versin ne deyim yanlislarimi biliyorumda icraate dokup duzeltemiyorum

Allah yardımcın olsun
 
kızlar benım cocugum 5 yasında
bebeklıgın kesınlıkle daha rahat oldugunu dusunuyorum
buyudukce dertler artıyor
bu sekılde ınsan tesellı edılmez kı
sonucta bazı seyler bılınclı oluyor kurtaj ıse bır tercıh derım
dertlerı bıtecek dıye bır dert yok asla 15 sene sonra eve gec gelecekler oldumu kaldımı basına bı ısmı geldı telefonu kapanacak polıse kosulacak
bu ısler boyledır

fakat ınsan bıraz caba harcamalı
evet calısmıyor , evet 2 cocugu var evet 26 yasında 2 cocuklu genc daha ama o kendın yaslı cırkın hıssedıyor hadı bunu doktor hallettı
sımdı havalar duzelıyor cantaya bır sofra bezı 1 , 1 kase erık 1 kase cılek alacak en yakın parka coreklenecek
elınede alacak bır ıs, bır kıtap , bır dergı
yanı ıllakı calısmak degıl kı hersey
:KK9::KK9::KK9::KK9:
 
Sevgili Cute gerçekten yaşama ve annelik azminle örnek bir insansın. Allah gönlüne göre versin.:KK68:
Yook yok estafurullah iltifat ediyorsunuz
ben sadece bana lütfedilen ömrü hayatımı en iyi ve en keyifli halde gecirmeye calısıyorum hepsi bu.
 
lütfen hemen destek alın . o küçük meleklerin zihninde unutamayacak izler bırakırsınız Allah korusun. Ben sizi eleştirmiyorum demekki bi bunalım içindesiniz ama bu tedaviyi geciktirmeyin ... Aslında en iyi rahatlama yöntemi DUA ve Namaz insana çook huzur veriyor...

ben de çok sosyal hayattan a sosyal hayata geçtim benim kızım 25 aylık... Ama çok şükür iyiki hayatımda o benimle olsun ben hep A sosyal olayım hiç önemli değil. Kızımın ağzının içine bakıyorum onun her anne deyisinde Allaha binlerce kez şükrediyorum. Allahın bir bayana vereceği en güzel hediye evlat lütfen bunun değerini bilin...

lütfen hemen tedaviye başlayın o küçük melekleri üzmeyin onların size çoook ama çok ihtiyacı var.... Ben kızım olmadan önce ölmek aklıma hiç gelmezdi ama şimdi o kadar çokkk korkuyorum ki ölmekten onu yalnız bırakmaktan. onların bize çok ihtiyacı var seni seviyorum kızım dediğimde bende seni diyor o an yaşadığım duyguları size anlatamam...lütfen onların en çok sizin ilginize ve sevginize ihtiyacı var...

benim kızım evi altına üstüne getiriyor kırılmadık şeyler bırakmıyor ona zarar gelmesin hiç önemli değil .. eşim diyor ki sen çok değiştin çocuğun yokken çocuklara tahamülün yoktu diyor ama şimdi ev kırılmış dökülmüş hiç umrumda değil yeterki o mutlu sevgi dolu bir evde büyüsün o olmazsa ben ne yapayım evi eşyayı malı mülkü ...kızımın bir gülüşü bana bir sarılışı yetiyor ...

Bir çocuğun sevgi dolu yerde büyümesi çooook önemli lütfen bir an önce tedavi olun ve evlatlarınızı büyütmenin keyfini çıkarın....Allah yardımcınız olsun...
 
Canım benim bunlar hep içine atmaktan oluyor. Zor zamanlarda eşine yardım etmişsin ama sana kim yardım etmiş? İçine atmışsın. Seni mutsuz eden bu. İçine atmak. Muhtemelen arkadaşın yok. Bu da problem yaratır.. :/
 
Bu arada biraz göz gezdirdim de hanımlar, çocuklar yük değildir. Size emanettir onlar. Size misafir gelmişlerdir. Eve bir misafir geldiğinde nasıl ağırlarsanız bu kısacık hayatta da çocuklarımızı öyle ağırlamalıyız. Yaşlandığımızda elimizde çocuklarımızdan başka kim kalacak. O zaman 'başımdan bir gitse' diye söylendiğiniz çocuklarınızın yolunu gözleyeceksiniz 'ne zaman gelecekler?' diye
 
