evlendiğimin ilk haftalarında arkadaşlara gittik. konu bebeğe geldi. eltim evlenir evlenmez hamile kalana ben salak derim dedi.. nasıl sinir olmuştum nasıl kızmıştım, konuşmadım günlerce. sorduklarına cevap vermedim. eşime anlattım boşver dedi. derken evliliğimizin 1. ayında hamile olduğumu öğrendim havalara uçtum. çok mutluyduk.. 4,5 aylıkken düşük yaptım. isyan etmedim. demekki hakkımızda hayırlısı buydu.. evliliğimizin 1. yılında tekrar hamile kaldım. kızım doğdu mayısta. şimdi eşime bakıp iyiki hemen bi bebeğimiz olmuş diyoruz. gülüşlerimiz ortak, sevinçlerimiz ortak, üzüntülerimiz ortak. kendinizi bırakıp yavrunuzla bütünleşiyorsunuz.
iyiki ertelememişim anneliği, iyiki bu duyguyu yaşamışım. rabbim tüm isteyen kadınlara bu duyguyu yaşamak nasip etsin inşallah. kimsenin kucağını boş koymasın
kızımı alıp çarşıya çıkıyorum,onunla vakit geçiriyorum, seviyorum , sevmeye doyamıyorum, anlatılmaz ya
kelimelere dökülmüyor işte yaşananlar...