Merhaba, ben 2 bir buçuk yıllık evli bir kadınım. Annemle aynı şehirde yaşıyoruz, evlenmeden önce de evlendikten sonra da annem babamla doğru mesafeyi, sınırlarımızı ayarlamaya çalışyorum. Bu bir dert değil elbette ama annem her hafta pazara çıktığında bana da bir şeyler alıyor ve her hafta bunları bana getiriyor. Ne güzel diyeceksiniz ama ben yetişkin bir kadın olarak, evimin alişverişinden de sorumluyum ve yapıyorum, yapmaya çalışıyorum ama annem boğazımdan geçmiyor, içime sinmiyor deyip, her hafta sebze meyve alır getirir. Bu beni biraz rahatsız ediyor. Birkaç kez anne ben alıyorum sen alma dedim ama bunu alışkanlık haline getirdi. Hayatıma, evime müdahale edildiğini hissediyorum. Kırmadan bu konuda nasıl bir sınır çekebilirim sizce? Hasta olurum, lohusalık olur, gidemem, alamam, rica ederim tabi ki alsın getirsin ama bir engelim, müşkülüm yokken her hafta bana alışveriş yapması bana biraz can sıkıcı geliyor, fazla fedakarlık, vericilik gibi geliyor. Sizde durum nedir?
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Annem ile ilişkim
- Konu Sahibi Boya
- Başlangıç Tarihi
- Durum
- 6 Aralık 2010
- 34.491
- 91.171
- 798
- 28 Mart 2020
- 4.098
- 16.737
- 208
- 18 Ağustos 2016
- 5.169
- 21.600
- 348
- 25 Kasım 2012
- 1.887
- 2.042
- 333
Bence kıymet bilmese burda kırmadan nasıl yaparım diye sormazdı..
Yetişkin bir kadın oldugunu evinı gecindirebildigini dile getiriyor.
Konu sahibi kendini yetersiz hissediyor olabilir.
- 23 Kasım 2020
- 956
- 3.990
- 63
- 29
- 27 Aralık 2020
- 815
- 1.246
- 33
- 34
Bence arkadaş haklı. Ben annem arkamı toplamasına bile gençken kızardım. Çünkü bu alışkanlık yapar. Ne kadar dikkat edilsede. Sonra ortada bir yerde sen aldın sandım derdim. Çünkü güven veriliyor . Ondan sonra anneme dedimki anne ben bir bireyim. Kesinlikle arkamı toplamanı istemiyorum. Hem bana hem sana zararları var. Şuanda ben ona bu konuda güvenmiyorum o da bana güvenmesini öğrendi . Zamanla oturuyor. Tabi bunda olağanüstü abartmıyorsa. Yani bir torba meyve, yada ne bilim bir iki sebze değil bayağ alışveriş ise yapmaması daha iyi. Durumunuz yoksa da varsada bunları atlatmanız, süreçleri yaşamak, deneyim kazanmak daha mantıklı. Ama bahsettiğiniz misafir gibi bir iki torba birşey. Pasta görüp kızımada götürüyim demek ise. Çok müdahaleye gerek yok.
- 17 Ocak 2020
- 28.138
- En iyi cevaplar
- 1
- 40.879
- 598
- 17 Ocak 2020
- 28.138
- En iyi cevaplar
- 1
- 40.879
- 598
Annesine karşılığını ödeyerek yeterli hissedebilir
- 28 Mart 2020
- 4.098
- 16.737
- 208
hayatıma evime müdahale ediliyor gibi hissediyorum diyor. fazla fedakar vericilik diyor annesi için, belli ki yufka gibi kadın. ama kıymeti yok. annem de bize gelirken hep bir şeyler getirir bir gün çörek yapar bi gün soğan alır bi gün tatlı alır bi gün börek yapar gelir ben çok mutlu oluyorum gözlerim doluyor hala beni düşündüğü için şanslı hissediyorum ama konu sahibi evine müdahale edildiğini hissediyor, evine ortak çıktı kadın sanki altı üstü gönlünden kopuyor alıyor. Bunun adı kıymet bilmemek değil de ne?
