- 23 Mart 2015
- 8.936
- 14.791
- 248
Aslinda cocugum da soguk bir cocuk degil o da yanasir ve bence sirin ama erkek cok hareketli yegenim kiz ve evet cilveli sirin ama bu durum biraz cocugumun huyunu degistirdi cok aglayan kimseye gitmeyen bir cocuk oldu normalde sevgi dolu bir cocuk biraz o da mutsuz oldu ondan sanirim annemin de etkisi oldugunu dusunuyorum
Babaannemle dedemin birçok torunları vardı . Ama en çok ablamla beni severlerdi.
Çünkü yakındık.
Onların içinde büyüdük.
Dedemi ve babaannemi çok severdim.
Babaannem 10 sene yatalak yattı. Bezini değiştiren tek 1 torunu oldu. O da ben..
Bezini değiştirmek ne kelime ona kurban olirdum yaşasaydı.
Yakınında olan torun daha çok sevilebilir.
Çünkü sevmek emek vermektir. Insan çocuğunu da emek verdikce sevmez mi zaten?
Bence gücenmeyin. Büyükler bazen bizim kadar ince duşunemeyebliyorlar.
Ama çocuğunuza vurduğu zaman annenizden bir atak beklemek yerine siz bi şeyler diyebilirsiniz belki.
Annem... ablam evlenirken çok ağladı. Ben evlenirken ağlamadı.
Ablam okumaya giderken çok agladi. Ben giderken ağlamadı.
Şimdi ablam uzakta. Ben annemin üst sokağında. Benim bi yere gitmemi kabuk etmihor. Ben sensiz yaşayamam diyor.
Ama aynı bağımlılığı ablama göstermiyor.
Evet ikimizi de cok seviyor. Ama ben yakında olduğum icin bana tutunuyor. Sürekli de ablamı anlatıyor. Ablami düşünüyor.
Bunu anlayabileceginizi sanıyorum.
Sevmek başka şey.
Yakın olmak ve emek vermek başka şey.
Belki gercekten de oteki torununa daha düşkündür.... bilemeyiz.
Ama kesin olan şey su ki. Bunda gerçekten kötü niyet yok.
Kırılmayın diyemem.. kırgınlık doğal bir duygudur kontrol edilemez. Ve fakat tavsiye ederim ki gücenerek evi terk etmeyin .
Boyle hissetmeniz cok normal. Benimde oglum kaynanamlara gittigimde cok degisiyor ki benim oglum daha 5.5 aylik... mutsuz memnuniyetsiz herseye aglayan birine dönusüyor halbuki benim babamlarda oyle degil.
Bence oglunuz duzeni degistigi icin o sekilde davraniyor ama yinede siz daha iyi gozlemlemişşiniz annem yuzunden diyorsaniz oyledir.
Resmen yeğenini kıskanmışsınNeden ?
Co üzüldüm kiziniz iyisidir insalah. Çok geçmiş olsun Allah bir daha göstermesin3 yaşındaydi kizim ozamanlar... (şuan 5) annem torununa cok duskundu, hatta şöyle derdi
"deselerki canın deva, canımı veririm ona"... görmeyince özlerdi, sessini duymadan yapamaz, sarar-sarmalar, üstüne titrerdi...
bi ara 3cü şahislarla alakalı sudan sebeplerle (her açıdan %100 hakli oldugum bi konuda) annemle aram açıldı... kötü bi şekilde açıldı, ondan beklemedigim muamele ile... görüşmüyoruz ama kızım anneannesini görmek istedikce içim sızladı, bi iki kez babamı arayıp rica ettim, bi çeşit bahanelerle görmeye-almaya gelmediler... bi kaç ay sonra kizim rahatsizlandı, 1 gece 2 gece ara ara acillerdeydık, annemin haberi oldu ama aramadi-gelmedi! bi gece daha kötü durumda hastaneye kaldirildi, suan dile getirmek istemeyecegim kadar kötü bi durumda, bukez yatisi yapildi, ömrümden ömür canımdan can gitti, kritik saatlerdi, korkuyorum ağlıyorum, abimle konustugum icin anneminde o gece haberi oldu, gelircekler gözüyle hastanenin adini, katını söyledim, içimden diyorum ki "annem gelince dua okur kuzuma"... yok gelmedi... o anları yaşarken çok farkında degildim bukadar ağır geleceğinin, ama ben gunlerce hastanedeydim kizimla, annem yine gelmedi... o yara kaldı bende. 1 yil sonra kizim yine hastaneye yatti farkli sebepten, gelmedi, sonra yine ameliyat oldu, gelmedi... bunlar bana onunla aramızı bu hale getiren sebepleri bile unutturdu, neydi? biz niye nasıl bu hale geldik? hatirlamiyorum bile...tek hatirladigim bu saatten sonra kızımın bi anneannesi olmadığı... (kendi gecirdigim rahatsizliklara deginmiyorum bile...onlara zaten gelmez) simdi kalkip torununu özlüyormuş, seviyormuş, görmek istiyormuş... duyunca cevap bile veremiyorum düğümleniyor boğazımda...kalıyor
size söylemek istedigim şu ki "annem çocugumu eskisi kadar sevmiyor" kadar agir bi cumleyi anneniz icin kullanmayin, sevmedigini tecrube etmedikce, yaşamadıkca (ki kesinlikle yaşamazsınız dilerim) yakıştırmayin bile... her insanin verdigi tepkiler farklidir, yada zamanla farklılık gösterir, ayni olmasini yada ayni kalmasini çogu sebeple bekleyemeyiz (deneyimler-tecrübeler-hormonlar) vs... annenizin davranislari degismis olabilir ama sevgisi bakidir, sevgiyi gösterisi degisebilir, kalbi degişmesin yeterki...siz ikisini karistiriyor olabilirsiniz... yoksa tepkileriniz çok masum ve duygusal, ama bu şekilde düşünmek için fazla....
