aşk acısı, kalp kırıklıkları, gurur zedelenmesi vs yaşadığımızda üzülürüz elbette ama sizin yas süresi çok fazla uzamış gibi. eve kapanıp bu olayları sürekli sürekli düşündükçe onları canlı tutuyorsunuz ve her seferinde yeni detaylar hatırlayıp daha çok üzülüyorsunuzdur muhtemelen. maddi sıkıntı yaşamadığınızı okudum mesajlarda. bence her şeyden önce iyi bir psikologdan terapi alın bu konuyla ilgili. çünkü hayatla ilgili pek çok şeyi ertelemenize ve kendinizi, amacınızı unutmanıza sebep olmuş.
çalışma konusunda annenize katılıyorum. ne kadar geç atılırsanız o kadar zor olacaktır. yeni bir ortam, iş arkadaşları, öğrenciler, mesleki gelişiminiz derken hayatınız bambaşka bir yöne evrilecektir bence. yani bu sene de böyle deneyin derim, mutsuz olursanız yine kpss'ye de hazırlanırsınız.