Merhaba ben 25 yaşındayım 21 yaşında evlendim 22 yaşında anne oldum. Annemin tek kızıyım bir abim bir kardeşim var. Doğum yaptığım zaman annem sadece 3 gece yanımda kaldı ondan sonra da Bi kaç kez gün içinde uğradı gitti. Kalmasını çok istiyordum çok ısrar ediyordum ama hep evi bahane ediyordu. İşte kardeşin okula gidiyor baban işe gidiyor abin vs. Yok ben olmasam uyanmazlar falan filan. Ben daha haftam dolmadan evimin temizliğini yapmaya başladım. Haliyle her gelen giden vah vah kimse kalmıyor mu yanında annen nie kalmadı diyordu. Bişey diyemiyordum. Kayınvalidem de kalmadı. 2 gece kaldı o da.zaten kaldığında da bana yardımı olmadı gece oğlum sabahlara kadar ağlardı benim eğdim vardı süt sıtması olmuştum hiç oralı olmazdı gece kafasını koyar uyurdu. Anneme gel dediğim zaman hep işi olurdu Bi şeyler bahane ederdi. Kaç kez zor durumda kaldım işim düştü hep hayır cevabı aldım. Oğlum 8 aylıkken kızıma hamile kaldım doğumumun şonlarına doğru oğlum rota virüsüne yakaladı 1 hafta hastanede kaldım annem yine hiç yanımda kalmadı. Hastaneye uğrar giderdi. Tabi bunlar oldukça eşimhep yüzüme vururdu. Haliyle annem kalmayınca kayınvalidemde hiç elini uzatmazdı bana. Herşeyle bi başıma baş etmeye çalışırdım. Kızım doğdu 30 günlükken bronşit oldu oğlum orta kulak iltahap geçirdi kızımı 4 gün hastaneye yatırdık. Annem yine kalmadı yanımda. Gel dediğimde oğlanı bana bırakın diyordu. Sanki oğlan sokakta kalacak. Ben bana yardım edecek destek olacak birine anneme ihtiyaç duyarken üstelik oğlumda hastayken o oğlu mu eve istiyordu. Benim niyetim ise annem yanımda kalsın eşim evde oğlumla kalsındı. Çünkü eşim ona aşırı düşkün ve hastayken asla onu bi yere bırakmaz kendi herkesten kat kat iyi bakar. 2 çocukla hastanede yattık eşimle. Tabi eşim yine söylendi falan yani haklı adam. Annem hiç zor günümde annelik yapmadı. Evimde tadilat oldu eve işçiler girip çıkıyordu tek kalmayım die çağırdık yine gelmedi. Kızımı hastaneye götürecektik oğlana bakacak kimse yoktu 1 saatliğine bize çağırdım gelmedi. Daha aklıma gelmeyen çok şey. Bunlar böyle birikince eşimde haliyle bilendi unutmadı. Şimdi annem elinden ameliyat oldu eşim orda çok fazla kalmamı istemiyor. Sen daha çok gençtin bişey bilmiyordun seni yalnız bıraktı zor anlarında geri çevirdi seninde. Gitmeni istemiyorum diyor. Düşününce haklı ama vicdanım kabul etmiyor. Sonuçta tek kızım başka yardim edebilecek kimse yok. Gerçi gittiğimde de her işini de yapsam hiç takdir etmez annem. 2 çocukla zor yetişiyorum ama her işi dakik yapmamı ister. Ben ne yapacam bilmiyorum bana yardımcı olun akıl verin lütfen ne yapmam lazım ?