Annem beni çok düşündürüyor ve 18 yıl görmedim onu yeni konuşmaya başladık

Canım demek istedim böyle bir sarılmak istedim sana, gözlü yaşlı kediciğine :KK43:
Okurken hissettiklerimi nasıl yazıya aktaracağım bilmiyorum ama yazarken şunu kalbimden çok geçirdim lütfen benim yazıklarımı okumadan annemle görüşmeye gitmiş olma :KK43:
Şimdi şöyle, nasıl çocuğun aramasını engellemek ya? Baştan hüzünlenerek okuduğum yazını, çarpıntım devam ederek ve sinirlenerek bitirdim. Ne demek çocuğu engellemek, ne demek kociş kızarmış. Evlendiği adam bilmiyor mı bi çocuğu olduğunu? Ve bu çocuğun kız olduğunu? Aradan yıllar geçmiş siz kabullenip aşmış bir yuva kurmuşsunuz kadın hortlamış görüşelim diye? E görüşeceğiz de sen kimsin? Benim gözüm yaşlı iken neredeydin? Hadi kocan kızdı korktun bilmem ne 2 gün sonra hiç mi vakit bulamadın beni sormaya? Hiç mi? Ay çıldırıcam :KK43:
Sonra benim canım kardeşim öncelikle annenle dışarıda görüşmeni doğru buluyorum. Evine alma, annen olabilir ama önce dışarıda, lütfen önce dışarıda! Bak bunu kafana kazı lütfen, önce dışarıda görüş. Sen beni en yalnız olduğumda, yurtta duvarlara bakıp kalbim parçalanırken arayıp sorma, bir kez bağrına basma, sonra gel annenim görüşelim de! Bakın bu hayatta asla sınanmayacak şey bir annenin cesaretidir tamam mı? Ben de anneyim, çok zor, yaşıyorum ve biliyorum. Ama bir göz dönmesi olayı var ki, o hale gelince dünyayı karşına alırsın öyle bi deli ruh hali yani!
Eşinin konuşmalarına da desteğim, lütfen eşinle birlikte hareket et bu konuda.
Sen vicdan yapıyorsun, istediğin şey anne ilgisi, anne sıcaklığı! Bunun farkındayım da beklediğin o sarılmayı ben sana yaparım, o kadına gerek yok! Git eşine sarıl, ağla! Eksikliğini hissediyorum ama sen bunları aşmışsın.
Yine de görüş annedir, 9 ay seni taşımış evet ama o kadar!
Kendinden haberdar et lütfen. Yazarken kalbini kırdysam lütfen kusura bakma.
 
Çocuklarını yalnız büyüten bir anne olarak söylüyorum ki o anne falan değil. Seni bir kapı olarak gördüğü için geliyor. Anne zor gününde yanında değilse yoktur yani.
Babanı daha çok takdir ettim. Öyle ya da böyle varlığını hissettirmiş. Evlenmese annen ölmezdi!
Hayatına bak pişman falan olmazsın. Asıl hayatına alırsan beladan başka bir şey getirmez o
 
Böyle şeyleri yasamayan bilemez. Bir yere kadar empati yapabilirim, gerçekten çok zor bir hayatınız olmuş. Ancak annelik sadece doğurmakla olan bir şey değil. Bosanir bosanmaz sizi yuk olarak görmüş, asla benimsememis bir kadın var karşınızda. Siz onu özlerken, küçücük yaslarinisda savunmasız, hayatla mücadele ederken annelik yapmak görüşmek aklına gelmemiş de şimdi siz evlendikten sonra mı gelmiş? Asla olum var vs diye vicdan yapacağınız bir durum yok. Görüşmeseniz bu Sizi vicdansız vs yapmaz. O kadına karşı hiçbir sorumlulugunuz yok, o kadının da sizde hicbir hakkı yok
 