umarim kirici birsey yazmamisimdir sevgiyle kalin
Merhaba 1 bucuk yasinda çocugum sehir disinda annem babamdan uzakta yasiyorum malum pandemi surecinde annemlere 3 ay gidemedim maksimum 2 haftada bir giderdim normal şartlarda.. yasak kalkinca tabi solugu yolda annemlere gitmekte aldım torunlarini surekli cok ozlediklerini dile getiriyorlardi gercekten de cok seviyor duskunlerdi de. Kiz kardesim calisiyor bir tane de 1 yasinda yegenim var annem bakiyor yegenimi de cok seviyorum fakat son geldigimizde annem cocuguma eskisi gibi davranmadi yegenime baya duskunlesmis benim cocugum biraz boynu bukuk kaldi yegenim de cok kiskanc ozellikle annemi cok kiskandi ve hircin surekli cocuguma bagirmalar vurmalar bebek biliyorum ama annemin o hali o kadar hosuna gitti ki eglendi resmen sirin geldi fakat ben çok üzüldüm belli etmedim ama çok kırıldım. 1 hafta da burdayım biraz pisman oldum geldigime hem çocugumun duzenini bozmusum gibi geldi hem de o halimize uzuldum ben mi abartiyorum acaba diyorum. Boyle durumlar yasaniyor mu? Cocugum cok hareketli ve her yeri karistiran zor bir cocuk buraya geldigimizden beri o kadar huysuzlasti ki ve mutsuz gibi surekli kucagimda yanimdan ayrilmiyor lavaboya bile gidemiyorum 2 gunde huyu degisti. Nasil davranmaliyim ne yapmaliyim biraz icimi dökmek istedim kirginim :/
[/QUOTE
Evet yaşanıyor bende yaşıyorum benim kv de yapıyor onu görümcemin çocuğuna bakıyordu hoş hala bakıyor neyse biz 2 3 hafta da bir gittiğimiz zamanlar sanki sonradan biz gelmemişiz gibi sürekli görümcemin çocuğuyla ilgilenip seviyor hasret kalmış gibi
bi bayram ziyarete gittik yine sürekli görümcemin çocuğundan bahsediyor sürekli bizimki böyle bizimki şöyle diye
En son dayanamadım ve "anne hayırdır o sizinki de benim çocuğum dış kapının dış mandalımı o da senin oğlunun çocuğu tamam seviyorsun da bu kadar göze sokma"dedim hemen yok sen yanlış anladın falan diyor ama öyle bi durum yok eşim bile fark etmiş diğer torununu kayırdığını
Sevmezse sevmesin valla zaten çocukta hissediyor sevilip sevilmediğini ve mesafeli davranıyor babaannesine ama kayın pederimi çok sever oğlum çünkü o öyle bi ayrım yapmıyor
1 hafta daha kalıcam demişsiniz ben olsam evime dönerdim çocuğun düzenini ve huzurunu bozmazdım
3 yaşındaydi kizim ozamanlar... (şuan 5) annem torununa cok duskundu, hatta şöyle derdi
"deselerki canın deva, canımı veririm ona"... görmeyince özlerdi, sessini duymadan yapamaz, sarar-sarmalar, üstüne titrerdi...