- 25 Kasım 2012
- 1.887
- 2.042
- 333
Evet hak veriyorum iyi bir cözüm
- 14 Haziran 2019
- 15.966
- 80.994
- 598
- 21 Mayıs 2021
- 1.790
- En iyi cevaplar
- 1
- 5.652
- 108
- 31
Sanırım henüz anne değilsiniz umarım sizde bu güzel duyguyu tadarsınız. 2 aylık anneyim ama önceden çok aşırı gelen annemin davranışlarına simdi o kadar hak veriyorum ki. Annelik böyle bir şey ister 2 aylık olsun ister 30 yaşında evladını düşünmeden yapamaz kendinizi eksik görmeyin çok şanslısınız... 
- 25 Kasım 2012
- 1.887
- 2.042
- 333
Benim konudan anladığım buydu yoksa annelerin nerdeyse hepsi böyle ama belliki konu sahibi bunu kendine dert ediyor ama şımarıklık olduğunu sanmıyorum.
- 6 Ağustos 2014
- 17.656
- 31.607
- 598
İlk evlendiğimde sürekli annem de kayınvalidem de alırlardı ama biz gidince verirlerdi yada geçerken verirlerdi. Gittikleri pazarda bizim evin önünde 
gideceğinizde haber verin de biz de gelelim siz taşımayın dedik. Ayy şundan alayım siz de ister misiniz dedim. Başrol oldum. Tabi evliliğin ilk zamanı. İnsan daha hevesleniyor. Hem de genel mesafeyi en baştan ayarlamak adına iyi oluyor.
Hamilelikten doğumdan sonra muhtaç kaldım mı e hadi alın gelin dedim artık 
gideceğinizde haber verin de biz de gelelim siz taşımayın dedik. Ayy şundan alayım siz de ister misiniz dedim. Başrol oldum. Tabi evliliğin ilk zamanı. İnsan daha hevesleniyor. Hem de genel mesafeyi en baştan ayarlamak adına iyi oluyor. Hamilelikten doğumdan sonra muhtaç kaldım mı
e hadi alın gelin dedim artık Merhaba yeni üye oldum ilk kez konu açtım, teşekkür ederim fikirleriniz için, mesaj hızına yetişemeyeceğim galiba
buradan genel bir cevap vereyim. Farklı bakış açılarına ihtiyaç duydum paylaşırken. Evet anne değilim henüz, bazen anlayabiliyorum, ben de anne olacağım diyorum. Mevsimin taze sebzelerini, ıspanak, pırasa gibi onları alıyor. Önceden o alıyor, evde var diye ben pazara çıkamıyordum fazla olacak ziyan olmasın diye, baktım ben hiç pazara gitmiyorum, bu böyle olmayacak, nereye kadar deyip, tekrar haftalık pazara çıkmaya başladım, almadığım şeyleri getiriyor bu kez. Ben de çıktığımda her şeyimi alayım, eksiğim kalmasın, sorduğunda da almıştım sağ ol diyeyim diye düşünüyorum. Çünkü bel ve diz ağrısı çok annemin sırf getirmek için geliyor, doğru düzgün oturmadan geri dönüyor onun için de üzülüyorum. Yoksa yaptığı bir pastayı, böreği, yemeği elbette getirir sag olsun, ona sözüm yok. Ama bu düzenli pazar ve alış veriş muhabbeti beni biraz sıktı galiba.
buradan genel bir cevap vereyim. Farklı bakış açılarına ihtiyaç duydum paylaşırken. Evet anne değilim henüz, bazen anlayabiliyorum, ben de anne olacağım diyorum. Mevsimin taze sebzelerini, ıspanak, pırasa gibi onları alıyor. Önceden o alıyor, evde var diye ben pazara çıkamıyordum fazla olacak ziyan olmasın diye, baktım ben hiç pazara gitmiyorum, bu böyle olmayacak, nereye kadar deyip, tekrar haftalık pazara çıkmaya başladım, almadığım şeyleri getiriyor bu kez. Ben de çıktığımda her şeyimi alayım, eksiğim kalmasın, sorduğunda da almıştım sağ ol diyeyim diye düşünüyorum. Çünkü bel ve diz ağrısı çok annemin sırf getirmek için geliyor, doğru düzgün oturmadan geri dönüyor onun için de üzülüyorum. Yoksa yaptığı bir pastayı, böreği, yemeği elbette getirir sag olsun, ona sözüm yok. Ama bu düzenli pazar ve alış veriş muhabbeti beni biraz sıktı galiba.
