Annem enerjimi sömürüyor muş gibi hissediyorum

İyi günler. Bir tık uzun olabilir, umarım bana bir yol ışığı olabilirsiniz. Yanlışlarımı da söylerseniz sevinirim.

Annem ile normalde arkadaş gibiyiz. Babamı sevmem, tek ailem annemdir. Annem için de ben öyleyim. Ancak bazen hiç anlaşamıyoruz.
Ya o çok alıngan ya da ben düşünmeden konuşuyorum. Bilemedim.

Çarşıdayız ve hesabıma 70 TL falan atacaktım bir şey için. Atm'ye ilerlerken, "zaten bir 50 vardı içinde, neden bu kadar atıyorsun?" diye sordu. Ben de, "Ben onu oyunuma harcadım." dedim. Sevdiğim bir oyun için paket aldım yani. Hemen gözlerini imalı imalı bir şekle soktu. Atmdeyiz; annem yanımda, yok iyice babana benzedin, yok şöyle böyle. Kızdım kendisine. Babam kumarbaz, sanki kumar oynadım ben. Bir de atmde başka insanlar var. Rahatsız oluyorum, evde konuşuruz dedim. Devam etti, benim de sesim yükseldi farkında olmadan. Oradan ayrıldık. Yok ben çocuk muyum beni azarlıyorsun milletin içinde dedi, gözleri doldu ve yolları ayırdık. O başka yere, ben başka yere gittik. Sonra aradan bir süre geçince kıyamayıp geri döndü yanıma.

Ben öğrenciyim; bazen okul sonrası çalışıyorum ki bir 50 TL alt tarafı. Kendim çalışıp kazandığımdan bir 50 tlcik. Ki ben, daha önce burada 'Kazandığım paranın büyük kısmını anneme harcıyorum, kendi ihtiyaçlarıma öncelik veremiyorum, bu bir takıntı oldu bende' gibisinden bir konu açmıştım. Ha annem paramı kendisi için bile olsa harcamama kızar, onu da belirteyim. Biriktir der hep. Geri kalanı da yurt dışı eğitimim için biriktirmeye çalışıyorum. Arkadaşlarımla bile çok az buluşuyoruz. Yani kendim için çok harcayan biri değilim aslında. Babam gibi biri hiç değilim; en çok beni ona benzetmesine sinirliyim zaten.

Maddi anlamda biraz sıkışık geçiyor bu yıl. Çok masraf oldu. Annemin genel olarak psikolojisi değişik bu sebeple. Onu da anlıyorum ancak ben de sıkıntı yaşıyorum. Ben de aynı evde yaşıyorum, bu durumlar beni de geriyor.

Bir diğer kavga konumuz: annemin olup olmadık anlarda dert yanması. Mesela bir ay biriktirdiğimle annemi yemeğe götürdüm, anne-kız günü yapalım diye. Başladı babam hakkında dert yanmaya.
Annem benim uyanma saatimi bilir; uyanıyorum, daha kafam yerine gelmeden geliyor başımda dert anlatıyor. Bende ister istemez offluyorum. Yansıtıyorum. Sonra gidiyor içeride ağlıyor.

Oturuyoruz, beraber izlediğimiz bir dizi var ama ben ara ara telefonuma bakıyorum tabi. Kaçırdığım kısmı dizi bitince soruyorum eğer çok merak edersem. Bütün diziyi anlatıyor. Bir de uzun uzun anlatıyor. Diyorum ki: anne ben de izledim, sadece soruya cevap versen yeter. Sanırım bunu tersleyerek söylüyorum farkında olmadan çünkü bunalıyorum ve bu yansıyor bir şekilde.

Geçtiğimiz ay bir kabus gördüm. Bunu en yakın arkadaşıma mesajla anlatıyorum. Bana da anlat bir bakayım dedi. Dur, önce arkadaşıma yazmam lazım, dedim ve buna trip attı. Ufak bir tartışmaya dönüştü bu ve yine ağladı.


Ne yapsam bilmiyorum gerçekten. Hem çok bunalıyorum tavrından, hem ağladığında hissettiğim o kalp sıkışma hissi var. Annemle kavga bile edemiyoruz ki biz, sürekli ağlamaya başlıyor. Ben derdimi, içimdekileri asla anlatamıyorum. Ben mi acaba çok öfkeli biriyim, bilmiyorum.