Anneniz kadar babanızda suçlu. Ablam ve üvey annem var dediğinize göre babanız biyolojik annenizi ikici eş olarak aldı. Anneniz de işler istediği gibi olmayınca babanızı terk edip başka biri ile evlendi. Tabiki anneniz terk edince çocuklarının başında durmak yerine yine evlendi babanız. böylece babanıza hiç bir şey olmadı olan çocuklara ve ilk karısına oldu sanırım.
Hayır olay öyle değil. Annesi ve babası ilk evlilik. Ayrılınca konu sahibini anne alıyor evlenince babaya veriyor. Babada bir kızı olan başka kadınla evleniyor. Üvey abla o kız.
Baba denge kuramamış hatalı ama ortada anne diye bir varlık yok. Kendi keyfine düşmüş
 
Çocuklarını yalnız büyüten bir anne olarak söylüyorum ki o anne falan değil. Seni bir kapı olarak gördüğü için geliyor. Anne zor gününde yanında değilse yoktur yani.
Babanı daha çok takdir ettim. Öyle ya da böyle varlığını hissettirmiş. Evlenmese annen ölmezdi!
Hayatına bak pişman falan olmazsın. Asıl hayatına alırsan beladan başka bir şey getirmez o
Ayrı ca bu yoruma da kesinlikle katılıyorum. Annenle görüştüğün anda bir sürü sıkıntı getirir hayatına. Kendini acindirmaya, haklı çıkarmaya çalışır. Duygu sömürüsüne, yıllar sonra vicdan rahatlatmaya çalışacaktır. Yani gene seni değil kendini düşündüğü için seninle görüşmek istiyor...
 
Çocuklarını yalnız büyüten bir anne olarak söylüyorum ki o anne falan değil. Seni bir kapı olarak gördüğü için geliyor. Anne zor gününde yanında değilse yoktur yani.
Babanı daha çok takdir ettim. Öyle ya da böyle varlığını hissettirmiş. Evlenmese annen ölmezdi!
Hayatına bak pişman falan olmazsın. Asıl hayatına alırsan beladan başka bir şey getirmez o
Hep böyle çocuk büyüyüp kendince bir yol çizdiği zaman gelirler. Baktı evlendi etti, iyi kötü bir hayat kurdu, kıymetli kocaya da azcık korku lazım, yapış hemen çocuğun yakasına. Üvey anne elinde iken, sokaklara düşerken nerdeydi? Oralarda lazımdı ana, şimdi olmasa da olur.
 
Hep böyle çocuk büyüyüp kendince bir yol çizdiği zaman gelirler. Baktı evlendi etti, iyi kötü bir hayat kurdu, kıymetli kocaya da azcık korku lazım, yapış hemen çocuğun yakasına. Üvey anne elinde iken, sokaklara düşerken nerdeydi? Oralarda lazımdı ana, şimdi olmasa da olur.
Tabi cnm Allah korusun hep de mutlu olsun konu sahibi ama ayrılsa eşinden toz olur söz de bu anne! Bıktırdılar yani. Çocukların zayıf noktasına dokunarak hayatlarına girmeye çalışıyor böyleleri
 