bi ara 3cü şahislarla alakalı sudan sebeplerle (her açıdan %100 hakli oldugum bi konuda) annemle aram açıldı... kötü bi şekilde açıldı, ondan beklemedigim muamele ile... görüşmüyoruz ama kızım anneannesini görmek istedikce içim sızladı, bi iki kez babamı arayıp rica ettim, bi çeşit bahanelerle görmeye-almaya gelmediler... bi kaç ay sonra kizim rahatsizlandı, 1 gece 2 gece ara ara acillerdeydık, annemin haberi oldu ama aramadi-gelmedi! bi gece daha kötü durumda hastaneye kaldirildi, suan dile getirmek istemeyecegim kadar kötü bi durumda, bukez yatisi yapildi, ömrümden ömür canımdan can gitti, kritik saatlerdi, korkuyorum ağlıyorum, abimle konustugum icin anneminde o gece haberi oldu, gelircekler gözüyle hastanenin adini, katını söyledim, içimden diyorum ki "annem gelince dua okur kuzuma"... yok gelmedi... o anları yaşarken çok farkında degildim bukadar ağır geleceğinin, ama ben gunlerce hastanedeydim kizimla, annem yine gelmedi... o yara kaldı bende. 1 yil sonra kizim yine hastaneye yatti farkli sebepten, gelmedi, sonra yine ameliyat oldu, gelmedi... bunlar bana onunla aramızı bu hale getiren sebepleri bile unutturdu, neydi? biz niye nasıl bu hale geldik? hatirlamiyorum bile...tek hatirladigim bu saatten sonra kızımın bi anneannesi olmadığı... (kendi gecirdigim rahatsizliklara deginmiyorum bile...onlara zaten gelmez) simdi kalkip torununu özlüyormuş, seviyormuş, görmek istiyormuş... duyunca cevap bile veremiyorum düğümleniyor boğazımda...kalıyor
size söylemek istedigim şu ki "annem çocugumu eskisi kadar sevmiyor" kadar agir bi cumleyi anneniz icin kullanmayin, sevmedigini tecrube etmedikce, yaşamadıkca (ki kesinlikle yaşamazsınız dilerim) yakıştırmayin bile... her insanin verdigi tepkiler farklidir, yada zamanla farklılık gösterir, ayni olmasini yada ayni kalmasini çogu sebeple bekleyemeyiz (deneyimler-tecrübeler-hormonlar) vs... annenizin davranislari degismis olabilir ama sevgisi bakidir, sevgiyi gösterisi degisebilir, kalbi degişmesin yeterki...siz ikisini karistiriyor olabilirsiniz... yoksa tepkileriniz çok masum ve duygusal, ama bu şekilde düşünmek için fazla....
umarim kirici birsey yazmamisimdir sevgiyle kalin
İki tane 1 yas grubu cocuktan bahsediyoruz,birbirlerine burmaya calisabilirler anneniz engel olmadiysa siz olabilirsiniz ben bir sorun gormedim bunda. Annenize komik gelebilir,bence 1 hafta kalmaniz da cok olmus,cocuklarin duzeni bozulur elbette ,huyu da degisir her sey olur. Bana sorarsaniz herkes kendi evinde rahat,3 gun kalin donun evinize.
O zaman annenizin davranislarindan mana cikarmayin. Anneniz o sizin. İkisi de o kadinin torunu. Birine daha aliskindir,biri daha az yaramazdir ona gore davraniyordur. İnsan kendi evinde kendi cocuguna katlanamayacak duruma gelirken su anda o kadinin basinda 2 cocuk var. Onu da anlamaya calisin bos yere de uzulmeyin. Ama bu yas grubundaki cocuklarin hepsinin duzeni bozulur,huyu degisir boyle gezmelerde bilginiz olsun. Cocugunuzdaki degisimi annenize mal etmeyin diye soyluyorum yaniBen engel oluyorum zaten de her an yanlarında olamiyorum zaten kucukler cok zarar verecek kadar vuramazlar biraz bagirisma oluyor ne kadar engellemeye calissam da ikisi de bebek dinletemiyorum ki. Dönersem yanlis anlasilirim o yuzden duruyorum bi de burasi benim memleketim sadece annem yok ki
İkisi de torun ikisini de seviyorlardir illa ki. Ama o hep yanlarında olduğu için birbirlerine daha alışık olmaları normal. Kıskançlık hissi daha çok annelere geliyor bence :) bizde de annemlerin iki torunu var. Yeğenime aşırı düşkünler çünkü onun en en tatlı zamani. Benim ki biraz büyüdü o yaşlardaki sevimliligi yok ama oturup sohbet edilecek kıvamda. Benim çocukla da oturup sohbet etmeyi seviyorlar. Ama mincir mincir mincirmiyorlar haliyle. Bazen birazda benimkini mincirsalar diye içimden geçiriyorum ama yapacak birşey yok doğanın kanunu gibi birşey bu. Bunun için anne babanız kirmaniza gerek yok bence. Sevgi aynıdır, ilgi düzeyi yaşlara göre degisklik gösterebilir.
o yas cocugun baska eve gittiginde huysuzlasmasi cok normal,
eger kardesiniz su an calisiyor ise annenizin onun yoklugunde yegeninize daha yakin davranmasi da bana dogrusu gibi geliyor, siz anne olarak cocugunuzun yanindasiniz zaten,
bir de yakin toruna daha fazla yakin hissedilebilir, bunu normal karsilamak gerekir diye dusunuyorum.
Eger memleketiniz cok uzakta degilse ben de kisa surelerde kalmanizi oneririm. Sik sik gidin ama az kalin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?