Annenizi belli ki sorunlari var. Kumarbaz bir es kolay birsey degil. Bunda ama sizin sucunuz yok. Yani bu dertlerini profesyonel biri ile de konusmasi lazim. Annenizi galiba su anda dert yanacagi baska kimse yok. Ama siz dogru adres degilsiniz. Imkan varsa annenizi bu konuda yönlendirin

Melodymell .!.:

İyi günler. Bir tık uzun olabilir, umarım bana bir yol ışığı olabilirsiniz. Yanlışlarımı da söylerseniz sevinirim.

Annem ile normalde arkadaş gibiyiz. Babamı sevmem, tek ailem annemdir. Annem için de ben öyleyim. Ancak bazen hiç anlaşamıyoruz.
Ya o çok alıngan ya da ben düşünmeden konuşuyorum. Bilemedim.

Çarşıdayız ve hesabıma 70 TL falan atacaktım bir şey için. Atm'ye ilerlerken, "zaten bir 50 vardı içinde, neden bu kadar atıyorsun?" diye sordu. Ben de, "Ben onu oyunuma harcadım." dedim. Sevdiğim bir oyun için paket aldım yani. Hemen gözlerini imalı imalı bir şekle soktu. Atmdeyiz; annem yanımda, yok iyice babana benzedin, yok şöyle böyle. Kızdım kendisine. Babam kumarbaz, sanki kumar oynadım ben. Bir de atmde başka insanlar var. Rahatsız oluyorum, evde konuşuruz dedim. Devam etti, benim de sesim yükseldi farkında olmadan. Oradan ayrıldık. Yok ben çocuk muyum beni azarlıyorsun milletin içinde dedi, gözleri doldu ve yolları ayırdık. O başka yere, ben başka yere gittik. Sonra aradan bir süre geçince kıyamayıp geri döndü yanıma.

Ben öğrenciyim; bazen okul sonrası çalışıyorum ki bir 50 TL alt tarafı. Kendim çalışıp kazandığımdan bir 50 tlcik. Ki ben, daha önce burada 'Kazandığım paranın büyük kısmını anneme harcıyorum, kendi ihtiyaçlarıma öncelik veremiyorum, bu bir takıntı oldu bende' gibisinden bir konu açmıştım. Ha annem paramı kendisi için bile olsa harcamama kızar, onu da belirteyim. Biriktir der hep. Geri kalanı da yurt dışı eğitimim için biriktirmeye çalışıyorum. Arkadaşlarımla bile çok az buluşuyoruz. Yani kendim için çok harcayan biri değilim aslında. Babam gibi biri hiç değilim; en çok beni ona benzetmesine sinirliyim zaten.

Maddi anlamda biraz sıkışık geçiyor bu yıl. Çok masraf oldu. Annemin genel olarak psikolojisi değişik bu sebeple. Onu da anlıyorum ancak ben de sıkıntı yaşıyorum. Ben de aynı evde yaşıyorum, bu durumlar beni de geriyor.

Bir diğer kavga konumuz: annemin olup olmadık anlarda dert yanması. Mesela bir ay biriktirdiğimle annemi yemeğe götürdüm, anne-kız günü yapalım diye. Başladı babam hakkında dert yanmaya.
Annem benim uyanma saatimi bilir; uyanıyorum, daha kafam yerine gelmeden geliyor başımda dert anlatıyor. Bende ister istemez offluyorum. Yansıtıyorum. Sonra gidiyor içeride ağlıyor.

Oturuyoruz, beraber izlediğimiz bir dizi var ama ben ara ara telefonuma bakıyorum tabi. Kaçırdığım kısmı dizi bitince soruyorum eğer çok merak edersem. Bütün diziyi anlatıyor. Bir de uzun uzun anlatıyor. Diyorum ki: anne ben de izledim, sadece soruya cevap versen yeter. Sanırım bunu tersleyerek söylüyorum farkında olmadan çünkü bunalıyorum ve bu yansıyor bir şekilde.

Geçtiğimiz ay bir kabus gördüm. Bunu en yakın arkadaşıma mesajla anlatıyorum. Bana da anlat bir bakayım dedi. Dur, önce arkadaşıma yazmam lazım, dedim ve buna trip attı. Ufak bir tartışmaya dönüştü bu ve yine ağladı.


