biz anneler olarak seni çok iyi anlıyoruz. sen de içine doğru bir yolculuk yapmalı ve önce kendinle ve şartlarınla barışmalısın. çünkü insan sorumlulukları yüklense de her zaman taşıyacak gücü bulamayabiliyor. insanın idealleriyle bulunduğu noktanın birbiriyle çok uzak noktada olması direk depresyon ve iç çatışma sebebidir psikolojik olarak.
sorunlarını çözerken çocuklarının çok masum olduğunu hiç unutma. çünkü insan çocuklarını suçlayabiliyor içten içe ve onlara yöneltemediği şiddeti kendine yöneltiyor ve bunu bile çocuklar o kadar net hissediyor ki. ben eşimle kavga ettiğimde 1,5 yaşında oğlum şirinlikler yaparak ortamı yumuşatmaya çalışmıştı. hiç unutmuyorum. nasıl açık his dünyaları.
benim de kimi zaman altında ezildiğim sorunlarım var. ilk aşamada çok sinirli oldum, sokakta bana çarpana bağırdım, ya uyuyamadım, ya da oturduğum yerde uyuyakaldım, ağlamaktan gözlerim ağrıyordu. oğlumun olmadığı ortamda oldu kızgınlarım, ağlamalarım. o okuldayken mesela. büyük bir özenle ondan saklamaya çalıştım ama kendimi topladım iki hafta içinde. şükür sağlığım var, allah'ım sıkıntıyı verirse vardır elbet bir bildiği, belki benim istediğim şekilde değil ama yine çok güzel bir şekilde çözecek inşallah, karşıma çözümleri de kendi kendine getirecek diyerek ayaklandım. ve o dönemin sonunda oğlumun bana dediği, "anne artık mutlu musun?" kaç defa sordu o sıralar.
ay çok defa söyledim burada, umarım ayıp olmaz ama ben mutfaktayken filan internetten adem güneş'in çocuk deyip geçme programının videolarını açıp dinliyorum. bana kendim ve oğlum hakkında bayağı faydası oldu, bir de ailelerin sorunlarının aslında çok farklı ve çok benzer olabileceğini görüyorsun.
eşin nasıl biri bilmiyorum ama onun yardımı ve anlayışı çok faydalı olacaktır senin için. doktora da gidebilirsin. kk ya da gel, burası bir toplu terapi merkezi. olumsuz yorum yapanları da insanın aslında kendine itiraf etmek istemediği olumsuz düşünceler olarak gör, olumlu olumsuz bütün yorumlar sırf boşboğazlık değilse iyidir. en azından evde kendi kendine yargılayıp hüküm giydirmezsin. diyalog halinde olursun ve konuşmak sorunlarını isimlendirmeni sağlar. bir sorunu çözebilmenin ilk aşaması o soruna isim vermektir. birbiri içine girmiş mutsuzluklar kör düğüm gibi çözülemez. tek seferde tek sorun çözülür, adım adım.
)) o erkek annelerine geçerli biz kız tarafıyız 
