Aynen başlıktaki gibi. Farklı bir şehirde çalışıyorum. Hep arayıp saçma sapan şeyleri dert edinmiş onları anlatıyor. Kuzenlerime darılıyor onlara bir şey demiyor bana dert yanıyor. Arayıp ağlayıp duruyor değmeyecek şeylere. Her aradığımda mutsuz, mıy mıy mıy... Mesela geçen gün yanımda nişanlım aradı. Ona şen şakrak aman oğlum canım damadım, gayet enerjikkk. Allah bozmasın da yani 20 dk sonra ben aradım sesi çıkmıyor, ay çok yoruldum, ay x kuzenin şöyle yaptı y kuzenin tatilden geldi aramadı z kuzenin eşya alılverişine tekbaşına gitmiş beni çağırmadı vs vs... Nişanlanmadan evvel de ay o duymuş bu duymuş elalem ne der diye arıyordu sürekli. Kiii annem babam ilişkimi en başından beri biliyorlar. Babam tanışmıştı, gizli saklı bir şey yoktu...
Çok seviyorum annemi ama hep böyle modumu düşürür, sınavı var demez, uzakta merak eder demez. Sürekli arar dert yanar. Nasıl çözebilirim bunu onu kırmadan? Defalarca konuştum yok ne dediğimi bile anlamadan ağlayıp sen beni istemiyorsun, sevmiyorsun, sen benden utanıyorsun vs diyor
Not: tek çocuğum
