Ben o kelimeyi başlığa yazarken bile utandım halbuki, insan kızına söyler mi ya!
O kadar sinirliyim ki şu an.
Ailem çok tutucu ve baskıcı, eski konularımda da bolca bahsettim şimdi tekrar yazmayayım. En ufak bir şeye bile karışıyorlar. Makyaj yapmama falan izin yok sadece rimel sürerim o da kirpiklerim sarı olduğu için. Dudak nemlemdirici sürsem hemen laf sokarlar ruj gibi olmuş diye. Ne zaman heves edip rimel (bakın sadece rimel) sürsem anında laf sokar annem, 10 tane laf söyler. Gözümden de pek çıkmaz makyaj ne kadar uğraşsam da sabaha biraz kalır sabah da laf sokar. Artık duymaktan bıktım usandım ve gözümde 0.001 mmlik bir rimel kalıntısı bile olsa hemen söyleniyor ve ben de artık agresif cevap veriyorum.
Ben de genç bir kızım, istediğimi giyemiyorum makyaj yapmıyorum dışarda. Olabilir yani biraz heves etmiş olabilirim. Evde arada bir eyeliner denemeleri yaparım tabi babam görmeden hemen silerim falan. Çok da sorun etmezdim ama anlayın diye yazıyorum.
Bayramda bir yere gitmiyoruz evdeyiz, ben de dün adet oldum ve kendimi adetken hep pis pasaklı hissederim. Bu sefer kendime bakayım barı dedim. Dün hasta olduğum için direk yatmıştım makyajı temizlemeyi unutmuşum sabah çıkardım ama kaldı haliyle. Bi de pembe oje sürdüm. Zaten namaz falan kılmıycam dışarı da çıkmıyorum diye.
Annem heni görür görmez gözlerime laf etmeye başladı sabah makyaj mı yaptın diye, ben de hayır akşam unutmuşum sabah çıkardım tam çıkmadı dedim ama ya bi kere de gördüğün halde sus ya. Her seferinde bilmem neye dönmüşsün cadı gibi olmuşsun çok çirkin olmuşsun diyor.
Sonra gözleri ojeme takıldı ve o.pu karılar gibi olmuşsun kırmızı kırmızı dedi
Sizce ben mi çok abarttım ya? Bu kelimeyi şaka olarak bile duymaktam nefret ederim ve annemden duymak çok abes geldi. Heves etmiş olamaz mıyım ya ? Dışarda yapmıyorum zaten evde yapmışım nolmuş yani ? Zaten bin tane derdim var böyle saçma salak çocuk gibi tepkiler veriyorlar. Bıktım artık her şeyime müdahele edilmesinden, kendimi bir birey gibi hissetmiyorum
20 olucam yakında bu arada, üni. 2. sımıf öğrencisiyim.
O kadar sinirliyim ki şu an.
Ailem çok tutucu ve baskıcı, eski konularımda da bolca bahsettim şimdi tekrar yazmayayım. En ufak bir şeye bile karışıyorlar. Makyaj yapmama falan izin yok sadece rimel sürerim o da kirpiklerim sarı olduğu için. Dudak nemlemdirici sürsem hemen laf sokarlar ruj gibi olmuş diye. Ne zaman heves edip rimel (bakın sadece rimel) sürsem anında laf sokar annem, 10 tane laf söyler. Gözümden de pek çıkmaz makyaj ne kadar uğraşsam da sabaha biraz kalır sabah da laf sokar. Artık duymaktan bıktım usandım ve gözümde 0.001 mmlik bir rimel kalıntısı bile olsa hemen söyleniyor ve ben de artık agresif cevap veriyorum.
Ben de genç bir kızım, istediğimi giyemiyorum makyaj yapmıyorum dışarda. Olabilir yani biraz heves etmiş olabilirim. Evde arada bir eyeliner denemeleri yaparım tabi babam görmeden hemen silerim falan. Çok da sorun etmezdim ama anlayın diye yazıyorum.
Bayramda bir yere gitmiyoruz evdeyiz, ben de dün adet oldum ve kendimi adetken hep pis pasaklı hissederim. Bu sefer kendime bakayım barı dedim. Dün hasta olduğum için direk yatmıştım makyajı temizlemeyi unutmuşum sabah çıkardım ama kaldı haliyle. Bi de pembe oje sürdüm. Zaten namaz falan kılmıycam dışarı da çıkmıyorum diye.
Annem heni görür görmez gözlerime laf etmeye başladı sabah makyaj mı yaptın diye, ben de hayır akşam unutmuşum sabah çıkardım tam çıkmadı dedim ama ya bi kere de gördüğün halde sus ya. Her seferinde bilmem neye dönmüşsün cadı gibi olmuşsun çok çirkin olmuşsun diyor.
Sonra gözleri ojeme takıldı ve o.pu karılar gibi olmuşsun kırmızı kırmızı dedi
Sizce ben mi çok abarttım ya? Bu kelimeyi şaka olarak bile duymaktam nefret ederim ve annemden duymak çok abes geldi. Heves etmiş olamaz mıyım ya ? Dışarda yapmıyorum zaten evde yapmışım nolmuş yani ? Zaten bin tane derdim var böyle saçma salak çocuk gibi tepkiler veriyorlar. Bıktım artık her şeyime müdahele edilmesinden, kendimi bir birey gibi hissetmiyorum
20 olucam yakında bu arada, üni. 2. sımıf öğrencisiyim.
Bir sure konusma, belki o zaman kafasina dank eder. 