Ne yapsam bilmiyorum gerçekten. Hem çok bunalıyorum tavrından, hem ağladığında hissettiğim o kalp sıkışma hissi var. Annemle kavga bile edemiyoruz ki biz, sürekli ağlamaya başlıyor. Ben derdimi, içimdekileri asla anlatamıyorum. Ben mi acaba çok öfkeli biriyim, bilmiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Abartılacak durum yok,anneniz biraz alıngan olabilir ama hoş görüp huyuna gidin,gönül alın mutlu olsun..Anneniz ilgili ve iyi bi anne kıymetini bilin

anneniz sizin çocuğunuz değil annenize annelik yapmayı bırakın ayrıca siz annenizin kocası da değilsiniz kocalık yapmayı da bırakın siz bunları yapmak istemesenizde anneniz bütün bu vasıfları size yüklemiş gibi görünüyor bir dr a görünmesin de fayda var depresyonda olabilir

Siz anneyle rolleri değiştirmişsiniz sanırım, yeni değildir başından beri annenize destek olmak için çocuk olmayı unutmuşsunuz, uzmanlar daha iyi bilir ama oyuna para harcamanız da cocukluğunuzun eksikliği gibi geldi, kendi kazandığınız parayı kendi zevklerinize harcamanızı yanlış bulmuyorum, en doğal hakkınız.

Anneniz için bir şey yapmak istiyorsanız bir uzman bulup onun ücretini ödeyin, biraz geriye çekilip gerektiğinde destek olun, anneniz de bir yetişkin gibi kendi sorunlarıyla baş etmeyi başarsın, ona da kendinize de yapacağınız en büyük fayda bu olacaktır, aksi halde yarın sizin kızınız da sizi büyütmek zorunda kalabilir.

Belkide hassas bir dönem geçiriyor olabilirsiniz karşılıklı olarak.
Bence tatlı bir anne-kız ilişkiniz var.
Geçici bir dönem olabilir.
Bir süre karşılıklı anlayiş ile çözümlersiniz diye düşünüyorum.

Melodymell .!.:

İyi günler. Bir tık uzun olabilir, umarım bana bir yol ışığı olabilirsiniz. Yanlışlarımı da söylerseniz sevinirim.

Annem ile normalde arkadaş gibiyiz. Babamı sevmem, tek ailem annemdir. Annem için de ben öyleyim. Ancak bazen hiç anlaşamıyoruz.
Ya o çok alıngan ya da ben düşünmeden konuşuyorum. Bilemedim.

Çarşıdayız ve hesabıma 70 TL falan atacaktım bir şey için. Atm'ye ilerlerken, "zaten bir 50 vardı içinde, neden bu kadar atıyorsun?" diye sordu. Ben de, "Ben onu oyunuma harcadım." dedim. Sevdiğim bir oyun için paket aldım yani. Hemen gözlerini imalı imalı bir şekle soktu. Atmdeyiz; annem yanımda, yok iyice babana benzedin, yok şöyle böyle. Kızdım kendisine. Babam kumarbaz, sanki kumar oynadım ben. Bir de atmde başka insanlar var. Rahatsız oluyorum, evde konuşuruz dedim. Devam etti, benim de sesim yükseldi farkında olmadan. Oradan ayrıldık. Yok ben çocuk muyum beni azarlıyorsun milletin içinde dedi, gözleri doldu ve yolları ayırdık. O başka yere, ben başka yere gittik. Sonra aradan bir süre geçince kıyamayıp geri döndü yanıma.

Ben öğrenciyim; bazen okul sonrası çalışıyorum ki bir 50 TL alt tarafı. Kendim çalışıp kazandığımdan bir 50 tlcik. Ki ben, daha önce burada 'Kazandığım paranın büyük kısmını anneme harcıyorum, kendi ihtiyaçlarıma öncelik veremiyorum, bu bir takıntı oldu bende' gibisinden bir konu açmıştım. Ha annem paramı kendisi için bile olsa harcamama kızar, onu da belirteyim. Biriktir der hep. Geri kalanı da yurt dışı eğitimim için biriktirmeye çalışıyorum. Arkadaşlarımla bile çok az buluşuyoruz. Yani kendim için çok harcayan biri değilim aslında. Babam gibi biri hiç değilim; en çok beni ona benzetmesine sinirliyim zaten.

Maddi anlamda biraz sıkışık geçiyor bu yıl. Çok masraf oldu. Annemin genel olarak psikolojisi değişik bu sebeple. Onu da anlıyorum ancak ben de sıkıntı yaşıyorum. Ben de aynı evde yaşıyorum, bu durumlar beni de geriyor.