- 20 Temmuz 2013
- 334
- 685
- 333
Sorununuza imrendim ne yalan söyleyeyim.☺ Malesef benim sizinkine benzer bir annem yok. Değil evlendikten sonra, doğumda, şunda,bunda; anne ve babamın evlenmeden önce bile bana verdikleri maddi manevi bir çöp bile yok.
Neyse konuyu dağıtmayayım. Ben de şimdi bir anneyim. Daha bebeğim 1.5 yaşında. Hâliyle aile yardımı olmaksızın hem ona, hem evime, hem işime yetişirken zorlanıyorum. Hepsine de yetişiyorum açıkçası; ama nasıl yorulduğumu , bazen nasıl bunladığımı bir ben bir Allah biliyor. Hâl böyle olunca da her yorgunluğumda aklıma kızım geliyor. Daha el kadar yavrumun, benim yaşlarıma gelince benzer durumlarla karşılaşması durumunda ona nasıl yardım edebilceğimi düşünüyorum. Eğitim hayatında, iş hayatında, evlendikten sonra kullanabilmesi için ayrı ayrı nasıl gelir kaynakları bıraksam, bunları bırakırken onun bağımsızlığına ve kendine yetebilirligine nasıl zarar vermesem, eğer olurda ömrüm yetmezse beni yanında hissetsin diye ona duygularımı anlatan bir defter mi hazırlasam, daha niceleri...Belki anneniz de benim gibi bir çocukluk geçirmiştir. Kendince sizin işlerinizi kolaylaştırdığını düşünüyor olabilir. Ben alışverişini yapayım, kızım oraya harcayacağı parayı kendine kullansın vb.gibi bir düşüncesi vardır belki...
Malesef sizinle empati kuramıyorum, kusuruma bakmayın o yüzden tavsiye veremeyeceğim, dilerim ikiniz içinde en tatlı şekilde çözebilirsiniz bu konuyu.
Neyse konuyu dağıtmayayım. Ben de şimdi bir anneyim. Daha bebeğim 1.5 yaşında. Hâliyle aile yardımı olmaksızın hem ona, hem evime, hem işime yetişirken zorlanıyorum. Hepsine de yetişiyorum açıkçası; ama nasıl yorulduğumu , bazen nasıl bunladığımı bir ben bir Allah biliyor. Hâl böyle olunca da her yorgunluğumda aklıma kızım geliyor. Daha el kadar yavrumun, benim yaşlarıma gelince benzer durumlarla karşılaşması durumunda ona nasıl yardım edebilceğimi düşünüyorum. Eğitim hayatında, iş hayatında, evlendikten sonra kullanabilmesi için ayrı ayrı nasıl gelir kaynakları bıraksam, bunları bırakırken onun bağımsızlığına ve kendine yetebilirligine nasıl zarar vermesem, eğer olurda ömrüm yetmezse beni yanında hissetsin diye ona duygularımı anlatan bir defter mi hazırlasam, daha niceleri...Belki anneniz de benim gibi bir çocukluk geçirmiştir. Kendince sizin işlerinizi kolaylaştırdığını düşünüyor olabilir. Ben alışverişini yapayım, kızım oraya harcayacağı parayı kendine kullansın vb.gibi bir düşüncesi vardır belki...
Malesef sizinle empati kuramıyorum, kusuruma bakmayın o yüzden tavsiye veremeyeceğim, dilerim ikiniz içinde en tatlı şekilde çözebilirsiniz bu konuyu.- Durum
Benzer Konular