İyi geceler kızlar❤️🌸
Benim annem ile babam 1 yaşındayken ayrılmışlar ben annemle babam arasında 6 yaşına kadar gel git yaptım ama anneme çok bagliydim onsuz hayat dusunemezdim her hayalimde o vardı onun moreli bozulunca ben uyku uyuyamiyordum daha 5 yaşındaydım 🥲annem beni bırakacak diye ödüm patlardi Allah korusun diyip uyurdum ama bir gün oldu işte annemden ayrıldım babam beni aldı ve bidaha konuşturmadı babamın dediğine göre annem evleneceği için almış annemin nisaninda odadan çıkmamıştım. ben daha 6 yaşında hayal kurmayı bıraktım çünkü artık annem yoktu kabus gibiydi babamın yanında mutlu olamayacağımi hep hissettim.gel zaman git zaman annemi buldum gizli gizli aradım hhep sağdan soldan 5 e gidiyordum.babam evliydi iki kardeşim birde üvey ablam vardı herşey güzeldi üvey annemin takıntıları dışında daha sonra öyle böyle annemi gizli aradım hep ama o açmadı engelledi vs.esi beni istemedi.somea yıllar geçti 16 yaşında evi terkettim üvey annem ve ablam yüzünden yıllar geçince büyüdükçe herkes değişti bana karşı babam zorla evli gibiydi eve gelmez yollara giderdi kimseyle konuşamadim en sonunda evi terkettim dayanamayıp o kadar kötüydü ki o evde hayat hergun lütfen kavga çıksa bile kısa sürsün diye dua ederdim çünkü kavgasız gün düşünmek imkansızdı hergun gürültü ile uyanir azar ile uyurduk.kardeşlerim çok deegerliydi erkek olan bensiz uyumaz kız olanda annemsin benim derdi annesini sevmezdi pek annesini çünkü o çocuklarına ağzına geleni söyleyen resmen psikolojiyi mahveden parçalayan biriydi kimse duramazdi orda asla neyse ben evi terkedip yurda gittim 17 yaşıma orda girdim orda da psikolojik destek aldım hasar gördüm hastanelerde yattım yemeden içmeden kesildim vs. Ama annem beni bir kere aradı yine olduğu gibi vaatler verdi sadece gerçek olmadığını biliyordum tabi .hep güçlü olaya çalıştım kimsenin kaldıramayacağı şeyleri kaldırdım.orda da işler yolunda gitmedi yıprandım babam aldı beni yanına benden sonra o da evi terketti tabi.ikimizn ayrı hayatı vardı artık sadece ikimiz vardık 18 yaşına geldim sıkıntılar asla bitmedi babam nişanlandı nişanlısı iyiydi tabi ama ben onun evinde kalıyordum babam yola gittiği için kalmak istemiyordum evimde tek rahattım ben kedim vardı bide canımdan çok sevdiğim.bem ağlayınca ağlardı oda hemen gelip sarilirdi 🥺neyse öyle böyle sıkıntılar arttı babamla da anlaşamadım konuştuğum biri vardı şuan onunla evliyim ufak tefek sorunlar var ama sorunlara rağmen ne olursa olsun hep mutluyuz gülüyoruz ...neyse ben yıllar sonra ilk defa annemle anne gibi konuştum evlendigim gün numarasını verdi bana önceden bı sorun olduğunda onu ararsam eşi görür diye vermemis şuan annemi görme ihtimalim var ama onu özlediğim için değil ölüm var pişman olmamak için eşim de gerek olmadığını söylüyor bunca yıl yoktu sokakta kaldın yanında olmamış engellemiş şimdi niye yanında olsun ki sıkıntın yok biseyin yok anne dediğin yanında her daim olsa gelir dedi.kafam çok karışık eşim çok haklı ama içim rahat etmez diye korkuyyorum annem bu ayın 30nunda geleceğini söyledi yanıma eşim gelsin ama sen gitme dedi bunca yıl sen hep adım atmak yerine ona kosmuss7n şimdi o gelsin diyor seninde annen olduğunu hatirlasin diyo sizce ne yapmalıyım eşim haklı mı annem pişman mı?

eşiniz haklı net.
ben evimede almazdım.
koca için evladını engelleyen kadından size anne olmaz. sizin hiç bir yaranıza merhem olmaz aksine yeni yaralar açar.
 
Ben olsam asla görüşmezdim, hatta direk suratına sana hakkımı helal etmiyorum derdim.
Ne demek sizi engellenmesi filan, ölürse de vicdan yapacağınız, keşke diyeceğiniz bir durum yok. O kadından anne diye bahsetmenize de gerek yok l.
 
Haklısın bende öyle düşünüyorum žaten kendisi gelecek evime alışması söz konusu değil aramızda çok mesafe var iki kızı var ve evli hâlâ benim görmek istememin nedeni bunca yıl göremedim yanımda olmadı evet ama Allah gecinden versin öldüğü zaman keşke son kez görseydim nolursa olsun yanına gitseydim demek istemiyorum
merhametli vicdanlı kızmışsın
annen pişman falan değildir hiç kusura bakma nereden anladım biliyor musun? evlendiğin gün aramasından
benzerini bende baba tarafımda yaşadım çünkü
şu gün sor yine kendini haklı bulur
evlenene kadar neden arayıp sormadı ondan bişey isteme kaba tabirle bela olma diye.. üzgünüm
evlendin artık kocan varya nasılsa başıma şey olmaz diye yaşlılık da geldiği için yanaşmak istiyor
yine de sen bilirsin tabi
 
X