Bir diğer kavga konumuz: annemin olup olmadık anlarda dert yanması. Mesela bir ay biriktirdiğimle annemi yemeğe götürdüm, anne-kız günü yapalım diye. Başladı babam hakkında dert yanmaya.
Annem benim uyanma saatimi bilir; uyanıyorum, daha kafam yerine gelmeden geliyor başımda dert anlatıyor. Bende ister istemez offluyorum. Yansıtıyorum. Sonra gidiyor içeride ağlıyor.

Oturuyoruz, beraber izlediğimiz bir dizi var ama ben ara ara telefonuma bakıyorum tabi. Kaçırdığım kısmı dizi bitince soruyorum eğer çok merak edersem. Bütün diziyi anlatıyor. Bir de uzun uzun anlatıyor. Diyorum ki: anne ben de izledim, sadece soruya cevap versen yeter. Sanırım bunu tersleyerek söylüyorum farkında olmadan çünkü bunalıyorum ve bu yansıyor bir şekilde.

Geçtiğimiz ay bir kabus gördüm. Bunu en yakın arkadaşıma mesajla anlatıyorum. Bana da anlat bir bakayım dedi. Dur, önce arkadaşıma yazmam lazım, dedim ve buna trip attı. Ufak bir tartışmaya dönüştü bu ve yine ağladı.


Ne yapsam bilmiyorum gerçekten. Hem çok bunalıyorum tavrından, hem ağladığında hissettiğim o kalp sıkışma hissi var. Annemle kavga bile edemiyoruz ki biz, sürekli ağlamaya başlıyor. Ben derdimi, içimdekileri asla anlatamıyorum. Ben mi acaba çok öfkeli biriyim, bilmiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Anneniz duygusal anlamda zor gunler geciriyor. Sizi kizı değil dr arkadasi sevgilisi yerine falan koymus. Siz de annrnize cocugunuz gibi davraniyorsunuz para oncelik ona harcamak falan. Anneniz anne siz de çocuk oldugunuzu kabullensenuz düzelir aslinda. Bir annenin çocuguna kizıp ağlamadı çok normal değil. Umarım ikiniz icin de güzel olur hersey

Mutsuz anneler evrende bir karadelik gibidir. Kocasını sevmiyorsa ayrılsın. ayrıca adamı kendi bulmus, evlenmiş, kendi ne idugu belli sevimsiz adamı baba yapmış . Aslında senin de günahına girmiş oluyor. Yani 'ah anneme vah anneme' diye düşünmeyi kesmelisin. Sana dert de anlatmasin ya ne münasebet. Onun mutsuzluğun boşaltacak bir arkadaşı misin? Belki de babana duyduğun nefretin en büyük sebebi annenin seni doldurmasidir . Annene yapılanları kendine yapılmış sayıyorsundur.
Sinir oluyorum böyle kadınlara . Madem kocan o kadar kötü şartları ayarlayinca kaç kurtul,kendi hayatini kur. Hadi cahildin hamile kaldin,hadi bebeğin küçük çalışamıyorsun...ama sen yıllardır annene ayakbagi olacak yaşta değilsin. Kendini kurtarmak isteseydi (benim çoğu akrabam gibi) olgun çağında sepetlerdi kumarbaz kocayı. Annen anca senin psikolojinj bozsun.
Bence bu kadar içiçe olmaktan vazgec, paranı da kendine harca :) kadın sana resmen sevgili tribi atıyor . Ona niye dert anlattın bana önce anlatmadin diye küsmek ne ya, Ergen toksik sevgililer gibi.
Bu mu yani anne olmuş koca kadın? Olgunluk neresinde?
Konudan bağımsız ellj lira oyuna yükleyen kişiye ben de söylenirdim. Oyun camiasina uzak olan insan seni anlayamaz, boş is- saçma şeye para sacmis diye düşünür. Ne doğruyu soyluyorsun ki? 'Acikmistim geçen iki gözleme yedim' deseydin. Bilmiyor musun oyun dediğinde annenin kumarbaz tepksi vereceğini

Pamukannesi83 .!.:

Annenizi belli ki sorunlari var. Kumarbaz bir es kolay birsey degil. Bunda ama sizin sucunuz yok. Yani bu dertlerini profesyonel biri ile de konusmasi lazim. Annenizi galiba su anda dert yanacagi baska kimse yok. Ama siz dogru adres degilsiniz. Imkan varsa annenizi bu konuda yönlendirin

Genişletmek için tıkla...

Bir terapist ile görüşmesini ben de çok istiyorum. Bir ara annem uzman desteği alıyordu açıkçası, ilaç kullandığı bir dönem oldu ama ilaçlar çok kötü yapıyordu gerçekten. Bıraktı yani. Belki korkuyor olabilir bir terapist ile konuşmaya diye düşünüyorum. Öneri için teşekkür ederim bu arada.