Bu arada biraz göz gezdirdim de hanımlar, çocuklar yük değildir. Size emanettir onlar. Size misafir gelmişlerdir. Eve bir misafir geldiğinde nasıl ağırlarsanız bu kısacık hayatta da çocuklarımızı öyle ağırlamalıyız. Yaşlandığımızda elimizde çocuklarımızdan başka kim kalacak. O zaman 'başımdan bir gitse' diye söylendiğiniz çocuklarınızın yolunu gözleyeceksiniz 'ne zaman gelecekler?' diye

Biz eşimle konuşuyorsunuz içgüveysi alacağız damadı alt üst ev alacağız yeterki kızımız gözümüzün önünde olsun diyoruz ;))) şaka bir yana ama eğer tek çocukla kalırsak sanırım bu şaka gerçek olacak ;))
 
Biz eşimle konuşuyorsunuz içgüveysi alacağız damadı alt üst ev alacağız yeterki kızımız gözümüzün önünde olsun diyoruz :KK66:)) şaka bir yana ama eğer tek çocukla kalırsak sanırım bu şaka gerçek olacak :KK66:)
bende oglumu ust katıma evlendırmeyı dusunuyorum :D
gozumun gordugu yerde olsun
daha torun bakacaz :)
 
merhaba canım.. benimyaşadığım şeylerin nerdeyse aynını yazmışsın yaşıyorsun herkes yaşıyor emin ol aynısını ama az ama çok ama yaşıyor..çocuk büyütmek çok zormuş.bazı insanlar hassastır psikolojileri en ufak şeyi kaldırmaz yorulur..ben p.atakhastasıyım mesela..kendine haksızlık etme bence allahın gücüne gider imtihan dünyası sonuçta..psiklojik yardım al evet..birde sana esmaül hüsna okumanı tavsiye edicem..inşirah suresi bol bol oku psikolojik sıkıntılar için ayrıca ya basıt,ya kuddüs oku,ya fettah birde manevi yönden güçlü kuvvetli,dinç olmak için" ya kaviyyu" esmasını oku ebcede göreokuyacaksın. netten araştırabilrsin birde bunları dene kardeşim umarım sana iyi gelecektir hergünokumaya gayret et..kul sıkışmayınca hızır yetişmezmiş.allah kimseye kaldıramayacağı yükü vermez.sana uzun uzadıya yazmak isterdim aynı sıkıntıları yaşıyoruz ama benim ufaklıkta 14 aylık canıma okuyor süreki mızmız.sanma etrafındaki insanlar çok rahat.allaha emanet ol bu günler geçecek girdğin her sıkıntının mükafatını alacaksın bunu unutma..
 
bende oglumu ust katıma evlendırmeyı dusunuyorum :KK70:
gozumun gordugu yerde olsun
daha torun bakacaz :)

ayyy evet aynı düşünüyoruz eşime diyorum ki kızım işe giderken bana bıraksın bide bakıcıyla uğraşmasın düşünmesin yemeğinide yaparım.. ama bizim evde yemesinler yukarı çıksınlar düzenleri olsun ..gözümün önünde olsun hep ama bunu söylerkende özel hayatlarına yada sosyal hayatlarına asla müdahale etmeyiz sadece hergün göreyim mutlu olduğunu bileyim bi ihtiyacı olduğunda koşayım istiyorum....
 
ay kızlar bende genç anne olanlardanım ama evlattttttttttt derken burnumun direği sızlar hemen ağlayabilirim..arkadaş gibiyiz beraber giyinir, gezeriz ,oynarız yani arkadaşa demek istediğim onları yük gibi görmek yerine onlar sayesinde yeniden çocukluğunuzu yaşama fırsatı olarak görün derim farkındaysanız hep olumsuz şeyler düşünüyosunuz.Küçük çocuğunuzda siz stresli olduğunuz için öyle davranıyor annesinde ne görüyorsa çocuk onu benimsiyo yazık yavrucuğa...6 yaşındaki çocuğunuzun psikolojisi nasıl oda mutsuz mu merak ettim?arkadaşların dediği gibi psikolojik destek alın 3 günlük dünya için hem ailenizi hende çevrenizi kendinizi mutsuz etmeyin.
 
