benzer bir başlıkta yine denk geldik :)evet bunu konuşmuştuk senle :) hatırlıyorum
en iyi arkadaşlarım alevi olan arkadaşlarım :)[/QUOT
ahhh şu aileler, dın mevzuları kafalar uyustuktan sonra ve gonuller bır olduktan sonra sıkıntı yaratmayacak seyler , annenız bıraz fazla tutucu geldı o konuda ama elvılerde bu yargı var genelde kıza vermezler ama alırlar dıye bılıyorum cunku benımde zamanında alevı bır erkek arkadasım oldu...27 yaşındayım,30 yaşında 3 senelik bir erkek arkadaşım var.İkimizde işinde gücünde normal insanlarız. Geçmişte bir çok ilişkim oldu ,evlenmeyi düşündüğüm zamanlarda oldu ama ilk defa bu kadar çok istiyorum.Hayatımda tanıdığım en iyi,saygılı,dürüst ,karakterli insan ve benim en yakın arkadaşım.Biz aleviyiz,onlar sünni. Annem ve babam yıllardır konuşmadığı için ikisiyle ayrı ayrı tanıştırdım,bende onun ailesiyle tanıştım.Mezhep konusu açıldığında erkek arkadaşımın annesine ben tabi ki saygı duyuyorum,oğlunuzu seviyorum ve sonuna kadar saygı duyuyorum,sizden de bunu bekliyorum dedim.Kadın en doğrusu bu zaten yavrum dedi ve hiç başka bir şey demedi.Babamda biz seni el üstünde tuttuk,mutlu olmandan başka isteğim yok,güveniyorsan elbette yuva kurmanı isterim dedi ve erkek arkadaşıma çok yakın davrandı.
Ben çok inançlı bir insan değilim.Sevgilim bunu biliyor tabi.3 yılda çok konuşuldu,çok değerlendirildi, birbirimizden şüphemiz yok.Bizim aramızda dini sorunu yok,ikimizde karakter olarak bu konuyu sorun edecek tipler değiliz.Bir kere şakasına ben şaman oldum dediğimde erkek arkadaşım bir kutu kibrit alıp gelmişti ,din hediyesi diye.Böyle bir ilişkimiz var.
Ama annem sünni biriyle asla evlenemezsin diyor.Alevi,uzun boylu,yakışıklı,zengin,ailesi elit,kültürlü saygılı ve beni çok sevecek birini istiyormuş.Öyle bir insan yok,bulursan evlenicem demiştim 2 yıl önce şimdi bana bulan nasıl buluyor,sen anca git yamuk yumuk birini bul dedi.Erkek arkadaşıma 3 cümle bile kurmadı,tanımaya çalışmadı bile.Birde üzerine teyzem geldi.İyice doldurdu. Ben o çirkinle evlenmene izin vermiyorum,zaten gittin at hırsızı gibi bir sünni buldun evlenirsen beni yok say ,annen yokmuş gibi gider evlenirsin dedi .Birbirimize girdik .Teyzemi de aldı rahmetli dedemin çiftliğine gitti.Aşırı inatçı dediğim dedik bir insan annem.8 yıl önce abimi kaybettik ,inadından bir kez psikoloğa bile gitmedi ve ağır psikolojik problemleri var.Bir çocuğunu kaybetti zaten,tek evladım şu anda,ne yapacağımı bilemiyorum, elimi kolumu bağladı.
Erkek arkadaşımın ailesi ne zaman istemeye gelelim diyor, ne diyeceğimi bilemiyorum.Çiftlikten dönecek mi onu da bilmiyorum.Babam sen bilirsin,ben konuşmam annenle,istediğin gibi olsun diyor. Evlenmeyi istiyorum ama böyle olmasını istemiyorum, ne yapabilirim ?
Anne de mezhep takıntısından çok genel bir inanç düşmanlığı var sanki... Çocuğun tipine ve maddiyatına takılmış belli.En iyi anlaştığı 25 yıllık arkadaşı sünni. Abimi kaybettiğimiz ilk yıllarda ben üniversite olduğum için anneme tek yardım eden , gerektiğinde yataktan çıkarıp yemek yediren insan o ama şu anda kuran kursuna gitmeye başladığı için onunla çok sık görüşmüyor.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?