Sodyumsitrat .!.:

Abartılacak durum yok,anneniz biraz alıngan olabilir ama hoş görüp huyuna gidin,gönül alın mutlu olsun..Anneniz ilgili ve iyi bi anne kıymetini bilin

Genişletmek için tıkla...

Günün sonunda hep yaptığım şey, gönül almak.. ^^

toystory07 .!.:

Belkide hassas bir dönem geçiriyor olabilirsiniz karşılıklı olarak.
Bence tatlı bir anne-kız ilişkiniz var.
Geçici bir dönem olabilir.
Bir süre karşılıklı anlayiş ile çözümlersiniz diye düşünüyorum.

Genişletmek için tıkla...

Gerçekten öyle. Annem çok stresli ama aynı zamanda benim de depresif olduğum bir yıl. Bu yüzden çok çatıyoruz birbirimize. Derdini anlatmak istiyor ama benim de dert dinleyecek halim yok.

Bunu yazarken çok sinirliydim, şimdi biraz sakinim. Büyük ihtimal gönlünü alırım gece. Teşekkür ederim bu arada.

yenGEnC .!.:

Mutsuz anneler evrende bir karadelik gibidir. Kocasını sevmiyorsa ayrılsın. ayrıca adamı kendi bulmus, evlenmiş, kendi ne idugu belli sevimsiz adamı baba yapmış . Aslında senin de günahına girmiş oluyor. Yani 'ah anneme vah anneme' diye düşünmeyi kesmelisin. Sana dert de anlatmasin ya ne münasebet. Onun mutsuzluğun boşaltacak bir arkadaşı misin? Belki de babana duyduğun nefretin en büyük sebebi annenin seni doldurmasidir . Annene yapılanları kendine yapılmış sayıyorsundur.
Sinir oluyorum böyle kadınlara . Madem kocan o kadar kötü şartları ayarlayinca kaç kurtul,kendi hayatini kur. Hadi cahildin hamile kaldin,hadi bebeğin küçük çalışamıyorsun...ama sen yıllardır annene ayakbagi olacak yaşta değilsin. Kendini kurtarmak isteseydi (benim çoğu akrabam gibi) olgun çağında sepetlerdi kumarbaz kocayı. Annen anca senin psikolojinj bozsun.
Bence bu kadar içiçe olmaktan vazgec, paranı da kendine harca :) kadın sana resmen sevgili tribi atıyor . Ona niye dert anlattın bana önce anlatmadin diye küsmek ne ya, Ergen toksik sevgililer gibi.
Bu mu yani anne olmuş koca kadın? Olgunluk neresinde?
Konudan bağımsız ellj lira oyuna yükleyen kişiye ben de söylenirdim. Oyun camiasina uzak olan insan seni anlayamaz, boş is- saçma şeye para sacmis diye düşünür. Ne doğruyu soyluyorsun ki? 'Acikmistim geçen iki gözleme yedim' deseydin. Bilmiyor musun oyun dediğinde annenin kumarbaz tepksi vereceğini

Genişletmek için tıkla...

Öncelikle cevap için teşekkür ederim. Bazen ben de anneme kızarım, yalan yok. Bu kadar şikayetçiysen neden boşanmıyorsun, bırak şu adamı derim içten içe. Ancak o kadar da kızamıyorum. Pek destekçisi yok bu konuda(ben hariç) ve bir zaman, gerçekten denemiştim ama şartlar istediği gibi olmayınca onunla yaşamayı seçti. Annem olduğu için de anlık sinir olsam da, toz konduramıyorum açıkçası.

Babamı, bir şeyleri fark edebilecek yaşa geldiğimden beri sevmiyorum. Fakat şu konuda da haklısınız, inkar edemem bunu, annemin dert yanmaları da tuz-biber oluyordu nefretime. Çünkü zaten öfkeliyim babama, biri sürekli onun hakkında olumsuz konuşurken daha da sinirlendiğimi hissederdim hep.

Hayatımda da ilk defa bir oyun için para harcadım valla. Normal paketler, kur farkından ötürü 600'e kadar çıkıyor. Ben yine en ucuz halini aldım ama burnumdan geldi. -, -

Cevap veren herkese teşekkür ederim. Biraz daha sakinim şu an ve önerilerinizi dikkate alacağım. Mune Kapatabilir misiniz rica etsem konuyu?