Keşke ilk evlenir evlenmez korunmaya başlasaymışsınız. Çocuk ağır bi sorumluluk. İnsanın yapısında anaçlık yoksa çok çok zor. Psikolojik yardım alın ve çocuklarınıza sevginizi göstermeye çalılın onlar da rahatlar daha sakin olurlar belki
 
birkere anne olunca otomatik olarak baska boyuttasin
ona göre cocuk yapmayacaktiniz
simdi kaka var sonra baska isler ve bu isler degisecek ama hic bitmeyecek
anne olunca hayat eskisi gibi olmuyor ama
baska renkler oluyor hayatta
cocugunuz oyun oynamiyor msunuz
parka götürmüyr musunuz
cocugumun odasini duzenlerken bile mutlu olurum
hayatim güllük gülistanlik degil
bende stresliyim
cok sikintilarim var ama cocuguma bakmak en buyuk keyfim
benim cunku o
onun annesiyim
siz bunu hala farkina varamamissiniz
 
Kendinize neden bu kadar yukleniyorsunuz?
bence tek sorununuz şöyle bir amaaaan diyip ayaklarınızı uzatmamanız. çok fazla çocuk odaklı yaşıyorsunuz gibi geldi bana.
onlarla çıkmak istemiyorsanız arada birine bırakıp çıkın, benim bırakacak kimsem yok, akşam eşim gelir gelmez dışarı atıyorum bazen kendimi, ki ben kızımla her yere giden, kafelerde oturup muhabbet eden bir kadınım, ama bazen hepimiz çocuksuz vakit geçirmek istiyoruz bu da çok normal, düşünmeyin, rahatlayın, terapi görün, kendinizi çok yıpratmışsınız.
 
1)bazen anası yanında diye çocuk çok naz yapar.
2)siz bunalmışsınız çocuktan güvenli bir yere bırakıp hafif bi işe girin.
3)psikolog bi süre size depresyon tedavisi yapar.kendini suçlamalar filan iyicene depresyon kıvamında olmuşsunuz.
 
lazımlığa kaka konusuna gelince küçük çöp poşeti koyun yapsın toplayıp atın...Siz yeter ki isteyin herşeyin bir kolayı vardır
 
lazımlığa kaka konusuna gelince küçük çöp poşeti koyun yapsın toplayıp atın...Siz yeter ki isteyin herşeyin bir kolayı vardır
ayyy insanın yavrusunun kakasından ne olur ki benim kızımın kokusu hiç bana gelmez eşim anlar kaka yaptığını ayy ıyyy der bana hiç gelmez kokusu yerim ben onun poposunu ..
 
yanı bılemıyorum kıyaslamak ıstemıyorum tabıkı ama hepımız bu sekılde yasamıyormuyuz
ustelık evde olan kadınlardan cok daha fazla yoruluyoruz, yaslanıyoruz ve tukenıyoruz. aksam 11 oldumu gozum topraga topraga bakıyor benım , dayanamıyorum uyumam lazım cunku sabahta el ısıne gelıyorum. buda baskı demektır.

ne bılım ben evde olsam kesınlıkle evde durmam, paraya baglamayalım dedıgım gıbı bır anneme bır kaynanama bır arkadasıma 2-3 gunde parka atardım kendımı. bır arkadas yazmıs hazmetmek lazım dıye cok katılıyorum bu duruma
ne dıyım allah herkezı yerınde mutlu etsın

Aynen yorgunluktan ölüyoruz şimdi

Ama oğluma 9 ay evde vaktim 16-24 ay arası çok bebek değildi yani çıldırdım

Cidden ben evde oturmak için yetiştirilmedimn diye çok ağladım

Evde olunca uyuz oluyorsun yemek saati uyku saati vs deyip çıkmamaya başlıyorsun yaşadım birebir

Ya da eşim gezmeye gidelim diye işten erken çıkar gelirdi çocuğun yemeği giydirmesi vs derken o gezme de gerer de gererdi beni

Eşim baksın ben çıkayım deyince de çocuk da çıkmak isterdi onu da bırakıp gidemezdim

24 aylık kreşe verdim işe başladım ve huzura erdim ki ben 16 aylık oluncaya kasar günde 11 saat çalışıp bakıcıya baktırmoştım

Hayatını kısıtlanmış ve sebebini çocuklar görüyor konu sahibi o nedenle profesyonel destek ve dışarı hayatı şart gibi
 
Back
X